Απόσυρση των ΗΠΑ από τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν: Η αβεβαιότητα της Γαλλίας και της Γερμανίας
Η οικονομική πλευρά της μεσοπρόθεσμης ευρωπαϊκής συμμόρφωσης (ή μη) με την απόσυρση των ΗΠΑ από την συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είναι αναγκαστικά προσανατολισμένη στις δύο ισχυρότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη Γαλλία να έχει ήδη εκφράσει ισχυρές αντιρρήσεις για την Αμερικανική πρωτοβουλία και την Γερμανία να ακολουθεί διστακτικά- το Ηνωμένο Βασίλειο αποτελεί ιδιαίτερη περίπτωση και πολύ δύσκολα χαρακτηρίζεται διαχρονικά «ευρωπαϊκή χώρα».
Ενδεικτική η δήλωση του Γερμανού Υπουργού Εξωτερικών Heiko Maas την περασμένη Κυριακή: «Η Γερμανία θέλει να βοηθήσει τις εταιρείες της να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους στο Ιράν μετά την απόφαση της Ουάσιγκτον να επαναφέρει τις κυρώσεις κατά της Τεχεράνης, αλλά θα είναι δύσκολο να τις προφυλάξουν από τυχόν επιπτώσεις«.
Η πραγματικότητα στο επίπεδο των εμπορικών ισοζυγίων έχει ως εξής (Τα στοιχεία είναι του 2017 από το TradingEconomics.com)
Εξαγωγές Γερμανίας προς Ιράν: 3.41 b$ – εισαγωγές: 0.433 b$
Εξαγωγές Γερμανίας προς ΗΠΑ: 126.36 b$ – εισαγωγές: 71.07 b$
Εξαγωγές Γαλλίας προς Ιράν: 0.798 b$ – εισαγωγές: 1.53 b$
Εξαγωγές Γαλλίας προς ΗΠΑ: 36.13 b$ – εισαγωγές: 39.68 b$
Υπό την οπτική των εμπορικών ισοζυγίων και σε επίπεδο αυστηρά διμερές, προφανώς η Γερμανία έχει πολλά περισσότερα να χάσει απ’ ότι η Γαλλία στην περίπτωση μη – συμμόρφωσης της Ε.Ε. με τις κυρώσεις των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν (απόσυρση από την συμφωνία για τα πυρηνικά + κυρώσεις σε όσες εταιρείες εκτός ΗΠΑ δεν συμμορφωθούν με τη «γραμμή»).
Το ενδιαφέρον ξεκινά με τις εμπορικές σχέσεις των δύο ευρωπαϊκών χωρών με την Κίνα:
Εξαγωγές Γερμανίας προς Κίνα: 97.77 b$ – εισαγωγές: 115.18 b$
Εξαγωγές Γαλλίας προς Kίνα: 17.71 b$ – εισαγωγές: 51.03 b$
Και με την Ρωσσία:
Εξαγωγές Γερμανίας προς Ρωσσία: 30.04 b$ – εισαγωγές: 20.55 b$
Εξαγωγές Γαλλίας προς Ρωσσία: 5.41 b$ – εισαγωγές: 6.12 b$
Οι ΗΠΑ έχουν δύο επιλογές (κατά την εκτίμησή μου είναι μία και δεν είναι επιλογή, είναι προσχεδιασμός):
Την «εξαγορά» της Γαλλίας
Την διασπορά περαιτέρω χάους στην Ε.Ε. (η εκτίμησή μου)
Στην εξίσωση πρέπει να προστεθούν και οι αντιδράσεις των αμερικανικών πολυεθνικών, όπως και η εμπορική εξάρτηση της Γερμανίας από τις αμιγώς ευρωπαϊκές αγορές. Υπό αυτή την οπτική, η συμπεριφορά της Ρωσσίας που ουσιαστικά ενισχύει πλαγίως την απόφαση των ΗΠΑ (βλέπε ανοχή στις επιθέσεις του Ισραήλ κατά Ιρανικών στόχων στη Συρία) είναι απολύτως εξηγήσιμη: Η Ε.Ε. προορίζεται να παραμείνει ένας γεωπολιτικός νάνος, όχι μόνο επειδή αυτό επιθυμούν οι ΗΠΑ, αλλά επειδή αυτό ακριβώς επιθυμεί και η Ρωσσία. Επιπλέον, οι εξαγωγές των Ρωσσικών υδρογονανθράκων προς την Ε.Ε. δεν θα απειλούνται από τις αντίστοιχες Ιρανικές.
Την Τρίτη, 15 Μαρ, οι Υπουργοί Εξωτερικών της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου θα συναντηθούν με τον Ιρανό ομόλογό τους στις Βρυξέλες προκειμένου να συζητήσουν το ζήτημα. Και οι τρείς χώρες έχουν δηλώσει πως σκοπεύουν να παραμείνουν εντός του πλαισίου της συμφωνίας με το Ιράν. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι και θεσμικά πλέον μη – υπολογίσιμο στις υποθέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και (διαχρονικά) προφυλαγμένο από τη διεθνή του συμπεριφορά.
Το «κλειδί» πάντως στις μεσοπρόθεσμες εξελίξεις για την υπόθεση, είναι η συμπεριφορά της Κίνας και πιό συγκεκριμένα:
Το κατά πόσον προτίθεται να καλύψει οικονομικά το Ιράν, όποια και να είναι η εξέλιξη στις σχέσεις του με τις Ευρωπαϊκές χώρες.
Ο σχεδιασμός της για την υποκατάσταση από πλευράς της των σχέσεων των Ευρωπαϊκών χωρών με τις ΗΠΑ.
Η εναρμόνιση των σχεδιασμών της με τους Ρωσσικούς σχεδιασμούς ως προς τις Ευρωπαϊκές χώρες και τη Μέση Ανατολή.
.
Πετροβούβαλος/Αβέρωφ
Ενδεικτική η δήλωση του Γερμανού Υπουργού Εξωτερικών Heiko Maas την περασμένη Κυριακή: «Η Γερμανία θέλει να βοηθήσει τις εταιρείες της να συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους στο Ιράν μετά την απόφαση της Ουάσιγκτον να επαναφέρει τις κυρώσεις κατά της Τεχεράνης, αλλά θα είναι δύσκολο να τις προφυλάξουν από τυχόν επιπτώσεις«.
Η πραγματικότητα στο επίπεδο των εμπορικών ισοζυγίων έχει ως εξής (Τα στοιχεία είναι του 2017 από το TradingEconomics.com)
Εξαγωγές Γερμανίας προς Ιράν: 3.41 b$ – εισαγωγές: 0.433 b$
Εξαγωγές Γερμανίας προς ΗΠΑ: 126.36 b$ – εισαγωγές: 71.07 b$
Εξαγωγές Γαλλίας προς Ιράν: 0.798 b$ – εισαγωγές: 1.53 b$
Εξαγωγές Γαλλίας προς ΗΠΑ: 36.13 b$ – εισαγωγές: 39.68 b$
Υπό την οπτική των εμπορικών ισοζυγίων και σε επίπεδο αυστηρά διμερές, προφανώς η Γερμανία έχει πολλά περισσότερα να χάσει απ’ ότι η Γαλλία στην περίπτωση μη – συμμόρφωσης της Ε.Ε. με τις κυρώσεις των ΗΠΑ εναντίον του Ιράν (απόσυρση από την συμφωνία για τα πυρηνικά + κυρώσεις σε όσες εταιρείες εκτός ΗΠΑ δεν συμμορφωθούν με τη «γραμμή»).
Το ενδιαφέρον ξεκινά με τις εμπορικές σχέσεις των δύο ευρωπαϊκών χωρών με την Κίνα:
Εξαγωγές Γερμανίας προς Κίνα: 97.77 b$ – εισαγωγές: 115.18 b$
Εξαγωγές Γαλλίας προς Kίνα: 17.71 b$ – εισαγωγές: 51.03 b$
Και με την Ρωσσία:
Εξαγωγές Γερμανίας προς Ρωσσία: 30.04 b$ – εισαγωγές: 20.55 b$
Εξαγωγές Γαλλίας προς Ρωσσία: 5.41 b$ – εισαγωγές: 6.12 b$
Οι ΗΠΑ έχουν δύο επιλογές (κατά την εκτίμησή μου είναι μία και δεν είναι επιλογή, είναι προσχεδιασμός):
Την «εξαγορά» της Γαλλίας
Την διασπορά περαιτέρω χάους στην Ε.Ε. (η εκτίμησή μου)
Στην εξίσωση πρέπει να προστεθούν και οι αντιδράσεις των αμερικανικών πολυεθνικών, όπως και η εμπορική εξάρτηση της Γερμανίας από τις αμιγώς ευρωπαϊκές αγορές. Υπό αυτή την οπτική, η συμπεριφορά της Ρωσσίας που ουσιαστικά ενισχύει πλαγίως την απόφαση των ΗΠΑ (βλέπε ανοχή στις επιθέσεις του Ισραήλ κατά Ιρανικών στόχων στη Συρία) είναι απολύτως εξηγήσιμη: Η Ε.Ε. προορίζεται να παραμείνει ένας γεωπολιτικός νάνος, όχι μόνο επειδή αυτό επιθυμούν οι ΗΠΑ, αλλά επειδή αυτό ακριβώς επιθυμεί και η Ρωσσία. Επιπλέον, οι εξαγωγές των Ρωσσικών υδρογονανθράκων προς την Ε.Ε. δεν θα απειλούνται από τις αντίστοιχες Ιρανικές.
Την Τρίτη, 15 Μαρ, οι Υπουργοί Εξωτερικών της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου θα συναντηθούν με τον Ιρανό ομόλογό τους στις Βρυξέλες προκειμένου να συζητήσουν το ζήτημα. Και οι τρείς χώρες έχουν δηλώσει πως σκοπεύουν να παραμείνουν εντός του πλαισίου της συμφωνίας με το Ιράν. Το Ηνωμένο Βασίλειο είναι και θεσμικά πλέον μη – υπολογίσιμο στις υποθέσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης και (διαχρονικά) προφυλαγμένο από τη διεθνή του συμπεριφορά.
Το «κλειδί» πάντως στις μεσοπρόθεσμες εξελίξεις για την υπόθεση, είναι η συμπεριφορά της Κίνας και πιό συγκεκριμένα:
Το κατά πόσον προτίθεται να καλύψει οικονομικά το Ιράν, όποια και να είναι η εξέλιξη στις σχέσεις του με τις Ευρωπαϊκές χώρες.
Ο σχεδιασμός της για την υποκατάσταση από πλευράς της των σχέσεων των Ευρωπαϊκών χωρών με τις ΗΠΑ.
Η εναρμόνιση των σχεδιασμών της με τους Ρωσσικούς σχεδιασμούς ως προς τις Ευρωπαϊκές χώρες και τη Μέση Ανατολή.
.
Πετροβούβαλος/Αβέρωφ
Σχόλια