Μεγάλη τιμή γιά τόν δήμαρχο Θεσσαλονίκης νά ἀνάψῃ τό πρῶτο κερί τῆς Χανουκά

Η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης έχει προγραμματίσει καθημερινό online άναμμα των κεριών του Χανουκά μέσω της διαδικτυακώς. Το άναμμα του πρώτου κ

 Ὅλο καί χειρότερα...

Φόρεσε καί τό κιπά ο δήμαρχος της Θεσσαλονίκης ...

Η Ισραηλιτική Κοινότητα Θεσσαλονίκης έχει προγραμματίσει καθημερινό online άναμμα των κεριών του Χανουκά μέσω της διαδικτυακώς. Το άναμμα του πρώτου κεριού του Χανουκά έγινε την Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2020 από τον Πρόεδρο του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδος και της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης κ. Δαυίδ Σαλτιέλ και το Δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Κωνσταντίνο Ζέρβα



«...για το φως και την ελπίδα πολέμησαν οι Μακκαβαίοι και αυτό το μήνυμα μας έστειλαν, να μην χάνουμε την ελπίδα γιατί αρκεί μια μικρή ακτίνα φωτός για να διαλύσει και το πιο πυκνό σκοτάδι» Στη συνέχεια ο κ. Σαλτιέλ καλωσόρισε το Δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Ζέρβα, ο οποίος για δεύτερη συνεχή χρονιά συμμετέχει στο άναμμα τω.


ν κεριών της Χανουκά.(ἐδῶ)

Μεγάλη τιμή γιά τόν δήμαρχο Θεσσαλονίκης νά ἀνάψῃ τό πρῶτο κερί τῆς Χανουκά ! Ὁ ὁποῖος ἀπ᾿ὅτι φαίνεται δέν χάνει Χανουκά γιά Χανουκά ! Σάν ἔγινε δήμαρχος δῆλα δή...


Πέρσι εἶχε τήν ...τιμή ν᾿ἀνάψη τό 2ο κερί τῆς Χανουκά,¨ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης...φωτό

Ἐν τάξει,ἔχουμε ἐμπεδώση πλέον τήν σχέσιν ἑβραῖοι -Θεσσαλονίκη καί τήν ἐμμονή τους μέ τήν Συμπρωτεύουσα τῆς Ἑλλάδος. Νά μείνουμε λίγο σ᾿αὐτό πού εἶπε ὁ Σαλτιέλ,ὁ πρόεδρος τοῦ ΚΙΣ καί ἐπίσης πρόεδρος τῆς ΚΙΚΘ :

«...για το φως και την ελπίδα πολέμησαν οι Μακκαβαίοι και αυτό το μήνυμα μας έστειλαν, να μην χάνουμε την ελπίδα γιατί αρκεί μια μικρή ακτίνα φωτός για να διαλύσει και το πιο πυκνό σκοτάδι»

Ἀλήθεια,ποιό ἀκριβῶς «πυκνό σκοτάδι» διέλυσαν οἱ Μακκαβαῖοι καί γιά πιό «φῶς κι᾿ἐλπίδα» πολέμησαν;

Η Ελληνιστική αφθονία, τα ηδονιστικά έθιμα, οι παγανιστικές τελετουργίες, ο αθλητισμός, οι επιστήμες, η φιλοσοφία αλλά και η Ελληνική γλώσσα υιοθετήθηκαν από πολλούς Εβραίους, οι οποίοι άρχισαν ν' αφιερώνουν τον χρόνο τους στην εκμάθηση του Ελληνικού Πολιτισμού αντί στην μελέτη της Τορά, να μιλούν την Ελληνιστική Κοινή αντί Εβραϊκά και να δίνουν στα παιδιά τους ελληνικά αντί βιβλικά ονόματα.

Η Μακεδονία αποτέλεσε τον πιο ισχυρό εχθρό του εβραϊσμού, γιατί τον απείλησε με τον ανεξέλεγκτο εξελ­ληνι­σμό των Εβραίων, που άφηνε τους ραβίνους χωρίς "ποίμνια". Αφαιρούσε από το σύστημά τους Εβραίους. "Αφυδάτωνε" από έμψυχο δυναμικό το εβραϊκό σύστημα. Τους έκανε Έλληνες. Εξαιτίας της Μακεδονίας οι Εβραίοι για πρώτη φορά στην ιστορία τους πήγαιναν στα γυμνα­στήρια. Για πρώτη φορά πλένονταν. Για πρώτη φορά ερω­τεύονταν ελεύθερα. Για πρώτη φορά αμφισβητούσαν τους "αλάθητους" οδηγούς της ερήμου. Για πρώτη φορά αμφι­σβη­τούσαν την αξία της εβραϊκής τους καταγωγής. Ελληνικά μιλούσαν μεταξύ τους και στην ελληνική γραμ­ματεία αναζητούσαν απαντήσεις στα θεμελιώδη ζητήματα που τους αφορούσαν.

Τα παιδιά "απαρνούνταν" τους γονείς τους. Τα παιδιά δεν ήθελαν την πολιτισμική τους "κληρο­νομιά". Ο κρίκος του αίματος, που συνέδεε μεταξύ τους τα μέλη του έθνους, είχε πλέον σπάσει. Αυτό ήταν κάτι το οποίο έθιγε απόλυτα τους ηγέτες του και δεν μπορούσαν να το αποδεχθούν. Θα έμεναν χωρίς λαό. Στα σκουπίδια της ιστορίας θα κατέληγαν. Οι ίδιοι άνθρωποι που αποφά­σι­σαν κάποτε ότι "συμφέρει" το έθνος να θανατωθεί ο Ιησούς, γιατί τους έπαιρνε τον λαό, αποφά­σισαν ότι εθνι­κός τους εχθρός είναι οι Έλληνες, για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Τον Ιησού Τον σταύρωσαν για να Τον "ξεφορτωθούν", ενώ τους Έλληνες ως λαό, απλά προσπα­θούν να τον μπλέκουν σε περιπέτειες, για να μην ισχυρο­ποιηθεί ξανά και τους απειλήσει.

Οι Μακκαβαίοι προφα­νώς είναι κάτι παραπάνω από τους συμβατικούς εθνικούς ήρωες, γιατί σχεδόν λατρεύονται σαν άγιοι και όχι απλά σαν εθνικοί ήρωες...Προς τιμήν τους δεν δονούνται μόνον τα σύγχρονα αθλητικά στάδια του Ισραήλ, αλλά γίνεται η μεγαλύτερη εθνική και θρησκευτική γιορτή του εβραϊκού λαού παγκοσμίως. Οκτώ ημέρες τους γιορτάζουν κάθε χρόνο. Ένας πραγματικά εορταστικός "μαραθώνιος".

Το έθνος, που εκείνη τη στιγμή κινδύνευε να χαθεί, γιατί έχανε τη "συνέχειά" του. Τα νεαρά εβραιόπουλα εξελλη­νί­ζονταν και δεν ακολουθούσαν. Ο ελληνισμός ήταν για τον εβραϊσμό πιο επικίνδυνος από την πιο αφιλόξενη έρημο. Τα ελληνικά συγγράμματα ήταν πιο επικίνδυνα από το πιο δηλητηριασμένο νερό της ερήμου.

Το έθνος, που εκείνη τη στιγμή κινδύνευε να χαθεί, γιατί έχανε τη "συνέχειά" του. Τα νεαρά εβραιόπουλα εξελλη­νί­ζονταν και δεν ακολουθούσαν. Ο ελληνισμός ήταν για τον εβραϊσμό πιο επικίνδυνος από την πιο αφιλόξενη έρημο. Τα ελληνικά συγγράμματα ήταν πιο επικίνδυνα από το πιο δηλητηριασμένο νερό της ερήμου.

Οι Μακκαβαίοι με την προβοκάτσια τους έβαλαν το "ψωμί" τους μπροστά στους Μακεδόνες και αυτοί από την άγνοιά τους έβαλαν πάνω σ' αυτό το πολυπόθητο "βού­τυρο". Οι αγράμματοι προκάλεσαν την εχθρότητα των εξουσια­στών απέναντι στους μορφωμένους και εξελληνι­σμένους Εβραίους και τους συσπείρωσαν γύρω από την αγράμματη και θρησκόληπτη ηγεσία τους. Έχυσαν αίμα μακεδονικό, για να προκαλέσουν τα αντίποινα και άρα να προκαλέσουν αιμορραγία στον εβραϊκό κορμό. Αυτός ήταν ο στόχος τους. Στόχος τους δεν ήταν οι Μακεδόνες. Στόχος τους ήταν οι ανυπάκουοι Εβραίοι, που μέχρι τότε τους ξέφευγαν και μπορούσαν να "μαντρωθούν" μόνον υπό την απειλή των μακεδονικών όπλων.

Όλα αυτά τα εξασφάλισαν με μια απλή προβοκάτσια. Οι νεαροί Εβραίοι ξαφνικά μέσα σε έναν εξελληνισμένο κόσμο έπαψαν να είναι και οι ίδιοι Έλληνες. Έγιναν και πάλι Εβραίοι. Αυτό ήταν το ζητούμενο. Να πάψουν να συνα­να­στρέφονται ξένους και κυρίως τους Έλληνες.

Με μια προβο­κάτσια έμπλεξαν τον λαό σε έναν ανταρτοπόλεμο της συμφοράς, ο οποίος μπορεί να μην απέδωσε συμβατικούς καρπούς για ένα έθνος, αλλά εξασφάλισε πιστούς στα ιερατεία. Ο ραβίνος και πάλι βρήκε νεκρούς να θάψει σαν μάρτυρες. Ο ραβίνος και πάλι βρήκε κλαμένους να παρη­γο­ρήσει. Ο ραβίνος και πάλι βρήκε διωκόμενους να κρύψει. Ο εβραϊσμός είχε "σωθεί". Από εκεί και πέρα "Business as usual". Ως εχθροί οι Μακεδόνες ήταν μια χαρά. "Καλύτεροι" απ' ό,τι ήταν πριν την προβοκάτσια, γιατί ήταν πλέον εχθρικοί προς τους Εβραίους. Χρήσιμοι για το εβραϊκό έθνος όπως ήταν οι Ρωμαίοι, οι ναζιστές και όλοι οι ρατσιστές αυτού του κόσμου.

( Ἀπό : Αντίοχος και Μακκαβαίοι )


Κουμουτσάκος,ἄναψε τό κεράκι τῆς Χανουκά,ἔγινε ἀναπληρωτής ὑπουργός μετανάστευσης...

Ναί,ἡ ἀλήθεια εἶναι πώς σχεδόν τά ἔχουν καταφέρη οἱ Μακκαβαῖοι.Τοὐλάχιστον ὅσον ἀφορᾷ τούς πολιτικάντηδες τῆς ἑλλαδικῆς οἱ ὁποῖοι ὅμως διαμορφώνουν τό «πρόσωπο» τῆς Χώρας,τήν ἄποψιν τῆς μεγαλυτέρας μερίδος τοῦ λαοῦ,τήν ἀποδοχή ἑβραϊκῶν προτύπων τῆς συγχρόνου «φιλοσοφίας»,«τέχνης»,«γραμμάτων»,«ἐπιστήμης» καί ἐν τέλει μέσῳ ὅλων αὐτῶν,ἀλλά καί ἐκείνων πού δουλεύουν γιά λογαριασμό τους στήν ὑπονόμευσιν τῆς κυριαρχίας τῆς χώρας ἴσως καί τόν ἀφανισμό τοῦ Ἑλληνισμοῦ.


Καί ὁ Παυλόπουλος,ὡς πρόεδρος τῆς δημοκρατίας,ἄναψε καί αὐτός τό κεράκι...

Ὅταν κάθε χρόνον γινόμαστε θεατές τοῦ κάθε πολιτικάντη στό ἄναμμα τῶν κεριῶν τῆς Χανουκά καί τήν τιμή στούς Μακκαβαίους,τήν «ἀγωνιώδη» προσπάθειά τους νά ἰκανοποιοῦν κάθε ἐπιθυμία,μά κάθε ἐπιθυμία,τῶν ἐν ἑλλάδι ἑβραίων,τότε ἡ διαπίστωσις ἑνός κινδύνου πού ἐλλοχεύει γιά τό ἔθνος μας δέν μπορεῖ παρά νά μᾶς γεμίζει ἀπογοήτευσιν...

Καί περισσότερο,αὐτή ἡ ἀπογοήτευσις ἔχει νά κάνῃ μέ τόν ἴδιο τόν Ἕλληνα πού ἀγνοεῖ τήν ἴδια του τήν ἱστορία. Καί βλέπεις τούς ῥόλους ν᾿ἀντιστρέφονται περίπου 2200 χρόνια μετά. Ναί,δέν τούς ἐνδιαφέρει τό πότε θά ὁλοκληρωθοῦν τά σχέδια ἀλλά τό νά ὁλοκληρωθοῦν...


Μέχρι καί ἡ Νοτοπούλου τό ἄναψε...



Καί ἡ πρώην πρέσβης τοῦ Ἰσραήλ,στήν Ἀθήνα,μάθαινε τά ἑλληνόπουλα πῶς ν᾿ἀνάβουνν τά κεριά καί τί σημαίνει ἡ ἑορτή τῆς Χανουκά. ἐδῶ



Ἡ Πελασγική


Σχόλια