Απολύστε τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ!

«Φέρτε μου έναν απολυμένο επί ΣΥΡΙΖΑ» ωρυόταν με τον γνωστό γκαιμπελίστικο τόνο του ο υπουργός Εσωτερικών σε πρόσφατη συνέντευξή του.
Όταν ο δημοσιογράφος του υπενθύμισε ότι από τις δέκα χιλιάδες των εργαζομένων στην καθαριότητα των Δήμων ούτε οι μισοί δεν κατάφεραν να διαβούν την πόρτα της μονιμότητας, ο ρουσφετοπράκτης πολιτικός ανέκραξε «μα, έληξαν οι συμβάσεις τους και δεν τις ανανεώσαμε. Δεν τους απολύσαμε».
Η μη ανανέωση των συμβάσεων ήταν «νεοφιλελεύθερες απολύσεις που άφηναν τον κόσμο στον δρόμο», πριν το 2015. Σήμερα είναι απλά αποκατάσταση του δικαίου. Όταν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επιλέγουν να ευνοήσουν κάποιους και να δημιουργήσουν την προσδοκία σε περισσότερους, τότε, «αποκαθιστούν το δίκαιο καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες».
Για τρεισήμισι χρόνια, δεν έκαναν καμία προσπάθεια να ορίσουν ποιές είναι οι πάγιες ανάγκες των δημοσίων οργανώσεων. Έκριναν παρόλ’ αυτά, ότι πρέπει να δημιουργήσουν νέες δομές-ζόμπι, διάσπαρτες σε κάθε νομοσχέδιο.
Αύξησαν μέσα σε δύο, μόνο, χρόνια κατά 20.000 τους συμβασιούχους, σπάζοντας το φράγμα των 100.000 εκτάκτων σε μια χώρα που διαθέτει ήδη 602.997 μονίμους δημοσίους υπαλλήλους. Σήμερα. ο αριθμός των εκτάκτων έχει σχεδόν διπλασιαστεί σε σχέση με το 2014: Από 73.537 τον Δεκέμβριο 2014, έχει ανέλθει σε 127.484 τον Φεβρουάριο 2018. Ο συνολικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων φλερτάρει με νούμερα του 2009-2010: Σήμερα, 730.481 συμπολίτες μας σιτίζονται από τους φόρους των καθημαγμένων συνεπών φορολογούμενων. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται τόσο εκείνοι που είναι χρήσιμοι και απαραίτητοι όσο κι εκείνοι που είναι άχρηστοι.

topotami