Η ελληνική οικονομία θυμίζει τον σκύλο που κυνηγάει να πιάσει την ουρά του.

Από την προηγούμενη εβδομάδα διάφορα δημοσιεύματα, θέλουν την ελληνική οικονομία να βγαίνει οριστικά από τα μνημόνια τον προσεχή Αύγουστο, χωρίς κάποια προληπτική γραμμή στήριξης, ενώ όσο αφορά το χρέος, η λύση που προτείνεται από τους Θεσμούς είναι να συνδεθεί με την ανάπτυξη.
Τα θετικά σενάρια περί εξόδου από τα προγράμματα επιτήρησης, αλλά και θετικής λύσης για το χρέος, άρχισε να προεξοφλεί το τελευταίο χρονικό διάστημα και το ελληνικό χρηματιστήριο. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Θα καταφέρει η ελληνική οικονομία να ορθοποδήσει ή όχι;
Τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ
Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, τα οποία εγκρίθηκαν από την Eurostat, το ισοζύγιο της γενικής κυβέρνησης για το 2017 διαμορφώθηκε στα 1,45 δισ. ευρώ, και αυτό της κεντρικής κυβέρνησης στα -1,92 δισ. ευρώ.
Το ενοποιημένο χρέος της γενικής κυβέρνησης σε ονομαστικές τιμές, ανήλθε στα 317,407 δισ. ευρώ, με τα 256,12 δισ. ευρώ να αποτελούν τα μακροχρόνια δάνεια. Το ΑΕΠ του 2017 διαμορφώθηκε στα 177,7 δισ. έναντι 174,19 δισ. ευρώ το 2016, με το πρωτογενές πλεόνασμα να ανέρχεται στα 7,08 δισ. ευρώ από 6,7 δισ. ευρώ το προηγούμενο έτος.
Οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης ανήλθαν στα 85,32 δισ. ευρώ, με τα έσοδα να ανέρχονται στα 86,77 δισ. ευρώ, ενώ θετική ήταν η επίπτωση της υποστήριξης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στο έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης, με αυτή να διαμορφώνεται στα 51 εκατ. ευρώ.
Η αλήθεια των αριθμών
Μπορεί τον προσεχή Αύγουστο η χώρα να βγει επιτέλους από τα μνημόνια, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρόκειται να έλθουν και καλύτερες μέρες για την ελληνική οικονομία. Όπως προκύπτει από τα παραπάνω στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το χρέος της γενικής κυβέρνησης σε ονομαστικές τιμές, έχει υποχωρήσει μόλις 0,69% σε σχέση με το 2014, ενώ έχει αυξηθεί κατά 0,76% σε σχέση με το 2015. Ποιο αλήθεια είναι το πραγματικό όφελος της ελληνικής οικονομίας και της χώρας γενικότερα, όταν οι θυσίες του ελληνικού λαού δεν πιάνουν τόπο, με το χρέος να συνεχίζει να ακολουθεί την ανιούσα;

Πηγή γραφήματος:Bloomberg
Οι ρήτρες ανάπτυξης τις οποίες επεξεργάζονται να βάλουν οι Θεσμοί στην Ελλάδα, ίσως αποτελέσουνμια ακόμη θηλιά για την ελληνική οικονομία, καθώς όπως προκύπτει το ΑΕΠ μεταξύ 2016-2017αυξήθηκε μόλις κατά 2,02%, ενώ σε σχέση με το 2014 κατέγραψε πτώση 0,51%. Πώς πραγματικά θα επιτευχθούν ρυθμοί ανάπτυξης πάνω από 2,5%, όταν χρέος και ΑΕΠ διατηρούνται ουσιαστικά στα ίδια επίπεδα την τελευταία τριετία;
Ακόμη πιο ενδιαφέρον αποτελούν οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης, με αυτές να υποχωρούν μόλις κατά 1,1% σε σχέση με το 2016, με τα έσοδα να μειώνονται κατά 0,67%. Σε σχέση με το 2014, οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης μειώθηκαν 4,95%, ενώ τα έσοδα αυξήθηκαν 4,15%.
Μπορεί τα τελευταία τρία χρόνια οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης να έχουν περιοριστεί στο 48,01% επί του ΑΕΠ από 50,25% επί του ΑΕΠ που ήταν το 2014, η αύξηση των εσόδων όμως δεν ήταν σημαντικά μεγαλύτερη, καθώς διαμορφώθηκε στο 48,82% επί του ΑΕΠ το 2017, έναντι 46,63% επί του ΑΕΠ το 2014. Εάν συνυπολογίσουμε ότι η κύρια πηγή αύξησης των εσόδων ήταν οι φόροι, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι αργά ή γρήγορα η ελληνική οικονομία θα υποστεί ακόμη ένα πιο δυσβάστακτο μνημόνιο από τα προηγούμενα, κι αυτό διότι τα έσοδα προέρχονται κυρίως από φόρους, κι όχι από την παραγωγή.
Συμπέρασμα
Όπως μπορεί να συμπεράνει κανείς από τα παραπάνω, η ελληνική οικονομία θυμίζει τον σκύλο που κυνηγάει να πιάσει την ουρά του. Οι ελληνικές κυβερνήσεις συνεχίζουν να βρίσκονται πιστάπροσηλωμένες στην πολιτική του κομματικού κράτους, αδιαφορώντας στην ουσία για την πραγματική οικονομία και την μείωση του χρέους. Η διατήρηση του χρέους σε υψηλά επίπεδα, καθώς και η μικρή αύξηση του ΑΕΠ, αποδεικνύουν για ακόμη μία φορά με θλιβερό τρόπο, ότι οι απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται προκειμένου η χώρα να βγει οριστικά από την μέγγενη του χρέους, παραμένουν όνειρο θερινής νυκτός.

New-economy.gr