Μέχρι να φύγουμε χρειαζόμαστε προτάσεις για τον τρόπο που μένουμε στο ευρό!
Η θεση της εξόδου από το ευρώ και την ΕΕ ειναι άγονη θεση για το σήμερα. Δεν παράγει προγράμματα θέσεις και πολιτική για το σήμερα άλλα για μετά την έξοδο.
Σημειολογικά η θεση της εξόδου από το ευρό βρίσκεται στο τέρμα ενός δρόμου, και από το σημείο εκείνο ξεκινούν τα προγράμματα όλων των κομμάτων και των πολιτικών που υιοθέτησαν αυτή την θεση.
Εδώ λοιπόν έχουμε καποια προφανή σημεία:
Είναι προφανές ότι πρέπει να προγραμματίζουμε και να σχεδιάζουμε την έξοδο, αλλά είναι εξίσου προφανές ότι δεν ειναι ορατή η έξοδος αυτή την στιγμή ούτε πιθανή στην επόμενη τετραετία.
Άρα δεν μπορούμε να κινούμαστε με μια στείρα θεση που θα εφαρμοστεί στο απώτερο αύριο. Χρειαζόμαστε κάτι ρεαλιστικό για όλο αυτό το διαστημα που θα είμαστε στο ευρώ και στην ευρώπη.
Ρεαλιστικές προτάσεις για το σήμερα και το ορατό μέλλον. Θέσεις με άξονα τον ευρώ προβληματισμό και τον ευρωσκεπτικισμό. Προτάσσεις που θα συγκροτήσουν τελικά ένα όραμα για την χώρα ανεξάρτητα της παραμονής ή της εξόδου.
Όραμα από το οποίο θα προκύπτει το πλαίσιο, οι όροι, οι πολιτικές κατευθύνσεις, οι κόκκινες γραμμές της χώρας και τα εθνικά αναχώματα στις όποιες διαλυτικές πολιτικές επιλογές των ευρωπαιων «εταίρων»! Θέσεις και επεξεργασίες πίσω από τις όποιες δεν θα τολμήσει κινηθεί κάνεις γιατί ο λαός μας θα ειναι ευαισθητοποιημένος
Απόκειται στις δυναμεις που έχουν καταθέσει την άρνηση τους στην Ευρώπη στο δημοψήφισμα του 2015 να συντάξουν αυτό το πρόγραμμα!
Αν δεν το καταθέσουν αυτές οι δυναμεις δεν θα το καταθέσει κάνεις άλλος, γιατί η σύνταξη ενός τέτοιου πλαισίου παραμονής θα οδηγούσε σε ευαισθητοποίηση της ελληνικής κοινής γνώμης για τον τρόπο παραμονής.
Αν δεν καταθέσουμε εμείς τις προτάσεις οι ευρωπαιστες απλά θα μας καταστρέψουν.
Διότι εξίσου στείρα και αντιπαραγωγική ειναι και η θεση του «πάση θυσία στο ευρω» που εκφράζεται από τις δυνάμεις της ευρωπαϊκής κατάφασης. Ούτε αυτή η θεση παράγει βιώσιμες πολιτικές για την χώρα αλλά την καθιστά φτωχό ακόλουθο και ταπεινό υπηρέτη των ξένων.
Και ειναι αλήθεια ότι με αυτές τις δυο στείρες θέσεις της εξόδου και της παραμονής η Ελλάδα κινείται από την ένταξη της στην ΕΟΚ και είδαμε που κατέληξε.
Ενώ χρειαζόμαστε προτάσεις για τον τρόπο που μένουμε. Προτάσεις που θα χρησιμοποιηθούν μεχρι να γίνει πλειοψηφια το αίτημα για να φύγουμε αφενός και αφετέρου για να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη για το τρόπο, το κόστος, και το καταστροφικό της παραμονής.
Η προέλευση η ιδεολογία και το υπόβαθρο του καθενός από εμάς θα οριοθετήσει τον άξονα και την κατεύθυνση που θα κινούνται οι οποίες προτάσεις του.
Αρκεί όμως να ειναι ρεαλιστικές, γιατί η μη εφαρμόσιμες προτάσεις καταλήγουν άγονες.
Το χειρότερό όμως ειναι ότι όταν ανεφάρμοστες προτάσεις συγκρουστούν με τον ρεαλισμό καταλήγουν σε κωλοτουμπες σαν του Τσιπρα και τραγωδίες σαν του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό πρεπε να ληφθεί υπόψη.
Γιάννης Παπαϊωάννου
Σημειολογικά η θεση της εξόδου από το ευρό βρίσκεται στο τέρμα ενός δρόμου, και από το σημείο εκείνο ξεκινούν τα προγράμματα όλων των κομμάτων και των πολιτικών που υιοθέτησαν αυτή την θεση.
Εδώ λοιπόν έχουμε καποια προφανή σημεία:
Είναι προφανές ότι πρέπει να προγραμματίζουμε και να σχεδιάζουμε την έξοδο, αλλά είναι εξίσου προφανές ότι δεν ειναι ορατή η έξοδος αυτή την στιγμή ούτε πιθανή στην επόμενη τετραετία.
Άρα δεν μπορούμε να κινούμαστε με μια στείρα θεση που θα εφαρμοστεί στο απώτερο αύριο. Χρειαζόμαστε κάτι ρεαλιστικό για όλο αυτό το διαστημα που θα είμαστε στο ευρώ και στην ευρώπη.
Ρεαλιστικές προτάσεις για το σήμερα και το ορατό μέλλον. Θέσεις με άξονα τον ευρώ προβληματισμό και τον ευρωσκεπτικισμό. Προτάσσεις που θα συγκροτήσουν τελικά ένα όραμα για την χώρα ανεξάρτητα της παραμονής ή της εξόδου.
Όραμα από το οποίο θα προκύπτει το πλαίσιο, οι όροι, οι πολιτικές κατευθύνσεις, οι κόκκινες γραμμές της χώρας και τα εθνικά αναχώματα στις όποιες διαλυτικές πολιτικές επιλογές των ευρωπαιων «εταίρων»! Θέσεις και επεξεργασίες πίσω από τις όποιες δεν θα τολμήσει κινηθεί κάνεις γιατί ο λαός μας θα ειναι ευαισθητοποιημένος
Απόκειται στις δυναμεις που έχουν καταθέσει την άρνηση τους στην Ευρώπη στο δημοψήφισμα του 2015 να συντάξουν αυτό το πρόγραμμα!
Αν δεν το καταθέσουν αυτές οι δυναμεις δεν θα το καταθέσει κάνεις άλλος, γιατί η σύνταξη ενός τέτοιου πλαισίου παραμονής θα οδηγούσε σε ευαισθητοποίηση της ελληνικής κοινής γνώμης για τον τρόπο παραμονής.
Αν δεν καταθέσουμε εμείς τις προτάσεις οι ευρωπαιστες απλά θα μας καταστρέψουν.
Διότι εξίσου στείρα και αντιπαραγωγική ειναι και η θεση του «πάση θυσία στο ευρω» που εκφράζεται από τις δυνάμεις της ευρωπαϊκής κατάφασης. Ούτε αυτή η θεση παράγει βιώσιμες πολιτικές για την χώρα αλλά την καθιστά φτωχό ακόλουθο και ταπεινό υπηρέτη των ξένων.
Και ειναι αλήθεια ότι με αυτές τις δυο στείρες θέσεις της εξόδου και της παραμονής η Ελλάδα κινείται από την ένταξη της στην ΕΟΚ και είδαμε που κατέληξε.
Ενώ χρειαζόμαστε προτάσεις για τον τρόπο που μένουμε. Προτάσεις που θα χρησιμοποιηθούν μεχρι να γίνει πλειοψηφια το αίτημα για να φύγουμε αφενός και αφετέρου για να ευαισθητοποιηθεί η κοινή γνώμη για το τρόπο, το κόστος, και το καταστροφικό της παραμονής.
Η προέλευση η ιδεολογία και το υπόβαθρο του καθενός από εμάς θα οριοθετήσει τον άξονα και την κατεύθυνση που θα κινούνται οι οποίες προτάσεις του.
Αρκεί όμως να ειναι ρεαλιστικές, γιατί η μη εφαρμόσιμες προτάσεις καταλήγουν άγονες.
Το χειρότερό όμως ειναι ότι όταν ανεφάρμοστες προτάσεις συγκρουστούν με τον ρεαλισμό καταλήγουν σε κωλοτουμπες σαν του Τσιπρα και τραγωδίες σαν του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό πρεπε να ληφθεί υπόψη.
Γιάννης Παπαϊωάννου
Σχόλια