Η τραγωδία του Διεθνούς Δικαίου

Κανένας κανόνας δεν ισχύει όταν δεν τιμωρείται η παράβαση του, όπως επίσης κανένας νόμος όταν δεν υπάρχουν αστυνομία και δικαστήρια – ενώ συνεχίζει να κυριαρχεί στον πλανήτη το δίκαιο του ισχυρότερου.



Επικαιρότητα
Το Σάββατο το πρωί είχε προγραμματισθεί η έλευση των ελεγκτών χημικών όπλων της OPCW στη DUMA της Συρίας για να ερευνηθεί η περιοχή, στην οποία μία εβδομάδα πριν είχαν ενδεχομένως χρησιμοποιηθεί δηλητηριώδη αέρια – κάτι που τελικά δεν ήταν εφικτό, επειδή λίγες ώρες προηγουμένως οι Η.Π.Α., η Μ. Βρετανία και η Γαλλία βομβάρδισαν με 105 πυραύλους τρεις στόχους, οι οποίοι είχαν δήθεν σχέση με την παραγωγή συριακών χημικών όπλων.

Λογικά λοιπόν αναφέρθηκε πως «μία εικαζόμενη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου εκ μέρους της Συρίας, τιμωρήθηκε με μία σαφή παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου εκ μέρους των συμμάχων» – μία ενέργεια που
στηρίχθηκε από όλες σχεδόν τις χώρες του ΝΑΤΟ, παρά το ότι ήταν παράνομη με κριτήριο τη συμφωνία Briand-Kellogg του 1928.

Με τη συμφωνία αυτή, την οποία υπέγραψαν οι Η.Π.Α., η Μ. Βρετανία και η Γαλλία μαζί με 8 άλλα κράτη και στη συνέχεια με 62, δηλώθηκε δεσμευτικά με κριτήριο το Διεθνές Δίκαιο πως όλες οι συμβαλλόμενες χώρες θα καταγγέλλουν τους πολέμους, καθώς επίσης ότι θα παραιτούνται από πολεμικές πράξεις για την επιβολή πολιτικών – κάτι που φυσικά δεν τηρήθηκε στην περίπτωση της Συρίας.

Αργότερα η συνθήκη αυτή που συνεχίζει ακόμη να ισχύει, συμπληρώθηκε από το Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών – ενώ κανένας δεν αμφισβητεί έκτοτε ότι, οι βομβαρδισμοί ξένων κρατών χωρίς μία εντολή των Ηνωμένων Εθνών εντός των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου, απαγορεύονται ρητά (η Κίνα καταδίκασε πάντως την επίθεση – πηγή). Στα πλαίσια αυτά έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το άρθρο ενός σατυρικού περιοδικού (πηγή), σύμφωνα με το οποίο τα εξής:

«Αντίποινα για τις επιθέσεις εναντίον της Συρίας κατά παράβαση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου: Η Κίνα βομβαρδίζει τις Η.Π.Α., τη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία.

Το Πεκίνο δεν μπορεί να επιτρέψει να παραμείνει αυτή η συμπεριφορά ατιμώρητη. Μετά τις παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου από τις Η.Π.Α., τη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία, εις βάρος της Συρίας, ο κινεζικός στρατός βομβάρδισε πολλούς στρατιωτικούς στόχους στις Η.Π.Α., στη Μ. Βρετανία και στη Γαλλία. Υπήρξαν πολλοί τραυματίες στις τρεις αυτές χώρες. Ο κινέζος πρόεδρος αιτιολόγησε σήμερα σε μία συνέντευξη τύπου τις εν πρώτοις περιορισμένες επιθέσεις της χώρας του, λέγοντας τα εξής:



«Με τις σημερινές βομβιστικές επιθέσεις ακριβείας, εναντίον σταθμών ραντάρ, πυραυλικών εγκαταστάσεων και στρατιωτικών αεροδρομίων των τριών παραπάνω κρατών, θελήσαμε να αποδείξουμε κυρίως ότι, οι επιθέσεις εναντίον άλλων χωρών κατά παράβαση των κανόνων του Διεθνούς Δικαίου έχουν συνέπειες.

Οι ενέργειες μας αυτές έχουν επί πλέον σκοπό να αποθαρρύνουν άλλες δυνάμεις από το να θεωρούν τον εαυτό τους παγκόσμιο αστυνομικό, χωρίς να έχουν την εντολή των Ηνωμένων Εθνών και χωρίς τη διεξαγωγή μίας διεθνούς έρευνας. Έπρεπε να ενεργήσουμε για να μην επαναληφθεί αυτή η παράνομη συμπεριφορά. Εκτός αυτού, είμαστε προετοιμασμένοι να συνεχίσουμε να απαντάμε με αυτόν τον τρόπο, έως ότου οι τρεις αυτές κυβερνήσεις σταματήσουν τις παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου, με τις εγκληματικές τους ενέργειες».
Συνολικά τα κινεζικά πλοία εκτόξευσαν πάνω από 100 πυραύλους. Την ίδια στιγμή κινεζικά πολεμικά αεροπλάνα J20 εισήλθαν στους εναέριους χώρους των τριών κρατών ρίχνοντας βόμβες που έπληξαν τα αεροδρόμια τους – όπως της βρετανικής βασιλικής αεροπορίας. Η γερμανίδα καγκελάριος A. Merkel, η οποία είχε προηγουμένως δηλώσει τη συμμετοχή της Γερμανίας στο βομβαρδισμό των Η.Π.Α., της Μ. Βρετανίας και της Γαλλίας, εκθείασε την Κίνα για την αποφασιστικότητα της.

Εν τω μεταξύ όμως η κυβέρνηση του Περού ανακοίνωσε ότι, θα βομβαρδίσει επιλεγμένους στρατιωτικούς στόχους στην Κίνα – ως αντίποινα για την κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου τιμωρία των Η.Π.Α., της Μ. Βρετανίας και της Γαλλίας εκ μέρους της Κίνας, λόγω της κατά παράβαση του Διεθνούς Δικαίου τιμωρίας της Συρίας από τις Η.Π.Α., τη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία εξαιτίας της εικαζόμενης χρήσης δηλητηριωδών αερίων στη DUMA».

Ολοκληρώνοντας, το σατυρικό κείμενο είναι αρκετό για να κατανοήσει κανείς το τι έχει συμβεί ή πόση αξία έχουν οι διεθνείς συμφωνίες, το Διεθνές Δίκαιο και το διεθνές Συμβούλιο Ασφαλείας που προσπάθησε να συγκαλέσει η Ρωσία – αφού κανένας κανόνας δεν ισχύει όταν δεν τιμωρείται η παράβαση του, όπως επίσης κανένας νόμος όταν δεν υπάρχουν αστυνομία και δικαστήρια. Στα πλαίσια αυτά, οι συνεχείς επικλήσεις της Ελλάδας στο Διεθνές Δίκαιο, όταν δέχεται τις απειλές και τις προκλήσεις της Τουρκίας, είναι απλά για το θεαθήναι – χωρίς καμία απολύτως αξία.

Αnalyst