Το μήνυμα του Βερολίνου...

Χθες, στο Βερολίνο, η διεθνής κοινότητα επί της ουσίας νομιμοποίησε την παρέμβαση Ρωσίας - Τουρκίας στη Λιβύη, μια παρέμβαση στην πρώτη φάση της οποίας Μόσχα και Αγκυρα ενίσχυσαν τις δύο πλευρές της σύγκρουσης και σε δεύτερη φάση αποφάσισαν να επιβάλουν την κατάπαυση των εχθροπραξιών.

Καμιά...
διπλωματική διατύπωση και καμιά διαδικαστική μεθόδευση από όσες συμφωνήθηκαν χθες στο Βερολίνο δεν αλλάζει τη σκληρή πραγματικότητα: Οι Δυτικές Δυνάμεις, οι οποίες το 2011 παρενέβησαν στη Λιβύη και ανέτρεψαν τον Καντάφι, παρακολουθούν εδώ και δύο μήνες ως θεατές την παρέμβαση του Πούτιν και του Ερντογάν στη χώρα που εγκατέλειψαν στην τύχη της.

Ρωσία και Τουρκία είναι οι δυνάμεις που πρωταγωνίστησαν τους τελευταίους δύο μήνες στη Λιβύη και είναι βέβαιο ότι θα εξακολουθήσουν να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο και μετά τη Διάσκεψη του Βερολίνου.


Από τις χθεσινές αποφάσεις του Βερολίνου για την εκεχειρία στη Λιβύη μέχρι την εφαρμογή της υπάρχει πολύς δρόμος, καθώς η εμπλοκή πολλών μεγάλων και περιφερειακών δυνάμεων καθιστά τη συνολική σταθεροποίηση της χώρας μια δισεπίλυτη πολυπαραμετρική εξίσωση.

Τα κέρδη της Μόσχας και της Αγκυρας δεν θα προκύψουν κατ’ ανάγκην στις αντίστοιχες ζώνες επιρροής τους στη Λιβύη:

● Πρώτον, θα υπάρξουν μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας συμψηφισμοί και συμβιβασμοί για τη συγκρουσιακή συνύπαρξη των δύο χωρών και στη Συρία και τη Λιβύη.

● Δεύτερον, η αναβαθμισμένη παρουσία της Μόσχας και της Αγκύρας στη Βόρεια Αφρική θα διευρύνει τα διαπραγματευτικά περιθώρια ελιγμών τους απέναντι στις δύο μεσογειακές δυνάμεις, τη Γαλλία και την Ιταλία, που ανακαλύπτουν ότι δεν είναι μόνες τους στη δυτική Μεσόγειο και πολύ περισσότερο στην Ανατολική.

Η πραγματικότητα είναι σκληρή για τη Δύση, ΗΠΑ και Ε.Ε., καθώς η αναδίπλωση των ΗΠΑ και η απουσία εμβάθυνσης στην ευρωπαϊκή ενοποίηση αφήνουν ένα γεωπολιτικό κενό, το οποίο χθες στη Συρία και σήμερα στη Λιβύη το καλύπτει η Μόσχα με την Αγκυρα σε ρόλο υπεργολάβου…

Γιώργος Καπόπουλος

efsyn.gr