Τα δισεκατομμύρια ευρώ που κατευθύνονταν στη Ρωσία έως πέρυσι, για τον ενεργειακό εφοδιασμό της ΕΕ, θα οδηγηθούν σε μεγάλο βαθμό στις ΗΠΑ – ενώ τόσο το φυσικό αέριο, όσο και η ηλεκτρική ενέργεια, είναι περίπου δέκα φορές φθηνότερα στις ΗΠΑ, από ότι στην ΕΕ, καθιστώντας την μη ανταγωνιστική. Έτσι ερχόμαστε στο δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουν οι βιομηχανικές χώρες της Ευρώπης – με την έννοια πως οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν ήδη μαζικά αυτά τα πλεονεκτήματα των ενεργειακών τιμών τους για να πείσουν τις γερμανικές εταιρίες και όχι μόνο, να μεταφέρουν την παραγωγή τους σε αμερικανικά εδάφη.
Εισαγωγικά, ασφαλώς δεν μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο να πυροβόλησε η Ρωσία τα πόδια της, με τη δολιοφθορά στους δύο αγωγούς Nord Stream – να αυτοπυροβολήθηκε καλύτερα, όπως ισχυρίζονται ορισμένα δυτικά ΜΜΕ. Το κίνητρο της βέβαια είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί – ενώ κανένας δεν έχει τη διάθεση να διαβάσει λεπτομερείς αναφορές, σχετικά με το θέμα (ανάλυση).
Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι, οι ΗΠΑ έχουν μεγάλο συμφέρον να αποτρέψουν μακροπρόθεσμα τις παραδόσεις ρωσικών πρώτων υλών στην ΕΕ και ιδιαίτερα στη Γερμανία – ενώ ευρίσκονται ήδη στα πρόθυρα να εξελιχθούν στο μεγαλύτερο προμηθευτή LNG της Ευρώπης.
Ειδικότερα, σύμφωνα με μελέτη του ενεργειακού οικονομικού ινστιτούτου του Πανεπιστημίου της Κολωνίας EWI, οι ΗΠΑ θα αντιπροσωπεύουν το 39% των συνολικών εισαγωγών της ΕΕ έως το 2030 – υπό την προϋπόθεση βέβαια πως θα κατασκευασθούν επαρκείς μονάδες υγροποίησης έως τότε (πηγή). Κάτι τέτοιο θα καθιστούσε την ΕΕ, μαζί με την Ασία, τις σημαντικότερες αγορές εξαγωγής φυσικού αερίου των ΗΠΑ – ενώ σε αυτό το σενάριο, το μερίδιο της Νορβηγίας θα ήταν 28%.
Το Αζερμπαϊτζάν, το Κατάρ και η Αλγερία θα προμηθεύουν επί πλέον την ΕΕ με LNG, αλλά σε περιορισμένες ποσότητες – ενώ οι πρόσθετες εισαγωγές από τον Καναδά και την Αυστραλία θα είναι αμελητέες. Όσον αφορά δε τις τιμές χονδρικής, αναμένεται να μειωθούν μετά το 2024 – αν και χωρίς το ρωσικό φυσικό αέριο, θα διατηρηθούν πάνω από τα 90 € ανά μεγαβατώρα το 2026.
Με απλά λόγια λοιπόν, τα δισεκατομμύρια ευρώ που κατευθύνονταν στη Ρωσία έως πέρυσι, για τον ενεργειακό εφοδιασμό της ΕΕ, θα οδηγηθούν σε μεγάλο βαθμό στις ΗΠΑ – οι οποίες θα τα χρησιμοποιούν φυσικά για καλό σκοπό και όχι για τη χρηματοδότηση πολέμων, όπως ο Putin. Θα μπορούσε αλήθεια να αποτελεί κάτι τέτοιο κίνητρο για τη δολιοφθορά; Πόσο μάλλον όταν η επίθεση στους αγωγούς προϋποθέτει δυνατότητες που έχουν μόνο τα μεγάλα κράτη; Ενδεχομένως – αλλά δεν μπορεί και δεν πρέπει να κατηγορείται κανένας χωρίς αποδείξεις.
Με δεδομένο τώρα το ότι, το LNG είναι σημαντικά πιο ακριβό από το φυσικό αέριο που μεταφέρεται με αγωγούς, θα υπάρχει ασφαλώς μεγάλο αντίκτυπο στις ευρωπαϊκές τιμές ενέργειας – γεγονός που θα καταστήσει την Ευρώπη εντελώς μη ανταγωνιστική. Εύλογα, αφού τόσο το φυσικό αέριο, όσο και η ηλεκτρική ενέργεια, είναι περίπου δέκα φορές φθηνότερα στις ΗΠΑ, από ότι στην ΕΕ και ειδικά στη Γερμανία.
Έτσι ερχόμαστε στο δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουν οι βιομηχανικές χώρες της Ευρώπης – με την έννοια πως οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν ήδη μαζικά αυτά τα πλεονεκτήματα των ενεργειακών τιμών τους για να πείσουν τις γερμανικές εταιρίες και όχι μόνο, να μεταφέρουν την παραγωγή τους σε αμερικανικά εδάφη (πηγή). Εκτός από τις φθηνές τιμές της ενέργειας, τους προσφέρουν επί πλέον φορολογικές ελαφρύνσεις και πρώτες ύλες – αρκετές από τις οποίες εισάγουν από τη Ρωσία.
Με τον τρόπο αυτό, οι ΗΠΑ θα αυξήσουν την εγχώρια παραγωγή τους και θα στηρίξουν το εμπορικό τους ισοζύγιο που είναι ελλειμματικό – οπότε το ΑΕΠ τους, την ευημερία τους κοκ., εις βάρος φυσικά της Ευρώπης. Ως εκ τούτου, δεν είναι παράλογο να ισχυρισθεί κανείς πως ο οικονομικός πόλεμος δεν διεξάγεται μόνο μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας – αλλά, επί πλέον, μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ.
Εν τούτοις, κανένας στην Ευρώπη δεν ασχολείται με το παραπάνω θέμα – παρά το ότι δεν είναι απίθανο να αποτελεί μέρος του συγκεκριμένου πολέμου η ανατίναξη των αγωγών της Βαλτικής. Σε κάθε περίπτωση, ήδη «ληστεύεται» η ΕΕ από τις ΗΠΑ – ενώ αυτή η ληστεία μόλις ξεκίνησε.