Αυστηρά μηνύματα Παυλόπουλου σε Τουρκίαπ και ΠΓΔΜ
Ξεκάθαρα μηνύματα προς την ΠΓΔΜ, την Τουρκία, αλλά και για την επίλυση του Κυπριακού, έστειλε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Προκόπης Παυλόπουλος κατά την συνάντησή του με την Πρόεδρο της Εσθονίας κ. Κέρστι Κάλγιουλάιτ, στο Προεδρικό Μέγαρο...
Αναφερόμενος στην ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ, ο κ. Παυλόπουλος τόνισε ότι ως Ελλάδα ευνοούμε αυτή την προοπτική, αλλά βασική προϋπόθεση για την υλοποίησή της είναι η επίλυση του ζητήματος του ονόματος της γείτονος, κατά τρόπο συμβατό με την Ιστορία, το Διεθνές Δίκαιο και το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο.
«Η ένταξη της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση προϋποθέτει συμφωνία ως προς το όνομά της, η οποία κατοχυρώνει εγγυήσεις εξάλειψης του αλυτρωτισμού» τόνισε ο Πρόεδρος και πρόσθεσε ότι «πριν όμως από την κύρωση της συμφωνίας αυτής απαιτείται κατάλληλη αναθεώρηση του Συντάγματος της ΠΓΔΜ, δοθέντος ότι ουδένα δημοκρατικό κράτος μπορεί να ισχυρίζεται, ότι νομιμοποιείται να υπογράφει δεσμευτικές γι’ αυτό Διεθνείς Συνθήκες, οι οποίες παραβιάζουν ευθέως το Σύνταγμά του».
Επιπροσθέτως, σημείωσε ότι είναι αδιανόητο να θέλει να γίνει κανείς μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ χωρίς να έχει επιλύσει, όποιες διαφορές θεωρεί ότι έχει, με τα άλλα μέλη των δυο αυτών οργανισμών. Ως προς τις σχέσεις μας με την Τουρκία, ο κ. Παυλόπουλος επανέλαβε, για πολλοστή φορά, ότι επιδιώκουμε σχέσεις φιλίας και καλής γειτονίας και ευνοούμε την ευρωπαϊκή της προοπτική. «Τούτο, όμως, προϋποθέτει εκ μέρους της Τουρκίας ειλικρινή σεβασμό του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου και του συνόλου του Διεθνούς Δικαίου. ‘Αρα και οι διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάνης και της Συνθήκης των Παρισίων του 1947-οι οποίες είναι απολύτως σαφείς και πλήρεις και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για γκρίζες ζώνες-πρέπει να γίνονται απ’ όλους πλήρως σεβαστές. Πολλώ μάλλον όταν η αμφισβήτησή τους οδηγεί σε αμφισβήτηση των συνόρων όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Επιπλέον, ιδίως ως προς την ΑΟΖ, τόνισε ότι, η Τουρκία οφείλει να σέβεται το Δίκαιο της Θάλασσας. Το οποίο την δεσμεύει, μολονότι δεν έχει προσχωρήσει σ’ αυτό, διότι, κατά τη νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, παράγει πλέον γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.
Η Τουρκία πρέπει να καταλάβει ότι δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες και αμφισβητήσεις και σε ό, τι αφορά την ΑΟΖ και την εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας και πρόσθεσε ότι αναφορικά με την ΑΟΖ δεν μπορούμε να ανεχθούμε παραβιάσεις του Δικαίου της Θάλασσας, καθώς αυτό θα δημιουργούσε κακό προηγούμενο για άλλες περιοχές της ΕΕ. Φανταστείτε να προέκυπταν διεκδικήσεις από τρίτα κράτη προς χώρες -μέλη της ΕΕ τόνισε ο κ. Παυλόπουλος, απευθυνόμενος προς την Πρόεδρο της Εσθονίας.
Ως προς το Κυπριακό, αφού επανέλαβε ότι πρόκειται για ευρωπαϊκό και διεθνές ζήτημα, τόνισε ότι επιδιώκουμε, το συντομότερο δυνατό, την δίκαιη και βιώσιμη λύση του. Μάλιστα, σημείωσε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι νοητή με περιορισμένη κυριαρχία, την οποία θα προκαλούσαν στρατεύματα κατοχής και αναχρονιστικές εγγυήσεις τρίτων. Όπως παρατήρησε, τούτο είναι αντίθετο προς κάθε έννοια Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου. Επιπλέον δε, θα δημιουργούσε ένα επικίνδυνο ως και καταστροφικό προηγούμενο για την κυριαρχία κάθε κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αναφερόμενος στην ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ, ο κ. Παυλόπουλος τόνισε ότι ως Ελλάδα ευνοούμε αυτή την προοπτική, αλλά βασική προϋπόθεση για την υλοποίησή της είναι η επίλυση του ζητήματος του ονόματος της γείτονος, κατά τρόπο συμβατό με την Ιστορία, το Διεθνές Δίκαιο και το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο.
«Η ένταξη της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση προϋποθέτει συμφωνία ως προς το όνομά της, η οποία κατοχυρώνει εγγυήσεις εξάλειψης του αλυτρωτισμού» τόνισε ο Πρόεδρος και πρόσθεσε ότι «πριν όμως από την κύρωση της συμφωνίας αυτής απαιτείται κατάλληλη αναθεώρηση του Συντάγματος της ΠΓΔΜ, δοθέντος ότι ουδένα δημοκρατικό κράτος μπορεί να ισχυρίζεται, ότι νομιμοποιείται να υπογράφει δεσμευτικές γι’ αυτό Διεθνείς Συνθήκες, οι οποίες παραβιάζουν ευθέως το Σύνταγμά του».
Επιπροσθέτως, σημείωσε ότι είναι αδιανόητο να θέλει να γίνει κανείς μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ χωρίς να έχει επιλύσει, όποιες διαφορές θεωρεί ότι έχει, με τα άλλα μέλη των δυο αυτών οργανισμών. Ως προς τις σχέσεις μας με την Τουρκία, ο κ. Παυλόπουλος επανέλαβε, για πολλοστή φορά, ότι επιδιώκουμε σχέσεις φιλίας και καλής γειτονίας και ευνοούμε την ευρωπαϊκή της προοπτική. «Τούτο, όμως, προϋποθέτει εκ μέρους της Τουρκίας ειλικρινή σεβασμό του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου και του συνόλου του Διεθνούς Δικαίου. ‘Αρα και οι διατάξεις της Συνθήκης της Λωζάνης και της Συνθήκης των Παρισίων του 1947-οι οποίες είναι απολύτως σαφείς και πλήρεις και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για γκρίζες ζώνες-πρέπει να γίνονται απ’ όλους πλήρως σεβαστές. Πολλώ μάλλον όταν η αμφισβήτησή τους οδηγεί σε αμφισβήτηση των συνόρων όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Επιπλέον, ιδίως ως προς την ΑΟΖ, τόνισε ότι, η Τουρκία οφείλει να σέβεται το Δίκαιο της Θάλασσας. Το οποίο την δεσμεύει, μολονότι δεν έχει προσχωρήσει σ’ αυτό, διότι, κατά τη νομολογία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, παράγει πλέον γενικώς παραδεδεγμένους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου.
Η Τουρκία πρέπει να καταλάβει ότι δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες και αμφισβητήσεις και σε ό, τι αφορά την ΑΟΖ και την εφαρμογή του Δικαίου της Θάλασσας και πρόσθεσε ότι αναφορικά με την ΑΟΖ δεν μπορούμε να ανεχθούμε παραβιάσεις του Δικαίου της Θάλασσας, καθώς αυτό θα δημιουργούσε κακό προηγούμενο για άλλες περιοχές της ΕΕ. Φανταστείτε να προέκυπταν διεκδικήσεις από τρίτα κράτη προς χώρες -μέλη της ΕΕ τόνισε ο κ. Παυλόπουλος, απευθυνόμενος προς την Πρόεδρο της Εσθονίας.
Ως προς το Κυπριακό, αφού επανέλαβε ότι πρόκειται για ευρωπαϊκό και διεθνές ζήτημα, τόνισε ότι επιδιώκουμε, το συντομότερο δυνατό, την δίκαιη και βιώσιμη λύση του. Μάλιστα, σημείωσε ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, ως πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι νοητή με περιορισμένη κυριαρχία, την οποία θα προκαλούσαν στρατεύματα κατοχής και αναχρονιστικές εγγυήσεις τρίτων. Όπως παρατήρησε, τούτο είναι αντίθετο προς κάθε έννοια Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου. Επιπλέον δε, θα δημιουργούσε ένα επικίνδυνο ως και καταστροφικό προηγούμενο για την κυριαρχία κάθε κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σχόλια