Ενας πρόεδρος, απειλή για όλο τον κόσμο...
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η υπογραφή της ιστορικής συμφωνίας για τον έλεγχο του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος από τον Μπαράκ Ομπάμα το 2015, και η σκληρή μάχη που ακολούθησε για την...
τελική έγκρισή της και την άρση του εμπάργκο σε βάρος της Τεχεράνης από ένα άκρως εχθρικό Κογκρέσο, αποτελεί τη σπουδαιότερη διπλωματική επιτυχία στη θητεία του Αμερικανού τέως προέδρου. Συνάμα ήταν ένας από τους σπάνιους διεθνείς συμβιβασμούς στην άκρως επεκτατική, γεμάτη πραξικοπήματα και ιμπεριαλιστικούς πολέμους ιστορία της υπερδύναμης.
Ο Ομπάμα προχώρησε σε αυτή τη δύσκολη διαπραγμάτευση με πλήρη συναίσθηση του ιστορικού ρόλου του. Γνώριζε άλλωστε ότι η χώρα του φέρει τεράστια ευθύνη για τη θεοκρατική στροφή του Ιράν, πρώτα με την ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου Μοσαντέκ το 1953 και μετά με τη στήριξη του διεφθαρμένου καθεστώτος του σάχη. Η υπογραφή του το 2015 έδειξε κυρίως τον ρεαλισμό του και την αναγνώριση πως δεν μπορεί να υπάρξει μακροπρόθεσμη ειρήνη στην περιοχή, χωρίς άρση της απομόνωσης και συνεργασία με τη μεγαλύτερη σιιτική δύναμη, το Ιράν.
Δυστυχώς, αυτή η γενναία πράξη του Ομπάμα πετάχτηκε χτες κυριολεκτικά στα σκουπίδια από τον επικίνδυνο διάδοχό του, τον Ντόναλντ Τραμπ, που δείχνει αποφασισμένος να τινάξει ξανά τη Μέση Ανατολή στον αέρα. Εναν Τραμπ που όχι μόνο αδιαφορεί για τις κραυγές αγωνίας των Ευρωπαίων συμμάχων του, οι οποίοι παραμένουν πιστοί στη νωπή ακόμη υπογραφή τους, αλλά και τους απειλεί ευθέως με εμπορικές και άλλες κυρώσεις, αν δεν «συμμορφωθούν».
Εναν Τραμπ που δεν δίστασε να απολύσει τον σώφρονα υπουργό Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον, επειδή διαφωνούσε με την πολιτική κατά του Ιράν, και να συμμαχήσει ανοιχτά με την ακραία φανατική ηγεσία τού (εξοπλισμένου με πυρηνικά εδώ και δεκαετίες) Ισραήλ, που υπονομεύει συστηματικά κάθε προσπάθεια συμφιλίωσης της Τεχεράνης με τη διεθνή κοινότητα.
Εναν Αμερικανό πρόεδρο που καταγγέλλει το ιρανικό θεοκρατικό καθεστώς, αλλά ταυτίζεται απόλυτα με τη σκοταδιστική, μεσαιωνικών αντιλήψεων σαουδαραβική μοναρχία, η οποία μαζί με τα άλλα απολυταρχικά καθεστώτα του Κόλπου «ποντάρουν τα ρέστα τους», όχι απλά στην απομόνωση, αλλά στην ολοκληρωτική καταστροφή του Ιράν. Ο Τραμπ, λοιπόν, το είπε και το έκανε. Και γαία πυρί μιχθήτω...
efsyn.gr
τελική έγκρισή της και την άρση του εμπάργκο σε βάρος της Τεχεράνης από ένα άκρως εχθρικό Κογκρέσο, αποτελεί τη σπουδαιότερη διπλωματική επιτυχία στη θητεία του Αμερικανού τέως προέδρου. Συνάμα ήταν ένας από τους σπάνιους διεθνείς συμβιβασμούς στην άκρως επεκτατική, γεμάτη πραξικοπήματα και ιμπεριαλιστικούς πολέμους ιστορία της υπερδύναμης.
Ο Ομπάμα προχώρησε σε αυτή τη δύσκολη διαπραγμάτευση με πλήρη συναίσθηση του ιστορικού ρόλου του. Γνώριζε άλλωστε ότι η χώρα του φέρει τεράστια ευθύνη για τη θεοκρατική στροφή του Ιράν, πρώτα με την ανατροπή του δημοκρατικά εκλεγμένου Μοσαντέκ το 1953 και μετά με τη στήριξη του διεφθαρμένου καθεστώτος του σάχη. Η υπογραφή του το 2015 έδειξε κυρίως τον ρεαλισμό του και την αναγνώριση πως δεν μπορεί να υπάρξει μακροπρόθεσμη ειρήνη στην περιοχή, χωρίς άρση της απομόνωσης και συνεργασία με τη μεγαλύτερη σιιτική δύναμη, το Ιράν.
Δυστυχώς, αυτή η γενναία πράξη του Ομπάμα πετάχτηκε χτες κυριολεκτικά στα σκουπίδια από τον επικίνδυνο διάδοχό του, τον Ντόναλντ Τραμπ, που δείχνει αποφασισμένος να τινάξει ξανά τη Μέση Ανατολή στον αέρα. Εναν Τραμπ που όχι μόνο αδιαφορεί για τις κραυγές αγωνίας των Ευρωπαίων συμμάχων του, οι οποίοι παραμένουν πιστοί στη νωπή ακόμη υπογραφή τους, αλλά και τους απειλεί ευθέως με εμπορικές και άλλες κυρώσεις, αν δεν «συμμορφωθούν».
Εναν Τραμπ που δεν δίστασε να απολύσει τον σώφρονα υπουργό Εξωτερικών Ρεξ Τίλερσον, επειδή διαφωνούσε με την πολιτική κατά του Ιράν, και να συμμαχήσει ανοιχτά με την ακραία φανατική ηγεσία τού (εξοπλισμένου με πυρηνικά εδώ και δεκαετίες) Ισραήλ, που υπονομεύει συστηματικά κάθε προσπάθεια συμφιλίωσης της Τεχεράνης με τη διεθνή κοινότητα.
Εναν Αμερικανό πρόεδρο που καταγγέλλει το ιρανικό θεοκρατικό καθεστώς, αλλά ταυτίζεται απόλυτα με τη σκοταδιστική, μεσαιωνικών αντιλήψεων σαουδαραβική μοναρχία, η οποία μαζί με τα άλλα απολυταρχικά καθεστώτα του Κόλπου «ποντάρουν τα ρέστα τους», όχι απλά στην απομόνωση, αλλά στην ολοκληρωτική καταστροφή του Ιράν. Ο Τραμπ, λοιπόν, το είπε και το έκανε. Και γαία πυρί μιχθήτω...
efsyn.gr
Σχόλια