Οι 500.000 νέοι που έφυγαν από τη χώρα μείωσαν την ανεργία, όχι η κυβέρνηση!

Μεγάλη βδομάδα που είναι, η κυβέρνηση αποφάσισε να βαπτίσει το κρέας… ψάρι, σ’ ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα, αυτόν της ανεργίας.

Γράφει ο Ανδρέας Κωνσταντάτος

Μας λέει, ξεδιάντροπα, ότι τη μείωσε και ξεχνά επίτηδες, πως περισσότεροι από τους μισούς των άνω των 500.000 νέων μας- που εγκατέλειψαν τη χώρα για αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό, εξαιτίας της κρίσης, αλλά και της έλλειψης αξιοκρατίας στις προσλήψεις του Δημοσίου - έφυγαν από το 2015 και μετά.
Και έφυγαν κυρίως προς χώρες της ευρωπαϊκής ένωσης, που σημαίνει ότι η ΕΕ απορρόφησε την ανεργία μας και δεν την μείωσε η κυβερνητική πολιτική. Εκτός και αν ήταν στην πολιτική της, η αναγκαστική έξοδος των νέων από τη χώρα, όπως συνέβη και τη δεκαετία του ‘60, για να υποχωρήσει ο δείκτης ανεργίας.

Περηφανεύεται, επίσης, σε μια στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες νέοι, που απέμειναν στη χώρα αναζητούν απασχόληση με μισθούς πείνας. Μερικοί βρήκαν όντως απασχόληση και σύμφωνα με τα στοιχεία του αρμόδιου υπουργείου, 200 χιλιάδες από αυτούς πληρώνονται μισθό έως 428 ευρώ το μήνα μικτά.

Και προφανώς επειδή αυτός ο μισθός για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ φαίνεται υψηλός , ψήφισε στη Βουλή νόμο για να τους φορολογήσει.

Δηλαδή αυτοί οι άνθρωποι, που βρίσκονται στην κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνονται πως η οικονομία, σύμφωνα και με τα τελευταία στοιχεία του ΙΟΒΕ, δυστυχώς βαλτώνει, πως αυξήθηκαν εκείνοι που δηλώνουν πως δεν τα βγάζουν πέρα, πως ενισχύθηκε το κύμα απογοήτευσης στη χώρα τους τελευταίους 3 μήνες, πως υποχώρησε ο δείκτης αισιοδοξίας, γιατί απλά οι νέες προσδοκίες που καλλιέργησε ο κ. Τσίπρας δεν επαληθεύτηκαν και μαζί με τα αυξημένα προβλήματα στον περίγυρο της χώρας δημιουργούν ένα κλίμα αβεβαιότητας που τραβά προς τα κάτω την εύθραυστη οικονομίας μας και όλους μας.

Και ενώ γνωρίζει αυτά τα προβλήματα βγήκε προχθές στο υπουργικό συμβούλιο για να μας πει ότι θα… απελευθερώσει τη χώρα από το μνημόνιο που ο ίδιος έφερε πριν τρία χρόνια.

Νομίζει πως ακόμα οι πολίτες τρώνε κουτόχορτο –ίσως κάποιοι ναι- αλλά όχι η συντριπτική πλειοψηφία που συνεχώς αυξάνεται.
ΠΗΓΗ