Για να αγαπήσει η καρδιά μας, χρειάζεται ελευθερία
Οι περισσότερες συγκρούσεις σχετικά με την αγάπη και το σεξ πηγάζουν από τη διάκριση ανάμεσα στα γεννητικά όργανα και στην καρδιά, το πρώτο και το τέταρτο τσάκρα.
Στα δύο πρώτα τσάκρα λαχταράμε να βιώσουμε υπέροχα συναισθήματα, ηδονικές αισθήσεις και ατελείωτους πόθους. Όταν προσεγγίζουμε την καρδιά μας από το σεξουαλικό κέντρο ή από το κέντρο της κοιλιάς, ενδέχεται να μπερδέψουμε τον πόθο και την ανάγκη με την αγάπη.
Έτσι, όταν ο πόθος σβήνει όπως άλλωστε είναι φυσικό, και η ανάγκη ικανοποιείται, αναρωτιόμαστε πού έχει πάει η αγάπη. Το σεξ προσφέρει υπέροχες θεραπευτικές απολαύσεις, αλλά η αγάπη που βασίζεται μόνο στην ηδονή μοιάζει με εύθραυστο λουλούδι. Μήπως δεν έχετε ζήσει μια σχέση έντονου σεξουαλικού πάθους και το πρωί που ξυπνήσατε αντικρίσατε δίπλα σας έναν ξένο;
Η Τάντρα του Ουράνιου Χορού διδάσκει ότι στο κέντρο της καρδιάς μαθαίνουμε να διακρίνουμε την κατάσταση στην οποία πέφτουμε στα δίχτυα του έρωτα, μια βιολογική παρόρμηση που λειτουργεί ως ναρκωτικό, από εκείνη στην οποία ο έρωτας, μας εξυψώνει, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από πλήρη διαύγεια σκέψεως και ενσυνείδητη ευδαιμονία.
Αν το ηλιακό πλέγμα μας είναι εγκλωβισμένο σε θέματα προσωπικής δύναμης, είναι πιθανό να προσπαθήσουμε να ανταλλάξουμε την αγάπη με θαυμασμό ή ασφάλεια. Αν, μάλιστα, μπερδέψουμε την αγάπη με τη δύναμη, μπορεί να πιστέψουμε ότι έχουμε δικαίωμα να κατευθύνουμε την ερωτική ιστορία, να επιβάλουμε τη θέλησή μας στον/στην αγαπημένο/η μας και να προσπαθήσουμε να πάρουμε αυτό που νομίζουμε ότι μας χρωστάει.
Όταν ο εγωικός νους μας κυβερνά την καρδιά και προσπαθεί να αποκτήσει τον έλεγχο, η αγάπη εξαφανίζεται. Για να αγαπήσει η καρδιά μας, χρειάζεται ελευθερία. Ο εγωικός νους είναι γεμάτος διαχωριστικές γραμμές, ερμηνείες και περίπλοκες διατάξεις που πλάθουν την αγάπη και την ίδια τη ζωή μέσα σε ασφαλή και προσχεδιασμένα καλούπια. Έχει το δικό του κώδικα επιβίωσης: Κρύψου! Μη δείχνεις ευάλωτος! Με το ένα χέρι να δίνεις και με το άλλο να παίρνεις! Ας κάνουμε μια συμφωνία!
Η Τάντρα λέει: Δεν θέλουμε να εγκαταλείψουμε όλα τα δράματα που απορρέουν από τα τρία πρώτα τσάκρα και φοβόμαστε μήπως μας εγκαταλείψει ο αγαπημένος ή η αγαπημένη μας, έχουμε κουραστεί να υποχωρούμε, μπλεκόμαστε σε αγώνες εξουσίας. Παρ’ όλ’ αυτά, για να μπούμε στην καρδιά, πρέπει να κάνουμε ένα τεράστιο άλμα.
Όλοι επιθυμούν μια αρμονική, τρυφερή, ευφυή σχέση. Η κατάσταση, όμως, είναι χαμένη υπόθεση, αν νιώθεις ότι ο άλλος φταίει ή ότι πρέπει να αλλάξει, ή ότι πρέπει να αλλάξεις εσύ για χάρη του άλλου. Δεν είναι δυνατόν και να μείνεις στο δράμα σου και να φέρεις στη σχέση την καρδιά. Δεν είναι δυνατόν να περιμένεις όλα να είναι τέλεια μόνο με εκφωνήσεις και ασκήσεις. Η καρδιά είναι μια άλλη διάσταση που βρίσκεται πέρα απ’ όλ’ αυτά.
Στα δύο πρώτα τσάκρα λαχταράμε να βιώσουμε υπέροχα συναισθήματα, ηδονικές αισθήσεις και ατελείωτους πόθους. Όταν προσεγγίζουμε την καρδιά μας από το σεξουαλικό κέντρο ή από το κέντρο της κοιλιάς, ενδέχεται να μπερδέψουμε τον πόθο και την ανάγκη με την αγάπη.
Έτσι, όταν ο πόθος σβήνει όπως άλλωστε είναι φυσικό, και η ανάγκη ικανοποιείται, αναρωτιόμαστε πού έχει πάει η αγάπη. Το σεξ προσφέρει υπέροχες θεραπευτικές απολαύσεις, αλλά η αγάπη που βασίζεται μόνο στην ηδονή μοιάζει με εύθραυστο λουλούδι. Μήπως δεν έχετε ζήσει μια σχέση έντονου σεξουαλικού πάθους και το πρωί που ξυπνήσατε αντικρίσατε δίπλα σας έναν ξένο;
Η Τάντρα του Ουράνιου Χορού διδάσκει ότι στο κέντρο της καρδιάς μαθαίνουμε να διακρίνουμε την κατάσταση στην οποία πέφτουμε στα δίχτυα του έρωτα, μια βιολογική παρόρμηση που λειτουργεί ως ναρκωτικό, από εκείνη στην οποία ο έρωτας, μας εξυψώνει, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από πλήρη διαύγεια σκέψεως και ενσυνείδητη ευδαιμονία.
Αν το ηλιακό πλέγμα μας είναι εγκλωβισμένο σε θέματα προσωπικής δύναμης, είναι πιθανό να προσπαθήσουμε να ανταλλάξουμε την αγάπη με θαυμασμό ή ασφάλεια. Αν, μάλιστα, μπερδέψουμε την αγάπη με τη δύναμη, μπορεί να πιστέψουμε ότι έχουμε δικαίωμα να κατευθύνουμε την ερωτική ιστορία, να επιβάλουμε τη θέλησή μας στον/στην αγαπημένο/η μας και να προσπαθήσουμε να πάρουμε αυτό που νομίζουμε ότι μας χρωστάει.
Όταν ο εγωικός νους μας κυβερνά την καρδιά και προσπαθεί να αποκτήσει τον έλεγχο, η αγάπη εξαφανίζεται. Για να αγαπήσει η καρδιά μας, χρειάζεται ελευθερία. Ο εγωικός νους είναι γεμάτος διαχωριστικές γραμμές, ερμηνείες και περίπλοκες διατάξεις που πλάθουν την αγάπη και την ίδια τη ζωή μέσα σε ασφαλή και προσχεδιασμένα καλούπια. Έχει το δικό του κώδικα επιβίωσης: Κρύψου! Μη δείχνεις ευάλωτος! Με το ένα χέρι να δίνεις και με το άλλο να παίρνεις! Ας κάνουμε μια συμφωνία!
Η Τάντρα λέει: Δεν θέλουμε να εγκαταλείψουμε όλα τα δράματα που απορρέουν από τα τρία πρώτα τσάκρα και φοβόμαστε μήπως μας εγκαταλείψει ο αγαπημένος ή η αγαπημένη μας, έχουμε κουραστεί να υποχωρούμε, μπλεκόμαστε σε αγώνες εξουσίας. Παρ’ όλ’ αυτά, για να μπούμε στην καρδιά, πρέπει να κάνουμε ένα τεράστιο άλμα.
Όλοι επιθυμούν μια αρμονική, τρυφερή, ευφυή σχέση. Η κατάσταση, όμως, είναι χαμένη υπόθεση, αν νιώθεις ότι ο άλλος φταίει ή ότι πρέπει να αλλάξει, ή ότι πρέπει να αλλάξεις εσύ για χάρη του άλλου. Δεν είναι δυνατόν και να μείνεις στο δράμα σου και να φέρεις στη σχέση την καρδιά. Δεν είναι δυνατόν να περιμένεις όλα να είναι τέλεια μόνο με εκφωνήσεις και ασκήσεις. Η καρδιά είναι μια άλλη διάσταση που βρίσκεται πέρα απ’ όλ’ αυτά.
Όταν δρούμε με την καρδιά μας, λέμε ναι στον εαυτό μας και οι άλλοι μας βρίσκουν ελκυστικούς. Όταν προσεγγίζουμε με καρδιά αμυντική, δεν μπορούμε να πάρουμε αγάπη όσο κι αν τη ζητάμε. Δεν πρόκειται να τη βρούμε σε κάποιον γκουρού ή μέσω της Τάντρα, ούτε με το να ονειρευόμαστε αστέρια της ροκ μουσικής ή κινηματογραφικές θεές. Κανείς από αυτούς δεν μπορεί να μας δώσει την αγάπη που χρειάζεται να βρούμε αρχικά στον εαυτό μας, στην καρδιά μας.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΑΡΔΙΑ
Όσο το τέταρτο τσάκρα παραμένει κλειστό, νομίζουμε ότι για να είμαστε ευτυχισμένοι πρέπει ν’ αλλάξουν οι άλλοι ή ότι πρέπει ν’ αλλάξουμε εμείς για να είναι οι άλλοι ευτυχισμένοι. Αυτή, όμως, η ψευδαίσθηση είναι η δυστυχία. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους άλλους, μπορούμε, όμως, να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο σχετιζόμαστε με κάθε κατάσταση.
Μήπως θυμάστε την μέρα που βρεθήκατε σε δύσκολη κατάσταση και αντιδράσατε με την καρδιά σας; Τότε που, ίσως, ο αγαπημένος ή η αγαπημένη σας ήταν έτοιμος/η να σας αφήσει κι εσείς κλάψατε αλλά δεν ορμίσατε να τον/την κρατήσετε γιατί, μέσα στην καρδιά σας, ότι η σχέση είχε τελειώσει; Ή ίσως, τότε που ήσαστε αντιμέτωποι με μια δύσκολη κατάσταση στη δουλειά και δεν δώσατε σημασία στο μυαλό σας, που σας έλεγε να μείνετε για τα χρήματα, και προτιμήσατε να φύγετε, γιατί μέσα στην καρδιά σας νιώθατε πως αυτό ήταν καλύτερο.
Η καρδιά μας διδάσκει την ακεραιότητα, μας μαθαίνει να μη συμβιβαζόμαστε όταν πρόκειται για την αλήθεια μας, να ενώνουμε τη δύναμη με την αγάπη και την αγάπη με το σεβασμό. Μια επιλογή, αρχικά, φαίνεται δύσκολη, στη συνέχεια συχνά αποδεικνύεται, ήταν η καλύτερη. Οι δύσκολες απαιτήσεις μας ωθούν να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς μας και να γνωρίσουμε μια νέα ελευθερία. Γνωρίζουμε τον αυθεντικό εαυτό μας και μαθαίνουμε να τον ακολουθούμε ανεξάρτητα από τις συνθήκες.
«H Καθημερινή Έκσταση»
Margot Anand
ΑΝΟΙΧΤΗ ΚΑΡΔΙΑ
Όσο το τέταρτο τσάκρα παραμένει κλειστό, νομίζουμε ότι για να είμαστε ευτυχισμένοι πρέπει ν’ αλλάξουν οι άλλοι ή ότι πρέπει ν’ αλλάξουμε εμείς για να είναι οι άλλοι ευτυχισμένοι. Αυτή, όμως, η ψευδαίσθηση είναι η δυστυχία. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους άλλους, μπορούμε, όμως, να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο σχετιζόμαστε με κάθε κατάσταση.
Μήπως θυμάστε την μέρα που βρεθήκατε σε δύσκολη κατάσταση και αντιδράσατε με την καρδιά σας; Τότε που, ίσως, ο αγαπημένος ή η αγαπημένη σας ήταν έτοιμος/η να σας αφήσει κι εσείς κλάψατε αλλά δεν ορμίσατε να τον/την κρατήσετε γιατί, μέσα στην καρδιά σας, ότι η σχέση είχε τελειώσει; Ή ίσως, τότε που ήσαστε αντιμέτωποι με μια δύσκολη κατάσταση στη δουλειά και δεν δώσατε σημασία στο μυαλό σας, που σας έλεγε να μείνετε για τα χρήματα, και προτιμήσατε να φύγετε, γιατί μέσα στην καρδιά σας νιώθατε πως αυτό ήταν καλύτερο.
Η καρδιά μας διδάσκει την ακεραιότητα, μας μαθαίνει να μη συμβιβαζόμαστε όταν πρόκειται για την αλήθεια μας, να ενώνουμε τη δύναμη με την αγάπη και την αγάπη με το σεβασμό. Μια επιλογή, αρχικά, φαίνεται δύσκολη, στη συνέχεια συχνά αποδεικνύεται, ήταν η καλύτερη. Οι δύσκολες απαιτήσεις μας ωθούν να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς μας και να γνωρίσουμε μια νέα ελευθερία. Γνωρίζουμε τον αυθεντικό εαυτό μας και μαθαίνουμε να τον ακολουθούμε ανεξάρτητα από τις συνθήκες.
«H Καθημερινή Έκσταση»
Margot Anand
Σχόλια