Η κατάσταση της τουρκικής οικονομίας, οδηγεί σε πόλεμο: Τι έχουμε να μάθουμε από τον Τσώρτσιλ

Γράφει ο Βασίλης Κοψαχείλης*

Η πρόσφατη απόφαση της κορυφαίας εταιρείας αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας Moody’s να υποβαθμίσει δραματικά το αξιόχρεο της Τουρκίας στις αγορές, ήταν για τους γνωρίζοντες μια αναμενόμενη κίνηση. Η κατάσταση στην τουρκική κοινωνία και οικονομία δεν πάει καθόλου καλά.



Οι αλματώδεις ρυθμοί ανάπτυξης των προηγούμενων ετών έχουν δώσει τη σκυτάλη σε μια κατάσταση στασιμότητας και κούρασης των ανθρώπων και των αριθμών στη χώρα. Οι νέοι με πανεπιστημιακές σπουδές δεν βρίσκουν δουλειά, η ανεργία αυξάνει, ο πληθωρισμός κινείται ετησίως με ρυθμούς άνω του 10%, η τουρκική λίρα συνεχώς διολισθαίνει και το ¼ του πληθυσμού της χώρας βρίσκεται κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας. Η Τουρκία δεν είναι μόνο η εικόνα που βλέπουν οι τουρίστες στα παράλια της Μικράς Ασίας.



Υπάρχει μια άλλη Τουρκία στα βάθη της Ανατολίας που ζει με άλλα δεδομένα και συνθήκες. Μέχρι χθες, αυτή η δεύτερη, πραγματική Τουρκία, δεν ήξερε πως ζει ο υπόλοιπος κόσμος. Σήμερα, χάρη στη δορυφορική τηλεόραση βλέπει τις διαφορές, αλλά ακόμη δεν μιλάει… Χαριστική βολή για την άσχημη κατάσταση που προδιαγραφόταν για την τουρκική οικονομία ήταν το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016 και τα όσα έχουν ακολουθήσει, καθώς και οι συχνές βομβιστικές επιθέσεις και ο πόλεμος που διεξάγει η Τουρκία στον βόρειο τομέα της Συρίας. Γεγονότα που επηρέασαν καθοριστικά τον τουρισμό που αφήνει ετησίως στην Τουρκία δεκάδες δις δολάρια.



Οι επιχειρηματίες του τουρισμού επίσημα δηλώνουν ευχαριστημένοι, όμως ανεπίσημα και στις ιδιωτικές τους συζητήσεις δηλώνουν έντονη ανησυχία και είναι αρκετά εκνευρισμένοι με τα όσα λέει και κάνει ο άλλοτε “ευεργέτης” πρόεδρός τους. Από τη μία, λοιπόν, έχουμε μια τουρκική κοινωνία σε αναβρασμό, ενώ από την άλλη έχουμε ένα ολοένα διογκούμενο μιλιταριστικό καθεστώς, διαιρεμένο μεταξύ πετσοκομμένων ΕΔ, ισχυρής στρατοχωροφυλακής και ακόμη πιο ισχυρών πραιτοριανών του καθεστώτος. Αυτό το μιλιταριστικό οικοδόμημα Ερντογάν καταλήγει σε μια πολεμική βιομηχανία στα χέρια ημετέρων στην οποία οδηγούνται πλέον τα έσοδα του τουρκικού κράτους. Αυτή η κατάσταση οδηγεί την Τουρκία στον πόλεμο. Η Ιστορία και η παρατήρηση αυτό διδάσκουν.



Η Συρία είναι απλά πρόβα τζενεράλε… Σε μας μένει να υπολογίσουμε το πότε ακριβώς θα είναι έτοιμος ο Ερντογάν να μας δημιουργήσει πραγματικό πρόβλημα. Προσωπικά πιστεύω ότι θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε από τη γείτονα μια πρωτοφανή για τα δεδομένα υβριδική απειλή για την οποία δυστυχώς δεν είμαστε επαρκώς, ιδεολογικά και πρακτικά εκπαιδευμένοι. Στην περίπτωση ωστόσο που η απειλή εκδηλωθεί με συμβατικό τρόπο, τότε έχουμε πολλά να διδαχθούμε από τον Ουίνστον Τσώρτσιλ.



Πολύ πριν αναλάβει τα ηνία της χώρας, τουλάχιστον από το 1936-7, ο Τσώρτσιλ συγκέντρωνε στοιχεία για τους ρυθμούς παραγωγής οπλικών συστημάτων της Ναζιστικής Γερμανίας και είχε υπολογίσει με σχετική ακρίβεια το πότε οι Γερμανοί θα αισθάνονταν έτοιμοι να ξεκινήσουν ένα γενικευμένο πόλεμο στην Ευρώπη. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό που έκανε ο Τσώρτσιλ, το κάνουν και οι αρμόδιοι στη χώρα μας… Τουλάχιστον να προσδιορίσουμε το χρόνο…



Ο Βασίλης Κοψαχείλης είναι Διεθνολόγος


[Πηγή] hellasjournal.com