Η διαχρονικότητα της προδοσίας

Γράφει η Ζωή Βελέντζα

Η ιστορική συνείδηση ενός λαού χτίζεται πρωτίστως μέσα από το αποτύπωμα που αφήνουν οι πράξεις και ο βίος σπουδαίων ανθρώπων στο πέρασμα των χρόνων.

Εξίσου όμως ισχυρό αποτύπωμα, δυστυχώς, αφήνουν και οι επαίσχυντες πράξεις εκείνων που ανέλαβαν τις τύχες ενός ολόκληρου λαού και είτε προδώσαν συνειδητά την ίδια τους την πατρίδα, είτε αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων.

Είναι φυσικά αδύνατον να καταγράψουμε μέσα σε λίγες αράδες όλα εκείνα που έλαβαν χώρα από το 2ο κιόλας έτος της Ελληνικής Επανάστασης και μετά, αλλά η δύσκολη χρονική συγκυρία μας γυρνάει πίσω σε ορισμένα γεγονότα που μας φέρνουν στα χείλη ένα γιατί!

1915: Ο Εθνικός διχασμός, έτσι όπως περιγράφεται από τον Γεώργιο Μαυρογορδατο στο βιβλίο του, ξεκινά με ένα μέρος του έθνους (καθοδηγούμενο φυσικά από κάποιους πολιτικούς) να βλέπει αδιάφορα ή και εχθρικά τη διεύρυνση των συνόρων μας: “Δεν τα θέλουμε! κραύγαζε ρυθμικά το Αντιβενιζελικο πλήθος για την Θράκη και τη Σμύρνη”, γράφει αγανακτισμένη η Πηνελόπη Δέλτα.

Το ίδιο έτος η κυβέρνηση Ζαΐμη αρνείται οποιαδήποτε βοήθεια προς Σερβία την παραμονή της Βουλγαρικής επίθεσης, όπως και την πρόταση της Μ. Βρετανίας να μας παραχωρήσουν την Κύπρο σε αντάλλαγμα της βοήθειας αυτής.

1922: Στο βιβλίο του “Η μάστιγα της Ασίας”, ο γενικός πρόξενος των ΗΠΑ στη Σμύρνη Τζορτζ Χόρτον περιγράφει την τελευταία μάχη στον λόφο Καλε Γκροτο, έξω από την Άγκυρα, όπου εβρίσκετο η τελευταία γραμμή άμυνας του Κεμάλ Ατατούρκ. Αν έπεφτε το Καλε Γκροτο, τότε ο δρόμος για την Άγκυρα θα ήταν ελεύθερος και ο Κεμάλ είτε θα συλλαμβάνετο από τον Ελληνικό Στρατό είτε θα διέφευγε στο εξωτερικό. Έτσι θα εξαλείφετο η τουρκική απειλή και κυρίως δεν θα ζούσαμε την τραγωδία του ξεριζωμού του Ελληνισμού από τη Μικρά Ασία.

Εκεί λοιπόν, οι Έλληνες με το 43ο Σύνταγμα Στρατού ήταν έτοιμοι να πλαγιοκοπήσουν την τουρκική άμυνα και να τη συνθλίψουν. Ζήτησαν λοιπόν την έγκριση της επίθεσης, έγκριση που δεν δόθηκε ποτέ από τον τότε βασιλιά.

2018: Η πρώτη φορά κυβέρνηση της Αριστεράς, μια κυβέρνηση που προεκλογικά απευθύνθηκε στον Ελληνικό λαό δίνοντας την υπόσχεση ότι δεν θα παραχωρήσει ποτέ εθνική κυριαρχία, ετοιμάζεται να παραδώσει την Μακεδονία σε ξένα συμφέροντα.

Πόσες ακόμα εθνικές τραγωδίες πρέπει να ζήσουμε μέχρι να καταλάβουμε ότι μας εγκλώβισαν σε ένα πολιτικό σύστημα που βάζει την υπογραφή του στο τέλος μας;

Ίσως μας απαντήσουν οι φωνές των προγόνων μας…