Επέτειος δολοφονίας του James Bulger. Ανήλικοι εγκληματούν με απαράμιλλη βία, γεννιούνται με φονικά ένστικτα και εγκληματικά γονίδια

Αγγλία, 25 χρόνια μετά τη δολοφονία του δίχρονου James Bulger, προβλήθηκε ντοκιμαντέρ με τίτλο "The Bulger Killers: Was Justice Done?" στις 8-2-18 από το Channel 4
Ο James Bulger βασανίστηκε και δολοφονήθηκε πριν από 25 χρόνια, στις 12 Φεβρουαρίου 1993, από δυο δεκάχρονα αγόρια, τον Robert Thompson (που γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου 1982) και τον Jon Venables (που γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1982).
για τις ανάγκες του ITV ντοκιμαντέρ, ο 78χρονος δημοσιογράφος Sir Trevor McDonald επισκέφθηκε την 50χρονη σήμερα Denise Fergus, μητέρα του James, που του έδωσε αδημοσίευτες φωτογραφίες του παιδιού της.
Τα δυο δεκάχρονα αγόρια, απήγαγαν τον μικρούλη James από το εμπορικό κέντρο New Strand στο Bootle, Merseyside όταν η Denise Fergus άφησε για δυο λεπτά το χέρι του και έτσι το αγοράκι, ξέφυγε από την προσοχή της. Οι δεκάχρονοι απαγωγείς βασάνισαν φρικτά μέχρι θανάτου τον James Bulger. Το ακρωτηριασμένο σώμα του βρέθηκε σε σιδηροδρομική γραμμή 4 χλμ.μακριά στο Walton, Λίβερπουλ, δύο ημέρες μετά τη δολοφονία του.
Οι νεαροί εγκληματίες ελευθερώθηκαν από το ίδρυμα παραβατών το 2001, με νέες ταυτότητες. Η ταυτότητα τους προστατεύεται από μια παγκόσμια αρχή προστασίας, που ακόμη και η προσπάθεια για να μάθει κάποιος που ζουν, μπορεί να τον οδηγήσει στη φυλακή.
**************************************************
το 2008 ο Venables συνελήφθη για χρήση κοκαϊνης, από τότε μέχρι και τον Νοέμβριο του 2017 αντιμετωπίζει συνεχώς νέες κατηγορίες για κατοχή εικόνων παιδικής κακοποίησης στον υπολογιστή του και για διακίνηση παιδικού πορνογραφικού υλικού (ακόμη και σχέσεις με ανήλικα κορίτσια) και συνεχίζει να είναι κρατούμενος.
πηγές
https://www.thesun.co.uk/news/5516373/james-bulger-mother-denise-fergus-unseen-images-channel-4-documentary/
http://www.dailymail.co.uk/news/article-5368935/James-Bulgers-mother-relieved-young-boys-took-son.html
http://www.telegraph.co.uk/tv/2018/02/05/bulger-killers-justice-done-disturbing-reminder-issues-heart/Είναι ακόμα αδύνατον να πιστέψουμε ότι 10χρονα παιδιά, ήταν ικανά να διαπράξουν το φρικτό έγκλημα, που περιγράφηκε από τον προεδρεύοντα δικαστή κ. Justice Morland ως "πράξη απαράμιλλου κακού και βιαιότητας".
***************************************************
σχετικό δημοσίευμα 5-2-18
15 Of The Most Evil Crimes Committed By Children
http://thirtyverse.com/2018/02/05/909090909090909015-of-the-most-evil-crimes-committed-by-children/

Μελέτη του Ινστιτούτου Εγκληματολογίας (Tomison 2011) εξέτασε την πιθανότητα να μεταφερθούν εγκληματικές τάσεις από τους γονείς στα παιδιά τους.
Προηγούμενες μελέτες είχαν διαπιστώσει ότι, οι εγκληματικοί πατέρες έχουν επιρροή στους γιους τους, αλλά αυτή ήταν η πρώτη φορά που εξετάστηκε και ο αντίκτυπος της μητέρας.
απαντήσεις στο έγκλημα ανηλίκων
Εξετάστηκαν παράγοντες (βιολογικοί, ψυχολογικοί και κοινωνικοί) που κάνουν τους ανήλικους παραβάτες διαφορετικούς από τους ενήλικες παραβάτες.
Το σύστημα δικαιοσύνης ανηλίκων απαιτεί συχνά εντατικές και δαπανηρές παρεμβάσεις (φυσικά αναγνωρίζεται η απειρία και η ανωριμότητά τους και οι νεαροί (10-17 χρόνων) αντιμετωπίζονται λιγότερο σκληρά από τους ενήλικες)
Σε όλες τις δικαιοδοσίες τα παιδιά κάτω των 10 ετών, δεν μπορούν να θεωρηθούν νομικά υπεύθυνα για τις πράξεις τους.
Μια σειρά μέτρων αποσκοπεί στην προστασία της ιδιωτικής ζωής και στον περιορισμό του στιγματισμού των ανηλίκων.
Απαγορεύσεις σχετικά με την ονομασία των ανηλίκων παραβατών σε ποινικές διαδικασίες, για παράδειγμα, υπάρχουν σε όλες τις δικαιοδοσίεςΣε ορισμένες περιπτώσεις, οι καταδίκες των ανηλίκων ενδέχεται να μην καταγράφονται.
Η στρατηγική αυτή αποβλέπει στην αποφυγή του στιγματισμού των ανηλίκων και στην παροχή βοήθειας στους ανηλίκους ώστε να «μεγαλώσουν» από το έγκλημα και όχι να εδραιωθούν στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης.
Η θεωρία της επισήμανσης, η οποία εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1960, προβλέπει ότι οι νέοι που χαρακτηρίζονται ως «εγκληματικοί» από το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης είναι πιθανό να ανταποκριθούν σε αυτό το "στίγμα"
Ο στιγματισμός που δημιουργείται από το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης παράγει επομένως μια αυτοκατευθυνόμενη προφητεία - οι νέοι που χαρακτηρίζονται ως εγκληματίες αναλαμβάνουν την ταυτότητα ενός εγκληματία.
Σε όλες τις νομοθεσίες σχετικά με τη δικαιοσύνη ανηλίκων, η κράτηση θεωρείται έσχατη λύση για τους ανήλικους. Αυτό αντικατοπτρίζει τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών (1989) για τα δικαιώματα του παιδιού .
Είναι ευρέως αποδεκτό ότι ορισμένες αντιδράσεις ποινικής δικαιοσύνης σε παραβάσεις, όπως η φυλάκιση, είναι εγκληματικές. δηλαδή, ενθαρρύνουν την περαιτέρω εγκληματικότητα. Είναι, για παράδειγμα, αποδεκτό ότι οι φυλακές είναι «πανεπιστήμια του εγκλήματος» που επιτρέπουν στους παραβάτες να μάθουν περισσότερες στρατηγικές και δεξιότητες, και να δημιουργούν και να διατηρούν εγκληματικά δίκτυα.
Αυτό μπορεί να ισχύει ιδιαίτερα για τους ανήλικους, οι οποίοι, λόγω της ανωριμότητάς τους, είναι ιδιαίτερα επιρρεπείς στο να επηρεάζονται από τους συνομηλίκους τους.
***************************************************************
Γεννιέται κάποιος εγκληματίας ή «γίνεται»;
[ Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι μοιραία προδιατεθειμένοι να διαπράξουν εγκλήματα; Εγκληματικό γονίδιο, προγραμματισμένη ορμόνη, βιολογικές ρίζες της βίας. Τι όμως ακριβώς κληρονομείται; Η εγγραφή του Καλού και του Κακού στο DNA μας;

https://giannispanousis.gr/politics/interviews/i95/ ]
************************************
Οι εγκληματικοί νέοι γεννιούνται με κάποιες γενετικά καθορισμένες προδιαθέσεις.
Οι προδιαθέσεις αυτές ενισχύονται ή περιορίζονται από το περιβάλλον που αναπτύσσονται.
Τα όρια το πού δηλαδή σταματά και το που ξεκινά η επιρροή του γενετικού υλικού δεν είναι γνωστά, γεγονός που δημιουργεί ηθικά ζητήματα, κυρίως στην περίπτωση που μπορεί να αποδειχθεί ότι, το γενετικό υλικό παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Αν ο άνθρωπος επηρεάζεται ισχυρά από το γενετικό του υλικό, μήπως θα έπρεπε να επεμβαίνουμε στο γενετικό του υλικό?
Ψυχολόγοι καταλήγουν ότι ο άνθρωπος δεν γεννιέται Tabula rasa (λευκός πίνακας)
Το περιβάλλον παίζει ρόλο στην ανάπτυξη κάποιων χαρακτηριστικών αλλα σε ποιόν βαθμό? Τί είναι ισχυρότερο δηλαδή, η κληρονομική προδιάθεση ή η επίδραση των εμπειριών και του περιβάλλοντος.
Σημαντικό είναι επίσης ότι την πιό άμεση επίδραση την δέχεσαι από άτομα με παρόμοιο γενετικό υλικό με σένα, την οικογένειά σου. Δεν έχεις μόνο την συμπεριφορά από τα γονίδια σου αλλά και από την οικογένειά σου (δηλαδή διπλή επίδραση του γενετικού υλικού 😕).
Σίγουρα ισχύει η γονιδιακή προδιάθεση το θέμα είναι σε ποιό βαθμό και είναι γνωστό ότι, σε τέτοια ζητήματα κάποιες γενιές "παραλείπονται"...
Ωστόσο αν δεχθούμε την Χριστιανική αντίληψη, αφού όλοι προερχόμαστε από τον Κάϊν γιατί δε γίναμε δολοφόνοι?
φυσικά αναφερόμαστε στο ψυχικό DNA και δεν στεκόμαστε μόνο στα γονιδιακά κληροδοτήματα, τουλάχιστον άμεσα απ'το γονιό. 'Αλλωστε ούτε η φυσιολογία του σώματος εγκλωβίζεται στα γονεϊκά.
το γεγονός ότι κάποιος σκοτώνει για να νιώσει τη μυρωδιά του θανάτου και ηδονίζεται όταν δολοφονεί έναν συνάνθρωπο, μας προδιαθέτει να σκεφτούμε ότι πρόκειται για έναν "εκ γενετής" φονιά. Γεννήθηκε με τα φονικά ένστικτα εντυπωμένα μέσα του.
κάποια πράγματα μπορεί να είναι "προκαθορισμένα" στον ψυχικό κώδικα.

hellenicrevenge.blogspot.com