Η Τουρκία καταχράται το μηχανισμό της Interpol

Μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα που προσπάθησε να ανατρέψει τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τον Ιούλιο του 2016, η κυβέρνηση της Τουρκίας, έχει συμπεριφερθεί με σκληρότητα σε οποιονδήποτε θεωρεί ότι αποτελεί απειλή. Δημοσιογράφοι, καθηγητές, πολιτικοί αντίπαλοι και ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα συγκαταλέγονται μεταξύ των 50 χιλιάδων ανθρώπων που συνελήφθησαν από την τουρκική κυβέρνηση στο όνομα της δίωξης εκείνων που ισχυρίζονται ότι συνδέονται με την τρομοκρατία.



Το κράτος δικαίου και η ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος, ιδίως στα κατώτερα δικαστήρια, έχουν τεθεί σοβαρά σε κίνδυνο.


Αυτό που συμβαίνει στο εσωτερικό της Τουρκίας καταδικάστηκε δικαίως, μεταξύ των άλλων από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.



Αλλά η δίωξη των Τούρκων πολιτικών από τους επικριτές της δεν σταματά στα σύνορα της χώρας.

Η Τουρκία εκμεταλλεύεται επί μακρόν διεθνείς μηχανισμούς επιβολής του νόμου, όπως η Interpol, για να καταδιώξει ή να συλλάβει διαφωνούντες εκτός συνόρων της.


Κατά το παρελθόν έτος, έχει εντείνει τις προσπάθειες της για να διώξει και να εκφοβίσει πολιτικούς πρόσφυγες στο εξωτερικό.


Τον Ιούλιο του 2017, τα τουρκικά ΜΜΕ ανέφεραν ότι η Τουρκία προσπάθησε να φορτώσει τα ονόματα 60 χιλιάδων ανθρώπων στη βάση δεδομένων της Ιντερπόλ.


Οι περισσότεροι από αυτούς τους 60 χιλιάδες ήταν ύποπτοι για σχέσεις με τον εξόριστο Τούρκο κληρικό Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο ο Ερντογάν κατηγορεί για «τρομοκρατία» και ως σχεδιαστή της απόπειρας του πραξικοπήματος του 2016.


Αυτή η βάση δεδομένων λειτουργεί ως διεθνής προειδοποίηση για εγκληματίες, γνωστοποιώντας σε όλες τις 192 χώρες από τη βάση δεδομένων ποιο πρόσωπο αναζητείται από τη διεθνή αστυνομία.


Η είσοδος των 60 χιλιάδων ατόμων σε μια βάση δεδομένων που έχει σχεδιασθεί για να βοηθήσει στον εντοπισμό των πιο επικίνδυνων εγκληματιών στον πλανήτη είναι σαφώς κατάχρηση του συστήματος.


Σημειώνεται ότι το 2016 στη λίστα της Interpol υπήρχαν λιγότερες από 13 χιλιάδες νέες κόκκινες ανακοινώσεις καταζητήσεων που εκδόθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο.


Ωστόσο, το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο στην Τουρκία.

Η οργάνωση «Δίκαιες Δίκες»/ Fair Trials, έχει τεκμηριώσει παραδείγματα από πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, της Ινδονησίας, της Αιγύπτου και της Βενεζουέλας, για την κατάχρηση του συστήματος της Interpol για πολιτικούς σκοπούς, επιδιώκοντας την σιωπή των δημοσιογράφων, των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών αντιπάλων.


Εάν η Interpol επιθυμεί να παραμείνει ένα αξιόπιστο εργαλείο για την καταπολέμηση του εγκλήματος, πρέπει να διασφαλίσει ότι δεν θα γίνεται κατάχρηση από τις κυβερνήσεις που επιδιώκουν να επιβάλλουν πολιτικές βεντέτες.

(Στοιχεία από Foreign Policy, echedoros-a.gr)