Πάλι πόλεμος (και) στην Κορέα;...
Nonews-NEWS.com
Πάλι πόλεμος (και) στην Κορέα;...
http://www.nonews-news.com/2024/10/blog-post_173.html
Oct 24th 2024, 21:04
Αν ο πόλεμος είναι… μεταδοτικός, υπάρχει σήμερα η πιθανότητα -μεγάλη, λένε ορισμένοι- να «μεταδοθεί» σε ακόμη μία περιοχή του κόσμου: στη Χερσόνησο της Κορέας. Ίσως ακούγεται υπερβολικό, ίσως είναι ένα ευφάνταστο, ζοφερό σενάριο, αλλά οι αιτίες που θα μπορούσαν να επιτρέψουν και να διευκολύνουν αυτή την «επιμόλυνση» δεν έχουν εκλείψει...
Εβδομήντα και πλέον χρόνια μετά τον πόλεμο του 1950-53 και τη διαίρεση του κορεατικού έθνους σε δύο αντίπαλα κράτη διαφορετικών οικονομικών και κοινωνικοπολιτικών συστημάτων υπό μια «προσωρινή» διευθέτηση, που διατήρησε σε μεγάλο βαθμό την ειρήνη αλλά παγίωσε τη διαίρεση, οι διμερείς εντάσεις «κινούνται» στην κόκκινη περιοχή. Την ίδια ώρα το καθεστώς της Βόρειας Κορέας ασφυκτιά υπό τον κλοιό των δυτικών κυρώσεων που του επιβλήθηκαν ως τιμωρία για το πυρηνικό πρόγραμμά του και αναζητεί τρόπους «διαφυγής». Ένας απ' αυτούς είναι και το παιχνίδι των κλιμακούμενων απειλών προς τον Νότο, που επίσης έχει σκληρύνει τελευταία τη στάση του. Προσπαθεί μ' αυτόν τον τρόπο να «διαπραγματευτεί» ένα τέλος στα δεσμά των κυρώσεων, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Αναπόφευκτα, το θερμόμετρο ανεβαίνει…
Χορογραφία απειλών
Την περασμένη εβδομάδα ανέβηκε ακόμη περισσότερο. Ο Βορράς κατηγόρησε τον Νότο ότι έστειλε σμήνος από drones πάνω από την πρωτεύουσά του Πιονγκγιάνγκ για να σκορπίσουν προπαγανδιστικά φυλλάδια. Χαρακτήρισε, μάλιστα, την ενέργεια «πρόκληση» και προειδοποίησε ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε «ένοπλη σύγκρουση, ακόμη και σε πόλεμο». Οι «Νότιοι» δεν αρνούνται τις αποστολές drones που ρίχνουν φυλλάδια, ωστόσο η επίσημη αφήγησή τους είναι ότι πρόκειται για «πρωτοβουλίες» ακτιβιστικών ομάδων, όχι για επίσημη πρακτική. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ το Γενικό Επιτελείο στη Σεούλ αρχικά αρνήθηκε το περιστατικό, στη συνέχεια ανακοίνωσε σιβυλλικά πως δεν μπορεί ούτε να επιβεβαιώσει ούτε να διαψεύσει τους ισχυρισμούς της Πιονγκγιάνγκ. Αφού επέδωσε την επίσημη διαμαρτυρία της, η Βόρεια Κορέα ανακοίνωσε ότι έδωσε εντολή στα συνοριακά στρατεύματά της να προετοιμαστούν για χρήση πυρός! Με τη σειρά της, η Σεούλ έριξε το γάντι στον Κιμ Γιονγκ Ουν και στους στρατηγούς του, ξεκαθαρίζοντας ότι είναι έτοιμη να απαντήσει σε οποιαδήποτε ενέργεια εναντίον της. Προειδοποίησε δε πως αν απειληθεί η ασφάλεια των πολιτών της, αυτό θα σημάνει το «τέλος του βορειοκορεατικού καθεστώτος».
Την περασμένη Τρίτη βορειοκορεατικά στρατεύματα έστειλαν -με κυριολεκτικά… εκρηκτικό τρόπο- άλλο ένα μήνυμα προς τον Νότο: Ανατίναξαν δύο συμβολικές και ιστορικές οδικές αρτηρίες, τις Γκιονγκγού και Ντονγκάε, που συνδέουν τη Βόρεια με τη Νότια Κορέα. Την επόμενη μέρα το καθεστώς ανήγγειλε ότι 1,4 εκατ. νεαροί Βορειοκορεάτες ζήτησαν να καταταγούν ή να επιστρέψουν στον στρατό. Αν και οι δύο αυτοί δρόμοι έχουν κλείσει εδώ και καιρό, η καταστροφή τους στέλνει το μήνυμα ότι ο Κιμ δεν θέλει να διαπραγματευτεί με τον Νότο, λένε αναλυτές τους οποίους επικαλείται το BBC. Μετά τις ανατινάξεις ο στρατός της Νότιας Κορέας ανακοίνωσε ότι εξαπέλυσε προειδοποιητικά πυρά από τη δική του πλευρά στα σύνορα ως επίδειξη δύναμης, ενώ τέθηκε σε κατάσταση αυξημένης επαγρύπνησης. Μερικές ώρες αργότερα η διοίκηση της περιφέρειας Γκιεονγκί, που περιβάλλει τη Σεούλ, χαρακτήρισε 11 συνοριακές περιοχές «ζώνες κινδύνου» σε μια προσπάθειά της να εμποδίσει τις ομάδες που στέλνουν προπαγανδιστικό υλικό με drones και μπαλόνια πέραν των συνόρων.
Κλιμάκωση
Η πρόσφατη συσσώρευση ψυχροπολεμικών νεφών στην Κορέα είναι η τελευταία μιας σειράς παρόμοιων συσσωρεύσεων, καθώς η ένταση βαίνει κλιμακούμενη και φαίνεται ότι βρίσκεται σήμερα σε επίπεδο που δεν έχει παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια, ειδικά από τότε που ο ηγέτης του Βορρά Κιμ Γιονγκ Ουν διακήρυξε -στις αρχές του χρόνου- ότι ο Νότος είναι ο Νο1 εχθρός της χώρας του. Το δεξί χέρι του Κιμ, η πανίσχυρη αδελφή του Κιμ Γιο Γιονγκ, προειδοποίησε τη Σεούλ ότι θα υπάρξουν «φρικτές συνέπειες» εάν επαναληφθούν οι πτήσεις των drones. Έκανε λόγο για «σαφείς αποδείξεις» ότι «στρατιωτικοί γκάνγκστερ» από τον Νότο βρίσκονται πίσω από τις προκλήσεις αυτές. Την περασμένη Δευτέρα ο Κιμ συναντήθηκε με τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των βορειοκορεατικών Ενόπλων Δυνάμεων, τους αρχηγούς των όπλων, τους υπουργούς Άμυνας και Κρατικής Ασφάλειας και ανώτατους αξιωματούχους. Όπως μετέδωσε το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων KCNA, στη σύσκεψη ο Βορειοκορεάτης ηγέτης «όρισε τις κατευθυντήριες γραμμές της ανάληψης άμεσης στρατιωτικής δράσης» και ανέθεσε στους αξιωματούχους τη «διαχείριση του αποτρεπτικού πολέμου και την άσκηση του δικαιώματος στην αυτοάμυνα».
Παρατηρητές με βαθιά γνώση της περιοχής, των ισορροπιών της και ιδιαίτερα της κινεζικής επιρροής σ' αυτήν, όπως ο Ρόμπερτ Μάνινγκ του Stimson Center, κάνουν απαισιόδοξες προβλέψεις για το άμεσο μέλλον. Σε πρόσφατο άρθρο του στο Foreign Policy ο Αμερικανός αναλυτής θεωρεί ότι η Κορεατική Χερσόνησος διέρχεται σήμερα την πιο επικίνδυνη και ασταθή περίοδο μετά τον πόλεμο του 1950-53.
Από το 2019 υπήρξαν τρεις αλληλένδετες αλλαγές στρατηγικής κατεύθυνσης σε σχέση με τα πυρηνικά της Βόρειας Κορέας, οι οποίες έχουν μεταβάλει άρδην το στρατηγικό τοπίο. Ως αποτέλεσμα, είναι πλέον στον αέρα οι βασικές υποθέσεις εργασίας που καθοδηγούν τη διπλωματία των Ηνωμένων Πολιτειών και της Νότιας Κορέας από το 1992. Την πρώτη εξ αυτών σηματοδοτεί η αποτυχημένη σύνοδος κορυφής του 2019 στο Ανόι μεταξύ του Κιμ και του Ντόναλντ Τραμπ, όταν η Πιονγκγιάνγκ άρχισε να συσσωρεύει στρατηγικό οπλοστάσιο, συμπεριλαμβανομένων βαλλιστικών πυραύλων στερεού καυσίμου, υπερηχητικών πυραύλων και τακτικών πυρηνικών όπλων. Η «επένδυση» του Κιμ στο βορειοκορεατικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα σε συνδυασμό με τις εμφατικές διακηρύξεις του ότι δεν θα εγκαταλείψει το δικαίωμά του στα πυρηνικά (το οποίο ενσωματώνεται πλέον στο βορειοκορεατικό σύνταγμα και στο προληπτικό πυρηνικό δόγμα της χώρας) αποτελούν αδιαμφισβήτητες αποδείξεις της στρατηγικής αλλαγής κατεύθυνσης, υπογραμμίζει ο Μάνινγκ. Αυτό τροφοδότησε την επιθυμία της Νότιας Κορέας να αποκτήσει δικό της πυρηνικό οπλοστάσιο.
Στρατηγικές μετατοπίσεις
Η δεύτερη μετατόπιση αφορά τη γεωπολιτική επανατοποθέτηση της Πιονγκγιάνγκ, με τον Κιμ να απορρίπτει τον μακροπρόθεσμο στόχο εξομάλυνσης των δεσμών με τις ΗΠΑ, τον οποίο άλλωστε υπηρετούσε η λογική της ανάπτυξης πυρηνικού προγράμματος. Ταυτόχρονα η Πιονγκγιάνγκ αποκατέστησε και ενίσχυσε τους δεσμούς και τις σχέσεις της με την Κίνα, που είχαν παρουσιάσει μεγάλη όξυνση αφότου το Πεκίνο είχε υποστηρίξει τις σκληρές οικονομικές κυρώσεις των Ηνωμένων Εθνών μετά τις πυρηνικές δοκιμές του 2016 και του 2017. Ο Κιμ επισκέφθηκε το Πεκίνο τον Ιανουάριο του 2019 και ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ ανταπέδωσε με επίσημη επίσκεψη στην Πιονγκγιάνγκ τον Ιούνιο. Έκτοτε η Κίνα, μαζί με τη Ρωσία, έχει μπλοκάρει τις προσπάθειες των ΗΠΑ να επιβάλουν νέες κυρώσεις στη Βόρεια Κορέα για τις δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων. Εν ολίγοις, η Κίνα μπήκε σφήνα σε οποιοδήποτε νέο στρίμωγμα της Πιονγκγιάνγκ και η ντρίμπλα του Κιμ αποδείχθηκε σωτήρια. Το… γλυκό έδεσε μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, όταν η προς αναζήτηση διεθνών ερεισμάτων Ρωσία στοιχημάτισε στη νέα εταιρική σχέση της με τη Βόρεια Κορέα, προσφέροντας οικονομική και στρατιωτική στήριξη στην Πιονγκγιάνγκ με αντάλλαγμα πυρομαχικά και πυραύλους. Αυτή η κίνηση, σε κάποιο βαθμό, έβαλε σε άβολη θέση την Κίνα, αλλά δεδομένης της συγκυρίας το Πεκίνο προτίμησε να μην αντιδράσει, τηρώντας σιγή. Επικαλούμενος ιδιωτικές συζητήσεις του με Κινέζους αξιωματούχους και εμπειρογνώμονες δεξαμενών σκέψης, ο Μάνινγκ μεταφέρει στο άρθρο του τους κινεζικούς φόβους ότι ο Πούτιν ακυρώνει τη μόχλευση του Πεκίνου και δημιουργεί μια κατάσταση παρόμοια με εκείνη των δεκαετιών του 1950 και του 1960, όταν ο παππούς του Κιμ, ο ιδρυτής της Βόρειας Κορέας Κιμ Ιλ Σουνγκ, παίζοντας το παιχνίδι των ισορροπιών, έφερνε αντιμέτωπες τις δύο τότε μεγάλες κομμουνιστικές δυνάμεις.
Η τρίτη μετατόπιση που απειλεί το 70χρονο εύθραυστο στάτους «μη πολέμου» στην Κορέα είναι εξίσου σημαντική. Τον Ιανουάριο ο Κιμ απεμπόλησε την πολιτική της επανένωσης που αποτελεί θεμέλιο λίθο της πολιτικής των δύο κρατών στη μεταξύ τους σχέση. Αυτό που μέχρι πρότινος ο Βορράς όσο και ο Νότος θεωρούσαν ως «ομοούσιο» έθνος που διαιρέθηκε από την Ιστορία και πορεύεται προς το πεπρωμένο της επανένωσης χαρακτηρίστηκε από τον Κιμ ως ο «πρωταρχικός εχθρός»! Ο ίδιος ζήτησε την τροποποίηση του βορειοκορεατικού συντάγματος ώστε να απαλειφθεί το άρθρο που αναφέρεται στη δέσμευση της επανένωσης. Παράλληλα διέλυσε τις κρατικές υπηρεσίες που χειρίζονταν τα ζητήματα συμφιλίωσης και αποκαθήλωσε ένα μνημείο για την επανένωση στην Πιονγκγιάνγκ, που είχε ανεγείρει ο πατέρας του Κιμ Γιονγκ Ιλ. Στην ίδια ομιλία του Ιανουαρίου, όπου ο Κιμ ζήτησε να αλλάξει το σύνταγμα και ανακήρυξε τη Νότια Κορέα σε «πρωταρχικό εχθρό» της Βόρειας, έθεσε και θέμα συνόρων, διαμηνύοντας στον Νότο πως «αν παραβιάσει έστω και 0,001 χιλιοστό της επικράτειάς μας σε στεριά, αέρα και θάλασσα, αυτό θα θεωρηθεί ως πολεμική πρόκληση».
Κατά τον Μάνινγκ, το ζήτημα της Κορέας είναι ενταγμένο πλέον στη λογική του μηδενικού αθροίσματος που έχει επικρατήσει στον στρατηγικό ανταγωνισμό μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων. Τα δύο αντίπαλα μπλοκ στη Βορειοανατολική Ασία έχουν πάρει ξεκάθαρη μορφή: Κίνα, Ρωσία, Βόρεια Κορέα από τη μια, απ' την άλλη Ηνωμένες Πολιτείες, Νότια Κορέα, Ιαπωνία. Όποιο κοινό έδαφος υπήρχε και μπορούσε να στηρίξει κοινές επιδιώξεις σ' ένα διεθνές σύστημα μίνιμουμ συναινέσεων έχει προ πολλού υποχωρήσει...
Οι κοινές ανησυχίες για τη διάδοση των πυρηνικών όπλων, που επέτρεψαν σε Κίνα και Ρωσία να συνεργαστούν στις εξαμερείς συνομιλίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιαπωνία, τη Νότια και τη Βόρεια Κορέα, δεν υφίστανται πλέον. Ο Κιμ έχει ενθαρρυνθεί όσο ποτέ άλλοτε από το εξελισσόμενο πυρηνικό και πυραυλικό οπλοστάσιό του, την υποστήριξη από τον Πούτιν και, στη χειρότερη περίπτωση, την αδιαφορία από την Κίνα. Μια επιθετική στρατηγική εκ μέρους του θα γινόταν πιο πιθανή αν εκτιμούσε ότι θα μπορούσε να υπερνικήσει τον στρατό της Νότιας Κορέας, αποτρέποντας παράλληλα μια επέμβαση των ΗΠΑ και διατηρώντας την υποστήριξη της Κίνας, ή εάν κατέληγε στο συμπέρασμα πως μια εγχώρια ή διεθνής κρίση θα προσφερόταν ως η τελευταία ευκαιρία του για να πετύχει όσα θέλει...
Διαφορετική ανάγνωση και λίγη… Ιστορία
Την εκτίμηση ότι τα πράγματα στην Κορέα οδεύουν προς πόλεμο δεν τη συμμερίζονται, ωστόσο, όλοι. Η άποψη άλλων αναλυτών είναι ότι όντως το ψυχροπολεμικό κλίμα έχει ενταθεί και πως η επιθετική ρητορική συνεχίζει να κλιμακώνεται, αλλά αυτά έχουν ξανασυμβεί στο παρελθόν, έφτασαν σε χειρότερο σημείο, όμως δεν οδήγησαν σε ανοιχτή, ολομέτωπη σύρραξη.
Για παράδειγμα, τον Ιανουάριο του 1968 η Βόρεια Κορέα έστειλε 31 κομάντος της στον Νότο για να δολοφονήσουν τον τότε Πρόεδρο Παρκ Τσουνγκ-χι. Η επιχείρηση απέτυχε, με τους Νοτιοκορεάτες να σκοτώνουν 29 από τους Βορειοκορεάτες εισβολείς. Το επεισόδιο δεν τελείωσε εκεί. Λίγους μήνες αργότερα 120 στρατιώτες του Βορρά διείσδυσαν βαθιά στο νοτιοκορεατικό έδαφος, προκαλώντας σφοδρή απάντηση από τις νοτιοκορεατικές δυνάμεις που εξαπέλυσαν ευρείας κλίμακας εκκαθαριστική επιχείρηση, σκοτώνοντας τους 113 από αυτούς. Βαριές ήταν και οι δικές τους απώλειες με 61 νεκρούς, στρατιώτες, αστυνομικούς και πολίτες, ουσιαστικά ένας πόλεμος μικρής κλίμακας. Ωστόσο, τα περιστατικά αυτά δεν οδήγησαν σε γενικευμένο πόλεμο.
Ο καθηγητής Κανγκ Ντονγκ-Ουάν, που διδάσκει Πολιτική Επιστήμη και Διπλωματία στο νοτιοκορεατικό Πανεπιστήμιο Ντονγκ-α, θεωρεί ότι ο Βορράς επιδίδεται σκόπιμα στην οικεία τακτική της επίκλησης της άμεσης εξωτερικής απειλής για να ενισχύσει τη συσπείρωση στο εσωτερικό του. «Το καθεστώς της Βόρειας Κορέας βασίζεται στην πολιτική του φόβου και χρειάζεται έναν εξωτερικό εχθρό. Κάθε φορά που αυξάνονται οι εντάσεις δίνει έμφαση στις εξωτερικές απειλές προκειμένου να ενισχύσει την πίστη και την αφοσίωση στο καθεστώς» λέει στο BBC.
Ενας άλλος Νοτιοκορεάτης ακαδημαϊκός, ο Ουάνγκ Σον-Τάεκ, επίκουρος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Σογκάνγκ της Σεούλ, αντιμετωπίζει επίσης επιφυλακτικά τις εκτιμήσεις ότι η ψυχροπολεμική αντιπαράθεση κινείται σε τροχιά πολεμικής σύγκρουσης. Δεν διστάζει, μάλιστα, να αναγνωρίσει μερίδιο ευθύνης στην ενίσχυση της επιθετικής ρητορικής και πολιτικής από την πλευρά του Νότου. Η ανάλυση για τον κίνδυνο πολέμου στην Κορεατική Χερσόνησο δεν μπορεί να επικεντρωθεί αποκλειστικά στη Βόρεια Κορέα, γράφει στην Korea Herald. «Οι πολιτικές της Νότιας Κορέας, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας είναι εξίσου σημαντικές. Η Νότια Κορέα υπό την τρέχουσα διακυβέρνηση του Προέδρου Γιουν Σουκ-γέολ έχει υιοθετήσει σαφώς πιο επιθετική στάση έναντι της Βόρειας, αποκλίνοντας σημαντικά από τις προσανατολισμένες στην προσέγγιση δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης. Αυτή η στροφή αναμφίβολα συνέβαλε στην αύξηση των εντάσεων, καθώς η κυβέρνηση Γιουν έχει δώσει προτεραιότητα στην αποτροπή και στη στρατιωτική ετοιμότητα έναντι του διαλόγου. Η νοτιοκορεατική κυβέρνηση, η οποία όρισε επίσημα τη Βόρεια Κορέα ως τον «κύριο εχθρό» της χώρας, έχει κλιμακώσει τη ρητορική της σύγκρουσης, συμβάλλοντας στη σκλήρυνση των θέσεων και των δύο πλευρών. Οι πρόσφατες σκληροπυρηνικές αντιδράσεις του Βορρά μπορεί να θεωρηθούν ως αντίδραση σε αυτή τη στροφή. Η διακήρυξη της υιοθέτησης της πολιτικής των δύο κρατών από τον Κιμ Γιονγκ Ουν και η ακύρωση των διακορεατικών στρατιωτικών συμφωνιών ήταν μια άμεση απάντηση στην πολιτική της κυβέρνησης Γιουν».
Νίκος Κυριακίδης
avgi.gr
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/GMxWxp
Πάλι πόλεμος (και) στην Κορέα;...
http://www.nonews-news.com/2024/10/blog-post_173.html
Oct 24th 2024, 21:04
Αν ο πόλεμος είναι… μεταδοτικός, υπάρχει σήμερα η πιθανότητα -μεγάλη, λένε ορισμένοι- να «μεταδοθεί» σε ακόμη μία περιοχή του κόσμου: στη Χερσόνησο της Κορέας. Ίσως ακούγεται υπερβολικό, ίσως είναι ένα ευφάνταστο, ζοφερό σενάριο, αλλά οι αιτίες που θα μπορούσαν να επιτρέψουν και να διευκολύνουν αυτή την «επιμόλυνση» δεν έχουν εκλείψει...
Εβδομήντα και πλέον χρόνια μετά τον πόλεμο του 1950-53 και τη διαίρεση του κορεατικού έθνους σε δύο αντίπαλα κράτη διαφορετικών οικονομικών και κοινωνικοπολιτικών συστημάτων υπό μια «προσωρινή» διευθέτηση, που διατήρησε σε μεγάλο βαθμό την ειρήνη αλλά παγίωσε τη διαίρεση, οι διμερείς εντάσεις «κινούνται» στην κόκκινη περιοχή. Την ίδια ώρα το καθεστώς της Βόρειας Κορέας ασφυκτιά υπό τον κλοιό των δυτικών κυρώσεων που του επιβλήθηκαν ως τιμωρία για το πυρηνικό πρόγραμμά του και αναζητεί τρόπους «διαφυγής». Ένας απ' αυτούς είναι και το παιχνίδι των κλιμακούμενων απειλών προς τον Νότο, που επίσης έχει σκληρύνει τελευταία τη στάση του. Προσπαθεί μ' αυτόν τον τρόπο να «διαπραγματευτεί» ένα τέλος στα δεσμά των κυρώσεων, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Αναπόφευκτα, το θερμόμετρο ανεβαίνει…
Χορογραφία απειλών
Την περασμένη εβδομάδα ανέβηκε ακόμη περισσότερο. Ο Βορράς κατηγόρησε τον Νότο ότι έστειλε σμήνος από drones πάνω από την πρωτεύουσά του Πιονγκγιάνγκ για να σκορπίσουν προπαγανδιστικά φυλλάδια. Χαρακτήρισε, μάλιστα, την ενέργεια «πρόκληση» και προειδοποίησε ότι θα μπορούσε να οδηγήσει σε «ένοπλη σύγκρουση, ακόμη και σε πόλεμο». Οι «Νότιοι» δεν αρνούνται τις αποστολές drones που ρίχνουν φυλλάδια, ωστόσο η επίσημη αφήγησή τους είναι ότι πρόκειται για «πρωτοβουλίες» ακτιβιστικών ομάδων, όχι για επίσημη πρακτική. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ το Γενικό Επιτελείο στη Σεούλ αρχικά αρνήθηκε το περιστατικό, στη συνέχεια ανακοίνωσε σιβυλλικά πως δεν μπορεί ούτε να επιβεβαιώσει ούτε να διαψεύσει τους ισχυρισμούς της Πιονγκγιάνγκ. Αφού επέδωσε την επίσημη διαμαρτυρία της, η Βόρεια Κορέα ανακοίνωσε ότι έδωσε εντολή στα συνοριακά στρατεύματά της να προετοιμαστούν για χρήση πυρός! Με τη σειρά της, η Σεούλ έριξε το γάντι στον Κιμ Γιονγκ Ουν και στους στρατηγούς του, ξεκαθαρίζοντας ότι είναι έτοιμη να απαντήσει σε οποιαδήποτε ενέργεια εναντίον της. Προειδοποίησε δε πως αν απειληθεί η ασφάλεια των πολιτών της, αυτό θα σημάνει το «τέλος του βορειοκορεατικού καθεστώτος».
Την περασμένη Τρίτη βορειοκορεατικά στρατεύματα έστειλαν -με κυριολεκτικά… εκρηκτικό τρόπο- άλλο ένα μήνυμα προς τον Νότο: Ανατίναξαν δύο συμβολικές και ιστορικές οδικές αρτηρίες, τις Γκιονγκγού και Ντονγκάε, που συνδέουν τη Βόρεια με τη Νότια Κορέα. Την επόμενη μέρα το καθεστώς ανήγγειλε ότι 1,4 εκατ. νεαροί Βορειοκορεάτες ζήτησαν να καταταγούν ή να επιστρέψουν στον στρατό. Αν και οι δύο αυτοί δρόμοι έχουν κλείσει εδώ και καιρό, η καταστροφή τους στέλνει το μήνυμα ότι ο Κιμ δεν θέλει να διαπραγματευτεί με τον Νότο, λένε αναλυτές τους οποίους επικαλείται το BBC. Μετά τις ανατινάξεις ο στρατός της Νότιας Κορέας ανακοίνωσε ότι εξαπέλυσε προειδοποιητικά πυρά από τη δική του πλευρά στα σύνορα ως επίδειξη δύναμης, ενώ τέθηκε σε κατάσταση αυξημένης επαγρύπνησης. Μερικές ώρες αργότερα η διοίκηση της περιφέρειας Γκιεονγκί, που περιβάλλει τη Σεούλ, χαρακτήρισε 11 συνοριακές περιοχές «ζώνες κινδύνου» σε μια προσπάθειά της να εμποδίσει τις ομάδες που στέλνουν προπαγανδιστικό υλικό με drones και μπαλόνια πέραν των συνόρων.
Κλιμάκωση
Η πρόσφατη συσσώρευση ψυχροπολεμικών νεφών στην Κορέα είναι η τελευταία μιας σειράς παρόμοιων συσσωρεύσεων, καθώς η ένταση βαίνει κλιμακούμενη και φαίνεται ότι βρίσκεται σήμερα σε επίπεδο που δεν έχει παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια, ειδικά από τότε που ο ηγέτης του Βορρά Κιμ Γιονγκ Ουν διακήρυξε -στις αρχές του χρόνου- ότι ο Νότος είναι ο Νο1 εχθρός της χώρας του. Το δεξί χέρι του Κιμ, η πανίσχυρη αδελφή του Κιμ Γιο Γιονγκ, προειδοποίησε τη Σεούλ ότι θα υπάρξουν «φρικτές συνέπειες» εάν επαναληφθούν οι πτήσεις των drones. Έκανε λόγο για «σαφείς αποδείξεις» ότι «στρατιωτικοί γκάνγκστερ» από τον Νότο βρίσκονται πίσω από τις προκλήσεις αυτές. Την περασμένη Δευτέρα ο Κιμ συναντήθηκε με τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου των βορειοκορεατικών Ενόπλων Δυνάμεων, τους αρχηγούς των όπλων, τους υπουργούς Άμυνας και Κρατικής Ασφάλειας και ανώτατους αξιωματούχους. Όπως μετέδωσε το επίσημο πρακτορείο ειδήσεων KCNA, στη σύσκεψη ο Βορειοκορεάτης ηγέτης «όρισε τις κατευθυντήριες γραμμές της ανάληψης άμεσης στρατιωτικής δράσης» και ανέθεσε στους αξιωματούχους τη «διαχείριση του αποτρεπτικού πολέμου και την άσκηση του δικαιώματος στην αυτοάμυνα».
Παρατηρητές με βαθιά γνώση της περιοχής, των ισορροπιών της και ιδιαίτερα της κινεζικής επιρροής σ' αυτήν, όπως ο Ρόμπερτ Μάνινγκ του Stimson Center, κάνουν απαισιόδοξες προβλέψεις για το άμεσο μέλλον. Σε πρόσφατο άρθρο του στο Foreign Policy ο Αμερικανός αναλυτής θεωρεί ότι η Κορεατική Χερσόνησος διέρχεται σήμερα την πιο επικίνδυνη και ασταθή περίοδο μετά τον πόλεμο του 1950-53.
Από το 2019 υπήρξαν τρεις αλληλένδετες αλλαγές στρατηγικής κατεύθυνσης σε σχέση με τα πυρηνικά της Βόρειας Κορέας, οι οποίες έχουν μεταβάλει άρδην το στρατηγικό τοπίο. Ως αποτέλεσμα, είναι πλέον στον αέρα οι βασικές υποθέσεις εργασίας που καθοδηγούν τη διπλωματία των Ηνωμένων Πολιτειών και της Νότιας Κορέας από το 1992. Την πρώτη εξ αυτών σηματοδοτεί η αποτυχημένη σύνοδος κορυφής του 2019 στο Ανόι μεταξύ του Κιμ και του Ντόναλντ Τραμπ, όταν η Πιονγκγιάνγκ άρχισε να συσσωρεύει στρατηγικό οπλοστάσιο, συμπεριλαμβανομένων βαλλιστικών πυραύλων στερεού καυσίμου, υπερηχητικών πυραύλων και τακτικών πυρηνικών όπλων. Η «επένδυση» του Κιμ στο βορειοκορεατικό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα σε συνδυασμό με τις εμφατικές διακηρύξεις του ότι δεν θα εγκαταλείψει το δικαίωμά του στα πυρηνικά (το οποίο ενσωματώνεται πλέον στο βορειοκορεατικό σύνταγμα και στο προληπτικό πυρηνικό δόγμα της χώρας) αποτελούν αδιαμφισβήτητες αποδείξεις της στρατηγικής αλλαγής κατεύθυνσης, υπογραμμίζει ο Μάνινγκ. Αυτό τροφοδότησε την επιθυμία της Νότιας Κορέας να αποκτήσει δικό της πυρηνικό οπλοστάσιο.
Στρατηγικές μετατοπίσεις
Η δεύτερη μετατόπιση αφορά τη γεωπολιτική επανατοποθέτηση της Πιονγκγιάνγκ, με τον Κιμ να απορρίπτει τον μακροπρόθεσμο στόχο εξομάλυνσης των δεσμών με τις ΗΠΑ, τον οποίο άλλωστε υπηρετούσε η λογική της ανάπτυξης πυρηνικού προγράμματος. Ταυτόχρονα η Πιονγκγιάνγκ αποκατέστησε και ενίσχυσε τους δεσμούς και τις σχέσεις της με την Κίνα, που είχαν παρουσιάσει μεγάλη όξυνση αφότου το Πεκίνο είχε υποστηρίξει τις σκληρές οικονομικές κυρώσεις των Ηνωμένων Εθνών μετά τις πυρηνικές δοκιμές του 2016 και του 2017. Ο Κιμ επισκέφθηκε το Πεκίνο τον Ιανουάριο του 2019 και ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ ανταπέδωσε με επίσημη επίσκεψη στην Πιονγκγιάνγκ τον Ιούνιο. Έκτοτε η Κίνα, μαζί με τη Ρωσία, έχει μπλοκάρει τις προσπάθειες των ΗΠΑ να επιβάλουν νέες κυρώσεις στη Βόρεια Κορέα για τις δοκιμές βαλλιστικών πυραύλων. Εν ολίγοις, η Κίνα μπήκε σφήνα σε οποιοδήποτε νέο στρίμωγμα της Πιονγκγιάνγκ και η ντρίμπλα του Κιμ αποδείχθηκε σωτήρια. Το… γλυκό έδεσε μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, όταν η προς αναζήτηση διεθνών ερεισμάτων Ρωσία στοιχημάτισε στη νέα εταιρική σχέση της με τη Βόρεια Κορέα, προσφέροντας οικονομική και στρατιωτική στήριξη στην Πιονγκγιάνγκ με αντάλλαγμα πυρομαχικά και πυραύλους. Αυτή η κίνηση, σε κάποιο βαθμό, έβαλε σε άβολη θέση την Κίνα, αλλά δεδομένης της συγκυρίας το Πεκίνο προτίμησε να μην αντιδράσει, τηρώντας σιγή. Επικαλούμενος ιδιωτικές συζητήσεις του με Κινέζους αξιωματούχους και εμπειρογνώμονες δεξαμενών σκέψης, ο Μάνινγκ μεταφέρει στο άρθρο του τους κινεζικούς φόβους ότι ο Πούτιν ακυρώνει τη μόχλευση του Πεκίνου και δημιουργεί μια κατάσταση παρόμοια με εκείνη των δεκαετιών του 1950 και του 1960, όταν ο παππούς του Κιμ, ο ιδρυτής της Βόρειας Κορέας Κιμ Ιλ Σουνγκ, παίζοντας το παιχνίδι των ισορροπιών, έφερνε αντιμέτωπες τις δύο τότε μεγάλες κομμουνιστικές δυνάμεις.
Η τρίτη μετατόπιση που απειλεί το 70χρονο εύθραυστο στάτους «μη πολέμου» στην Κορέα είναι εξίσου σημαντική. Τον Ιανουάριο ο Κιμ απεμπόλησε την πολιτική της επανένωσης που αποτελεί θεμέλιο λίθο της πολιτικής των δύο κρατών στη μεταξύ τους σχέση. Αυτό που μέχρι πρότινος ο Βορράς όσο και ο Νότος θεωρούσαν ως «ομοούσιο» έθνος που διαιρέθηκε από την Ιστορία και πορεύεται προς το πεπρωμένο της επανένωσης χαρακτηρίστηκε από τον Κιμ ως ο «πρωταρχικός εχθρός»! Ο ίδιος ζήτησε την τροποποίηση του βορειοκορεατικού συντάγματος ώστε να απαλειφθεί το άρθρο που αναφέρεται στη δέσμευση της επανένωσης. Παράλληλα διέλυσε τις κρατικές υπηρεσίες που χειρίζονταν τα ζητήματα συμφιλίωσης και αποκαθήλωσε ένα μνημείο για την επανένωση στην Πιονγκγιάνγκ, που είχε ανεγείρει ο πατέρας του Κιμ Γιονγκ Ιλ. Στην ίδια ομιλία του Ιανουαρίου, όπου ο Κιμ ζήτησε να αλλάξει το σύνταγμα και ανακήρυξε τη Νότια Κορέα σε «πρωταρχικό εχθρό» της Βόρειας, έθεσε και θέμα συνόρων, διαμηνύοντας στον Νότο πως «αν παραβιάσει έστω και 0,001 χιλιοστό της επικράτειάς μας σε στεριά, αέρα και θάλασσα, αυτό θα θεωρηθεί ως πολεμική πρόκληση».
Κατά τον Μάνινγκ, το ζήτημα της Κορέας είναι ενταγμένο πλέον στη λογική του μηδενικού αθροίσματος που έχει επικρατήσει στον στρατηγικό ανταγωνισμό μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων. Τα δύο αντίπαλα μπλοκ στη Βορειοανατολική Ασία έχουν πάρει ξεκάθαρη μορφή: Κίνα, Ρωσία, Βόρεια Κορέα από τη μια, απ' την άλλη Ηνωμένες Πολιτείες, Νότια Κορέα, Ιαπωνία. Όποιο κοινό έδαφος υπήρχε και μπορούσε να στηρίξει κοινές επιδιώξεις σ' ένα διεθνές σύστημα μίνιμουμ συναινέσεων έχει προ πολλού υποχωρήσει...
Οι κοινές ανησυχίες για τη διάδοση των πυρηνικών όπλων, που επέτρεψαν σε Κίνα και Ρωσία να συνεργαστούν στις εξαμερείς συνομιλίες με τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιαπωνία, τη Νότια και τη Βόρεια Κορέα, δεν υφίστανται πλέον. Ο Κιμ έχει ενθαρρυνθεί όσο ποτέ άλλοτε από το εξελισσόμενο πυρηνικό και πυραυλικό οπλοστάσιό του, την υποστήριξη από τον Πούτιν και, στη χειρότερη περίπτωση, την αδιαφορία από την Κίνα. Μια επιθετική στρατηγική εκ μέρους του θα γινόταν πιο πιθανή αν εκτιμούσε ότι θα μπορούσε να υπερνικήσει τον στρατό της Νότιας Κορέας, αποτρέποντας παράλληλα μια επέμβαση των ΗΠΑ και διατηρώντας την υποστήριξη της Κίνας, ή εάν κατέληγε στο συμπέρασμα πως μια εγχώρια ή διεθνής κρίση θα προσφερόταν ως η τελευταία ευκαιρία του για να πετύχει όσα θέλει...
Διαφορετική ανάγνωση και λίγη… Ιστορία
Την εκτίμηση ότι τα πράγματα στην Κορέα οδεύουν προς πόλεμο δεν τη συμμερίζονται, ωστόσο, όλοι. Η άποψη άλλων αναλυτών είναι ότι όντως το ψυχροπολεμικό κλίμα έχει ενταθεί και πως η επιθετική ρητορική συνεχίζει να κλιμακώνεται, αλλά αυτά έχουν ξανασυμβεί στο παρελθόν, έφτασαν σε χειρότερο σημείο, όμως δεν οδήγησαν σε ανοιχτή, ολομέτωπη σύρραξη.
Για παράδειγμα, τον Ιανουάριο του 1968 η Βόρεια Κορέα έστειλε 31 κομάντος της στον Νότο για να δολοφονήσουν τον τότε Πρόεδρο Παρκ Τσουνγκ-χι. Η επιχείρηση απέτυχε, με τους Νοτιοκορεάτες να σκοτώνουν 29 από τους Βορειοκορεάτες εισβολείς. Το επεισόδιο δεν τελείωσε εκεί. Λίγους μήνες αργότερα 120 στρατιώτες του Βορρά διείσδυσαν βαθιά στο νοτιοκορεατικό έδαφος, προκαλώντας σφοδρή απάντηση από τις νοτιοκορεατικές δυνάμεις που εξαπέλυσαν ευρείας κλίμακας εκκαθαριστική επιχείρηση, σκοτώνοντας τους 113 από αυτούς. Βαριές ήταν και οι δικές τους απώλειες με 61 νεκρούς, στρατιώτες, αστυνομικούς και πολίτες, ουσιαστικά ένας πόλεμος μικρής κλίμακας. Ωστόσο, τα περιστατικά αυτά δεν οδήγησαν σε γενικευμένο πόλεμο.
Ο καθηγητής Κανγκ Ντονγκ-Ουάν, που διδάσκει Πολιτική Επιστήμη και Διπλωματία στο νοτιοκορεατικό Πανεπιστήμιο Ντονγκ-α, θεωρεί ότι ο Βορράς επιδίδεται σκόπιμα στην οικεία τακτική της επίκλησης της άμεσης εξωτερικής απειλής για να ενισχύσει τη συσπείρωση στο εσωτερικό του. «Το καθεστώς της Βόρειας Κορέας βασίζεται στην πολιτική του φόβου και χρειάζεται έναν εξωτερικό εχθρό. Κάθε φορά που αυξάνονται οι εντάσεις δίνει έμφαση στις εξωτερικές απειλές προκειμένου να ενισχύσει την πίστη και την αφοσίωση στο καθεστώς» λέει στο BBC.
Ενας άλλος Νοτιοκορεάτης ακαδημαϊκός, ο Ουάνγκ Σον-Τάεκ, επίκουρος καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πανεπιστήμιο Σογκάνγκ της Σεούλ, αντιμετωπίζει επίσης επιφυλακτικά τις εκτιμήσεις ότι η ψυχροπολεμική αντιπαράθεση κινείται σε τροχιά πολεμικής σύγκρουσης. Δεν διστάζει, μάλιστα, να αναγνωρίσει μερίδιο ευθύνης στην ενίσχυση της επιθετικής ρητορικής και πολιτικής από την πλευρά του Νότου. Η ανάλυση για τον κίνδυνο πολέμου στην Κορεατική Χερσόνησο δεν μπορεί να επικεντρωθεί αποκλειστικά στη Βόρεια Κορέα, γράφει στην Korea Herald. «Οι πολιτικές της Νότιας Κορέας, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας είναι εξίσου σημαντικές. Η Νότια Κορέα υπό την τρέχουσα διακυβέρνηση του Προέδρου Γιουν Σουκ-γέολ έχει υιοθετήσει σαφώς πιο επιθετική στάση έναντι της Βόρειας, αποκλίνοντας σημαντικά από τις προσανατολισμένες στην προσέγγιση δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης. Αυτή η στροφή αναμφίβολα συνέβαλε στην αύξηση των εντάσεων, καθώς η κυβέρνηση Γιουν έχει δώσει προτεραιότητα στην αποτροπή και στη στρατιωτική ετοιμότητα έναντι του διαλόγου. Η νοτιοκορεατική κυβέρνηση, η οποία όρισε επίσημα τη Βόρεια Κορέα ως τον «κύριο εχθρό» της χώρας, έχει κλιμακώσει τη ρητορική της σύγκρουσης, συμβάλλοντας στη σκλήρυνση των θέσεων και των δύο πλευρών. Οι πρόσφατες σκληροπυρηνικές αντιδράσεις του Βορρά μπορεί να θεωρηθούν ως αντίδραση σε αυτή τη στροφή. Η διακήρυξη της υιοθέτησης της πολιτικής των δύο κρατών από τον Κιμ Γιονγκ Ουν και η ακύρωση των διακορεατικών στρατιωτικών συμφωνιών ήταν μια άμεση απάντηση στην πολιτική της κυβέρνησης Γιουν».
Νίκος Κυριακίδης
avgi.gr
You are receiving this email because you subscribed to this feed at https://blogtrottr.com
If you no longer wish to receive these emails, you can unsubscribe here:
https://blogtrottr.com/unsubscribe/nfz/GMxWxp
Σχόλια