Ο Καποδίστριας τα ήξερε όλα!
Αναδείχτηκε η ρευστότητα των συσχετισμών και o ανταγωνισμός των συμφερόντων, στο πλαίσιο του οποίου η έκρηξη της Επανάστασης του 1821 και τα στρατιωτικά της επιτεύγματα κατέστησαν το ελληνικό επαναστατικό κίνημα αυτόνομο υποκείμενο διαμόρφωσης των εξελίξεων.
Μια άλλη ματιά, μια διαφορετική προσέγγιση στο πολυδιάστατο πολιτικό και διπλωματικό έργο του Ιωάννη Καποδίστρια, δόθηκε την Πέμπτη, 12 Απριλίου 2018, στο πλαίσιο εκδήλωσης που διοργάνωσε στην Αθήνα η γεωγραφική εταιρεία Ο ΣΤΡΑΒΩΝ, σε αίθουσα του Ινστιτούτου Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων (Πανεπιστημίου 16).
Θέμα της, η θέση του Ελληνικού ζητήματος στο μετα-Ναπολεόντειο σύστημα της λεγόμενης “Ισορροπίας” ή “Συνεννόησης” των Μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων της εποχής (Αγγλία, Ρωσία, Αυστρία, Πρωσία και Γαλλία) υπό το πρίσμα της πολιτικής και διπλωματικής δράσης του μεγάλου Κερκυραίου πατριώτη και εθνικού ηγέτη, στην περίοδο πριν την έκρηξη της Επανάστασης του 1821 και πριν την εκλογή του, με πρωτοβουλία των Θ. Κολοκοτρώνη και Γ. Καραϊσκάκη, ως πρώτου Κυβερνήτη της νέας Ελλάδας (1827-1831).
Πρώτος ομιλητής στην εκδήλωση, ο Πρέσβυς της Ελλάδας στο Κίεβο, τα τελευταία χρόνια, κ. Γιώργος Πουκαμισάς, ο οποίος αναφέρθηκε στη μεγάλη συμβολή του Καποδίστρια, Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1815 έως το 1822, στην διευθέτηση κρίσιμων ευρωπαϊκών ζητημάτων, όπως η ανεξαρτησία της Ελβετίας, η μετά την ήτα του Ναπολέοντα επανένταξη της Γαλλίας στο ευρωπαϊκό σύστημα και το γερμανικό ζήτημα.
Στη συνέχεια, ο Πολιτικός Επιστήμονας, Δρ. Σέργιος Ζαμπούρας αναφέρθηκε στην πολιτική προσωπικότητα του Καποδίστρια, “ανθρώπου της Πράξης”, όπως τόνισε, “με την ευρύτερη, πολιτικής έννοια της δράσης γιά την εθνική χειραφέτηση”.
Ακολούθησε μεστή ομιλία του διεθνολόγου Δρ. Στέλιου Αλειφαντή, που εστίασε στην ρευστότητα των συσχετισμών και τον ανταγωνισμό των συμφερόντων του ευρωπαϊκού συστήματος της “Ισορροπίας Δυνάμεων”, στο πλαίσιο του οποίου η έκρηξη της Επανάστασης του 1821 και τα στρατιωτικά της επιτεύγματα κατέστησαν το ελληνικό επαναστατικό κίνημα αυτόνομο υποκείμενο διαμόρφωσης των εξελίξεων.
Ιδιαίτερη εντύπωση προξένησαν στους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση οι αναφορές στον προεπαναστατικό Καποδίστρια για τον Πατριώτη που όντας Ρώσος ΥΠΕΞ δεν γύρισε την πλάτη στη χώρα του. Τουναντίον. Έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να προετοιμάσει και διαφυλάξει την Επανάσταση.
Όπως υποστηρίχθηκε πειστικά, ο Καποδίστριας όχι απλά ήταν ενήμερος για τη δραστηριότητα της Φιλικής Εταιρείας, αλλά καθοδηγούσε και τα προεπαναστατικά τεκταινόμενα (αποστολή Περραιβού) κινούσε τα νήματα από το παρασκήνιο της Αγίας Πετρούπολης και των διαρκών Συνεδρίων της Ιεράς Συμμαχίας.
Όταν η Επανάσταση ξέσπασε και μετά τις στρατιωτικές επιτυχίες, ο ρόλος του ήταν να διεθνοποιήσει το ελληνικό ζήτημα, να το κάνει ανεξάρτητο από το ευρύτερο ανατολικό, από το μέλλον δηλαδή του Μεγάλου Ασθενούς, της παραπαίουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
emo.gr
Στη συνέχεια, ο Πολιτικός Επιστήμονας, Δρ. Σέργιος Ζαμπούρας αναφέρθηκε στην πολιτική προσωπικότητα του Καποδίστρια, “ανθρώπου της Πράξης”, όπως τόνισε, “με την ευρύτερη, πολιτικής έννοια της δράσης γιά την εθνική χειραφέτηση”.
Ακολούθησε μεστή ομιλία του διεθνολόγου Δρ. Στέλιου Αλειφαντή, που εστίασε στην ρευστότητα των συσχετισμών και τον ανταγωνισμό των συμφερόντων του ευρωπαϊκού συστήματος της “Ισορροπίας Δυνάμεων”, στο πλαίσιο του οποίου η έκρηξη της Επανάστασης του 1821 και τα στρατιωτικά της επιτεύγματα κατέστησαν το ελληνικό επαναστατικό κίνημα αυτόνομο υποκείμενο διαμόρφωσης των εξελίξεων.
Ιδιαίτερη εντύπωση προξένησαν στους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση οι αναφορές στον προεπαναστατικό Καποδίστρια για τον Πατριώτη που όντας Ρώσος ΥΠΕΞ δεν γύρισε την πλάτη στη χώρα του. Τουναντίον. Έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να προετοιμάσει και διαφυλάξει την Επανάσταση.
Όπως υποστηρίχθηκε πειστικά, ο Καποδίστριας όχι απλά ήταν ενήμερος για τη δραστηριότητα της Φιλικής Εταιρείας, αλλά καθοδηγούσε και τα προεπαναστατικά τεκταινόμενα (αποστολή Περραιβού) κινούσε τα νήματα από το παρασκήνιο της Αγίας Πετρούπολης και των διαρκών Συνεδρίων της Ιεράς Συμμαχίας.
Όταν η Επανάσταση ξέσπασε και μετά τις στρατιωτικές επιτυχίες, ο ρόλος του ήταν να διεθνοποιήσει το ελληνικό ζήτημα, να το κάνει ανεξάρτητο από το ευρύτερο ανατολικό, από το μέλλον δηλαδή του Μεγάλου Ασθενούς, της παραπαίουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
emo.gr
Κατηγορίες:
Σχόλια