Γιατί οι οικονομικές εκτιμήσεις των διεθνών οργανισμών είναι αναξιόπιστες
Ιστορικά, οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό και την ανάπτυξη παραείναι αισιόδοξες τον Δεκέμβριο, αναφέρει ο Daniel Lacalle
Ως αναξιόπιστες χαρακτηρίζει τις οικονομικές εκτιμήσεις των διεθνών οργανισμών ο ισπανός οικονομολόγος Daniel Lacalle και εξηγεί το γιατί.
Κάθε φορά που έρχεται το τέλος του έτους, λαμβάνουμε σειρά οικονομικών εκτιμήσεων για το παγκόσμιο ΑΕΠ και τον πληθωρισμό της επόμενης χρονιάς.
Ιστορικά, σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό και την ανάπτυξη παραείναι αισιόδοξες τον Δεκέμβριο.
Εάν επιχειρήσουμε μια ιστορική αναδρομή στα αρχεία των κεντρικών τραπεζών, μπορούμε να παρατηρήσουμε αδυναμία σε ό,τι αφορά τις εκτιμήσεις τους.
Για παράδειγμα, το ΔΝΤ ή ο ΟΟΣΑ δεν καταφέρνουν σχεδόν ποτέ να πέσουν μέσα στις προβλέψεις τους.
Από την άλλη, είναι πιο ακριβείς σε μακροπρόθεσμη βάση.
Αντίθετα με την κοινή πεποίθηση, μοιάζει πως οι περισσότερες εκτιμήσεις αποδεικνύονται ορθότερες όταν έχουν μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
Βρόμικη δουλειά οι οικονομικές προβλέψεις
Αν μη τι άλλο, το να εκτιμά κανείς και να προβλέπει είναι βρόμικη δουλειά και δύσκολη, συνάμα.
Γιατί;
Διότι η οικονομική πρόβλεψη είναι εξαιρετικά δύσκολη, διότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να αλλάξουν δραστικά την πορεία μιας παγκόσμιας οικονομίας που είναι όλο και πιο περίπλοκη και υπόκειται σε σημαντικές αβεβαιότητες.
Ωστόσο, η μακροοικονομική εκτίμηση είναι απαραίτητη για την παροχή πλαισίου αναφοράς για επενδυτές και υπεύθυνους χάραξης πολιτικής.
Δεν πρέπει να θεωρηθεί όμως ως αποκαλυπτόμενη αλήθεια, ούτε να απορριφθεί πλήρως.
Απλώς πρόκειται για ένα σημαντικό πλαίσιο που μας επιτρέπει να εντοπίζουμε τα κύρια σημεία ασυμφωνίας, καθώς και τους τομείς που πρέπει να εξετάσουμε για θετικές ή αρνητικές εκπλήξεις, καθώς ξετυλίγεται το έτος.
Όμως οι ανεξάρτητες προβλέψεις είναι σχεδόν πιο ακριβείς από αυτές των υπερεθνικών φορέων και των κεντρικών τραπεζών.
Υπάρχει μια λογική πίσω από αυτό.
Οι ανεξάρτητοι φορείς πρόβλεψης δεν υφίστανται πολιτικές πιέσεις.
Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους οι επενδυτές χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο τις δικές τους ομάδες οικονομικής πρόβλεψης μαζί με πραγματικά ανεξάρτητες εταιρείες.
Αν και πάντα πρέπει να δίδεται προσοχή στις προβλέψεις των διεθνών οργανισμών, οι περισσότεροι επενδυτές έχουν μάθει να καταλαβαίνουν ότι οι εκτιμήσεις αυτών των μεγάλων οντοτήτων συχνά θολώνουν από την πολιτική ορθότητα.
Παρατηρήστε πώς ακόμη και σε χώρες όπου οι κυβερνήσεις έχουν καταστρέψει την οικονομία με λανθασμένες πολιτικές, οι προβλέψεις ενός έτους τείνουν να είναι διπλωματικά αισιόδοξες.
Επίσης, μετά από χρόνια οικονομικής καταστολής, οι περισσότερες εκτιμήσεις τείνουν να προβλέπουν μια αισιόδοξη και εξαιρετική πολλαπλασιαστική επίδραση των δημοσιονομικών δαπανών και των σχεδίων τόνωσης της κεντρικής τράπεζας.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν εξετάζουμε τις εκτιμήσεις των μεγάλων κεντρικών τραπεζών και των διεθνών οντοτήτων, τα μεγαλύτερα λάθη στην πρόβλεψη προέρχονται από την απροσδόκητα μεγάλη θετική επίδραση στην κατανάλωση, την ανάπτυξη, την απασχόληση και τις επενδύσεις από τις πολιτικές της ζήτησης.
«Σύμφωνα με την εμπειρία μου, οι δύο μεγαλύτερες αποκλίσεις μεταξύ προβλέψεων και πραγματικότητας τείνουν να εμφανίζονται στις κεφαλαιουχικές δαπάνες (capex) και στον πληθωρισμό» αναφέρει ο Lacalle.
Αυτό δεν είναι τυχαίο.
Ομοίως, η τάση μεγάλων οντοτήτων πρόβλεψης να αγνοούν ή να απορρίπτουν τις πολιτικές από πλευράς προσφοράς οδηγεί σε σφάλματα πρόβλεψης από την πλευρά της προσοχής.
Αυτό ήταν ιδιαίτερα εμφανές στην ανάκαμψη ορισμένων χωρών της Ευρωζώνης το 2014 ή στις εκτιμήσεις για θέσεις εργασίας και ανάπτυξη το χρονικό διάστημα 2018-19 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ένα από τα πιο ξεκάθαρα παραδείγματα είναι η σχεδόν ετήσια πτώση της ανάπτυξης στην ευρωζώνη σε σχέση με τις πρώτες εκτιμήσεις.
Οι διεθνείς οργανισμοί έχουν βελτιωθεί
Τα τελευταία χρόνια έχουν σημειώσει βελτίωση.
Έχουμε δει μια πολύ πιο ρεαλιστική προσέγγιση για τις προβλέψεις από ό, τι πριν από δέκα χρόνια, αλλά οι εκτιμήσεις για τον πληθωρισμό και το ΑΕΠ εξακολουθούν να είναι εξωραϊσμένες.
Ωστόσο, η έντονη και αυξανόμενη πίεση από τις κυβερνήσεις είναι στην πραγματικότητα ένα σημάδι ότι οι εκτιμήσεις γίνονται ολοένα πιο ανεξάρτητες.
Οι οργανισμοί μαστίζονται από κεϋνσιανούς
Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι τα βασικά όργανα κυβερνώνται σχεδόν εξ ολοκλήρου από κεϋνσιανούς οικονομολόγους και υπάρχει η τάση να υιοθετούνται τα μηνύματα των ομάδων πίεσης.
Εξ ου και ιδεολογήματα όπως το Great Reset, η σύγχρονη νομισματική θεωρία και η υιοθέτηση εννοιών όπως η ανισότητα, οι επενδύσεις των ενδιαφερόμενων μερών και οι κοινωνικές δαπάνες με τρόπους που είναι δυσάρεστα κοντά στις πολιτικές ατζέντες ορισμένων παρεμβατικών κομμάτων.
Όμως, έτσι απλώς υπονομεύεται η αξιοπιστία τους.
Μοιραία, οι ανεξάρτητες έρευνες είναι πιο σημαντικές.
Ο καλύτερος τρόπος για να χρησιμοποιήσετε τις προβλέψεις είναι να κάνετε αυτό που πολλοί από εμάς μάθαμε να κάνουμε, για παράδειγμα, με την έρευνα ιδίων κεφαλαίων και σταθερού εισοδήματος.
«Ξεχάστε την πρώτη σελίδα και διαβάστε τα δεδομένα, τις λεπτομέρειες και το βαθύ περιεχόμενο» επιμένει ο LaCalle.
Ωστόσο δεν θα έπρεπε να είναι έτσι τα πράγματα.
Η πρόβλεψη είναι απαραίτητη.
Η ανεξαρτησία είναι το κλειδί.
Οι ανεξάρτητες προβλέψεις θα είναι ακόμη πιο σημαντικές το 2021 από ό, τι το 2020.
bankingnews.gr
Κάθε φορά που έρχεται το τέλος του έτους, λαμβάνουμε σειρά οικονομικών εκτιμήσεων για το παγκόσμιο ΑΕΠ και τον πληθωρισμό της επόμενης χρονιάς.
Ιστορικά, σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό και την ανάπτυξη παραείναι αισιόδοξες τον Δεκέμβριο.
Εάν επιχειρήσουμε μια ιστορική αναδρομή στα αρχεία των κεντρικών τραπεζών, μπορούμε να παρατηρήσουμε αδυναμία σε ό,τι αφορά τις εκτιμήσεις τους.
Για παράδειγμα, το ΔΝΤ ή ο ΟΟΣΑ δεν καταφέρνουν σχεδόν ποτέ να πέσουν μέσα στις προβλέψεις τους.
Από την άλλη, είναι πιο ακριβείς σε μακροπρόθεσμη βάση.
Αντίθετα με την κοινή πεποίθηση, μοιάζει πως οι περισσότερες εκτιμήσεις αποδεικνύονται ορθότερες όταν έχουν μακροπρόθεσμο ορίζοντα.
Βρόμικη δουλειά οι οικονομικές προβλέψεις
Αν μη τι άλλο, το να εκτιμά κανείς και να προβλέπει είναι βρόμικη δουλειά και δύσκολη, συνάμα.
Γιατί;
Διότι η οικονομική πρόβλεψη είναι εξαιρετικά δύσκολη, διότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να αλλάξουν δραστικά την πορεία μιας παγκόσμιας οικονομίας που είναι όλο και πιο περίπλοκη και υπόκειται σε σημαντικές αβεβαιότητες.
Ωστόσο, η μακροοικονομική εκτίμηση είναι απαραίτητη για την παροχή πλαισίου αναφοράς για επενδυτές και υπεύθυνους χάραξης πολιτικής.
Δεν πρέπει να θεωρηθεί όμως ως αποκαλυπτόμενη αλήθεια, ούτε να απορριφθεί πλήρως.
Απλώς πρόκειται για ένα σημαντικό πλαίσιο που μας επιτρέπει να εντοπίζουμε τα κύρια σημεία ασυμφωνίας, καθώς και τους τομείς που πρέπει να εξετάσουμε για θετικές ή αρνητικές εκπλήξεις, καθώς ξετυλίγεται το έτος.
Όμως οι ανεξάρτητες προβλέψεις είναι σχεδόν πιο ακριβείς από αυτές των υπερεθνικών φορέων και των κεντρικών τραπεζών.
Υπάρχει μια λογική πίσω από αυτό.
Οι ανεξάρτητοι φορείς πρόβλεψης δεν υφίστανται πολιτικές πιέσεις.
Αυτός είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους οι επενδυτές χρησιμοποιούν όλο και περισσότερο τις δικές τους ομάδες οικονομικής πρόβλεψης μαζί με πραγματικά ανεξάρτητες εταιρείες.
Αν και πάντα πρέπει να δίδεται προσοχή στις προβλέψεις των διεθνών οργανισμών, οι περισσότεροι επενδυτές έχουν μάθει να καταλαβαίνουν ότι οι εκτιμήσεις αυτών των μεγάλων οντοτήτων συχνά θολώνουν από την πολιτική ορθότητα.
Παρατηρήστε πώς ακόμη και σε χώρες όπου οι κυβερνήσεις έχουν καταστρέψει την οικονομία με λανθασμένες πολιτικές, οι προβλέψεις ενός έτους τείνουν να είναι διπλωματικά αισιόδοξες.
Επίσης, μετά από χρόνια οικονομικής καταστολής, οι περισσότερες εκτιμήσεις τείνουν να προβλέπουν μια αισιόδοξη και εξαιρετική πολλαπλασιαστική επίδραση των δημοσιονομικών δαπανών και των σχεδίων τόνωσης της κεντρικής τράπεζας.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, όταν εξετάζουμε τις εκτιμήσεις των μεγάλων κεντρικών τραπεζών και των διεθνών οντοτήτων, τα μεγαλύτερα λάθη στην πρόβλεψη προέρχονται από την απροσδόκητα μεγάλη θετική επίδραση στην κατανάλωση, την ανάπτυξη, την απασχόληση και τις επενδύσεις από τις πολιτικές της ζήτησης.
«Σύμφωνα με την εμπειρία μου, οι δύο μεγαλύτερες αποκλίσεις μεταξύ προβλέψεων και πραγματικότητας τείνουν να εμφανίζονται στις κεφαλαιουχικές δαπάνες (capex) και στον πληθωρισμό» αναφέρει ο Lacalle.
Αυτό δεν είναι τυχαίο.
Ομοίως, η τάση μεγάλων οντοτήτων πρόβλεψης να αγνοούν ή να απορρίπτουν τις πολιτικές από πλευράς προσφοράς οδηγεί σε σφάλματα πρόβλεψης από την πλευρά της προσοχής.
Αυτό ήταν ιδιαίτερα εμφανές στην ανάκαμψη ορισμένων χωρών της Ευρωζώνης το 2014 ή στις εκτιμήσεις για θέσεις εργασίας και ανάπτυξη το χρονικό διάστημα 2018-19 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ένα από τα πιο ξεκάθαρα παραδείγματα είναι η σχεδόν ετήσια πτώση της ανάπτυξης στην ευρωζώνη σε σχέση με τις πρώτες εκτιμήσεις.
Οι διεθνείς οργανισμοί έχουν βελτιωθεί
Τα τελευταία χρόνια έχουν σημειώσει βελτίωση.
Έχουμε δει μια πολύ πιο ρεαλιστική προσέγγιση για τις προβλέψεις από ό, τι πριν από δέκα χρόνια, αλλά οι εκτιμήσεις για τον πληθωρισμό και το ΑΕΠ εξακολουθούν να είναι εξωραϊσμένες.
Ωστόσο, η έντονη και αυξανόμενη πίεση από τις κυβερνήσεις είναι στην πραγματικότητα ένα σημάδι ότι οι εκτιμήσεις γίνονται ολοένα πιο ανεξάρτητες.
Οι οργανισμοί μαστίζονται από κεϋνσιανούς
Πρέπει επίσης να θυμόμαστε ότι τα βασικά όργανα κυβερνώνται σχεδόν εξ ολοκλήρου από κεϋνσιανούς οικονομολόγους και υπάρχει η τάση να υιοθετούνται τα μηνύματα των ομάδων πίεσης.
Εξ ου και ιδεολογήματα όπως το Great Reset, η σύγχρονη νομισματική θεωρία και η υιοθέτηση εννοιών όπως η ανισότητα, οι επενδύσεις των ενδιαφερόμενων μερών και οι κοινωνικές δαπάνες με τρόπους που είναι δυσάρεστα κοντά στις πολιτικές ατζέντες ορισμένων παρεμβατικών κομμάτων.
Όμως, έτσι απλώς υπονομεύεται η αξιοπιστία τους.
Μοιραία, οι ανεξάρτητες έρευνες είναι πιο σημαντικές.
Ο καλύτερος τρόπος για να χρησιμοποιήσετε τις προβλέψεις είναι να κάνετε αυτό που πολλοί από εμάς μάθαμε να κάνουμε, για παράδειγμα, με την έρευνα ιδίων κεφαλαίων και σταθερού εισοδήματος.
«Ξεχάστε την πρώτη σελίδα και διαβάστε τα δεδομένα, τις λεπτομέρειες και το βαθύ περιεχόμενο» επιμένει ο LaCalle.
Ωστόσο δεν θα έπρεπε να είναι έτσι τα πράγματα.
Η πρόβλεψη είναι απαραίτητη.
Η ανεξαρτησία είναι το κλειδί.
Οι ανεξάρτητες προβλέψεις θα είναι ακόμη πιο σημαντικές το 2021 από ό, τι το 2020.
bankingnews.gr
Σχόλια