Το πέτρινο κεφάλι της Γουατεμάλας
Το πέτρινο κεφάλι της Γουατεμάλας
Ποια είναι η αλήθεια για το γιγάντιο πέτρινο κεφάλι της Γουατεμάλας που εμφανίστηκε και κατόπιν εξαφανίστηκε;
Το ξεχασμένο από την Ιστορία πέτρινο κεφάλι της Γουατεμάλας, σε σπάνια φωτογραφία του 1950.
ΠΡΙΝ από εξήντα και πλέον χρόνια, βαθιά στη ζούγκλα της Γουατεμάλας, στην Κεντρική Αμερική νότια του Μεξικού, ανακαλύφθηκε ένα γιγάντιο πέτρινο κεφάλι. Το πρόσωπο είχε εκφραστικά χαρακτηριστικά, λεπτά χείλη και μεγάλη μύτη, και κοίταζε ψηλά προς τον ουρανό.
Παραδόξως, ανήκε στην Καυκάσια φυλή και δεν έμοιαζε καθόλου με οποιαδήποτε από τις προ-κολομβιανές φυλές της Αμερικής. Η ανακάλυψη προσέλκυσε αρχικά την προσοχή των ερευνητών, αλλά εξίσου γρήγορα ξεχάστηκε στις σκονισμένες δέλτους της Ιστορίας.
Η ανακάλυψη έγινε για πρώτη φορά γνωστή το 1987, όταν ο δρ. Όσκαρ Ραφαέλ Παδίλα, δικηγόρος και συμβολαιογράφος, έλαβε μια φωτογραφία του κεφαλιού, η οποία είχε τραβηχτεί το 1950, μαζί με μια περιγραφή του αγάλματος από τον ιδιοκτήτη της γης όπου βρισκόταν, «κάπου στις ζούγκλες της Γουατεμάλας».
Η φωτογραφία και η ιστορία που τη συνόδευε, παρουσιάστηκαν σε ένα σύντομο άρθρο του περιοδικού “Ancient Skies”. Το δημοσίευμα τράβηξε την προσοχή του γνωστού ερευνητή Ντέιβιντ Χάτσερ Τσίλντρες, ο οποίος αποφάσισε να ανακαλύψει την τοποθεσία του κεφαλιού.
Αρχικά ήρθε σε επαφή με τον δρα Παδίλα, ο οποίος ανέφερε ότι ιδιοκτήτες της γης όπου βρισκόταν ο μονόλιθος ήταν η οικογένεια Μπιένερ. Η γη βρισκόταν 10 χλμ. μακριά από το χωριό Λα Ντεμοκράτσια, στο νότιο τμήμα της Γουατεμάλας.
Το καλοκαίρι του 1991, οργανώθηκε μια αποστολή για τον εντοπισμό του πέτρινου κεφαλιού. Η απόγνωση του δρα Παδίλα ήταν μεγάλη, όταν ανακάλυψε ότι από το κεφάλι δεν είχαν μείνει παρά μερικά θραύσματα, ενώ το υπόλοιπο είχε εξαφανιστεί. «Καταστράφηκε από τους επαναστάτες περίπου δέκα χρόνια πριν. Αργήσαμε πολύ.
Το κεφάλι χρησίμευσε ως στόχος για τις ασκήσεις με πυρά των αντικυβερνητικών στρατευμάτων. Ήταν εντελώς παραμορφωμένο, όπως το πρόσωπο της Σφίγγας στην Αίγυπτο, που τη μύτη της κατέστρεψαν με κανονιοβολισμούς οι Τούρκοι. Απλώς εδώ ήταν χειρότερα», ανέφερε ο Παδίλα.
Να σημειωθεί ότι πέρα από το σεισμό του 1976, που προκάλεσε μεγάλες καταστροφές και κατά τον οποίο σκοτώθηκαν 25.000 άνθρωποι, η Γουατεμάλα μαστιζόταν από εμφύλιο πόλεμο από το 1944 έως το 1996.
Η αποστολή ήταν σύντομη και ο Παδίλα δεν μπόρεσε ποτέ να επιστρέψει εκεί, εξαιτίας των μαχών μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και των δυνάμεων των ανταρτών. Πάντως πρόλαβε να μετρήσει ό,τι είχε απομείνει και βρήκε ότι το ύψος του κεφαλιού πρέπει να ήταν μεταξύ 4 και 6 μέτρων από τη βάση του λαιμού.
Το πέτρινο κεφάλι έπεσε ξανά στη λήθη έως το 2012, όταν το ξαναέφερα στην επικαιρότητα οι κινηματογραφιστές του φιλμ “Revelations of the Mayans 2012 and Beyond”, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τη φωτογραφία για να στηρίξουν τον ισχυρισμό ότι εξωγήινοι είχαν έλθει σε επαφή με παλαιότερους πολιτισμούς.
Ο παραγωγός της ταινίας δημοσίευσε ένα έγγραφο που γράφτηκε από τον αρχαιολόγο Έκτωρ Μαχία που έλεγε: «Δηλώνω ότι το μνημείο δεν έχει κανένα κοινό χαρακτηριστικό με τους Μάγια, τους Αζτέκους, τους Ολμέκους ή οποιουδήποτε άλλου προ-ισπανικού πολιτισμού.
Δημιουργήθηκε από έναν προχωρημένο και ανώτερο πολιτισμό με τρομερές γνώσεις, για τον οποίο δεν υπάρχει κανένα γραπτό μνημείο στον πλανήτη μας».
Τέτοιοι ισχυρισμοί, που κινούνται καθαρά στη σφαίρα της φαντασίας, έκαναν ζημιά στο αρχαιολογικό κομμάτι της έρευνας, με αποτέλεσμα πολλοί να αμφισβητούν πλέον αυτή καθεαυτή την ύπαρξη του κεφαλιού, πιστεύοντας ότι επρόκειτο για διαφημιστικό κόλπο.
Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι η αρχική φωτογραφία δεν είναι αυθεντική ή ότι οι ισχυρισμοί του δρα Παδίλα ήταν ψευδείς. Επομένως, αν υποτεθεί ότι το κεφάλι ήταν πραγματικό, ανακύπτουν μια σειρά από ερωτήματα: Από πού προέρχεται; Ποιος το κατασκεύασε και γιατί;
Ένα από τα γιγάντια πέτρινα κεφάλια στη Λα Ντεμοκράτσια της Γουατεμάλας, φτιαγμένο από τους Ολμέκους, περί το 1800 π.Χ. Πηγή: Supplied
Η περιοχή, στην οποία βρισκόταν το πέτρινο κεφάλι, η Λα Ντεμοκράτσια, είναι διάσημη για τα γιγάντια πέτρινα κεφάλια από τον πολιτισμό των Ολμέκων, που άνθισε μεταξύ του 1800 και 400 π.Χ. Οι Ολμέκοι είναι ο παλαιότερος πολιτισμός της Κεντρικής Αμερικής ο οποίος έθεσε τα θεμέλια για τις μετέπειτα κοινωνίες των Μάγια και των Αζτέκων.
Η κατάρρευση του πολιτισμού τους είναι ένα αρχαιολογικό αίνιγμα, καθώς κανείς δεν γνωρίζει αν προκλήθηκε εξαιτίας του υπερπληθυσμού, μιας ηφαιστειακής έκρηξης ή μιας αλλαγής στη ροή των ποταμών της περιοχής.
Ένα άλλο αίνιγμα είναι ότι ο πολιτισμός των Ολμέκων, όπως επισημαίνουν οι αρχαιολόγοι, δεν αναπτύχθηκε σταδιακά, αλλά εμφανίστηκε ξαφνικά ως εξελιγμένος πολιτισμός, σε μια περίοδο που στο Μεξικό και στην υπόλοιπη Κεντρική Αμερική υπήρχαν μόνο πρωτόγονες φυλές.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, «η τέχνη και η αρχιτεκτονική των Ολμέκων ήταν σαφώς προϊόν όχι κάποιων φυλών, αλλά ενός ανεπτυγμένου βασιλείου».
Άλλα ερωτήματα σχετικά με το εξαφανισμένο γλυπτό της Γουατεμάλας είναι αν ήταν απλά ένα κεφάλι, ή αν υπήρχε από κάτω σώμα, όπως συμβαίνει με τα αγάλματα στο Νησί του Πάσχα, και αν συνδέεται με οποιαδήποτε άλλη αρχαία κατασκευή στην περιοχή.
Θα ήταν ωραίο να ξέραμε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, αλλά δυστυχώς η δημοσιότητα γύρω από την ταινία “Revelations of the Mayans 2012 and Beyond”, που αναφέραμε πιο πάνω, χρησίμευσε μόνο για να θάψει το θέμα στις σελίδες της ιστορίας.
Το μόνο που μένει, είναι να συγκινηθεί κάποιος φιλόδοξος ερευνητής και να θελήσει να βρει την αλήθεια σχετικά με αυτό το αινιγματικό μνημείο.
youmagazine.gr
Ποια είναι η αλήθεια για το γιγάντιο πέτρινο κεφάλι της Γουατεμάλας που εμφανίστηκε και κατόπιν εξαφανίστηκε;
Το ξεχασμένο από την Ιστορία πέτρινο κεφάλι της Γουατεμάλας, σε σπάνια φωτογραφία του 1950.
ΠΡΙΝ από εξήντα και πλέον χρόνια, βαθιά στη ζούγκλα της Γουατεμάλας, στην Κεντρική Αμερική νότια του Μεξικού, ανακαλύφθηκε ένα γιγάντιο πέτρινο κεφάλι. Το πρόσωπο είχε εκφραστικά χαρακτηριστικά, λεπτά χείλη και μεγάλη μύτη, και κοίταζε ψηλά προς τον ουρανό.
Παραδόξως, ανήκε στην Καυκάσια φυλή και δεν έμοιαζε καθόλου με οποιαδήποτε από τις προ-κολομβιανές φυλές της Αμερικής. Η ανακάλυψη προσέλκυσε αρχικά την προσοχή των ερευνητών, αλλά εξίσου γρήγορα ξεχάστηκε στις σκονισμένες δέλτους της Ιστορίας.
Η ανακάλυψη έγινε για πρώτη φορά γνωστή το 1987, όταν ο δρ. Όσκαρ Ραφαέλ Παδίλα, δικηγόρος και συμβολαιογράφος, έλαβε μια φωτογραφία του κεφαλιού, η οποία είχε τραβηχτεί το 1950, μαζί με μια περιγραφή του αγάλματος από τον ιδιοκτήτη της γης όπου βρισκόταν, «κάπου στις ζούγκλες της Γουατεμάλας».
Η φωτογραφία και η ιστορία που τη συνόδευε, παρουσιάστηκαν σε ένα σύντομο άρθρο του περιοδικού “Ancient Skies”. Το δημοσίευμα τράβηξε την προσοχή του γνωστού ερευνητή Ντέιβιντ Χάτσερ Τσίλντρες, ο οποίος αποφάσισε να ανακαλύψει την τοποθεσία του κεφαλιού.
Αρχικά ήρθε σε επαφή με τον δρα Παδίλα, ο οποίος ανέφερε ότι ιδιοκτήτες της γης όπου βρισκόταν ο μονόλιθος ήταν η οικογένεια Μπιένερ. Η γη βρισκόταν 10 χλμ. μακριά από το χωριό Λα Ντεμοκράτσια, στο νότιο τμήμα της Γουατεμάλας.
Το καλοκαίρι του 1991, οργανώθηκε μια αποστολή για τον εντοπισμό του πέτρινου κεφαλιού. Η απόγνωση του δρα Παδίλα ήταν μεγάλη, όταν ανακάλυψε ότι από το κεφάλι δεν είχαν μείνει παρά μερικά θραύσματα, ενώ το υπόλοιπο είχε εξαφανιστεί. «Καταστράφηκε από τους επαναστάτες περίπου δέκα χρόνια πριν. Αργήσαμε πολύ.
Το κεφάλι χρησίμευσε ως στόχος για τις ασκήσεις με πυρά των αντικυβερνητικών στρατευμάτων. Ήταν εντελώς παραμορφωμένο, όπως το πρόσωπο της Σφίγγας στην Αίγυπτο, που τη μύτη της κατέστρεψαν με κανονιοβολισμούς οι Τούρκοι. Απλώς εδώ ήταν χειρότερα», ανέφερε ο Παδίλα.
Να σημειωθεί ότι πέρα από το σεισμό του 1976, που προκάλεσε μεγάλες καταστροφές και κατά τον οποίο σκοτώθηκαν 25.000 άνθρωποι, η Γουατεμάλα μαστιζόταν από εμφύλιο πόλεμο από το 1944 έως το 1996.
Η αποστολή ήταν σύντομη και ο Παδίλα δεν μπόρεσε ποτέ να επιστρέψει εκεί, εξαιτίας των μαχών μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και των δυνάμεων των ανταρτών. Πάντως πρόλαβε να μετρήσει ό,τι είχε απομείνει και βρήκε ότι το ύψος του κεφαλιού πρέπει να ήταν μεταξύ 4 και 6 μέτρων από τη βάση του λαιμού.
Το πέτρινο κεφάλι έπεσε ξανά στη λήθη έως το 2012, όταν το ξαναέφερα στην επικαιρότητα οι κινηματογραφιστές του φιλμ “Revelations of the Mayans 2012 and Beyond”, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τη φωτογραφία για να στηρίξουν τον ισχυρισμό ότι εξωγήινοι είχαν έλθει σε επαφή με παλαιότερους πολιτισμούς.
Ο παραγωγός της ταινίας δημοσίευσε ένα έγγραφο που γράφτηκε από τον αρχαιολόγο Έκτωρ Μαχία που έλεγε: «Δηλώνω ότι το μνημείο δεν έχει κανένα κοινό χαρακτηριστικό με τους Μάγια, τους Αζτέκους, τους Ολμέκους ή οποιουδήποτε άλλου προ-ισπανικού πολιτισμού.
Δημιουργήθηκε από έναν προχωρημένο και ανώτερο πολιτισμό με τρομερές γνώσεις, για τον οποίο δεν υπάρχει κανένα γραπτό μνημείο στον πλανήτη μας».
Τέτοιοι ισχυρισμοί, που κινούνται καθαρά στη σφαίρα της φαντασίας, έκαναν ζημιά στο αρχαιολογικό κομμάτι της έρευνας, με αποτέλεσμα πολλοί να αμφισβητούν πλέον αυτή καθεαυτή την ύπαρξη του κεφαλιού, πιστεύοντας ότι επρόκειτο για διαφημιστικό κόλπο.
Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι η αρχική φωτογραφία δεν είναι αυθεντική ή ότι οι ισχυρισμοί του δρα Παδίλα ήταν ψευδείς. Επομένως, αν υποτεθεί ότι το κεφάλι ήταν πραγματικό, ανακύπτουν μια σειρά από ερωτήματα: Από πού προέρχεται; Ποιος το κατασκεύασε και γιατί;
Το ξεχασμένο από την Ιστορία πέτρινο κεφάλι της Γουατεμάλας, σε σπάνια φωτογραφία του 1950.
ΠΡΙΝ από εξήντα και πλέον χρόνια, βαθιά στη ζούγκλα της Γουατεμάλας, στην Κεντρική Αμερική νότια του Μεξικού, ανακαλύφθηκε ένα γιγάντιο πέτρινο κεφάλι. Το πρόσωπο είχε εκφραστικά χαρακτηριστικά, λεπτά χείλη και μεγάλη μύτη, και κοίταζε ψηλά προς τον ουρανό.
Παραδόξως, ανήκε στην Καυκάσια φυλή και δεν έμοιαζε καθόλου με οποιαδήποτε από τις προ-κολομβιανές φυλές της Αμερικής. Η ανακάλυψη προσέλκυσε αρχικά την προσοχή των ερευνητών, αλλά εξίσου γρήγορα ξεχάστηκε στις σκονισμένες δέλτους της Ιστορίας.
Η ανακάλυψη έγινε για πρώτη φορά γνωστή το 1987, όταν ο δρ. Όσκαρ Ραφαέλ Παδίλα, δικηγόρος και συμβολαιογράφος, έλαβε μια φωτογραφία του κεφαλιού, η οποία είχε τραβηχτεί το 1950, μαζί με μια περιγραφή του αγάλματος από τον ιδιοκτήτη της γης όπου βρισκόταν, «κάπου στις ζούγκλες της Γουατεμάλας».
Η φωτογραφία και η ιστορία που τη συνόδευε, παρουσιάστηκαν σε ένα σύντομο άρθρο του περιοδικού “Ancient Skies”. Το δημοσίευμα τράβηξε την προσοχή του γνωστού ερευνητή Ντέιβιντ Χάτσερ Τσίλντρες, ο οποίος αποφάσισε να ανακαλύψει την τοποθεσία του κεφαλιού.
Αρχικά ήρθε σε επαφή με τον δρα Παδίλα, ο οποίος ανέφερε ότι ιδιοκτήτες της γης όπου βρισκόταν ο μονόλιθος ήταν η οικογένεια Μπιένερ. Η γη βρισκόταν 10 χλμ. μακριά από το χωριό Λα Ντεμοκράτσια, στο νότιο τμήμα της Γουατεμάλας.
Το καλοκαίρι του 1991, οργανώθηκε μια αποστολή για τον εντοπισμό του πέτρινου κεφαλιού. Η απόγνωση του δρα Παδίλα ήταν μεγάλη, όταν ανακάλυψε ότι από το κεφάλι δεν είχαν μείνει παρά μερικά θραύσματα, ενώ το υπόλοιπο είχε εξαφανιστεί. «Καταστράφηκε από τους επαναστάτες περίπου δέκα χρόνια πριν. Αργήσαμε πολύ.
Το κεφάλι χρησίμευσε ως στόχος για τις ασκήσεις με πυρά των αντικυβερνητικών στρατευμάτων. Ήταν εντελώς παραμορφωμένο, όπως το πρόσωπο της Σφίγγας στην Αίγυπτο, που τη μύτη της κατέστρεψαν με κανονιοβολισμούς οι Τούρκοι. Απλώς εδώ ήταν χειρότερα», ανέφερε ο Παδίλα.
Να σημειωθεί ότι πέρα από το σεισμό του 1976, που προκάλεσε μεγάλες καταστροφές και κατά τον οποίο σκοτώθηκαν 25.000 άνθρωποι, η Γουατεμάλα μαστιζόταν από εμφύλιο πόλεμο από το 1944 έως το 1996.
Η αποστολή ήταν σύντομη και ο Παδίλα δεν μπόρεσε ποτέ να επιστρέψει εκεί, εξαιτίας των μαχών μεταξύ των κυβερνητικών δυνάμεων και των δυνάμεων των ανταρτών. Πάντως πρόλαβε να μετρήσει ό,τι είχε απομείνει και βρήκε ότι το ύψος του κεφαλιού πρέπει να ήταν μεταξύ 4 και 6 μέτρων από τη βάση του λαιμού.
Το πέτρινο κεφάλι έπεσε ξανά στη λήθη έως το 2012, όταν το ξαναέφερα στην επικαιρότητα οι κινηματογραφιστές του φιλμ “Revelations of the Mayans 2012 and Beyond”, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τη φωτογραφία για να στηρίξουν τον ισχυρισμό ότι εξωγήινοι είχαν έλθει σε επαφή με παλαιότερους πολιτισμούς.
Ο παραγωγός της ταινίας δημοσίευσε ένα έγγραφο που γράφτηκε από τον αρχαιολόγο Έκτωρ Μαχία που έλεγε: «Δηλώνω ότι το μνημείο δεν έχει κανένα κοινό χαρακτηριστικό με τους Μάγια, τους Αζτέκους, τους Ολμέκους ή οποιουδήποτε άλλου προ-ισπανικού πολιτισμού.
Δημιουργήθηκε από έναν προχωρημένο και ανώτερο πολιτισμό με τρομερές γνώσεις, για τον οποίο δεν υπάρχει κανένα γραπτό μνημείο στον πλανήτη μας».
Τέτοιοι ισχυρισμοί, που κινούνται καθαρά στη σφαίρα της φαντασίας, έκαναν ζημιά στο αρχαιολογικό κομμάτι της έρευνας, με αποτέλεσμα πολλοί να αμφισβητούν πλέον αυτή καθεαυτή την ύπαρξη του κεφαλιού, πιστεύοντας ότι επρόκειτο για διαφημιστικό κόλπο.
Παρ’ όλα αυτά, δεν υπάρχουν στοιχεία που να υποδηλώνουν ότι η αρχική φωτογραφία δεν είναι αυθεντική ή ότι οι ισχυρισμοί του δρα Παδίλα ήταν ψευδείς. Επομένως, αν υποτεθεί ότι το κεφάλι ήταν πραγματικό, ανακύπτουν μια σειρά από ερωτήματα: Από πού προέρχεται; Ποιος το κατασκεύασε και γιατί;
Ένα από τα γιγάντια πέτρινα κεφάλια στη Λα Ντεμοκράτσια της Γουατεμάλας, φτιαγμένο από τους Ολμέκους, περί το 1800 π.Χ. Πηγή: Supplied
Η περιοχή, στην οποία βρισκόταν το πέτρινο κεφάλι, η Λα Ντεμοκράτσια, είναι διάσημη για τα γιγάντια πέτρινα κεφάλια από τον πολιτισμό των Ολμέκων, που άνθισε μεταξύ του 1800 και 400 π.Χ. Οι Ολμέκοι είναι ο παλαιότερος πολιτισμός της Κεντρικής Αμερικής ο οποίος έθεσε τα θεμέλια για τις μετέπειτα κοινωνίες των Μάγια και των Αζτέκων.
Η κατάρρευση του πολιτισμού τους είναι ένα αρχαιολογικό αίνιγμα, καθώς κανείς δεν γνωρίζει αν προκλήθηκε εξαιτίας του υπερπληθυσμού, μιας ηφαιστειακής έκρηξης ή μιας αλλαγής στη ροή των ποταμών της περιοχής.
Ένα άλλο αίνιγμα είναι ότι ο πολιτισμός των Ολμέκων, όπως επισημαίνουν οι αρχαιολόγοι, δεν αναπτύχθηκε σταδιακά, αλλά εμφανίστηκε ξαφνικά ως εξελιγμένος πολιτισμός, σε μια περίοδο που στο Μεξικό και στην υπόλοιπη Κεντρική Αμερική υπήρχαν μόνο πρωτόγονες φυλές.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, «η τέχνη και η αρχιτεκτονική των Ολμέκων ήταν σαφώς προϊόν όχι κάποιων φυλών, αλλά ενός ανεπτυγμένου βασιλείου».
Άλλα ερωτήματα σχετικά με το εξαφανισμένο γλυπτό της Γουατεμάλας είναι αν ήταν απλά ένα κεφάλι, ή αν υπήρχε από κάτω σώμα, όπως συμβαίνει με τα αγάλματα στο Νησί του Πάσχα, και αν συνδέεται με οποιαδήποτε άλλη αρχαία κατασκευή στην περιοχή.
Θα ήταν ωραίο να ξέραμε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, αλλά δυστυχώς η δημοσιότητα γύρω από την ταινία “Revelations of the Mayans 2012 and Beyond”, που αναφέραμε πιο πάνω, χρησίμευσε μόνο για να θάψει το θέμα στις σελίδες της ιστορίας.
Το μόνο που μένει, είναι να συγκινηθεί κάποιος φιλόδοξος ερευνητής και να θελήσει να βρει την αλήθεια σχετικά με αυτό το αινιγματικό μνημείο.
Η περιοχή, στην οποία βρισκόταν το πέτρινο κεφάλι, η Λα Ντεμοκράτσια, είναι διάσημη για τα γιγάντια πέτρινα κεφάλια από τον πολιτισμό των Ολμέκων, που άνθισε μεταξύ του 1800 και 400 π.Χ. Οι Ολμέκοι είναι ο παλαιότερος πολιτισμός της Κεντρικής Αμερικής ο οποίος έθεσε τα θεμέλια για τις μετέπειτα κοινωνίες των Μάγια και των Αζτέκων.
Η κατάρρευση του πολιτισμού τους είναι ένα αρχαιολογικό αίνιγμα, καθώς κανείς δεν γνωρίζει αν προκλήθηκε εξαιτίας του υπερπληθυσμού, μιας ηφαιστειακής έκρηξης ή μιας αλλαγής στη ροή των ποταμών της περιοχής.
Ένα άλλο αίνιγμα είναι ότι ο πολιτισμός των Ολμέκων, όπως επισημαίνουν οι αρχαιολόγοι, δεν αναπτύχθηκε σταδιακά, αλλά εμφανίστηκε ξαφνικά ως εξελιγμένος πολιτισμός, σε μια περίοδο που στο Μεξικό και στην υπόλοιπη Κεντρική Αμερική υπήρχαν μόνο πρωτόγονες φυλές.
Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, «η τέχνη και η αρχιτεκτονική των Ολμέκων ήταν σαφώς προϊόν όχι κάποιων φυλών, αλλά ενός ανεπτυγμένου βασιλείου».
Άλλα ερωτήματα σχετικά με το εξαφανισμένο γλυπτό της Γουατεμάλας είναι αν ήταν απλά ένα κεφάλι, ή αν υπήρχε από κάτω σώμα, όπως συμβαίνει με τα αγάλματα στο Νησί του Πάσχα, και αν συνδέεται με οποιαδήποτε άλλη αρχαία κατασκευή στην περιοχή.
Θα ήταν ωραίο να ξέραμε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, αλλά δυστυχώς η δημοσιότητα γύρω από την ταινία “Revelations of the Mayans 2012 and Beyond”, που αναφέραμε πιο πάνω, χρησίμευσε μόνο για να θάψει το θέμα στις σελίδες της ιστορίας.
Το μόνο που μένει, είναι να συγκινηθεί κάποιος φιλόδοξος ερευνητής και να θελήσει να βρει την αλήθεια σχετικά με αυτό το αινιγματικό μνημείο.
youmagazine.gr
Σχόλια