Ταφόπλακα στην ελληνική οικονομία από το Eurogroup

Όπως κάθε χρόνο, η εικονική αισιοδοξία για τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, επισκέπτεται και πάλι την ταλαίπωρη χώρα μας. “Το μνημόνιο τελειώνει το καλοκαίρι,βγαίνουμε στις αγορές, η οικονομία ανακάμπτει, ο προϋπολογισμός εμφανίζει πλεόνασμα, οι ξένοι οίκοι μας αναβαθμίζουν” διαλαλούν οι καμπάνες της φαιάς προπαγάνδας του καθεστώτος.Δυστυχώς όμως,έχει ακουστεί το ίδιο παραμύθι τόσες φορές που ακόμα και στην απίθανη περίπτωση που γίνει έστω και ελάχιστο μέρος του πραγματικότητα, πολύ δύσκολα θα γίνει πιστευτό.
Απο τη μεριά μας, ειλικρινά θέλουμε να το πιστέψουμε, να δούμε τη χώρα μας να παίρνει βαθειά ανάσα και να ανοίγει πανιά για το μέλλον. Αλίμονο όμως. Η πραγματικότητα μας προσγειώνει στη σκληρή αλήθεια. Με την απόφασή του Eurogroup στις 15 Ιουνίου του 2017 και με αυτές που επακολούθησαν, μπήκε μια βαρειά ταφόπλακα στο πτώμα της ελληνικής οικονομίας, την οποία ευρωμνημονιακοί πολιτικοί και καθεστωτικοί δημοσιογράφοι αντιπαρέρχονται ή την αποκρύπτουν.
Όσο και αν ακούγεται απίστευτο, με την τερατώδη αυτή απόφαση του Eurogroup, η Ελλάδα υποχρεώνεται να καταβάλλει στους δανειστές για την εξυπηρέτηση του χρέους κάθε χρόνο 27 δις (15% του ΑΕΠ) μέχρι το 2023 και 36 δις από το 2023 μέχρι το 2060 !
Καμιά χώρα στον κόσμο, ούτε η ίδια η Γερμανία, ή άλλα πλούσια κράτη, η Ελβετία, Σουδία, Καναδάς, ΗΠΑ, δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν οικονομικά με παρόμοιες ρυθμίσεις
Με την ίδια απόφαση και όσες ακολούθησαν, η χώρα μπαίνει στο γύψο για 43 ολόκληρα χρόνια και καμιά εικονική αισιοδοξία περί ανάπτυξης δεν μπορεί να σταθεί απέναντι στην απίστευτη και όμως αληθινή αυτή πραγματικότητα. Για του λόγου το αληθές, παραθέτουμε εδώ τη σχετική παράγραφο του επίσημου κειμένου στην Αγγλική της απόφασης αυτής του Eurogroup:
«The Eurogroup welcomes the commitment of Greece to maintain a primary surplus of 3.5% of GDP until 2022 and thereafter a fiscal trajectory that is consistent with its commitments under the European fiscal framework, which would be achieved according to the analysis of the European Commission with a primary surplus of equal to or above but close to 2% of GDP in the period from 2023 to 2060. The Eurogroup concluded that debt sustainability should be attained within the framework of the debt measures envisaged by the Eurogroup in May 2016. In this regard, the Eurogroup recalled the assessment of debt sustainability with reference to the agreed benchmarks for gross financing needs: GFN should remain below 15% of GDP in the medium term and below 20% of GDP thereafter so as to ensure that debt remains on a sustained downward path.»
Από την τελευταία ως άνω παράγραφο διατυπώνεται με κομψό ομολογουμένως τρόπο ότι, «οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες θα παραμείνουν κάτω του (ή μέχρι το )15% του ΑΕΠ σε βραχυπρόθεσμο διάστημα και κάτω του ( ή μέχρι το) 20% από εκεί και πέρα, έτσι ώστε να διασφαλιστεί ότι το χρέος παραμένει σε σταθερή καθοδική πορεία»!Υπέροχα.
Αυτήν την εξωφρενική ρύθμιση δέχτηκαν οι κυβερνώντες του “πάση θυσία στο ευρώ” με τη σιωπηλή συναίνεση της επίσης ευρωμνημονιακής αντιπολίτευσης για να εισπράξουν ως ναρκομανείς τις “δόσεις” των δανείων που μας δίνονται με το σταγονόμετρο. Και αυτό μόνο αν η κυβέρνηση εκτελέσει στο ακέραιο τα ολοένα και δυσμενέστερα μέτρα που επιβάλλονται για να τηρηθεί η ανελέητη απόφαση του Eurogroup.Μας δίνουν τις δόσεις με πανωτόκια για την πληρωμή παλαιότερων χρεών που συνεχώς αυξάνονται, ενώ καμιά ουσιαστική πρόθεση για κούρεμα τους δεν υπάρχει.
Όταν οι στόχοι για την πληρωμή των εξωφρενικών δανειακών μας υποχρεώσεων δεν εκπληρωθούν, τότε επιβάλλεται ο επιλεγόμενος “κόφτης”, δηλ. θεσπίζονται και νέα σκληρότερα μέτρα αφαίμαξη από τον ιδιωτικό και δημόσιο πλούτο της χώρας.
Όσες φρούδες ελπίδες και αν καλλιεργούνται με την πλασματική εικονική αισιοδοξία, δυστυχώς έπεται συνέχεια της τραγωδίας. Το τραγικό του θέματος είναι ότι, παρ’ όλα αυτά, εκτός από τους γνωστούς και μη εξαιρετέους τους Φαναριώτες, τους Ναιναίκους,τους δωσιλόγους,τους Γερμανοτσολιάδες, υπάρχουν ακόμα ζαλισμένοι, μπερδεμένοι,αδιάβαστοι, ψεκασμένοι δύστυχοι Έλληνες που δέχονται το “πάση θυσία στο ευρώ”.
Μέσα στην άγνοιά τους, είναι και αυτοί συνυπεύθυνοι για την τραγωδία που ζούνε και ζούμε όλοι μαζί. Και ακόμα ποιο σημαντικό. Με τη στάση τους καταστρέφουν το μέλλον των παιδιών τους και των παιδιών μας.