Παραγωγή πληροφοριών – η μετάβαση προς την αυτοματοποίηση (Εισαγωγή)




Οι υπηρεσίες πληροφοριών έχουν ως επίσημη αποστολή τη συλλογή, επεξεργασία και γνωστοποίηση στις αρμόδιες αρχές των κρίσιμων πληροφοριών (εθνικού ή στενά οικονομικού ενδιαφέροντος).

Το τελικό τους προϊόν προκύπτει από ένα σύνολο ενεργειών που εκτελούνται με μία προτυποποιημένη ακολουθία και τροφοδοτεί με πληροφορίες έναν οργανισμό (ή τον αντίπαλό του), με σκοπό τη συναγωγή συμπερασμάτων.

Επιχειρησιακά, το προϊόν αφορά στα μέσα, στο κίνητρο και τις δυνατότητες των φορέων μιάς απειλής.

Σε όλες τις περιπτώσεις, οι πληροφορίες που προσκομίζονται στοχεύουν στην πρόσκτηση ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων.

Υπάρχουν δύο γενικές κατηγορίες πληροφοριών:
α. Οι στρατηγικές (οι πληροφορίες που παράγονται για τη στήριξη ζωτικών αποφάσεων μακροχρόνιας σημασίας. Η διαδικασία παραγωγής στρατηγικών πληροφοριών είναι ευρεία και απαιτεί πολλαπλά συνεκτιμημένα δεδομένα που σχετίζονται με διαφορετικούς τομείς).
β. Οι επιχειρησιακές (περιορισμένης διάρκειας ζωής που αξιοποιούνται ταχέως και ασχολούνται με εξειδικευμένα τρέχοντα ζητήματα και δυνατότητες)

Η προτυποποιημένη ακολουθία – Τα 5 βήματα του κύκλου παραγωγής πληροφοριών

1. Προγραμματισμός και κατεύθυνση

Πρόκειται για τον καθορισμό και την ιεράρχηση απαιτήσεων και προτεραιοτήτων που σχετίζονται με την παραγωγή πληροφοριών.

Οι δυνατότητες παραγωγής πληροφοριών είναι περιορισμένες (όπως και οποιοσδήποτε άλλος πόρος) κι αυτό το γεγονός επιβάλει την ορθολογική εστίαση εκεί που θα υπάρξει το μεγαλύτερο δυνατό όφελος.

Κατά τη διάρκεια του προγραμματισμού είναι θεμελιώδους σημασίας η διευκρίνιση του είδος των πληροφοριών που θα συγκεντρωθούν.

Επιπλέον, είναι απαραίτητο να καθορισθούν οι ειδικές διαδικασίες, η στελέχωση (αποσαφήνηση ιεραρχίας, καθηκόντων και ευθυνών) και τα μέσα που θα υποστηρίξουν τα επόμενα βήματα της διαδικασίας.



2. Συλλογή

Το 2ο βήμα συμπεριλαμβάνει όλες τις διαφορετικές δραστηριότητες (κυρίως την έρευνα) που σχετίζονται με τη συλλογή δεδομένων για την ικανοποίηση των απαιτήσεων που έχουν καθοριστεί.

Η συλλογή μπορεί να γίνει είτε με τεχνικά είτε ανθρώπινα μέσα και εστιάζει σε διάφορες πηγές. Πρόκειται συνήθως για πρόσωπα, δημοσιεύματα, αρχεία κλπ.

Μόλις συγκεντρωθούν, οι πληροφορίες συσχετίζονται, επαληθεύονται (κατά το δυνατόν) και διαβιβάζονται στα πρόσωπα που απασχολούνται με την επεξεργασία.

3. Επεξεργασία

Κατά το 3ο βήμα, τα συλλεχθέντα ακατέργαστα δεδομένα αρχίζουν να ερμηνεύονται, να μεταφράζονται και να τυποποιούνται. Κατά μία έννοια, πρόκειται για τη μετατροπή ακατέργαστων δεδομένων σε αξιοποιήσιμες πληροφορίες.

4. Ανάλυση

Αρχικά πρόκειται για την περαιτέρω βελτίωση της μορφής των πληροφοριών που παρήχθησαν στο προηγούμενο βήμα και την συγχώνευσή τους όπου αυτή κρίνεται ορθή. Κατόπιν, η ανάλυση στοχεύει στην αξιολόγηση και την πρόβλεψη γεγονότων και αποτελεσμάτων. Η ανάλυση οφείλει να είναι:
α. αντικειμενική
β. έγκαιρη
γ. ακριβής

Για την αντικειμενική παραγωγή πληροφοριών, οι αναλυτές εφαρμόζουν τέσσερις βασικούς τύπους συλλογισμών:
Επαγωγή,
αφαίρεση,
απαγωγή και
επιστημονική μέθοδος.

Επιπλέον, επειδή η προκατάληψη και οι λανθασμένες αντιλήψεις μπορούν να επηρεάσουν την ανάλυση, οι αναλυτές οφείλουν να είναι γνώστες των διάφορων «αναλυτικών παγίδων».

Αν όλα πάνε «κατ’ ευχήν», θα παραχθούν πληροφορίες προστιθέμενης αξίας, προσαρμοσμένες σε μια συγκεκριμένη ανάγκη.

5. Διάδοση και ολοκλήρωση

Η παράδοση του τελικού προϊόντος στους αιτούντες τις πληροφορίες (μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, και με πολλές διαβαθμίσεις εμπιστευτικότητας, αυτοματοποιημένα ή επιλεκτικά).

Σημείωση: Είναι προφανές πως στη σημερινή μηχανοποιημένη εποχή η Τεχνητή Νοημοσύνη εμπλέκεται όλο και περισσότερο στην παραγωγή πληροφοριών. Η μετάβαση προς την περαιτέρω αύξηση της αυτοματοποίησης της παραγωγής πληροφοριών συνοδεύεται από κινδύνους που θα εξεταστούν προσεχώς.

Πετροβούβαλος/Αβέρωφ
Εικόνα: «Tεχνητή Νοημοσύνη», έργο του Mehau Kulyk από το Fine Art America
Σχόλια