Η γεωμηχανική μπαίνει στη μάχη για να διασωθεί ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος

Ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος στην Αυστραλία, ένα από τα πιο εντυπωσιακά και σημαντικά οικοσυστήματα του πλανήτη, αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής. Η αύξηση της θερμοκρασίας στην ατμόσφαιρα αυξάνει τη θερμοκρασία και στα νερά γεγονός που δημιουργεί τοξικές συνθήκες για τα κοράλλια. Πολύ μεγάλες εκτάσεις του μεγάλου υφάλου στην Αυστραλία εμφανίζουν εικόνα ολικής καταστροφής και μοιάζει αναπόφευκτη εξέλιξη να συμβεί το ίδιο και στις περιοχές που παρουσιάζουν ακόμη κάποιου επιπέδου αντοχή.

Στο τραπέζι έχουν πέσει πολλές ιδέες και προτάσεις και έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια κάποιες προσπάθειες παρεμπόδισης της καταστροφής των κοραλλιών χωρίς όμως κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα. Ερευνητική ομάδα αποφάσισε να διαπιστώσει αν μια μέθοδος του τομέα της γεωμηχανικής μπορεί να προσφέρει κάποια λύση. Η γεωμηχανική είναι ένας σχετικά νέος τομέας ο οποίος προτείνει διαφόρων ειδών επεμβάσεις στην φύση για να μεταβάλλονται οι συνθήκες που επικρατούν είτε σε τοπικό είτε σε ευρύτερο πλανητικό επίπεδο.

Αρχικά υπήρξε θετική ανταπόκριση από διάφορες πλευρές στις προτάσεις της γεωμηχανικής ειδικά για στην προσπάθεια περιορισμού ή ακόμη και αντιστροφής της κλιματικής αλλαγής. Όμως τα τελευταία χρόνια η επιστημονική κοινότητα έχει υποδείξει πολλές αρνητικές πλευρές και παρενέργειες που μπορεί να έχουν οι μέθοδοι γεωμηχανικής. Πολλοί ειδικοί αναφέρουν ότι παρενέργειες αυτών των μεθόδων θα έχουν συνέπειες παρόμοιες ή και μεγαλύτερες από εκείνες που θεωρητικά θα αντιμετωπίζουν.

Παρόλα αυτά η ερευνητική ομάδα αποφάσισε να πειραματιστεί με τη δημιουργία τεχνητής νέφωσης πάνω από τον Μεγάλο Κοραλλιογενή Ύφαλο ή πιο σωστά με την προσπάθεια αύξησης της λευκότητας της υπάρχουσας νέφωσης. Στόχος είναι η δημιουργία μιας φυσικής ομπρέλας πάνω από τα κοράλλια ώστε να εμποδίζεται η έντονη παρουσία του Ήλιου και της θερμότητας του για να διατηρείται το περιβάλλον των κοραλλιών σε ανεκτά για αυτά επίπεδα.

Οι ερευνητές έχουν ξεκινήσει πειράματα σε μια περιοχή του μεγάλου υφάλου 100 χλμ. από τις ακτές όπου υπάρχει μια λιμνοθάλασσα κοραλλιών εκεί. Οι ερευνητές βρίσκονται πάνω σε ένα σκάφος στο οποίο είναι τοποθετημένο μια τουρμπίνα η οποία εκτοξεύει στον αέρα δέσμες θαλασσινού νερού σε μορφή σταγονιδίων. Θεωρητικά τα σταγονίδια αυτά φτάνοντας στα νέφη που υπάρχουν στην περιοχή θα αυξήσουν τη λευκότητας τους αυξάνοντας και τη δυνατότητα ανάκλασης των ακτίνων του Ήλιου. Έτσι η περιοχή που θα βρίσκονται τα «ενισχυμένα» νέφη θα διατηρείται πιο δροσερή.

«Είμαστε πλέον βέβαιοι ότι μπορούμε να στείλουμε τα σωματίδια του νερού στα σύννεφα. Πρέπει όμως να διαπιστώσουμε πώς τα σύννεφα θα ανταποκριθούν» αναφέρει ο Ντάνιελ Χάρισον, ωκεανογράφος και μηχανικός στο Πανεπιστήμιο Southern Cross της Αυστραλίας επικεφαλής της μελέτης. Οι ερευνητές χρησιμοποιούν ειδικά για την περίσταση όργανα παρατήρησης, drones αλλά και ένα ακόμη ερευνητικό σκάφος για να διαπιστώσουν τα αποτελέσματα του... βομβαρδισμού των σύννεφων με το θαλασσινό νερό. Σπεύδουν επίσης να δηλώσουν ότι πρόκειται για πολύ μικρής έκτασης πειράματα εννοώντας ότι οι ποσότητες νερού που στέλνουν στα νέφη είναι μικρές ώστε να διαπιστωθούν τυχόν αλλαγές αλλά όχι τόσες ώστε να ενεργοποιήσουν το φαινόμενο της αύξησης της λεύκανσης σε όλο του το εύρος.

naftemporiki.gr