Η “Οδύσσεια” του East Med και οι δύο προτάσεις των Ισραηλινών για να μεταφέρουν το δικό τους φυσικό αέριο προς την ΕΕ

 

Το πολυπλόκαμο ενεργειακό σχέδιο των Τούρκων επιβεβαιώνεται και από την χθεσινή ομιλία του Τούρκου υπουργού Dönmez για τα...άλλα κόλπα που ορέγεται η Τουρκία με τον αγωγό TANAP και πως θέλει πάση θυσία να "δέσει" ενεργειακά την Ευρώπη.

Με δεδομένη και την νέα αντίδραση των ΗΠΑ για τον East Med μετά την τελευταία συνάντηση Μπλίνκεν-Κασουλίδη το παιχνίδι παίζεται πλέον εμφανέστατα στο διπλωματικό πεδίο και όχι στο αμιγώς επιχειρηματικό.

Την περασμένη εβδομάδα ο ειδικός επί των γεω-επιχειρηματικών θεμάτων αναλυτής κ. Βασίλης Κοψαχείλης έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνο για τον σοβαρότατο κίνδυνο αν βρεθούν κυπριακά κοιτάσματα για τον East Med, από την πίσω πόρτα να έχουν επιβάλλει μια μη ελληνικά συμφέρουσα λύση στο Κυπριακό

Με νέα παρέμβασή του ο καθηγητής και πρώην υπουργός Γιάννης Μανιάτης τονίζει :

“Τα θέματα του ΝΑΤΟ και του Φυσικού Αερίου (Φ.Α.) είναι τα μεγάλα ζητήματα της τρέχουσας κρίσης στο Ουκρανικό και την ενέργεια. Η Ευρώπη, παρότι βαθιά εξαρτημένη κατά 40% από εισαγωγές Φ.Α. από Ρωσία, παρακολουθεί αδιάφορη την πτώση της δικής της παραγωγής από 24% πριν 5 χρόνια, στο 9% σήμερα. Μεγιστοποιείται η εξάρτηση της ΕΕ και από το υγροποιημένο αέριο LNG (ΗΠΑ, Κατάρ). Πλήρης αδιαφορία για τα πλούσια ελληνικά κοιτάσματα νότια της Κρήτης. Στην Ελλάδα το Φ.Α. έρχεται πλέον σχεδόν αποκλειστικά από τον Turk Stream, με ο,τι αυτό σημαίνει για την εξάρτηση της χώρας”

Την ίδια στιγμή ο κ. Αλομπέιντ Άρεφ, διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, ειδικός σε θέματα Μέσης Ανατολής δίνει την δική του οπτική:

“Παρά την απογοητευτική στάση των ΗΠΑ στο θέμα του αγωγού East Med και τη σιωπή του Τελ Αβίβ, φαίνεται ότι οι Ισραηλινοί ήδη έχουν δύο προτάσεις για να μεταφέρουν το δικό τους φυσικό αέριο προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρώτη είναι γνωστή για όλους όπου η Κύπρος αποτελεί κομβικό σημείο. Δηλ. περνάει ο αγωγός από Ισραήλ, Κύπρο και Τουρκία με χαμηλότερο κόστος κατασκευής, σε σύγκριση με την κύρια ιδέα. Η δεύτερη πρόταση επιτρέπει την σύνδεση του Ισραηλινού φυσικού αερίου με τον αραβικό αγωγό που ξεκινάει από την Αίγυπτο και περνάει Ιορδανία, Συρία, Λίβανο και Τουρκία. Ίσως για αυτό οι ΗΠΑ εξαίρεσαν την μεταφορά του ισραηλινού φυσικού αεριού στον Λίβανο από τις κυρώσεις του νόμου Σιζάρ (Caesar Act). H επίσκεψη του ισραηλινού προέδρου στην Τουρκία τον Μάρτιο κατά πάσα πιθανότητα θα μας δείξει την ισραηλινή προτίμηση-απόφαση.”