Πώς ελέγχεται ο εγκέφαλος με υπέρηχους;

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΜΑΖΩΝ ΜΕΣΩ ΗΧΩΝ

Μετάφραση – επιμέλεια: Χρυσούλα Μπουκουβάλα

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (World Economic Forum), περισσότερο γνωστό στην Ελλάδα ως Φόρουμ του Νταβός, είναι ένας από τους πλέον σημαίνοντες οργανισμούς των υπερελίτ (επίσημα ένα μη κερδοσκοπικό ίδρυμα με έδρα τη Γενεύη), που δρα παράλληλα με το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (Council of Foreign Relations – CFR), τη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ και την Τριμερή Επιτροπή (Trilateral Commission) του Ντέιβιντ Ροκφέλερ.

Κάθε χρόνο, το Φόρουμ συγκεντρώνει περίπου 2.500 κορυφαίους ηγέτες επιχειρήσεων, διεθνείς πολιτικούς, οικονομολόγους, επιστήμονες, διασημότητες και δημοσιογράφους για να συζητήσουν τα παγκόσμια ζητήματα.

Τα 22 μέλη του ιδρυτικού συμβουλίου του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (για συντομία ΠΟΦ) είναι από τους ισχυρότερους ανθρώπους στον κόσμο. Ιδού κάποια απ’ αυτά:
Κόφι Ανάν, πρώην Γ. Γραμματέας του ΟΗΕ
Μαρκ Κάρνεϊ, διευθυντής της Τράπεζας της Αγγλίας
Κάρλος Γκοσν, διευθυντής της Renault
Πίτερ Σάδερλαντ, διευθυντής της τράπεζας Goldman Sachs
Κριστίν Λαγκάρντ, πρόεδρος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου
Μωρίς Λεβί, εκδότης, διευθυντής του ομίλου Publicis
Ίντρα Νοόγι, πρόεδρος της PepsiCo
Βασίλισσα Ράνια της Ιορδανίας κ.ά.

Καθώς ο Κλάους Σουάμπ (Klaus Schwab), ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του ΠΟΦ, τυχαίνει να ήταν πρώην μέλος της διευθύνουσας επιτροπής της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, το ΠΟΦ θεωρείται κάτι αντίστοιχο.

Όπως και άλλες ισχυρές ελιτίστικες οργανώσεις που ισχυρίζονται ότι «βοηθούν τον κόσμο», ομοίως και το ΠΟΦ κατηγορείται για την προώθηση των συμφερόντων της παγκόσμιας υπερελίτ [1].

Το Διακρατικό Ινστιτούτο (Τransnational Institut) περιγράφει τον κύριο σκοπό του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ ως εξής: «για να λειτουργεί ως φορέας κοινωνικοποίησης για την αναδυόμενη παγκόσμια ελίτ, η «μαφιoκρατία» της παγκοσμιοποίησης τραπεζιτών, βιομηχάνων, ολιγαρχών, τεχνοκρατών και πολιτικών, προωθεί κοινή ιδεολογία που εξυπηρετεί κοινά συμφέροντα: τα δικά τους».

Εκτός από την [δήθεν] …επίλυση των παγκόσμιων προβλημάτων (σημ. μτφρ.: το ίδιο ακριβώς επιχείρημα χρησιμοποιείται από όλους τους ολιγαρχικούς και διανθρωπιστικούς οργανισμούς, π.χ. ΟΗΕ, Transhumanist Party, Transpolitica, Πανεπιστήμιο της Μοναδικότητας – Singularity University, κλπ) το ΠΟΦ κατηγορείται για μετατόπιση της ευθύνης από τις κυβερνήσεις και τους μεγάλους ομίλους πάνω στους απλούς πολίτες. Ιδού με ποιον τρόπο:

«Μια μελέτη, που δημοσιεύτηκε στην Journal of Consumer Research, διερεύνησε τις κοινωνιολογικές επιπτώσεις των δράσεων του ΠΟΦ. Το συμπέρασμα ήταν ότι το ΠΟΦ δεν επιλύει ζητήματα όπως η φτώχεια, η υπερθέρμανση του πλανήτη, οι ανίατες ασθένειες ή το παγκόσμιο χρέος. Έχει μετατοπίσει το βάρος της επίλυσής τους από τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις, στους [υποτιθέμενους] «υπεύθυνους» καταναλωτές: στον «πράσινο» καταναλωτή που έχει οικολογικές ευαισθησίες, στον καταναλωτή που ευαισθητοποιείται σε θέματα υγείας και στον καταναλωτή που ενδιαφέρεται για τα οικονομικά.

Το ΠΟΦ απλώς επαναδιατυπώνει αυτά τα ζητήματα και με τον τρόπο αυτό τα διαιωνίζει. Ο Αλ Γκορ (πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ), ξεχωρίζει ως χαρακτηριστικό παράδειγμα: οι ομιλίες του απομακρύνουν σκόπιμα την εστίαση των πολιτών από τα μεγάλα προβλήματα που ταλανίζουν τον κόσμο όπως οι μη ρυθμιζόμενες αγορές και οι δράσεις των πολυεθνικών και τη κατευθύνουν προς μια ρητορική περί παθολογίας της ηθικής, ατομικής πλεονεξίας κλπ.

Με αυτόν τον τρόπο ο Γκορ προωθεί τη δημιουργία νέων αγορών και επομένως διαιωνίζει τα ίδια παλιά προβλήματα σε νέα συσκευασία. Οι νέες αγορές θα ακολουθήσουν τα ίδια πρότυπα με τα παλιά, επειδή το βασικό πρόβλημα που επί της ουσίας είναι η εταιρική διακυβέρνηση δεν αντιμετωπίζεται ποτέ».

• Markus Giesler & Ela Veresiu, Creating the Responsible Consumer: Moralistic Governance Regimes and Consumer Subjectivity

Έλεγχος εγκεφάλου με ηχητικά κύματα


Η Ετήσια Συνάντηση των Παγκόσμιων Συμβουλίων του Μέλλοντος [2] (The WEF’s Annual Meeting of the Global Future Councils) του ΠΟΦ πραγματοποιήθηκε στις 11 και 12 Νοεμβρίου 2018 στο Ντουμπάι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.



Συμμετέχοντες ενός Συμβουλίου στη διάσκεψη του Ντουμπάι

Ο επίσημος ιστότοπος του ΠΟΦ δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «Έλεγχος εγκεφάλου χρησιμοποιώντας ηχητικά κύματα; Ζητάμε από έναν επιστήμονα να μας πει πώς λειτουργεί», στο οποίο ο καθηγητής μηχανικής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, και διακεκριμένος επιστήμονας, Αντουάν Τζερούσαλεμ (Antoine Jérusalem) ο οποίος μίλησε στην εκδήλωση, περιγράφει αυτή τη τεχνολογία και τα ζητήματα που προκύπτουν από τη χρήση της. Ιδού τι είπε μεταξύ άλλων ο καθηγητής:

Ελέγχοντας τον εγκέφαλο με ηχητικά κύματα: πώς λειτουργεί;

«Για να φτάσουμε κατευθείαν στο επιστημονικό μέρος του ζητήματος, η αρχή της μη επεμβατικής νευρο-τροποποίησης (των νευρώνων) είναι να εστιάσουμε τα υπερηχητικά κύματα σε μια περιοχή του εγκεφάλου ώστε να συγκεντρωθούν όλα σε ένα μικρό σημείο. Στη συνέχεια, ελπίζουμε ότι λαμβάνοντας υπόψη το σωστό σύνολο παραμέτρων, αυτή η ενέργεια μπορεί να αλλάξει τη δραστηριότητα των νευρώνων.

Αν θέλετε να απαλλαγείτε από νευρώνες που έχουν αγριέψει, για παράδειγμα σε περίπτωση επιληψίας, τότε ίσως θελήσετε ουσιαστικά να στρέψετε ενέργεια πάνω τους για να τους σκοτώσετε. Αλλά εάν θέλετε να προωθήσετε ή να εμποδίσετε επιλεκτικά τη δραστηριότητα των νευρώνων, θα πρέπει να συντονίσετε με προσοχή υπερηχητικά κύματα.

Ο καθηγητής Τζερούσαλεμ εξηγώντας τον έλεγχο του νου μέσω ηχητικών κυμάτων

Μ’ άλλα λόγια, υπάρχει μια διαφορά μεταξύ της διέγερσης με υπέρηχους που χρησιμοποιείται για την καταστροφή ιστών και της υπερηχητικής νευρωνικής τροποποίησης, η οποία στοχεύει στον έλεγχο της νευρωνικής δραστηριότητας, χωρίς να καταστρέφει τους ιστούς.

Η υπερηχητική νευρωνική διαμόρφωση είναι κάτι που λειτουργεί σίγουρα, αλλά που ακόμα δεν κατανοούμε τον τρόπο με τον οποίο το κάνει.

Μπορεί να προκύψει κάποιο κοινωνικό όφελος;

Οι λέξεις-κλειδιά που χρησιμοποιούνται πλέον για την επιθυμητή νευρο-τροποποίηση είναι «Αλζχάιμερ», «Πάρκινσον», και «εγκεφαλικές βλάβες από ατύχημα». Οι επιστήμονες εξετάζουν επιπλέον και τις επιδράσεις στο νωτιαίο μυελό και στα περιφεριακά νευρικά συστήματα. Η άποψή μου, δεδομένου ότι ο εγκέφαλος είναι το de facto κέντρο λήψης αποφάσεων για πάρα πολλές διαδικασίες, είναι ότι θα μπορούσε να στοχεύσει οποιαδήποτε απ’ αυτές.

Είναι αυτή η μέθοδος ασφαλής;

Όταν προσπαθούμε να ελέγξουμε τη δραστηριότητα των νευρώνων διοχετεύοντας ελάχιστους μηχανικούς κραδασμούς σε μια περιοχή του εγκεφάλου, είναι σημαντικό η εστίαση των υπερήχων, η συχνότητα και το μήκος τους να έχουν ρυθμιστεί σωστά, αλλιώς ο εγκέφαλος μπορεί ενδεχομένως να υποστεί βλάβη.

Το θέμα είναι ότι ακόμα δεν ξέρουμε πώς να τα συντονίσουμε όλα αυτά, και δεν θα υπερέβαλα αν έλεγα ότι η σημερινή μας προσέγγιση δεν απέχει πολύ από το πώς «παίζουμε» με τα κουμπιά ενός ραδιοφώνου μέχρι να πιάσουμε το σωστό σταθμό.

Μία από τις πολλές δυσκολίες είναι να γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι πράγματι ελέγχουμε τους νευρώνες μ’ αυτά τα ηχητικά κύματα, και δεν τους καταστρέφουμε. Η αλήθεια είναι ότι ακόμα δεν ξέρουμε πώς λειτουργεί η διαδικασία. Και όταν κάποιος δεν ξέρει πώς λειτουργεί κάτι, δεν ξέρει και πόσο είναι το «πάρα πολύ».

Ποιες είναι οι μεγαλύτερες ηθικές προκλήσεις;

Η δυναμική αυτής της τεχνικής είναι τεράστια, και μ’ αυτό εννοώ τον τεράστιο αριθμό εφαρμογών της, καθώς και την ηθική χρήση τους.

Από βιολογική σκοπιά, η χρήση υπερήχων είναι παρόμοια με τη χρήση φαρμάκων. Μπορεί να σας θεραπεύσουν, να σας δημιουργήσουν εθισμό ή να σας σκοτώσουν. Όλα σχετίζονται με την τήρηση ενός δεδομένου συνόλου κανόνων. Από ηθική σκοπιά, ο κόσμος αλλάζει τόσο γρήγορα που είναι δύσκολο να εκτιμήσουμε τι θα γίνει αποδεκτό αύριο, το οποίο δεν είναι σήμερα.

Είμαι επίσης πεπεισμένος ότι είναι τέτοια η ανθρώπινη φύση που εάν κάτι μπορεί γίνει, θα γίνει. Το ερώτημα είναι από ποιον. Θα προτιμούσα να σέρνει το χορό μια δίκαιη κοινωνία, παρά κάποιο αδίστακτο κράτος χωρίς κανένα σεβασμό για την ανθρώπινη ζωή και τα ζώα. Εάν θέλουμε να σύρουμε αυτόν τον χορό μέσα σε 10 χρόνια, πρέπει να ξεκινήσουμε την έρευνα από σήμερα.

Πόσο δυστοπικό μπορεί να καταντήσει κάτι τέτοιο;

Βλέπω ήδη τη μέρα που ένας επιστήμονας θα μπορεί να ελέγχει αυτό που σκέφτεται ένα άτομο, στέλνοντας τα σωστά κύματα στο σωστό σημείο του εγκεφάλου του. Εικάζω ότι οι περισσότερες αντιρρήσεις θα είναι παρόμοιες μ’ αυτές που ακούμε σήμερα σχετικά με τα υποσυνείδητα μηνύματα των διαφημίσεων, μόνο που θα είναι πολύ πιο έντονες.

Η τεχνολογία αυτή δεν είναι φυσικά χωρίς κινδύνους κακής χρήσης. Θα μπορούσε να καταστεί μια επαναστατική τεχνολογία θεραπείας ασθενών ή ένα τέλειο εργαλείο ελέγχου με το οποίο οι αδίστακτοι θα ελέγχουν τους αδύναμους. Αυτή τη φορά όμως, ο έλεγχος θα είναι απόλυτος.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να περιφρουρήσουμε τις δυνατότητες αυτής της μεθόδου;

Δεν πρόκειται να υποστηρίξω ότι οι επιστήμονες είναι όλοι σοφοί και επαρκώς ενημερωμένοι όταν πρόκειται να αποφασίσουν για το τι πρέπει και τι δεν πρέπει να γίνει. Κάποιοι από μας θα πάνε όσο γίνεται μακρύτερα. Αυτή είναι όμως η ανθρώπινη φύση, και το γεγονός δεν αφορά μόνο τους επιστήμονες.

Σε κάθε περίπτωση όμως η δουλειά μας είναι να βρούμε κάτι ωφέλιμο για την ανθρωπότητα. Και αν βρείτε ένα τρόπο να κάνετε κάποιον καλύτερο, τότε πιθανότατα γνωρίζετε επίσης πώς να κάνετε και το αντίθετο.

Ο στόχος λοιπόν είναι να διασφαλιστεί ότι ένα ρυθμιστικό πλαίσιο θα αποτρέπει αυτό το τελευταίο, χωρίς όμως να παρεμποδίζει το προηγούμενο. Πιστεύω ότι αυτός είναι ο ρόλος των Ρυθμιστικών Αρχών. Και νομίζω ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση με την οποία εργάζομαι, είναι πολύ καλή σ’ αυτό.

Ένας άλλος ρόλος των πολιτικών πρέπει να είναι η δημιουργία μιας πλατφόρμας επικοινωνίας που να εξηγεί το μακροπρόθεσμο όραμα κάθε τομέα αυτής της έρευνας. Μπορεί λοιπόν να αποδειχτεί ότι είναι πολύ νωρίς για κάτι τέτοιο, ή ότι τελικά δεν είναι καλή ιδέα, και πως η τελική απόφαση μπορεί πολύ πιθανόν να είναι να την σταματήσουμε.

Μακροπρόθεσμα όμως, το κοινό θα πρέπει να απολαμβάνει τα πιθανά οφέλη μιας νέας τεχνολογίας που να τους εξηγείται με απλά λόγια, κάτι στο οποίο οι επιστήμονες δεν είναι και τόσο καλοί. Οι δε πολιτικοί δεν πρέπει να ξεχνούν ότι αν δεν το κάνουμε εμείς, τότε κάποιος άλλος, κάπου αλλού, θα το κάνει ούτως ή άλλως και μάλιστα μη ελεγχόμενα».

Με λίγα λόγια, ο καθηγητής μας λέει ότι ο έλεγχος του νου εξ αποστάσεως είναι μια απίστευτα ισχυρή τεχνολογία που έχει τη δύναμη να θεραπεύσει πιθανώς κάποιες ασθένειες. Ωστόσο, σε λάθος χέρια, η τεχνολογία αυτή μπορεί να πάρει τον απόλυτο έλεγχο της συμπεριφοράς των ανθρώπων. Σύμφωνα λοιπόν με τα λεγόμενά του, μπορεί να είναι το «τέλειο εργαλείο ελέγχου με το οποίο οι αδίστακτοι θα ελέγχουν τους αδύναμους».

Σελίδα του εγγράφου που περιγράφει τη διαδικασία του ελέγχου του νου με χρήση κεραιών κινητής τηλεφωνίας καθώς και με καμιονέτες και ελικόπτερα μέσω υπερήχων εξαιρετικά χαμηλής συχνότητας (ΕLF). © Μετάφρασης στα ελληνικά – προσαρμογής γραφήματος: «Απεροπία»

Ο έλεγχος του νου από απόσταση δεν είναι κάτι καινούργιο· οι ελίτ είχαν πρόσβαση σε αυτό το είδος τεχνολογίας εδώ και χρόνια. Πριν από μερικούς μήνες, δημοσίευσα ένα άρθρο σχετικά με ένα έγγραφο που διέρρευσε το 1996 και το οποίο ανέλυε τον έλεγχο του νου εξ αποστάσεως ήδη από το 1974.

Το έγγραφο περιγράφει πώς σκιώδεις οργανισμοί διεξάγουν επιχειρήσεις ελέγχου του νου ολόκληρων πληθυσμών ή στοχευμένων πολιτών εξ αποστάσεως, μέσω καμουφλαρισμένων μικρών φορτηγών σε καμιονέτες τηλεπικοινωνιακών εταιρειών, καθώς και μέσω «μαύρων ελικόπτερων». [4]

Μήπως όσα αναφέρονται σ’ αυτά τα έγγραφα εξηγούν και τις μυστηριώδεις «ηχητικές επιθέσεις» στη Κούβα, όπου κυβερνητικοί αξιωματούχοι της πρεσβείας των ΗΠΑ υπέφεραν ξαφνικά από απώλεια ακοής, ζάλη, προβλήματα ύπνου και όρασης, εμβοές, πονοκεφάλους, κόπωση και διάφορες εγκεφαλικές βλάβες; Είναι πράγματι απορίας άξιο ότι όλα τα συμπτώματα που ανέφεραν οι υπάλληλοι της πρεσβείας, περιγράφονται στο εν λόγω έγγραφο. 

Άλλη σελίδα του ίδιου εγγράφου που περιγράφει τις πολλές επιδράσεις του εξ αποστάσεως ελέγχου του νου. © Μετάφρασης στα ελληνικά – προσαρμογής γραφήματος: «Απεροπία»

Παρά την παραδοχή του δυστοπικού δυναμικού της τεχνολογίας, ο Αντουάν Τζερούσαλεμ πιστεύει ότι η ανθρωπότητα δεν μπορεί να αποφύγει την ανάπτυξή της. Πιθανώς να το λέει αυτό επειδή κάποια εταιρεία που αναπτύσσει αυτή την τεχνολογία είναι απλά μέλος του ΠΟΦ.

Ποια είναι όμως τελικά η λύση που προτείνει ο καθηγητής για να εξασφαλίσουμε ότι η τεχνολογία δεν θα χρησιμοποιηθεί για να μετατρέψει τους ανθρώπους σε σκλάβους – μαριονέτες; Μα οι κυβερνητικές ρυθμιστικές αρχές.

Εν κατακλείδι, το ΠΟΦ δηλώνει ανοιχτά πως αυτή η τεχνολογία πρέπει να βρίσκεται υπό τον έλεγχο των παγκόσμιων υπερελίτ. Πώς σας φαίνεται κάτι τέτοιο;

ΠΗΓΗ

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] Από άτυπη σύνοδο των αρχηγών των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων, το Φόρουμ του Νταβός έχει σταδιακά μετατραπεί σε μια παγκόσμια λέσχη των πλούσιων και ισχυρών νεοφιλελεύθερων καπιταλιστών, που κατηγορούνται για την υπεράσπιση ενός οικονομικού μοντέλου που δεν πριμοδοτεί παρά τους ίδιους.

Το Φόρουμ έχει κερδίσει εντυπωσιακή επιρροή στην παγκόσμια οικονομική σκηνή, γεγονός που κάνει τους επικριτές του να λένε ότι είναι η επιτομή του οικονομικού ιμπεριαλισμού. Η δύναμη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ είναι τέτοια ώστε, παρά τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα του (δεν είναι εκλεγμένο όργανο), ο ΟΗΕ (άλλο μη εκλεγμένο όργανο) έχει καθιερώσει από το 1998 μια συνεργασία μαζί του για την αύξηση της συμμετοχής των επιχειρήσεων στη ρύθμιση των παγκόσμιων οικονομικών ζητημάτων.

Το Φόρουμ σκοπεύει επίσης να διαδραματίσει έναν ρόλο ολοένα και πιο σημαντικό για τους ηγέτες των επιχειρήσεων εις βάρος του ρυθμιστικού ρόλου των κρατών. Λειτουργεί για να επιβεβαιώσει τη νομιμότητα μιας νέας «παγκόσμιας διακυβέρνησης» στις παγκόσμιες υποθέσεις, όπου οι επιχειρήσεις θα είναι σε θέση να αντικαταστήσουν τον υποτιθέμενο ελαττωματικό και παρωχημένο ρόλο των κρατών. Όπως άλλωστε έχουμε γράψει επανειλημμένα, το όνειρο των νεοφιλελεύθερων νεοαντιδραστικών είναι ο παγκόσμιος μονάρχης να είναι ο… CEO της μεγαλύτερης πολυεθνικής της τεχνολογίας.

Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, όπως και η G20 δεν εκπροσωπούν τα συμφέροντα του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά μόνο πολύ μεγάλες εταιρείες, τράπεζες και τα πλουσιότερα κράτη, δίνοντας στον εαυτό τους το δικαίωμα να λαμβάνουν σημαντικές αποφάσεις σχετικά με τους οικονομικούς προσανατολισμούς όλου του πλανήτη.

[2] Τα Παγκόσμια Συμβούλια του Μέλλοντος του ΠΟΦ είναι δίκτυα οικονομικών, πολιτικών, επιχειρηματικών και επιστημονικών ελίτ από διάφορες χώρες τα οποία επί της ουσίας ασκούν ασφυκτικές πιέσεις στις κυβερνήσεις όλων των κρατών και ενεργούν ως άτυπη, μη εκλεγμένη, παγκόσμια διακυβέρνηση, κάτι σαν παγκόσμια «υπουργεία». Τα Παγκόσμια Συμβούλια εμπλέκονται σε κάθε πτυχή της ζωής όπως: ενέργεια, διακυβέρνηση, κυβερνοασφάλεια, διάστημα, βιοτεχνολογία, πολεοδομία, συγκοινωνίες, κατανάλωση, ψηφιακή οικονομία, υγεία, επιχειρηματικότητα, γεωπολιτική κλπ.

Κανένας, μα κανένας τομέας των ανθρώπινων δραστηριοτήτων δεν ξεφεύγει από την …μακράν χείραν των Παγκοσμίων Συμβουλίων. Τα συμπεράσματα για όσους αμφιβάλλουν για το ποιος κυβερνάει αυτόν τον πλανήτη, δικά σας.

Προσοχή όμως, γιατί το μέλλον και απρόβλεπτο είναι, και μη ντετερμινιστικό. Τίποτε λοιπόν δεν εξασφαλίζει ότι όλοι αυτοί οι σκιώδεις, ελιτίστικοι οργανισμοί, δεν θα καταρρεύσουν ξαφνικά σαν χάρτινοι πύργοι.

[3] Τα ηχητικά κύματα που δεν μπορεί να συλλάβει το ανθρώπινο αυτί, διακρίνονται σε υπερηχητικά και σε υποηχητικά. Τα ηχητικά κύματα με συχνότητα υψηλότερη απ’ αυτή που μπορεί να συλλάβει το ανθρώπινο αυτί (16 έως 16.000 Ηz) ονομάζονται υπέρηχοι (ultrasounds), ενώ τα ηχητικά κύματα με συχνότητα από 0,001 έως 16 Hz, υπόηχοι (infrasounds).


Σχετικά με τους υπόηχους, ποικίλες διεθνείς έρευνες, για παράδειγμα, πάνω στις επιπτώσεις της λειτουργίας των ανεμογεννητριών στην ανθρώπινη υγεία, απέδειξαν ότι οι υπόηχοι που εκπέμπουν προκαλούν εφιάλτες, παραισθήσεις και μαθησιακά προβλήματα στα παιδιά, προβλήματα διάθεσης (οξυθυμία, ανησυχία), συγκέντρωσης και μνήμης, πονοκεφάλους, προβλήματα ύπνου, βούισμα στα αυτιά, ζαλάδα, ίλιγγο, αστάθεια, ταχυκαρδία κλπ. θέτοντας έντονα το θέμα της έλλειψης απαγορευτικής νομοθεσίας εκπομπής συχνοτήτων που δεν περιλαμβάνονται στο ανθρώπινο ακουστικό φάσμα.

Γνωρίζοντας όλα αυτά τα κενά στη νομοθεσία, κάποιοι επιδιώκουν είτε επί της ουσίας παράνομη επιχειρηματική δραστηριότητα, είτε να χρησιμοποιήσουν τη λεγόμενη ηχογενετική (sonogenetics), που θεωρείται το μέλλον του χακαρίσματος του μυαλού με ήχους, για τη χειραγώγηση ή ακόμα και την εξολόθρευση στοχευμένων ανθρώπινων ομάδων.

Ο καθηγητής Τζερούσαλεμ υπονοεί λοιπόν αυτό ακριβώς, όταν λέει “να αλλάξουμε τη δραστηριότητα των νευρώνων”, αποφεύγοντας όμως έντεχνα να προφέρει τον όρο ηχογενετική. Και τούτο διότι γνωρίζει ότι είναι ή θα είναι σύντομα απόλυτα εφικτό να παραβιάζονται οι ίδιες οι δομές του ανθρώπινου εγκεφάλου με ό,τι εφιαλτικό συνεπάγεται κάτι τέτοιο.

Ποιος θα εμποδίσει παράφρονες επιστήμονες ή μυστικές υπηρεσίες να αδρανοποιήσουν ή να αρρωστήσουν με υποήχους ή υπέρηχους μεμονωμένους στόχους ή ακόμα και ολόκληρους πληθυσμούς;

[4] Τα «μαύρα ελικόπτερα» είναι ένας όρος που έγινε δημοφιλής ανάμεσα σε διάφορες πολιτικές ομάδες των ΗΠΑ στη δεκαετία του 1990 ως σύμβολο και προειδοποιητικό σημάδι μιας αμφιλεγόμενης στρατιωτικής υποταγής των Ηνωμένων Πολιτειών σε υπερεθνικούς οργανισμούς, μυστικούς ή μη.

Για παράδειγμα, ήδη από τη δεκαετία του 70 κυκλοφορούν φήμες ότι ο ΟΗΕ περιπολεί στις ΗΠΑ με άνευ σήμανσης ελικόπτερα μαύρου χρώματος, ή ότι οι ομοσπονδιακοί πράκτορες του FBI ή άλλων οργανισμών χρησιμοποιούν μαύρα ελικόπτερα για να εκβιάσουν τους πολιτοφύλακες της αμερικανικής επαρχίας ή να επηρεάσουν με ψυχοτρονικά όπλα τους πληθυσμούς μεγάλων πόλεων.

To εξώφυλλο του βιβλίου του συγγραφέα Τζιμ Κηθ «Black helicopters over America” που γνωστοποίησε στο ευρύ κοινό την ύπαρξη των μαύρων ελικόπτερων και τη σχέση τους με τον έλεγχο του νου εξ αποστάσεως

Η θεωρία αυτή διαδόθηκε ευρέως μετά την έκδοση των μπεστ σέλερ βιβλίων του αμερικανού συγγραφέα Τζιμ Κήθ (Jim Keith) με τίτλο: Black Helicopters Over America: Strikeforce for the New World Order (Μαύρα ελικόπτερα πάνω από την Αμερική: δύναμη πυρός της Νέας Παγκόσμιας Τάξης) – 1995, Black Helicopters II: The End Game Strategy (Μαύρα ελικόπτερα ΙΙ: Η στρατηγική του τέλους) – 1998, και Mind Control / World Control (Έλεγχος του νου / παγκόσμιος έλεγχος) – 1997, ενώ ισχυροποιήθηκε μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001 και την πτώση των δίδυμων πύργων παραμένοντας ιδιαίτερα δημοφιλής ακόμα και σήμερα.

aperopia.fr