FT : To τέλος της αμερικανικής κυριαρχίας στη Μέση Ανατολή
FT : To τέλος της αμερικανικής κυριαρχίας στη Μέση Ανατολή
H απόσυρση των ΗΠΑ από τη Συρία έχει ενισχύσει τον ρόλο της Ρωσίας και του Ιράν στην περιοχή. Κερδισμένη και η Τουρκία. Σε ρόλο παρατηρητή η Ευρώπη. Ποια είναι τα διδάγματα από τον προηγούμενο αιώνα.
Για αιώνες, η Μέση Ανατολή κυριαρχείται από ξένες δυνάμεις. Mετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ακολούθησε ένας αιώνας στον οποίο τα δυτικά έθνη – πρώτα η Βρετανία και η Γαλλία, στη συνέχεια οι ΗΠΑ – ήταν οι πιο ισχυροί εξωτερικοί παράγοντες.
Αλλά αυτή η εποχή της αμερικανικής κυριαρχίας φτάνει πλέον στο τέλος της.
Ένα «τιτίβισμα» του Ντόναλντ Τραμπ την επομένη των Χριστουγέννων φανερώνει την συρρίκνωση της επιρροής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή: «Η Ρωσία, η Συρία και το Ιράν θανατώνουν ή ετοιμάζονται να θανατώσουν, χιλιάδες αθώους αμάχους στην Επαρχία Ιντλίμπ. Μην το κάνετε!». Πίσω από τη μοιρολατρία του προέδρου για τη Συρία βρίσκεται η ραγδαία υποχώρηση της ικανότητας και της προθυμίας των ΗΠΑ να διαμορφώσουν τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή – αφήνοντας ένα κενό το οποίο καλύπτεται από άλλες δυνάμεις, όπως η Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία.
Φυσικά, αν οι Αμερικανοί δεχθούν πρόκληση μπορούν και θα απαντήσουν δυναμικά. Οι βομβιστικές επιθέσεις των ΗΠΑ σε πολιτοφυλακές στηριζόμενες από το Ιράν στα σύνορα του Ιράκ με τη Συρία αυτό το Σαββατοκύριακο είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Αλλά από τον Λευκό Οίκο φαίνεται να έχει εξαφανιστεί κάθε διάθεση για ευρύτερες στρατηγικές κινήσεις στη Μέση Ανατολή.
Μόλις το 2011, οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Γαλλία οργάνωσαν στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη η οποία οδήγησε στην ανατροπή του καθεστώτος του Καντάφι, ενώ η Ρωσία έμεινε άπραγη στο περιθώριο. Ωστόσο, η απροθυμία της Δύσης να διαχειριστεί τα μεθεόρτια στη Λιβύη – ή να εμπλακεί σοβαρά στη Συρία – άφησε ένα άνοιγμα στη Μόσχα για να παρέμβει. Η αναπάντεχη επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία το 2015 αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό στη Δύση. Αλλά οι ρωσικές δυνάμεις με μια δυναμική εκστρατεία έχουν βοηθήσει το καθεστώς του Άσσαντ να ανακτήσει τον έλεγχο στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας – με την επίθεση στην Ιλντίμπ να ανοίγει τον δρόμο για ουσιαστική νίκη.
Για τη συνέχεια Euro2Day
H απόσυρση των ΗΠΑ από τη Συρία έχει ενισχύσει τον ρόλο της Ρωσίας και του Ιράν στην περιοχή. Κερδισμένη και η Τουρκία. Σε ρόλο παρατηρητή η Ευρώπη. Ποια είναι τα διδάγματα από τον προηγούμενο αιώνα.
Για αιώνες, η Μέση Ανατολή κυριαρχείται από ξένες δυνάμεις. Mετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ακολούθησε ένας αιώνας στον οποίο τα δυτικά έθνη – πρώτα η Βρετανία και η Γαλλία, στη συνέχεια οι ΗΠΑ – ήταν οι πιο ισχυροί εξωτερικοί παράγοντες.
Αλλά αυτή η εποχή της αμερικανικής κυριαρχίας φτάνει πλέον στο τέλος της.
Ένα «τιτίβισμα» του Ντόναλντ Τραμπ την επομένη των Χριστουγέννων φανερώνει την συρρίκνωση της επιρροής των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή: «Η Ρωσία, η Συρία και το Ιράν θανατώνουν ή ετοιμάζονται να θανατώσουν, χιλιάδες αθώους αμάχους στην Επαρχία Ιντλίμπ. Μην το κάνετε!». Πίσω από τη μοιρολατρία του προέδρου για τη Συρία βρίσκεται η ραγδαία υποχώρηση της ικανότητας και της προθυμίας των ΗΠΑ να διαμορφώσουν τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή – αφήνοντας ένα κενό το οποίο καλύπτεται από άλλες δυνάμεις, όπως η Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία.
Φυσικά, αν οι Αμερικανοί δεχθούν πρόκληση μπορούν και θα απαντήσουν δυναμικά. Οι βομβιστικές επιθέσεις των ΗΠΑ σε πολιτοφυλακές στηριζόμενες από το Ιράν στα σύνορα του Ιράκ με τη Συρία αυτό το Σαββατοκύριακο είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Αλλά από τον Λευκό Οίκο φαίνεται να έχει εξαφανιστεί κάθε διάθεση για ευρύτερες στρατηγικές κινήσεις στη Μέση Ανατολή.
Μόλις το 2011, οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Γαλλία οργάνωσαν στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη η οποία οδήγησε στην ανατροπή του καθεστώτος του Καντάφι, ενώ η Ρωσία έμεινε άπραγη στο περιθώριο. Ωστόσο, η απροθυμία της Δύσης να διαχειριστεί τα μεθεόρτια στη Λιβύη – ή να εμπλακεί σοβαρά στη Συρία – άφησε ένα άνοιγμα στη Μόσχα για να παρέμβει. Η αναπάντεχη επέμβαση της Ρωσίας στη Συρία το 2015 αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό στη Δύση. Αλλά οι ρωσικές δυνάμεις με μια δυναμική εκστρατεία έχουν βοηθήσει το καθεστώς του Άσσαντ να ανακτήσει τον έλεγχο στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας – με την επίθεση στην Ιλντίμπ να ανοίγει τον δρόμο για ουσιαστική νίκη.
Για τη συνέχεια Euro2Day
Κατηγορίες:
Σχόλια