Alea jacta est. Ο Trump παρέδωσε στον Biden. Τα πολιτικά αίτια της ήττας και η «επικοινωνία της συνωμοσίας»

Λοιπόν ο Trump έχασε. Σε μια εκλογική αναμέτρηση-καμπή στην ιστορία των Η.Π.Α.

Και σε μια εντυπωσιακή, αναμενόμενη όμως κίνηση έκανε πέρα τον Μοναχικό Εκδικητή-εαυτό του της τετραετίας 2016-2020 για να δώσει τέλος στην ακυβερνησία και να προφυλάξει την εικόνα του, την υστεροφημία του και την πορεία της οικογενειακής δυναστείας επίσης.

Αναμφισβήτητα πρόκειται για το γεγονός των ημερών, όχι μόνο για τις Η.Π.Α. αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο.

Ευθέως και όχι πια μόνο εμμέσως, ο απερχόμενος Πρόεδρος αναγνωρίζει ότι το κέντρο του πολιτικού βάρους είχε μετακινηθεί από την επομένη κιόλας των αμερικανικών εκλογών προς την πλευρά Biden.

Από καταβολής κόσμου οι πανδημίες προκαλούν σεισμικούς κοινωνικούς, πολιτικούς αλλά και γεωπολιτικούς μετασχηματισμούς. Στο επίκεντρο μιας τέτοιας πανδημίας βρέθηκε η διακυβέρνηση Trump στην καλύτερη στιγμή της, όταν όλα έδειχναν ότι είχε αρχίσει να επαναθεμελιώνει την Αμερική στις βάσεις της. Μπορεί να του καταλόγισαν "εσωστρέφεια" αλλά αυτή ήταν απαραίτητη στην πρώτη φάση της διακυβέρνησής του.

Τον πρόλαβε ένας «τροφοσυλλέκτης» ιός, που βρήκε εύκολα ξενιστές στις μαύρες κοινότητες και στην κοινωνική διαστρωμάτωση των Η.Π.Α., όπου κάθε φυλετικό σύνορο έχει καταπέσει. Οι πολυφυλετικές κοινότητες άρχισαν να αποδεκατίζονται κατά χιλιάδες στις Πολιτείες και των δύο ακτών και να διαμαρτύρονται ότι είναι "πεταμένες". Ο φόνος ενός περιθωριακού ήταν η θρυαλλίδα της έκρηξης.

Ο κύβος λοιπόν είχε ριφθεί ήδη προ των εκλογών και ο Μεγάλος Ηττημένος το γνώριζε: Όταν εξελέγη το 2016, υλοποίησε τάχιστα μια βασική προεκλογική του δέσμευση κατάργησης του νομοσχεδίου Obama Care for All, έναν από τους κεντρικούς πυλώνες της διακυβέρνησης Obama, το οποίο η διακυβέρνηση Biden θα επαναφέρει ατόφιο ή/και εμπλουτισμένο με πακέτα ανάταξης από την πανδημία. Η πρώτη μετεκλογική κίνηση του Επιτελείου Biden ήταν η σύσταση Ομάδας Κρούσης (Task Force CoVid), απολύτως εύλογα, αφού ήταν η αιχμή του δόρατος της προεκλογικής εκστρατείας, με αδήριτες κοινωνικές αναφορές.

Όταν λοιπόν έχεις άρτι ακυρώσει ένα νομοσχέδιο "Περίθαλψης για Όλους" και σου πέφτει στο κεφάλι ο ιός που απαιτεί κεντρικό θηριώδες σύστημα υγείας σε όλα τα επίπεδα, είναι δύσκολο να συνεχίσεις να παίζεις το παιχνίδι με φιλελεύθερους όρους. Εκ των πραγμάτων έχει ακυρωθεί πολιτικά ένας εκ των Ιδεολογικών Πυλώνων του Προγράμματός σου και αν το παραδεχθείς πήγες για εκλογικές βρούβες έχοντας υιοθετήσει το αφήγημα του αντιπάλου.

Οι νεκροί δεν αστειεύονται... είναι κάτι πολύ ορατό, πολύ απτό και πολύ πραγματικό για κάθε εξουσία, που παίζει το κεφάλι της με κάθε φέρετρο, ακόμα και σε μια δυτική κοινωνία όπως των Η.Π.Α. όπου οι οικογενειακοί δεσμοί έχουν καταλυθεί εξ αιτίας της "κοινωνικής κινητικότητας".

Ποιος θα μπορούσε όμως να προβλέψει την πανδημία και τις Η.Π.Α. στο μάτι ενός κυκλώνα με εκατοντάδες χιλιάδες Αμερικανούς (κυρίως των έγχρωμων μειονοτήτων) να επαιτούν περίθαλψη.

Είχε έλθει η ώρα της κοινωνιστικής αριστεράς να παίξει άνευ αντιπάλου στο δικό της γήπεδο.

Η διαχείριση της πανδημίας ήταν φαινομενικά μόνο, αλλοπρόσαλλη.

Τα πραγματικά της αίτια ήταν βαθύτατα πολιτικά.

Με ακυρωμένο το Obama Care και τον ιό να χτυπά εκεί ακριβώς όπου έχεις μείνει ακάλυπτος, τι επιχείρημα, ποια ελπίδα και τι είδους απτή βοήθεια έχεις να προσφέρεις στα στρώματα της κοινωνίας σου που σωριάζονται σαν τα στάχυα; Στρώματα μάλιστα που είναι και δική σου εκλογική πελατεία, όπως απέδειξαν όχι μόνο τα αποτελέσματα σε κοινότητες μαύρων, αλλά και σύ ο ίδιος, με το προεκλογικό Πακέτο Platinum που υποσχέθηκες στην μαύρη κοινότητα. Οι ταραχές εξ αιτίας της υγειονομικής τραγωδίας ήταν θέμα χρόνου να ξεσπάσουν, είτε με αφορμή φόνους εγχρώμων είτε άνευ λόγου και αιτίας. Εκατομμύρια κομμουνιστών κατοικοεδρεύουν στις Η.Π.Α. άλλωστε εδώ και έναν αιώνα. Η διαχείριση δυστυχώς συμπεριέλαβε και απολύτως απερίσκεπτες απειλές διακοπής της ομοσπονδιακής χρηματοδότησης προς τις Πολιτείες που κυβερνώντο από Δημοκρατικούς. Ξεχνούσε ο Trump πως εκεί κατοικούν και Ρεπουμπλικάνοι πολίτες, οι οποίοι ωθούντο μαζικά σε μετοίκηση!

Εάν παραδεχθείς ότι τώρα θα σου χρειαζόταν ένα Obama Care, αυτοκαταργείσαι. Δεν σου μένει παρά να παραιτηθείς χθες!

Εάν όχι, θα καταφύγεις στην ούτως ή άλλως προσφιλή σου συνωμοσιολογία. Το αλατοπίπερο που θα νοστιμίσει επικοινωνιακά την ήττα.

Στην αρχή η επικοινωνία της συνωμοσίας εστίαζε την προέλευση του ιού: 1. φυσικός ή 2. τεχνητός εργαστηριακός ιός.

Και ο Trump το "πήγαινε" καλά: κινέζικος τεχνητός ιός.

Όταν όμως οι νεκροί άρχισαν να πολλαπλασιάζονται, κάθε συνωμοσιολογία κατέπεσε στην κοινωνία και ανέλαβαν οι Δημοκρατικοί. Αριστερούς δεν θα βρεις πολλούς κατά των μέτρων, είναι κατά πολύ ορθολογικότεροι.

Στην πορεία βέβαια ξέχασε και ο ίδιος ο Trump τον κινεζικό τεχνητό ιό, συνειδητοποιώντας ότι θα παραδώσει χώρα με τουλάχιστον 240.000 νεκρούς, οικονομία ξεκούρδιστη, κοινωνία καταθρυμματισμένη και ήττα βαριά (όχι μόνο στο προφίλ του αλλά και ουσιαστική, αφού η διαφορά των 4 εκ. ψήφων δεν είναι κάτι που παλεύεται με ενστάσεις και αγωγές). Ξέχασε και τα "Free Michigan, Free Wisconsin, Free Minnesota" που τελικά μάλλον του στοίχισαν. Η ήττα επισφραγίστηκε στην παράσταση αφαίρεσης της μάσκας στο πολυτελές υπερώο του Λευκού Οίκου, όπου έχασε μια μοναδική ευκαιρία να αποκτήσει συμπάθειες σε ακροατήρια πέραν των αποκλειστικά δικών του ακροατηρίων.

Και τι δεν ακολούθησε από συνωμοσιολογία το αμέσως προηγούμενο διάστημα.

Η (προληπτική, "φυλάμε τα ρούχα μας") φημολογία περί καλπονοθείας είχε ήδη αρχίσει να διασπείρεται προεκλογικά (διόλου απίθανο ή αβάσιμο ενδεχόμενο σε εκλογικές αναμετρήσεις, ενώ και ο ίδιος πρωτοεκλεγόμενος το 2016 αντιμετώπισε αντίστοιχες κατηγορίες εκ μέρους των Δημοκρατικών για καλπονοθείες, υποστήριξη από τη Ρωσία και άλλα πιστευτά ή απίστευτα). Οι ανησυχίες των ρεπουμπλικάνων για την ακεραιότητα της ψηφοφορίας σε μια αναμέτρηση που χαρακτηρίστηκε από αιφνίδια, εξ αιτίας του κορονοϊού, μαζική μετατόπιση στην (παλαιόθεν θεσμοθετημένη στις ΗΠΑ) επιστολική ψήφο, μπορεί να ήταν βεβαίως εύλογες, αλλά υπάρχει και μια μικρή λεπτομέρεια, άγνωστη ίσως στους πολλούς: τα Αμερικανικά Ταχυδρομεία είχαν έγκαιρα υποβάλλει στην Διοίκηση Trump ολοκληρωμένη πρόταση για αδιάβλητη ηλεκτρονική ψηφοφορία (το μέλλον είναι εδώ) ώστε να παρακαμφθεί πολύ ορθολογικότερα η μαζική φυσική προσέλευση και η αμφισβητούμενη επιστολική ψήφος, αλλά το επιτελείο του την απέρριψε ασυζητητί, χωρίς καν να την μελετήσει!

Παρανοϊκά συνωμοσιολογικά δημοσιεύματα άρχισαν να ανακαλύπτουν υδατογραφήματα με G.P.S. στα ψηφοδέλτια, που θα έδιναν στον Trump το όπλο να εκθεμελιώσει το βαθύ κράτος εκ των υστέρων (!!!) μετά την ήττα!

Την τελευταία στιγμή επιστρατεύτηκε και η (μάλλον μπαγιάτικη) συνωμοσία εναντίον του για το ζήτημα της ρωσικής συνδρομής στον εκλογικό θρίαμβο το 2016. Ο μεγάλος γιός του, Donald Trump Jr. ζήτησε αποχαρακτηρισμό των πάντων ("declassify everything"). Φευ...

Το πολιτικό κάζο σίγουρα δεν χωνεύεται και η επικράτηση Biden με 4 εκ. ψήφους διαφορά, ακόμα περισσότερο.

Μόνο με σπερμολογία όμως για λογισμικό που «χάνει» την παραμετροποίηση στο δρόμο ή για μάλλον ανίσχυρα ή/και ισχνά αριθμητικά δεδομένα, όπως δυο χιλιάδες "μετακινηθείσες" ψήφοι από εδώ και πέντε χιλιάδες από εκεί, με whistleblowers που λένε και ξελένε, δικαστήρια δεν κερδίζονται ούτε στο τελευταίο χωριό στην Ουγκάντα, πόσω μάλλον όταν πρόκειται για Πολιτειακά Ανώτατα Δικαστήρια των ΗΠΑ.

Για τους προσεκτικούς παρατηρητές, ο Trump είχε αποστασιοποιηθεί σιωπηλά από τις υπερβολές αυτές ήδη την πρώτη μετεκλογική εβδομάδα, αφήνοντας τον φίλο και δικηγόρο του Rudi Giulliani να βγάζει κάθιδρος το φίδι από την τρύπα, ενώ μόλις προ ελαχίστων ημερών έλαβε χώρα και μια αθόρυβη 'διάσταση" από την κορυφαία δικηγόρο, επιφανές μέλος του GOP, η οποία έχει αναλάβει να χειριστεί τις νομικές αγωγές της κατά της καλπονοθείας.

Έτσι αντιμετώπιζε πια ένα δίλημμα: συνέχιση μιας δικαστικής διαμάχης αβέβαιης έκβασης και κίνδυνος πλήγματος στην εικόνα και την υστεροφημία του εξ αιτίας της ακυβερνησίας ή μια χειρονομία ευψυχίας και πολιτικής ωριμότητας;

Η πολιτική είναι όπως το πόκερ. Κάποια στιγμή πρέπει να δείξεις και σύ τα χαρτιά σου. Ή να τα κατεβάσεις, πηγαίνοντας πάσο.

Το ερώτημα εδώ ήταν: Υπήρχαν χαρτιά;

Εκ του αποτελέσματος αποδεικνύεται ότι δεν υπήρχαν.

Tο επιτελείο Trump ανάλωσε μεν πόρους, δυνάμεις, χρόνο και χρήμα για να εντοπίσει την καλπονοθεία καταθέτοντας πολυσέλιδες αγωγές, αλλά το τελειωτικό χτύπημα ήλθε από την πραγματικά κρίσιμη μάχη που χάθηκε, αυτή της Τζώρτζια. Η έκβασή της θα έκρινε το αποτέλεσμα της αποφασιστικής ψηφοφορίας του Κολλεγίου των Εκλεκτόρων, ενός σημαντικότατου θεσμικού σώματος που ξεχωρίζει τις Η.Π.Α. από κάθε άλλη δυτική δημοκρατία, σχεδιασμένο για να ισορροπεί την "ωμή" επικράτηση της πλειοψηφίας με το ομοσπονδιακό σύστημα πολιτειών της Αμερικής. Ο κύβος είχε ριφθεί.

Ο Trump-επιχειρηματίας είναι οπωσδήποτε ένας πολύ καλός αλλά και επικίνδυνος μπλοφαδόρος.

Το πόσο επικίνδυνος (και για τον εαυτό του) μπορεί να ήταν, το απέδειξε κατά την διαπραγμάτευση με την Nancy Pelosi για το θηριώδες Stimulus Bill (πακέτο αναθέρμανσης της οικονομίας) των τρισεκατομμυρίων δολαρίων ρευστότητας από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ. Μπλοφάροντας απολύτως, διέκοψε τις συζητήσεις με την Pelosi, αφήνοντας τους πάντες στα κρύα του λουτρού, απλώς για να επανέλθει μετά από λίγες μέρες με την δική του -θεωρητικά καλύτερη- πρόταση. Όλα αυτά λίγο διάστημα πριν από τις εκλογές. Καλή τακτική για ήρεμους καιρούς, όχι όταν γύρω πεθαίνει κόσμος.

Η σημερινή χειρονομία του όμως τον αναγορεύει σε Statesman.

Ίσως το μέλλον να επιφυλάσσει στην Αμερική τη διαίρεση, ίσως όχι. Οι βαθιές πληγές σίγουρα δεν θα κλείσουν εδώ, αλλά με αυτήν του την κίνηση ο Trump παρέχει εχέγγυα ότι μέσα του επικράτησε η στόφα του Κυβερνήτη.

ΥΓ. Στα πολιτικά αίτια της ήττας ανήκουν και οι συνεχείς καρατομήσεις πιστών ανθρώπων της ομάδας του, αρχής γενομένης από τον πάντα ακλόνητα δίπλα του, αν και μακριά του πλέον, Steven Bannon. Αντίθετα, πολύ αργά, δηλαδή μετά την ήττα, διέκοψε την θητεία του Marc Esper, αφήνοντας να εννοηθεί ότι αντιδρούσε στην εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων για την καταστολή των ταραχών. Η αλήθεια όμως είναι ότι ο Trump άφηνε τις ταραχές να εξελίσσονται για να εκθέτει τους αριστερούς, αλλά αυτό από ένα σημείο και μετά γύρισε μπούμερανγκ.

Η πολιτική είναι πόκερ. Πρέπει να ξέρεις πότε να πας πάσο.

antinews.gr