Ο νόμος του Χάουζερ και το συνέδριο των Δελφών
Ο νόμος Χάουζερ στην οικονομία είναι αντίστοιχος του νόμου Μπόϋλε στην Φυσική, ο οποίος ανεκάλυψε ότι τα αέρια εξαπλούνται, καλύπτοντα όλον τον όγκο της φιάλης. Δίδαγμα: Εάν θέλετε περισσότερα δημόσια έσοδα, τότε βοηθήσατε το ΑΕΠ να αυξηθή.
Γράφει ο Κωνσταντίνος Κόλμερ
Πέρυσι, τα φορολογικά έσοδα (εκ) των επιχειρήσεων εν Ελλάδι μειώθηκαν κατά 13% στα 3,5 δισ. ευρώ από 4 δισ. το 2016, παρά τον ορυμαγδό νέων φόρων, επιβληθέντων υπό της σοσιαλεθνικής κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Συμφώνως με την ευρώφιλο εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, «η πτώση των δημοσίων εσόδων δείχνει ότι η πλειονότητα των επιχειρήσεων συνέχισε να καταγράφει ζημίες όπως και τα προηγούμενα χρόνια», δηλαδή τα χρόνια του ευρώ αλλ’ «αυτό είναι μία άλλη ιστορία» που θα έλεγεν ο Κήπλινγκ.
Σημασία έχει η πανθομολογουμένη διαπίστωσις ότι παρά την κατάργηση της φορολογικής απαλλαγής των νήσων από του ΦΠΑ και την επιβολή νέων φόρων επί του καφέ, των ηλεκτρονικών τσιγάρων, της μπίρας και του κρασιού, ως και τέλους στην συνδρομητική τηλεόραση, που όλα εξήντλησαν την φαρέτρα των φορατζήδων, τα δημόσια έσοδα όχι μόνο δεν αυξήθησαν αλλά εμειώθησαν αισθητώς.
Το φαινόμενο δεν ξενίζει τους ενημέρους. Όπως διεπίστωσε ο οικονομολόγος Κούρτ Χάουζερ, από τον Άγιο Φραγκίσκο, «ακόμη κι’ οι αμοιβάδες διδάσκονται με δοκιμές και λάθη αλλά τινές οικομολογούντες και πολιτικοί δεν μαθαίνουν απ’ τις αστοχίες των. Η (ΣΣ:σοσιαλιστική;) κυβέρνησις Ομπάμα προέβλεπε, ό,τι εάν ηύξανε τους φόρους του 2% των φορολογουμένων που αποκερδαίνουν άνω των 200.000 δολαρίων ετησίως, θα επετύγχανε να διευρύνει τα δημόσια έσοδα στις ΗΠΑ (ΣΣ: άνευ διαταράξεως της «κοινωνικής δικαιοσύνης»)«.
Ουδέν εξ αυτών βεβαίως επετεύχθη και μάλιστα στατιστικώς ο Χάουζερ διεπίστωσε ότι ούτε οι φόροι εισοδήματος μήτε εκ των κερδών κεφαλαίου επηρεάσθησαν από αυξήσεις των φορολογικών συντελεστών καθ’ όλην την μεταπολεμική περίοδον. Ουδέποτε υπερέβησαν το 19,5% του αμερικανικού ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος, ανεξαρτήτως της φοροκλίμακος.
Τούτο εξηγείται εκ του γεγονότος ότι υπάρχει κοινωνική αντίστασις στην φορολογία πέραν του 1/5 του εισοδήματος. Τα δημόσια έσοδα έκτοτε (το 1993 που το επεσήμανε ο Χάουζερ) αυξήθησαν στις ΗΠΑ αλλά τούτο οφείλεται στην εν τω μεταξύ… άνοδο του ΑΕΠ, εξ αιτίας της τεχνολογικής προόδου και της προκοπής των εργαζομένων. Δηλαδή από την ανταπόκριση των ιδιωτικών επενδύσεων και της εργασίας των «δουλευταράδων» Αμερικανών. Εξ ού και ο νόμος Χάουζερ στην οικονομία πού είναι αντίστοιχος του νόμου Μπόϋλε στην Φυσική, ο οποίος ανεκάλυψε ότι τ’ αέρια εξαπλούνται, καλύπτοντα όλον τον όγκο της φιάλης.
Οι «κηφήνες» του Πανεπιστημίου Αθηνών
Δίδαγμα: Εάν θέλετε περισσότερα δημόσια έσοδα, τότε βοηθήσατε το ΑΕΠ ν’ αυξηθή. Δηλαδή τις επιχειρήσεις και τους δουλευτάδες να παράγουν και να πωλούν αγαθά και χρήσιμες υπηρεσίες στην Αγορά και μην αυξάνετε τους φόρους – όπως καθ’ όλη την 44ετή μεταπολιτευτική περίοδο. Αλλά γιατί πρέπει να φορολογείται το επιπλέον ΑΕΠ αντί να αποταμιεύεται και να επενδύεται ως ιδιωτικός πλούτος;
Για να πληρώνονται δημόσιοι κηφήνες και κομματικοί εγκάθετοι; Επί παραδείγματι, το Πανεπιστήμιο Αθηνών ν’ απασχολεί 11.000 «συμβασιούχους επιστήμονες», πέραν των 2.000 καθηγητών, (α)-λεκτόρων και «διδακτικού προσωπικού», ως και των 1.000 διοικητικών υπαλλήλων και να πληρώνει 130.000 εντάλματα πληρωμών απ’ το εισόδημα του φορολογουμένου.
Τι είδους έργο παράγει η στρατιά αυτή; Πόσον αξίζει το κόστος που προστίθεται στο δημόσιον χρέος αφού τα κρατικά έσοδα είναι ελλειμματικά; (ΣΣ: 4 δισ. ευρώ το 2017). Ο Νόμος του Χάουζερ δεν απησχόλησε το συνέδριο των Δελφών, παρ’ ό,τι το ΕΚΠΑ είναι ο τρίτος εις μέγεθος εργοδότης του δημοσίου, μετά από τα υπουργεία (α)παιδείας και δημοσίας (α)τάξεως. Τούτο οφείλεται στο ότι ελησμονήθη το «Γνώθι Σαυτόν» στους Δελφούς. Πυθία.
slpress.gr
Γράφει ο Κωνσταντίνος Κόλμερ
Πέρυσι, τα φορολογικά έσοδα (εκ) των επιχειρήσεων εν Ελλάδι μειώθηκαν κατά 13% στα 3,5 δισ. ευρώ από 4 δισ. το 2016, παρά τον ορυμαγδό νέων φόρων, επιβληθέντων υπό της σοσιαλεθνικής κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Συμφώνως με την ευρώφιλο εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, «η πτώση των δημοσίων εσόδων δείχνει ότι η πλειονότητα των επιχειρήσεων συνέχισε να καταγράφει ζημίες όπως και τα προηγούμενα χρόνια», δηλαδή τα χρόνια του ευρώ αλλ’ «αυτό είναι μία άλλη ιστορία» που θα έλεγεν ο Κήπλινγκ.
Σημασία έχει η πανθομολογουμένη διαπίστωσις ότι παρά την κατάργηση της φορολογικής απαλλαγής των νήσων από του ΦΠΑ και την επιβολή νέων φόρων επί του καφέ, των ηλεκτρονικών τσιγάρων, της μπίρας και του κρασιού, ως και τέλους στην συνδρομητική τηλεόραση, που όλα εξήντλησαν την φαρέτρα των φορατζήδων, τα δημόσια έσοδα όχι μόνο δεν αυξήθησαν αλλά εμειώθησαν αισθητώς.
Το φαινόμενο δεν ξενίζει τους ενημέρους. Όπως διεπίστωσε ο οικονομολόγος Κούρτ Χάουζερ, από τον Άγιο Φραγκίσκο, «ακόμη κι’ οι αμοιβάδες διδάσκονται με δοκιμές και λάθη αλλά τινές οικομολογούντες και πολιτικοί δεν μαθαίνουν απ’ τις αστοχίες των. Η (ΣΣ:σοσιαλιστική;) κυβέρνησις Ομπάμα προέβλεπε, ό,τι εάν ηύξανε τους φόρους του 2% των φορολογουμένων που αποκερδαίνουν άνω των 200.000 δολαρίων ετησίως, θα επετύγχανε να διευρύνει τα δημόσια έσοδα στις ΗΠΑ (ΣΣ: άνευ διαταράξεως της «κοινωνικής δικαιοσύνης»)«.
Ουδέν εξ αυτών βεβαίως επετεύχθη και μάλιστα στατιστικώς ο Χάουζερ διεπίστωσε ότι ούτε οι φόροι εισοδήματος μήτε εκ των κερδών κεφαλαίου επηρεάσθησαν από αυξήσεις των φορολογικών συντελεστών καθ’ όλην την μεταπολεμική περίοδον. Ουδέποτε υπερέβησαν το 19,5% του αμερικανικού ακαθαρίστου εθνικού προϊόντος, ανεξαρτήτως της φοροκλίμακος.
Τούτο εξηγείται εκ του γεγονότος ότι υπάρχει κοινωνική αντίστασις στην φορολογία πέραν του 1/5 του εισοδήματος. Τα δημόσια έσοδα έκτοτε (το 1993 που το επεσήμανε ο Χάουζερ) αυξήθησαν στις ΗΠΑ αλλά τούτο οφείλεται στην εν τω μεταξύ… άνοδο του ΑΕΠ, εξ αιτίας της τεχνολογικής προόδου και της προκοπής των εργαζομένων. Δηλαδή από την ανταπόκριση των ιδιωτικών επενδύσεων και της εργασίας των «δουλευταράδων» Αμερικανών. Εξ ού και ο νόμος Χάουζερ στην οικονομία πού είναι αντίστοιχος του νόμου Μπόϋλε στην Φυσική, ο οποίος ανεκάλυψε ότι τ’ αέρια εξαπλούνται, καλύπτοντα όλον τον όγκο της φιάλης.
Οι «κηφήνες» του Πανεπιστημίου Αθηνών
Δίδαγμα: Εάν θέλετε περισσότερα δημόσια έσοδα, τότε βοηθήσατε το ΑΕΠ ν’ αυξηθή. Δηλαδή τις επιχειρήσεις και τους δουλευτάδες να παράγουν και να πωλούν αγαθά και χρήσιμες υπηρεσίες στην Αγορά και μην αυξάνετε τους φόρους – όπως καθ’ όλη την 44ετή μεταπολιτευτική περίοδο. Αλλά γιατί πρέπει να φορολογείται το επιπλέον ΑΕΠ αντί να αποταμιεύεται και να επενδύεται ως ιδιωτικός πλούτος;
Για να πληρώνονται δημόσιοι κηφήνες και κομματικοί εγκάθετοι; Επί παραδείγματι, το Πανεπιστήμιο Αθηνών ν’ απασχολεί 11.000 «συμβασιούχους επιστήμονες», πέραν των 2.000 καθηγητών, (α)-λεκτόρων και «διδακτικού προσωπικού», ως και των 1.000 διοικητικών υπαλλήλων και να πληρώνει 130.000 εντάλματα πληρωμών απ’ το εισόδημα του φορολογουμένου.
Τι είδους έργο παράγει η στρατιά αυτή; Πόσον αξίζει το κόστος που προστίθεται στο δημόσιον χρέος αφού τα κρατικά έσοδα είναι ελλειμματικά; (ΣΣ: 4 δισ. ευρώ το 2017). Ο Νόμος του Χάουζερ δεν απησχόλησε το συνέδριο των Δελφών, παρ’ ό,τι το ΕΚΠΑ είναι ο τρίτος εις μέγεθος εργοδότης του δημοσίου, μετά από τα υπουργεία (α)παιδείας και δημοσίας (α)τάξεως. Τούτο οφείλεται στο ότι ελησμονήθη το «Γνώθι Σαυτόν» στους Δελφούς. Πυθία.
slpress.gr
Κατηγορίες:
Σχόλια