Ο επικίνδυνος κύριος Τραμπ...
Να το ξεκαθαρίσω από την αρχή. Είμαι φανατικός αντίπαλος του αντισημιτισμού και της άρνησης του Ολοκαυτώματος. Θεωρώ τους...
Εβραίους έναν αδικημένο λαό και υποστηρίζω πολλές από τις απόψεις τους. Ωστόσο η περίπτωση με τη σφαγή στη Γάζα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με μια ορισμένη «ιστορική» επιείκεια.
Ο Νετανιάχου προώθησε αυτή τη σύγκρουση για να προωθήσει ταυτοχρόνως τα πολιτικά του παιχνίδια για την αντιμετώπιση της ευρύτατης αμφισβήτησης που δέχεται στη διακυβέρνησή του. Πρόκειται δηλαδή για μια τυχοδιωκτική γραμμή η οποία στο όνομα των θρησκευτικών συμβολισμών για την Ιερουσαλήμ ανοίγει τον ασκό του Αιόλου.
Από την άλλη, μου έχει κάνει εντύπωση ότι διάφοροι δημοσιολόγοι οι οποίοι είχαν κυριολεκτικά εξεγερθεί εναντίον της εκλογής του Τραμπ στις ΗΠΑ, που περιέγραφαν ένα σκοτεινό τοπίο για ολόκληρο τον πλανήτη, σήμερα με αφορμή τη σφαγή στη Γάζα -και όχι μόνο- έχουν σιγήσει. Δεν βλέπουν, δεν συγκρίνουν με τον Ομπάμα που είχε αρνηθεί τις αντίστοιχες πιέσεις και είχε παγώσει την υπόθεση της πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ;
Δεν καταλαβαίνουν ότι ένα υπερσυντηρητικό λόμπι Ρεπουμπλικανών προχώρησε σε αυτή τη σκληρή επιλογή;
Είναι προφανές ότι αυτοί οι χειρισμοί τροφοδοτούν άμεσα τη ριζοσπαστικοποίηση μουσουλμάνων και ενισχύουν τα φαινόμενα ισλαμοφασισμού ως μια τυφλή αντίδραση. Θα είμαι στο σημείο αυτό απολύτως σαφής. Ο ακραίος τζιχαντισμός είναι βέβαιο ότι δεν ψάχνει αφορμές για τα εγκλήματά του. Είναι από μόνος του σκοταδιστικός και επικίνδυνος. Θέλει -είτε έτσι είτε αλλιώς- απομόνωση και ήττα.
Οι αμερικανικοί χειρισμοί όμως διευκολύνουν ώς έναν βαθμό τη ρητορική του μίσους και της εκδίκησης. Και εκεί αρχίζει ο φαύλος κύκλος της βίας. Με τις γνωστές συνέπειες…
Μου κάνει εντύπωση επομένως όταν επιχειρείται ένας συμψηφισμός με τις ακρότητες της Χαμάς στον βαθμό που και η ίδια η μετριοπαθής Παλαιστινιακή Αρχή στον ΟΗΕ είναι σε πλήρη αντιπαράθεση με τη στάση του Ισραήλ.
Οταν η ίδια η Φατάχ και ο Αμπάς βρίσκονται σε δεινή θέση από την περιθωριοποίηση της μετριοπαθούς γραμμής από την έξαρση της πόλωσης των φανατικών. Και είναι από αυτή την άποψη λάθος ο συμψηφισμός της δυσανάλογης βίας του ισραηλινού στρατού με τις «στρατιωτικές δράσεις» της Χαμάς. Λάθος που διέπραξε και η σχετική ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών.
Δυστυχώς πάντως δεν μου κάνει εντύπωση ότι οι περισσότεροι, που δεν έχουν θυμώσει για τη Γάζα, βρίσκονται πολιτικά στη συντηρητική παράταξη...
Θεόδωρος Μαργαρίτης
Εβραίους έναν αδικημένο λαό και υποστηρίζω πολλές από τις απόψεις τους. Ωστόσο η περίπτωση με τη σφαγή στη Γάζα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με μια ορισμένη «ιστορική» επιείκεια.
Ο Νετανιάχου προώθησε αυτή τη σύγκρουση για να προωθήσει ταυτοχρόνως τα πολιτικά του παιχνίδια για την αντιμετώπιση της ευρύτατης αμφισβήτησης που δέχεται στη διακυβέρνησή του. Πρόκειται δηλαδή για μια τυχοδιωκτική γραμμή η οποία στο όνομα των θρησκευτικών συμβολισμών για την Ιερουσαλήμ ανοίγει τον ασκό του Αιόλου.
Από την άλλη, μου έχει κάνει εντύπωση ότι διάφοροι δημοσιολόγοι οι οποίοι είχαν κυριολεκτικά εξεγερθεί εναντίον της εκλογής του Τραμπ στις ΗΠΑ, που περιέγραφαν ένα σκοτεινό τοπίο για ολόκληρο τον πλανήτη, σήμερα με αφορμή τη σφαγή στη Γάζα -και όχι μόνο- έχουν σιγήσει. Δεν βλέπουν, δεν συγκρίνουν με τον Ομπάμα που είχε αρνηθεί τις αντίστοιχες πιέσεις και είχε παγώσει την υπόθεση της πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ;
Δεν καταλαβαίνουν ότι ένα υπερσυντηρητικό λόμπι Ρεπουμπλικανών προχώρησε σε αυτή τη σκληρή επιλογή;
Είναι προφανές ότι αυτοί οι χειρισμοί τροφοδοτούν άμεσα τη ριζοσπαστικοποίηση μουσουλμάνων και ενισχύουν τα φαινόμενα ισλαμοφασισμού ως μια τυφλή αντίδραση. Θα είμαι στο σημείο αυτό απολύτως σαφής. Ο ακραίος τζιχαντισμός είναι βέβαιο ότι δεν ψάχνει αφορμές για τα εγκλήματά του. Είναι από μόνος του σκοταδιστικός και επικίνδυνος. Θέλει -είτε έτσι είτε αλλιώς- απομόνωση και ήττα.
Οι αμερικανικοί χειρισμοί όμως διευκολύνουν ώς έναν βαθμό τη ρητορική του μίσους και της εκδίκησης. Και εκεί αρχίζει ο φαύλος κύκλος της βίας. Με τις γνωστές συνέπειες…
Μου κάνει εντύπωση επομένως όταν επιχειρείται ένας συμψηφισμός με τις ακρότητες της Χαμάς στον βαθμό που και η ίδια η μετριοπαθής Παλαιστινιακή Αρχή στον ΟΗΕ είναι σε πλήρη αντιπαράθεση με τη στάση του Ισραήλ.
Οταν η ίδια η Φατάχ και ο Αμπάς βρίσκονται σε δεινή θέση από την περιθωριοποίηση της μετριοπαθούς γραμμής από την έξαρση της πόλωσης των φανατικών. Και είναι από αυτή την άποψη λάθος ο συμψηφισμός της δυσανάλογης βίας του ισραηλινού στρατού με τις «στρατιωτικές δράσεις» της Χαμάς. Λάθος που διέπραξε και η σχετική ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών.
Δυστυχώς πάντως δεν μου κάνει εντύπωση ότι οι περισσότεροι, που δεν έχουν θυμώσει για τη Γάζα, βρίσκονται πολιτικά στη συντηρητική παράταξη...
Θεόδωρος Μαργαρίτης
Σχόλια