Η Χώρα του Βαθέος Υπνου (μέρος Ι)...
Nonews-NEWS.com
Η Χώρα του Βαθέος Υπνου (μέρος Ι)...
http://www.nonews-news.com/2025/01/blog-post_975.html
Jan 26th 2025, 22:25
Σε ένα μακρινό βασίλειο μιας υπερατλαντικής χώρας που βρέχεται από δεκαπέντε θάλασσες και είκοσι στεριές (το τερμάτισα από την αρχή, αλλά συνεχίζω) ζούνε άνθρωποι πολύ αρχαίοι, πανάρχαιοι βασικά, και πολύ χαρούμενοι – καταχαρούμενοι όμως! Τίποτε δεν φαίνεται να τους απασχολεί, γιατί τίποτε δεν τους απασχολεί... Ολες τους οι ανάγκες ικανοποιούνται και σχεδόν δεν υπάρχουν προβλήματα. Αφού, να φανταστείς, δεν έχουν καν τη λέξη «πρόβλημα» στο λεξιλόγιό τους. Δεν έχουν και τη λέξη «θεό» βέβαια, κάτι που ενοχλούσε πολύ έως πάρα πολύ τις γείτονες χώρες, με αποτέλεσμα να λένε συνεχώς γι' αυτούς πως «δεν έχουν το θεό τους», μα τους ίδιους δεν τους πείραζε, γιατί έτσι ακριβώς ήταν. Βλέπεις, η Υπερωκεανία δεν χρειαζόταν κανέναν θεό για να λειτουργεί ως πρότυπο διαβίωσης και μοναρχίας. Βασικά, δημοκρατία είχε, αλλά επειδή υπήρχε ένας δόλιος που κανείς δεν τον έκανε παρέα σαν ήταν μικρός, γιατί λέει δεν γελούσε, όλοι μαζί οι πολίτες αποφάσισαν να τον κάνουν «βασιλιά» ώστε να νιώθει καλύτερα, καθώς όλοι ήταν υποχρεωμένοι να του μιλάνε και έτσι, αν και συνέχιζε να είναι κατσούφης, τουλάχιστον δεν ένιωθε πια μόνος.
Στην Υπερωκεανία δεν υπήρχαν ομοιότητες, ούτε κανονικότητες – όλοι ήταν διαφορετικοί και ποτέ δεν ήξερες τι σου ξημερώνει! Τη μια μέρα έβλεπαν τον Ηλιο να βγαίνει από την Ανατολή και την άλλη από τη Δύση – όλοι ξύπναγαν με μια τεράστια προσμονή για το τι νέο θα έφερνε η μέρα τους. Φυσικά, καμία μέρα δεν ήταν δυνατόν να φέρει κάτι νέο, μα τέτοια ήταν η σκέψη και η οπτική τους, που πίστευαν πως η φύση είναι παιχνιδιάρα τόσο, και οι ίδιοι τα παιχνίδια της, και πολύ το χαίρονταν όλο αυτό το αλισβερίσι. Ιδιος κανείς δεν ήταν με τον άλλο: έβλεπες ανθρώπους λευκούς, μαύρους, κίτρινους, σέπια, πουά, ριγέ με ρεβέρ, ριγέ με γραβάτα, τουίντ, λινούς, βαμβακερούς, πολύχρωμους, βελουτέ, μάλλινους (αυτοί τσιμπάγανε κάπως, αλλά ήταν εξαιρετική παρέα για τον χειμώνα), ρόδινους, παρδαλούς και μεταξένιους. Καθώς κανείς δεν ήξερε ποιον θα συναντήσει στον δρόμο, η προσμονή αύξανε τον ενθουσιασμό της συνάντησης. Τα ερωτικά μπλεξίματα ήταν δε τόσο ποικίλα, που δεν ήξερες αν το παιδί σου θα βγει πουά από τη μέση και πάνω και μπλε του κοβαλτίου από κει και κάτω κι όλο αυτό ήταν πολύ γιορτινό κι αναπάντεχο.
Η Υπερωκεανία συνόρευε με τη Χώρα του Βαθέος Υπνου ή αλλιώς «Υπνούπολη». Δύσκολη χώρα, μια και οι περισσότεροι εργάζονταν (όταν εργάζονταν και δεν κοιμόντουσαν) ως παραγεμιστές μαξιλαριών, με αποτέλεσμα η οικονομία να καταρρέει. Ούτε πολυμιλούσαν, καθώς μόνο οκτώ ώρες ήταν ξύπνιοι και οι περισσότεροι ήταν θολοί και γέροι – πότε να προλάβεις να ετοιμαστείς, να λαμποκοπήσεις, να βγεις, να φλερτάρεις, να γνωρίσεις, να ερωτευτείς και να κάνεις έρωτα μέσα σε τόσο λίγες ώρες; Αυτοί είχαν κανονικό βασιλιά, τον Βαρύθυμο τον Εβδομο, ο οποίος, αν και έκανε ό,τι μπορούσε για μην ξυπνήσει ποτέ κανείς από τους υπηκόους του, εν τέλει είχε πέσει σε βαριά ακεφιά από το πολύ χασμουρητό. Γιατρούς δεν είχε πια η χώρα, αφού δεν καταλάβαιναν εύκολα αν ήταν κάποιος άρρωστος ή προπεθαμένος, καθώς δεν είχαν μάθει να κοιτάνε, μια και τα μάτια τους ήταν κυρίως κλειστά, κι έτσι ο βασιλιάς δεν μπορούσε να βρει γιατρειά. Μα ούτε γελωτοποιοί υπήρχαν: ο βασιλιάς είχε καταργήσει τη σάτιρα (με προεδρικό διάταγμα) και το γέλιο (με βασιλική διαταγή), γιατί κράταγε ξύπνιους τους υπηκόους του.
Εως ότου μια μέρα, που ο Ηλιος βγήκε από τη Δύση...
(Το παρόν είναι εμπνευσμένο από τον Τραμπ, τον Τασούλα, τον Μητσοτάρχα και τους αυλικούς του, καθώς κι από το παραμύθι «Ο κατσούφης βασιλιάς» του Ευγένιου Τριβιζά, από το οποίο «κλέψαμε» το όνομα του βασιλιά – όλα τ' άλλα είναι δικού μας παπά ευαγγέλιο. Φανταζόμαστε ότι και ο ίδιος από κάτι τέτοιους, σαν τους παραπάνω τύπους, το εμπνεύστηκε, με τη διαφορά ότι το δικό του παραμύθι έχει καλό τέλος. Τον ευχαριστούμε για το πόσο καλός φίλος, επιστήμων και γραφιάς είναι. Για τους υπόλοιπους, δεν έχουμε λόγια... Οσο για την ιστορία, η συνέχεια στο επόμενο.)
Νόρα Ράλλη
efsyn.gr
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/GMxWxp
Η Χώρα του Βαθέος Υπνου (μέρος Ι)...
http://www.nonews-news.com/2025/01/blog-post_975.html
Jan 26th 2025, 22:25
Σε ένα μακρινό βασίλειο μιας υπερατλαντικής χώρας που βρέχεται από δεκαπέντε θάλασσες και είκοσι στεριές (το τερμάτισα από την αρχή, αλλά συνεχίζω) ζούνε άνθρωποι πολύ αρχαίοι, πανάρχαιοι βασικά, και πολύ χαρούμενοι – καταχαρούμενοι όμως! Τίποτε δεν φαίνεται να τους απασχολεί, γιατί τίποτε δεν τους απασχολεί... Ολες τους οι ανάγκες ικανοποιούνται και σχεδόν δεν υπάρχουν προβλήματα. Αφού, να φανταστείς, δεν έχουν καν τη λέξη «πρόβλημα» στο λεξιλόγιό τους. Δεν έχουν και τη λέξη «θεό» βέβαια, κάτι που ενοχλούσε πολύ έως πάρα πολύ τις γείτονες χώρες, με αποτέλεσμα να λένε συνεχώς γι' αυτούς πως «δεν έχουν το θεό τους», μα τους ίδιους δεν τους πείραζε, γιατί έτσι ακριβώς ήταν. Βλέπεις, η Υπερωκεανία δεν χρειαζόταν κανέναν θεό για να λειτουργεί ως πρότυπο διαβίωσης και μοναρχίας. Βασικά, δημοκρατία είχε, αλλά επειδή υπήρχε ένας δόλιος που κανείς δεν τον έκανε παρέα σαν ήταν μικρός, γιατί λέει δεν γελούσε, όλοι μαζί οι πολίτες αποφάσισαν να τον κάνουν «βασιλιά» ώστε να νιώθει καλύτερα, καθώς όλοι ήταν υποχρεωμένοι να του μιλάνε και έτσι, αν και συνέχιζε να είναι κατσούφης, τουλάχιστον δεν ένιωθε πια μόνος.
Στην Υπερωκεανία δεν υπήρχαν ομοιότητες, ούτε κανονικότητες – όλοι ήταν διαφορετικοί και ποτέ δεν ήξερες τι σου ξημερώνει! Τη μια μέρα έβλεπαν τον Ηλιο να βγαίνει από την Ανατολή και την άλλη από τη Δύση – όλοι ξύπναγαν με μια τεράστια προσμονή για το τι νέο θα έφερνε η μέρα τους. Φυσικά, καμία μέρα δεν ήταν δυνατόν να φέρει κάτι νέο, μα τέτοια ήταν η σκέψη και η οπτική τους, που πίστευαν πως η φύση είναι παιχνιδιάρα τόσο, και οι ίδιοι τα παιχνίδια της, και πολύ το χαίρονταν όλο αυτό το αλισβερίσι. Ιδιος κανείς δεν ήταν με τον άλλο: έβλεπες ανθρώπους λευκούς, μαύρους, κίτρινους, σέπια, πουά, ριγέ με ρεβέρ, ριγέ με γραβάτα, τουίντ, λινούς, βαμβακερούς, πολύχρωμους, βελουτέ, μάλλινους (αυτοί τσιμπάγανε κάπως, αλλά ήταν εξαιρετική παρέα για τον χειμώνα), ρόδινους, παρδαλούς και μεταξένιους. Καθώς κανείς δεν ήξερε ποιον θα συναντήσει στον δρόμο, η προσμονή αύξανε τον ενθουσιασμό της συνάντησης. Τα ερωτικά μπλεξίματα ήταν δε τόσο ποικίλα, που δεν ήξερες αν το παιδί σου θα βγει πουά από τη μέση και πάνω και μπλε του κοβαλτίου από κει και κάτω κι όλο αυτό ήταν πολύ γιορτινό κι αναπάντεχο.
Η Υπερωκεανία συνόρευε με τη Χώρα του Βαθέος Υπνου ή αλλιώς «Υπνούπολη». Δύσκολη χώρα, μια και οι περισσότεροι εργάζονταν (όταν εργάζονταν και δεν κοιμόντουσαν) ως παραγεμιστές μαξιλαριών, με αποτέλεσμα η οικονομία να καταρρέει. Ούτε πολυμιλούσαν, καθώς μόνο οκτώ ώρες ήταν ξύπνιοι και οι περισσότεροι ήταν θολοί και γέροι – πότε να προλάβεις να ετοιμαστείς, να λαμποκοπήσεις, να βγεις, να φλερτάρεις, να γνωρίσεις, να ερωτευτείς και να κάνεις έρωτα μέσα σε τόσο λίγες ώρες; Αυτοί είχαν κανονικό βασιλιά, τον Βαρύθυμο τον Εβδομο, ο οποίος, αν και έκανε ό,τι μπορούσε για μην ξυπνήσει ποτέ κανείς από τους υπηκόους του, εν τέλει είχε πέσει σε βαριά ακεφιά από το πολύ χασμουρητό. Γιατρούς δεν είχε πια η χώρα, αφού δεν καταλάβαιναν εύκολα αν ήταν κάποιος άρρωστος ή προπεθαμένος, καθώς δεν είχαν μάθει να κοιτάνε, μια και τα μάτια τους ήταν κυρίως κλειστά, κι έτσι ο βασιλιάς δεν μπορούσε να βρει γιατρειά. Μα ούτε γελωτοποιοί υπήρχαν: ο βασιλιάς είχε καταργήσει τη σάτιρα (με προεδρικό διάταγμα) και το γέλιο (με βασιλική διαταγή), γιατί κράταγε ξύπνιους τους υπηκόους του.
Εως ότου μια μέρα, που ο Ηλιος βγήκε από τη Δύση...
(Το παρόν είναι εμπνευσμένο από τον Τραμπ, τον Τασούλα, τον Μητσοτάρχα και τους αυλικούς του, καθώς κι από το παραμύθι «Ο κατσούφης βασιλιάς» του Ευγένιου Τριβιζά, από το οποίο «κλέψαμε» το όνομα του βασιλιά – όλα τ' άλλα είναι δικού μας παπά ευαγγέλιο. Φανταζόμαστε ότι και ο ίδιος από κάτι τέτοιους, σαν τους παραπάνω τύπους, το εμπνεύστηκε, με τη διαφορά ότι το δικό του παραμύθι έχει καλό τέλος. Τον ευχαριστούμε για το πόσο καλός φίλος, επιστήμων και γραφιάς είναι. Για τους υπόλοιπους, δεν έχουμε λόγια... Οσο για την ιστορία, η συνέχεια στο επόμενο.)
Νόρα Ράλλη
efsyn.gr
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/GMxWxp
Σχόλια