Μέχρι που μπορεί να φτάσει το χάος στα εθνικά θέματα;

Μια κυβέρνηση που αντιμετωπίζει τα εθνικά θέματα με τόση προχειρότητα, ιδεοληψία και εθνομηδενισμό, έλαχε στη χώρα αυτή την κρίσιμη περίοδο.

Ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς, αφού έλυσαν το πρόβλημα με τα Σκόπια ξεπουλώντας το όνομα και την ταυτότητα της Μακεδονίας, τώρα καλούνται να λύσουν και τα ανύπαρκτα ελληνοαλβανικά προβλήματα. Γιατί αν πράγματι υπάρχουν προβλήματα αυτά είναι η ωμή παραβίαση των δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών. Όμως η κυβέρνηση είναι έτοιμη να ανοίξει ακόμη και θέματα όπως η… αναδιαμόρφωση των συνόρων. Το είπε ο Γιοχάνες Χαν προ ημερών και μετά είπαν ότι είναι λεκτικό λάθος.

Χθες και ο Τσίπρας είπε εντελώς ξαφνικά ότι παραμένει ανοικτό το θέμα των συνόρων και το Μαξίμου έσπευσε να διορθώσει ότι αναφερόταν στη συντήρηση των ξερών χόρτων και των πασσάλων (πυραμίδων) που έχουν τοποθετηθεί για να χωρίζονται οι δύο χώρες.

Μα ποιον κοροϊδεύουν; Τον ίδιο σανό μας τάιζαν πέρυσι τον Δεκέμβριο όταν ξαφνικά και χωρίς κανείς να τους το ζητήσει, άνοιξαν το Μακεδονικό. Είναι φανερό ότι προετοιμάζουν τον κόσμο για νέα διαπραγμάτευση αυτή τη φορά με τα Τίρανα. Είναι φανερό ότι σχεδιάζουν να αλλάξουν συμφωνίες και να αναδιατάξουν τα σύνορα, να ανοίξουν θέμα Τσαμουριάς. Με ποια ανταλλάγματα άραγε; Πόσα αργύρια της προδοσίας θα είναι αυτή τη φορά στο τραπέζι;

Ποιος ξένος παράγοντας και γιατί πιέζει να ανοίξει μέτωπο (και να κλείσει άμεσα) με την Αλβανία; Και τέλος μήπως βρήκανε «εύκολη» την κυβέρνηση που ανοίγει τα πόδια της σε όλους για να αλλάξουν τα πάντα μέχρι αυτή να πέσει από την εξουσία;

Ό,τι κι αν συμβαίνει είναι επικίνδυνο και πρέπει να υπάρξει αντίδραση. Είδαμε όλοι τι έγινε με τα Σκόπια. Ορκιζόταν ο Καμμένος ότι σε οικογενειακή φωτογραφία δεν θα είναι ο Ζάεφ. Και ο Ζάεφ ήταν πρώτη μούρη και μάλιστα συγκράτησε τον πιωμένο Γιούνκερ για να μην πέσει.

Είπε ο Καμμένος ότι δεν θα πάρει πρόσκληση και πήρε και μάλιστα φιλούσε το στυλό με το οποίο υπέγραψε.

Είπαν ότι δεν θα μπουν στο ΝΑΤΟ, και είναι και με τα δύο πόδια, ανεξαρτήτως του τι θα κάνουν με το όνομα στο δημοψήφισμα. Λένε ότι διασφαλίστηκαν τα εθνικά μας συμφέροντα και η ιστορία και ο Ζάεφ με τον Ντιμιτρόφ κάνουν πάρτι λέγοντας «είμαστε Μακεδόνες, μιλάμε Μακεδονικά».

Είδαμε και την περήφανη διαπραγμάτευση του Τσίπρα με τον Ερντογάν. Τον έκανε με τα κρεμμυδάκια και τα ελληνόπουλα που είναι φυλακισμένα στην Αδριανούπολη περιμένουν πότε θα ελευθερωθούν.

Πείτε μας. Θα σας φαινόταν παράξενο αν σε ένα χρόνο από τώρα οι Αλβανοί έλεγαν ότι έχουν και μια περιοχή ονόματι Τσαμουριά στη Θεσπρωτία;

Είναι επικίνδυνοι, δεν έχουν πρόβλημα να επαναφέρουν τα σύνορα της χώρας στη γραμμή του… Παγασητικού.



Κι εμείς τους αφήνουμε χωρίς αντίδραση; Βλέπουμε καθημερινά τις φάτσες τους και δεν τους ρίχνουμε λεμονόκουπες για να μην πούμε τίποτε χειρότερο; Μέχρι που μπορεί να φτάσει αυτός το χάος στα εθνικά θέματα;