Η εποχή που δεν υπήρχε μεγαλύτερο θαύμα από ένα βράχο να πέσει από τον ουρανό

​7 Νοεμβρίου 1492, ο "θαντερστόουν του Ensisheim" πέφτει από τον ουρανό και προσγειώνεται σε ένα χωράφι δημιουργώντας έναν κρατήρα βαθύ περίπου 1 μ. Είναι ο παλαιότερος τεκμηριωμένος και διατηρημένος μετεωρίτης στην Ευρώπη. Σύντομα, οι άνθρωποι συγκεντρώθηκαν γύρω από την τρύπα και με τη βοήθεια ορισμένων δυνατών ανδρών ο βράχος τέθηκε σε ένα καρότσι και μεταφέρθηκε στην κοντινή αυστριακή πόλη Ensisheim. Εκεί, ο αυστριακός αυτοκράτορας Μαξιμιλιαν Ι, ο οποίος ήταν τότε στην πόλη, διέταξε να εκτίθεται ο μυστηριώδης βράχος στην τοπική εκκλησία. Αυτό φαινόταν απαραίτητο γιατί εκείνη τη στιγμή, πέτρες που έπεφταν από τον ουρανό θεωρούνταν επικίνδυνα σημάδια τα οποία αναγγέλλουν ότι έρχονται πόλεμοι, πληγές ή λιμοί. Μόνο τοποθετώντας το βράχο σε αλυσίδες στο ιερό έδαφος, η κακή επιρροή του θα μπορούσε να εξουδετερωθεί. Μόλις τον 18ο αιώνα διαμορφώθηκαν οι πρώτες επιστημονικές εξηγήσεις των μετεωριτών. Μερικοί πίστευαν ότι οι μετεωρίτες ήταν αέρας ή ατμοί που σχηματίστηκαν στην ατμόσφαιρα. Σύμφωνα με άλλους μελετητές, οι μετεωρίτες ήταν προϊόντα της γης και συνδέονται κατά κάποιο τρόπο με ηφαιστειακές εκρήξεις. Μια εξωγήινη προέλευση φάνηκε αδύνατη, επειδή ο χώρος μεταξύ των πλανητών θεωρήθηκε άδειος και απαλλαγμένος από οποιαδήποτε ύλη. Μια σημαντική συμβολή στην επίλυση του μυστηρίου προήλθε από τον γερμανό γιατρό και δικηγόρο Ernst Friedrich Chladni. Ο Chladni όταν συνέλεξε πολλές αναφορές καθώς και πετρολογικές και χημικές αναλύσεις μετεωριτών και τις δημοσίευσε το 1794.