Νεοναζιστικές γκρούπες τρομάζουν την Ευρώπη

Γράφει ο Δημήτρης Χρυσικόπουλος


Η ελληνική Combat 18 ξαναφέρνει στο προσκήνιο τους Ευρωπαίους ναζιστές
Οι συλλήψεις των έντεκα φερόμενων ως μελών της νεοναζιστικής τρομοκρατικής οργάνωσης Combat 18 Hellas άνοιξε ξανά στην Ελλάδα – μετά την «επισημοποίηση» της παρουσίας της Χρυσής Αυγής στην πολιτική ζωή του τόπου – το βρομερό «τενεκεδάκι με σκουλήκια» της ακροδεξιάς δράσης στη χώρα – κι όχι μόνο.



Τα ευρήματα της αστυνομίας σε σπίτια συλληφθέντων, τα οποία καταδεικνύουν ότι η Combat 18 σκόπευε να… αναβαθμίσει τη δράση της, καθώς φαίνεται ότι τα μέλη της σχεδίαζαν να κατασκευάσουν την εκρηκτική ύλη ANFO και να πραγματοποιήσουν βομβιστικές επιθέσεις, προκαλεί ανατριχίλα, αλλά, δυστυχώς, φαίνεται ότι πλέον αποτελεί μια βαθύτερη απειλή, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για ολόκληρη την Ευρώπη, όπου σχεδόν παντού ξεφυτρώνουν σαν δηλητηριώδη μανιτάρια νεοφασιστικές/νεοναζιστικές οργανώσεις, αξιοποιώντας κάθε κοινωνικό και πολιτικό πρόβλημα για να ψαρέψουν νέους οπαδούς.

Παραρτήματα και «αντίζηλοι»


Δυστυχώς, το ελληνικό παρακλάδι της Combat 18 δεν είναι ένα τοπικό φαινόμενο. Η «μητρική» οργάνωση, η οποία ιδρύθηκε στη Βρετανία στα τέλη της δεκαετίας του 1980 γύρω από το νεοναζιστικών καταβολών και αντικομμουνιστικής ιδεολογίας πανκ ροκ συγκρότημα Skrewdriver, απέκτησε γρήγορα τεράστια φήμη στη χώρα, λόγω της συγκρουσιακής της ρητορικής κατά των πάντων: μετανάστες, αριστεροί, γκέι, μειονότητες, Ιρλανδοί, δεν υπήρχε κάποιος που να μην έχει δεχθεί απειλές ή επιθέσεις από την οργάνωση, ενώ ακόμα και το ακροδεξιό Βρετανικό Εθνικό Κόμμα (ΒΝΡ) δεν τη γλίτωσε από τη λυσσώδη κριτική των νεοναζί της Combat 18.

Τα πράγματα έγιναν τόσο επικίνδυνα, ώστε η αστυνομία αναγκάστηκε σε μια σειρά τεράστιων επιχειρήσεων από το 1998 ώς το 2000 να συλλάβει δεκάδες μέλη της Combat 18, ωστόσο η μόλυνση είχε ήδη εξαπλωθεί. Τοπικές οργανώσεις της Combat 18 (ας πούμε «θυγατρικές») έχουν εντοπιστεί στη Γερμανία, το Βέλγιο, τη Σερβία, σε διάφορες πολιτείες των ΗΠΑ, στην Αυστραλία, την Ολλανδία, τη Βόρεια Ιρλανδία και, φυσικά, πλέον, και στην Ελλάδα, ενώ στη Βρετανία υπάρχουν τουλάχιστον άλλες δύο νεοναζιστικές οργανώσεις (οι Λευκοί Λύκοι και η Φυλετική Ομάδα Εθελοντών) που θεωρείται ότι αποτελούνται από πρώην μέλη της Combat 18.

Παράλληλα, οι βρετανικές αρχές έχουν χαρακτηρίσει ως «τρομοκρατική οργάνωση» την Εθνική Δράση (National Action), μια εξαιρετικά μυστικοπαθή νεοναζιστική οργάνωση που ιδρύθηκε το 2013 και από τότε ξερνά ρατσιστικό, αντισημιτικό, αντιμεταναστευτικό μίσος σε κάθε ευκαιρία, ενώ δήλωσε ότι στέκεται στο πλευρό του Τόμας Μέιρ, του ακροδεξιού που δολοφόνησε τη βουλευτή των Εργατικών Τζο Κοξ. Από το φθινόπωρο του 2017 ώς σήμερα, η αστυνομία έχει συλλάβει τουλάχιστον 15 άτομα που σχετίζονται με την οργάνωση, κάποια εκ των οποίων υπηρετούσαν στον βρετανικό στρατό.

Ο άγριος Βορράς


Το ανησυχητικό είναι ότι ακόμα και σε χώρες ελεύθερες και ευημερούσες όπως οι σκανδιναβικές, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται αυξημένη δραστηριότητα νεοναζί, κάτω από την οργάνωση-ομπρέλα Σκανδιναβικό Κίνημα Αντίστασης, το οποίο εντοπίζεται στη Νορβηγία (Nordiske motstandsbevegelsen), τη Σουηδία (Nordiska Motstandsrörelsen), τη Δανία (Nordiske modstandsbevaegelse) και τη Φινλανδία (Pohjoismainen vastarintaliike).

Μάλιστα, στη Σουηδία έχει σχηματοποιηθεί και σε πολιτικό κόμμα, εξυμνώντας ανοιχτά τον Χίτλερ και τον Κορνέλιου Κοντρεάνου (Ρουμάνο υπερεθνικιστή πολιτικό και ιδρυτή της διαβόητης Σιδηράς Φρουράς, μιας από τις χειρότερες φασιστικές παραστρατιωτικές οργανώσεις) και επιδιώκοντας την εγκαθίδρυση – ακόμα και με πραξικόπημα – νεοναζιστικής διακυβέρνησης στη χώρα.

Αντίστοιχες στοχεύσεις έχουν τα μέλη της οργάνωσης και στις υπόλοιπες χώρες της Σκανδιναβίας, με αποτέλεσμα οι Αρχές να προσπαθούν να τα ελέγξουν, είτε μέσω αστυνομικών επιχειρήσεων είτε θέτοντας εκτός νόμου την ίδια την οργάνωση, όπως συνέβη στη Φινλανδία, αν και η απόφαση έχει εφεσιβληθεί.

Η δράση της οργάνωσης περιλαμβάνει βομβιστικές επιθέσεις σε κτήρια όπου κατοικούν μετανάστες, ξυλοδαρμούς, απειλές και διαδηλώσεις-επιδείξεις δύναμης σε διάφορες πόλεις. Ήδη, κάποια μέλη της οργάνωσης… ξεκουράζονται σε φυλακές, ωστόσο, δυστυχώς, φαίνεται να ισχυροποιείται (στη Νορβηγία ο ψυχοπαθής Άντερς Μπρέιβικ θεωρείται εμβληματική φυσιογνωμία για την οργάνωση).

Ο εφιάλτης ξαναζεί στη Γερμανία


Στη Γερμανία, παρά το γεγονός ότι ο νόμος δεν αφήνει και πολλά περιθώρια, από το 2000 και εντεύθεν παρατηρείται αυξητική τάση στη δράση νεοναζιστικών ομάδων, με πιο διαβόητη την NSU, τα μέλη της οποίας είναι υπεύθυνα για ληστείες τραπεζών, βομβιστικές επιθέσεις και δολοφονίες σε περιοχές και σπίτια μεταναστών, καθώς και τον φόνο μιας αστυνομικού. Δύο από τα τρία μέλη που αποτελούσαν τον πυρήνα της NSU αυτοκτόνησαν στη διάρκεια μιας αποτυχημένης ληστείας τράπεζας το 2011, ενώ το τρίτο, η Μπεάτε Τσάπε, δικάζεται για συμμετοχή σε δέκα ανθρωποκτονίες.

Το 2014 στο Μόναχο τέσσερις Γερμανοί ίδρυσαν – σε μπαρ, προφανώς για να μιμηθούν το bierhalle putz του Χίτλερ – την οργάνωση OSS και άρχισαν να στρατολογούν μέλη και να μαζεύουν οπλισμό για να επιτεθούν σε άσυλο προσφύγων στη Σαξονία. Τελικά το σχέδιό τους έληξε άδοξα, με τη σύλληψη των αρχηγών το 2015.

Πάντως, ο μεγαλύτερος πονοκέφαλος για τις γερμανικές αρχές ακούει στο όνομα Pegida (αρκτικόλεξο των λέξεων Patriotische Europäer gegen die Islamisierung des Abendlandes, ήτοι Πατριώτες Ευρωπαίοι κατά του Εξισλαμισμού της Δύσης), μια αντιμεταναστευτική ακροδεξιά οργάνωση που ιδρύθηκε στη Δρέσδη το 2014 και από τότε φροντίζει να κάνει την παρουσία της εμφανή με ογκώδεις διαδηλώσεις, καλώντας την κυβέρνηση να διώξει τους μετανάστες από τη χώρα και να εφαρμόσει τους νόμους. Χαρακτηριστικό της ιδεολογίας της Pegida (η οποία έχει αρχίσει να εμφανίζεται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες) είναι το γεγονός ότι ο αρχηγός της, Λουτς Μπάχμαν, υποχρεώθηκε να παραιτηθεί το 2015, όταν σε αναρτήσεις του στο Facebook χρησιμοποίησε υβριστικές εκφράσεις για τους μετανάστες και πόζαρε ως… μετενσάρκωση του Χίτλερ, ωστόσο, λιγότερο από έναν μήνα αργότερα, επανήλθε στη θέση του.

Πίσω από το «παραπέτασμα»


Νεοφασιστικές και νεοναζιστικές οργανώσεις ξεπηδούν και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος. Στην Ουκρανία ο Δεξιός Τομέας αποτελεί μια ακροδεξιά οργάνωση-ομπρέλα, κάτω από την οποία μπήκαν και διάφορες νεοφασιστικές οργανώσεις, με τον δυτικό Τύπο να χαρακτηρίζει το κόμμα ως «ακροδεξιό οριακά φασιστικό», αν και κάποια ηγετικά στελέχη του επιχείρησαν να αποποιηθούν αυτούς τους χαρακτηρισμούς.

Στη Σλοβακία, από το 2013 ώς το 2017 ανερχόμενο πολιτικό αστέρι θεωρήθηκε ο Μάριαν Κοτλέμπα, ο οποίος στο παρελθόν συνήθιζε να εμφανίζεται μαζί με τους οπαδούς του με μιλιταριστικές στολές, εξέφραζε θαυμασμό για τον κυβερνήτη της Σλοβακίας επί ναζιστικής κατοχής Γιόζεφ Τίσο και εξαπέλυε αντισημιτικό βιτριόλι. Ως κυβερνήτης της επαρχίας Μπάνσκα Μπίστρικα, ο Κοτλέμπα έβγαλε τη στολή και έστρεψε τα βέλη του κατά των Ρομά κατοίκων της περιοχής, ωστόσο στις εκλογές του 2017 ηττήθηκε από ανεξάρτητο υποψήφιο. Το κόμμα του, πάντως, παραμένει στη Βουλή της χώρας με 14 αντιπροσώπους.

Στη Ρωσία, αν και σε εμφανή παρακμή, η Ρωσική Εθνική Ενότητα του Αλεξάντερ Μπαρκάσοφ έχει χαρακτηριστεί ως κόμμα με νεοναζιστικά χαρακτηριστικά, ενώ διατηρεί δραστηριότητες και στην Ουκρανία.


ΠΗΓΗ: topontiki