«Η ναυπηγική μας παράδοση εξαφανίζεται με την ολέθρια μείωση των ξύλινων αλιευτικών σκαφών»

«Η ναυτική - ναυπηγική μας παράδοση, λοιπόν, εν έτη 2018, Έτος Ευρωπαϊκής Πολιτιστικής Κληρονομιάς, εξαφανίζεται-χάνεται με την ολέθρια μείωση των ξύλινων αλιευτικών σκαφών, των παραδοσιακών καρνάγιων, της τέχνης του καραβομαραγκού, που με τα χέρια τους και το μεράκι τους, κατάφεραν να χτίσουν σκαριά όπως τα ξακουστά περάματα, τρεχαντήρια, σακολέβες, τράτες για καραβοκύρηδες απ' όλο το Αιγαίο, συνεχίζοντας την τέχνη του Οδυσσέα και των προγόνων τους» σημειώνει με επιστολή του ο πολιτιστικός σύλλογος Πλωμαρίου Λέσβου «το Πόλιον».



Η επιστολή απευθύνεται σε υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού, στον υπουργό Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, στον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, στον γενικό γραμματέα Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, στο ελληνικό και στο διεθνές ICOMOS.

Στην επιστολή σημειώνεται ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση στην προσπάθεια της μείωσης της υπεραλίευσης, εκδίδει οδηγία από το 1991 για την απόσυρση των καϊκιών και την κατάθεση της άδειας αλίευσης και συγκεκριμένα την Κ.Ο. 1198/2006 , η οποία τροποποιείται το 2014 και οδηγεί στην πλήρη καταστροφή του καϊκιού.

Έτσι από το 1991 έως το 2017 θρηνήσαμε την καταστροφή 12.500 περίπου αλιευτικών σκαφών, εκ των οποίων το 90 - 95 % ήταν ξύλινα χειροποίητα καΐκια της Ελληνικής ξυλοναυπηγικής τέχνης, που κατασκευάστηκαν στα ελληνικά παραδοσιακά ναυπηγεία (καρνάγια). Με καινούργιες αποφάσεις αρχίζει η καταστροφή και άλλων 763 αλιευτικών ξύλινων καϊκιών, με αποζημίωση που φθάνει στο ποσό των 46 εκατομμυρίων ευρώ, αντί αυτό να διατεθεί για τη συντήρηση τους».

Και η επιστολή καταλήγει:


«Πιστεύουμε ότι είναι το ίδιο και ίσως χειρότερο αυτό που συμβαίνει με την καταστροφή των καϊκιών με τις φοβερές και μη αναστρέψιμες καταστροφές των μνημείων της Παλμύρας και τόσων άλλων μνημείων εξαιτίας των πολέμων.

Ενώνοντας, λοιπόν, και εμείς τις δυνάμεις μας μαζί με άλλους φορείς, παρακαλούμε και απαιτούμε την άμεση τροποποίηση των οδηγιών της Ε.Ε. και τη λήψη μέτρων από την ελληνική κυβέρνηση ώστε να σταματήσουν άμεσα αυτές οι ολέθριες και μη αναστρέψιμες καταστροφές της ναυπηγικής μας, του πολιτισμού μας.


Η αλλαγή της χρήσης των καϊκιών όταν αποσύρονται σε τουριστικά, ιδιωτικά και όχι της καταστροφής τους, όπως έχουν ήδη προτείνει και άλλοι φορείς πιθανότατα να αποτελεί μια εύκολη και άμεσα προσεγγίσιμη λύση».
Πηγή