Είμαι σαν όλους τους άλλους, μα και μοναδικός!

Μα αυτό είμαστε εδώ στην Γη μοναδικοί, ο καθένας διαχωρισμένος από την ολότητα, (Θεό), ζει μόνος με τον διαχωρισμένο εαυτό του, και μακριά από το Θεό.

χαχαχαχα!!! ήρθες για να μου χαλάσεις την έμπνευση; Eεε;; πέσμου; Καλώς το! Τι χαμπάρια; ☺️

Απλά μου λείπει ο θεός μέσα μου, εδώ σ'αυτόν τον κόσμο των διαχωρισμένων ανθρώπων υπάρχει μια συνεχής πάλη με την ανάγκη του σώματος που προκαλλεί την αιώνια μοναξιά, και η επικοινωνία είναι ο μόνος τρόπος να ξεχαστούμε και μετά να κλειστούμε πάλι στο καβούκι της μοναξιάς μας.

Τι έγινε και νιώθεις μοναξιά μωρέ μου; Ποιος σε πείραξε να τον τσακίσω!!! Έλα πέσμου, μοιράσου τις σκέψεις σου, καλή μου ψυχή, να ξεχαστείς.



Νιώθω την αλήθεια, αλλά ζω με διαχωρισμένο σώμα, βλέποντας την φυλακή που εγκλωβίστηκα, το σώμα που είναι και θνητό, και γεμάτο από ανάγκες, και οι ανάγκες με πληγώνουν και μου κάνουν κακό, διότι κάθε μου ενέργεια από ανάγκη δεν απέχει ποτέ από καμιά κακία.

Ω καλό μου πλάσμα... Μήπως θα έπρεπε να το αποδεχτείς και να ζήσεις αρμονικά με αυτή την κατάσταση και να μην το παίρνεις και τόσο κατάκαρδα; Για να είναι υποφερτή η φυλακή και να απαλύνει κι ο πόνος που σου προκαλεί αυτό το θνητό σώμα; Δεν θέλω να πληγώνεις τον εαυτό σου και να μην σε αγαπάς, επειδή βρίσκεσαι την δεδομένη στιγμή, μέσα σε αυτό το κουστούμι που σε κάνει κακό και απογοητευμένο. Είσαι τόσο γλυκό πλάσμα εκεί μέσα, στα ενδότερα... μην το αφήνεις να σε καταβάλει... αυτό το ψευτοσκηνικό που βιώνεις. Βγες έξω από αυτή την εικόνα και δες την κατάσταση, σαν εξωτερικός παρατηρητής. Πως νιώθεις τότε;

Νιώθω σαν ηλίθιος, που θέλησα να μάθω τι είναι το καλό και το κακό, η ζωή και ο θάνατος, το γέλιο και το κλάμα, η πείνα και η αφθονία, τα δύο αντίθετα, όπου ο έρωτας είναι η σύζευξη με τα προηγούμενα, αλλά ταυτόχρονα ο έρωτας είναι η σύζευξη και με το Θεό..είναι θέμα επιλογής, κι εγώ επέλεξα τον έρωτα, για να μεταφερθώ σ'αυτό το σύμπαν ..άραγε γιατί.





Δεν είσαι ηλίθιος... τουλάχιστον δεν είσαι ο μοναδικός ηλίθιος αυτού του πλανήτη, που το θέλησε... έχεις παρέα κι άλλα 7 δις ανθρώπους... και πολλοί από αυτούς, ζουν σε τρισάθλιες συνθήκες διαβίωσης... δεν έχουν ούτε νερό να πιουν! Πόσο τυχεροί είμαστε εμείς, που έχουμε από όλα και απογοητευόμαστε, καμιά φορά και μας παίρνει από κάτω για πράγματα, που πολλές φορές τα προκαλούμε στον εαυτό μας, από ανασφάλεια ή από βιασύνη και λάθος οπτική... Κι ο έρωτας είναι γλυκός, αν και μας πληγώνει πολλές φορές και μας ρίχνει στα πατώματα. Και τον επιλέγουμε συνειδητά κατεβαίνοντας εδώ, για να τον ξανά ζήσουμε, επειδή μας εκστασιάζει και μας πετάει στα ουράνια, έστω κι αν είναι για μία μονάχα τόσο δα μικρή στιγμούλα... που μετά την ακριβοπληρώνουμε... για αυτό το αίσθημα χαλαλίζουμε όλα τα θεικά και ερχόμαστε να τον συναντήσουμε. Επιλογή... που λέει κι ο Νίο σε μία σκηνή...

Δεν με καταβάλλει, γιατί γνωρίζω πως λειτουργεί αυτός ο κόσμος και το σώμα μου, είναι η φύση του τέτοια, μια πάνω μια κάτω, και ξανά από την αρχή τα ίδια, ένας αιώνιος κύκλος.
Απλά βρέθηκα σε μια κατάσταση αποδοχής του κόσμου στον οποίο υποτίθεται ότι ζω, και αναλύω την κατάσταση ως έχει.

Α! πολύ όμορφα τότε... απλά φιλοσοφούμε την γήινη εμπειρία μας εδώ...οκ.

Μα είμαι ο βασιλιάς φιλόσοφος δεν είπαμε; κι εσύ ο νομοθέτης.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν περνώ τα ίδια που περνούν και όλοι οι άλλοι δεσμώτες, αυτοί εξάλλου έχουν άγνοια, και χαίρονται μέσα στην φυλακή τους, εγώ όμως πρέπει να αναλύω τον κόσμο και την κατάσταση που βρέθηκαν οι άνθρωποι αποδεχόμενοι την θνητή τους φύση ως την μόνη αλήθινή.

Α! Είμαι κι Εμψυχωτής Θεραπευτής όμως!!! (Ξέχασες!) Κι είπα να εφαρμόσω την πρακτική μου σε σένα... :)

Αν σου πω ότι δεν έχει καμία διαφορά το να είσαι πάμφτωχος και να μην έχεις ούτε νερό να πιεις, από το να είσαι πάμπλουτος και να έχεις οποιαδήποτε στιγμή θελήσεις όλη την υλική ευμάρεια;
Αυτός που δεν έχει νερό να πιει το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η αγωνία του να πιει νερό, ενώ ο πάμπλουτος το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η αγωνία του πως θα εξουσιάσει όλους τους ανθρώπους.

Ναι! θα προσθέσω ότι κι ο πλούσιος που τα έχει όλα, έχει την αγωνία του, να μην χάσει τα όσα έχει αποκτήσει! Δηλαδή ζει την ίδια ψυχολογική κατάσταση με τον φτωχούλη που διψάει κατά βάθος. Κι οι δυο τους, δυστυχισμένοι είναι οπότε. Γι αυτό κι οι επικυρίαρχοι είναι στην τσίτα, μην τυχόν και ξυπνήσουμε και χάσουνε τα αυγά και τα πασχάλια... Τελικά η ευτυχία βρίσκεται στην ψυχή μας, αν μάθουμε να την ακούμε και να την φροντίζουμε... τότε κι εκείνη θα μας φροντίζει και θα μας καθοδηγεί, προς την ευτυχία!

Ότι μας ενώνει είναι ο δρόμος προς την ολότητα, οπότε η χημεία των ανθρώπων είναι ο έρωτας που τους ενώνει, η σύζευξη είτε προς την ολότητα του Θεού, είτε προς την διασκέδαση για να ξεχάσουμε για λίγο την φυλακή μας..
Όπως και ότι αυτός ο κόσμος δεν απέχει ποτέ από καμία κακία.

Πράγματι... εξάλλου αυτές οι στιγμές του μοιράσματος, είναι δοσμένες από την ψυχή μας και είναι αληθινές... οπότε γι αυτές τις πολύτιμες, σπάνιες στιγμές... αξίζει που κατεβήκαμε στα Τάρταρα....για να συναντηθούμε.
"η πραγματική χημεία ανάμεσα σε δύο άτομα είναι κάτι πανέμορφο, πολύτιμο, αλλά και σπάνιο! η ανθρώπινη χημεία είναι μια ουτοπία"

Σκέψου λοιπόν ότι αν ένα ψήγμα Ζωτικής ουσίας εισέρχεται σ'αυτόν τον κόσμο που βρίσκεται έξω από το Θεό, και δίνει τόση ομορφιά, πόσο καλύτερη θα ήταν η φυλακή αν όλη η ανθρωπότητα δεν ζούσε διαχωρισμένη από την υπόλοιπη ανθρωπότητα της Γης.
Είναι θέμα χημείας, δηλαδή είναι θέμα ψυχής, κάτι που δεν υπάρχει πλέον στην φυλακή της Γης, απορροφήθηκε από το σκότος της Γης.

Το έχω αναλογιστεί... όμως... δεν είμαστε η Ανθρωπότητα δυστυχώς, ώστε να αλλάξουμε την ρότα αυτού του Σκοτεινού Πλανήτη, σε Φωτεινό Επίγειο Παράδεισο. Αν και έχουμε αυτή την δύναμη να το κάνουμε, με μία όμοια σκέψη από τον καθένα από εμάς, με το όραμα ενός καλύτερου κόσμου. Η απιστία στο αδύνατο, η άγνοια και η έλλειψη μαγείας των ανθρώπων... μας καθιστούν Έρμαια των Επικυρίαρχων και λίγων προνομιούχων, που εμείς ενδυναμώνουμε, αλλά και με δικά τους τεχνάσματα επιτυγχάνουν (ψεκασμούς, φόβο, υποσυνείδητα μηνύματα κλπ) ώστε να μας κρατούν μουδιασμένους και μαντρωμένους, μέσα στο μαντρί τους. Κι αν τυχόν, ξυπνήσουμε και σηκώσουμε κεφάλι... μας στέλνουν και τον Νόμο της Ανταποδοτικότητας (αυτό από εσένα το έμαθα) για να μας κόψουν την φόρα.

Μόνον το "Γνώθι σ'αυτόν" θα φέρει την ανθρωπότητα της Γης σε ένα ανώτερο πνευματικό επίπεδο, οπότε μέχρι να συμβεί αυτό ο καθένας από όλους εμάς σε ατομικό πεδίο θα προσπαθεί να βρει την ουτοπία της ψυχής του.



Να'σαι καλά με βοήθησε ο διάλογος που κάναμε, νιώθω ήδη πολύ καλύτερα, άλλωστε η φιλοσοφία (διά-λογος διά του λόγου της ψυχής) είναι ο έρωτας για την ψυχή, όπου σε κάνει να ξεχνάς τις ανάγκες πάθη και επιθυμίες που σε καταβάλλουν καθημερινά και συνεχώς.

Σου έχω και το πλάνο της ψυχής σου... τι μέλλει γενέσθαι! Χα!χα!χα! (Έχεις δρόμο ακόμα...) Χαίρομαι που είσαι καλύτερα. Θα είμαι εδώ για σένα, όποτε το έχεις ανάγκη... ξέρεις εσύ... έρχεσαι και διαφωνείς με την ανάρτησή μου... (σε πειράζω βρε)