Forbes: Με εμπορικό πόλεμο ή χωρίς, το Πεκίνο δεν μπορεί παρά να αγοράζει αμερικανικά ομόλογα

Του Panos Mourdoukoutas
Η Κίνα φαίνεται να μη φοβάται έναν εμπορικό πόλεμο με τις ΗΠΑ. Και έχει πολλά μέσα στη διάθεσή της για να πολεμήσει σε αυτόν τον πόλεμο, όπως το να περιορίσει την αγορά αμερικανικών κρατικών ομολόγων, ή ακόμα χειρότερα, να "ξεπουλήσει” τα αμερικανικά ομόλογα που διακρατεί. Εξάλλου, διατηρεί τη μεγαλύτερη ποσότητα αμερικανικών κρατικών ομολόγων, συνολικού ύψους 1,17 τρισ. δολαρίων από τον Ιανουάριο του 2018.


Αλλά η Κίνα δεν θα χρησιμοποιήσει ποτέ αυτό το όπλο - γιατί έχει πολύ σημαντικούς λόγους να συνεχίσει να αγοράζει τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα. Συγκεκριμένα, λόγω του εμπορικού της πλεονάσματος με την Αμερική.
Το πλεόνασμα αυτό ανήλθε σε 385 δισ. δολάρια το 2016.
Αυτό σημαίνει ότι η Κίνα έχει πλεόνασμα αμερικανικών δολαρίων που καταλήγουν στα χέρια των Κινέζων εξαγωγέων. Αλλά καθώς αυτοί οι εξαγωγείς πρέπει να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους σε τοπικό νόμισμα, μεταφέρουν τα αμερικανικά δολάρια στις τοπικές τράπεζες και τα μετατρέπουν σε γουάν. Τελικά, αυτά τα δολάρια καταλήγουν στην Τράπεζα της Κίνας (BOC), η οποία παρέχει γουάν στις τοπικές τράπεζες.
Με τη σειρά της, η BOC έχει δύο επιλογές. Μία από αυτές είναι να κρατήσει αυτά τα δολάρια ως αποθεματικά και να μην κερδίσει τίποτα. Η άλλη επιλογή είναι να χρησιμοποιήσετε αυτά τα χρήματα για να αγοράσει αμερικανικά κρατικά ομόλογα και να κερδίσει ένα επιτόκιο που μπορεί να αξίζει δισεκατομμύρια δολάρια.
Αλλά υπάρχει κι ένα άλλο, μεγαλύτερο όφελος, που συνδέεται με τη δεύτερη αυτή επιλογή της Κίνας. Η μετατροπή του γουάν σε δολάρια βοηθά να διατηρηθεί το γουάν τεχνητά σε χαμηλό επίπεδο έναντι του δολαρίου και τις κινεζικές εξαγωγές προς τις ΗΠΑ τεχνητά υψηλές.
Αυτό είναι κάτι που η Κίνα χρειάζεται απεγνωσμένα, καθώς εξακολουθεί να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στις εξαγωγές για να διατηρεί υψηλά τα ποσοστά ανάπτυξης και απασχόλησης.
Βέβαια, αξίζει να εξετάσει κανείς τι θα συνέβαινε αν η Κίνα σταματούσε να αγοράζει τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα - ή ακόμα χειρότερα, αν άρχιζε να τα πουλάει.
Δύο πράγματα. Πρώτον, τα μακροπρόθεσμα επιτόκια των ΗΠΑ θα "εκτοξεύονταν”, τουλάχιστον προσωρινά, συνθλίβοντας τις παγκόσμιες χρηματοπιστωτικές αγορές και ιδιαίτερα τις αναδυόμενες. Αυτό συμβαίνει επειδή μια αύξηση των επιτοκίων θα ανέστρεφε το αρμπιτράζ επιτοκίων (carry trade) του δολαρίου - τις ροές κεφαλαίων από τις ΗΠΑ όπου τα επιτόκια είναι χαμηλά προς τις αναδυόμενες αγορές, όπου τα επιτόκια είναι υψηλά, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας.
Δεύτερον, το γουάν θα ενισχυόταν έναντι του δολαρίου, πλήττοντας τις εξαγωγές της Κίνας, την οικονομική ανάπτυξη και την απασχόληση.
Εν τω μεταξύ, οι σύμμαχοι της Αμερικής, όπως η Ιαπωνία και η Σαουδική Αραβία, θα μπορούσαν να επέμβουν και να αγοράσουν τα αμερικανικά κρατικά ομόλογα που θα πουλούσε η Κίνα. Το ίδιο ισχύει και με την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, η οποία μπορεί να τυπώσει δολάρια.
Φαίνεται λοιπόν ότι ο περιορισμός της αγοράς των αμερικανικών κρατικών ομολόγων - ή ακόμη και η πώλησή τους - δεν είναι μια αποτελεσματική πολιτική για να πλήξει η Κίνα τις ΗΠΑ σε περίπτωση εμπορικού πολέμου.
Και η τακτική αυτή θα μπορούσε να "εκπυρσοκροτήσει” κατά του Πεκίνου.
Οι χρηματοπιστωτικές αγορές φαίνεται να το γνωρίζουν αυτό πολύ καλά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουν επικεντρωθεί σε άλλους παράγοντες (π.χ. στην άνοδο των βραχυπρόθεσμων επιτοκίων) παρά στην προοπτική ενός εμπορικού πολέμου μεταξύ Αμερικής και Κίνας. Η απόδοση των 10ετών ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου έχει υποχωρήσει περισσότερο, παρά έχει ενισχυθεί πρόσφατα.
Πηγή