Ο χρυσός, τα λοιπά μέταλλα και η Ελλάδα...

Υπάρχουν μέταλλα, όπως είναι ο χρυσός που συμπεριφέρονται το ίδιο ανήσυχα όπως και ο κόσμος γύρω τους. Μια πάνω μια κάτω, λες και είναι ασανσέρ, ή καρδιογράφημα. Μέταλλα που νιώθουν καλύτερα κάθε φορά που δημιουργούνται συνθήκες πολιτικής αβεβαιότητας και οικονομικής ανασφάλειας.

Όπως δηλαδή ο χρυσός πάνω στην αξία του οποίου κτίζονται και σπεκουλάρονται κάθε μορφής χρηματιστηριακά σενάρια, και παράλληλα δεσμεύονται και αποταμιεύονται δυναμικά αποθέματα ανάπτυξης για το μέλλον. Σε δύσκολους καιρούς ο χρυσός έδινε πολλές φορές τη λύση.

Υπάρχουν βέβαια και τα μέταλλα της πραγματικής οικονομίας. Αυτά που δείχνουν πρόοδο και ανάπτυξη. Που εγγυώνται σταθερότητα και βαδίζουν στο δρόμο της προοπτικής και της δυναμικής εξέλιξης. Τα μέταλλα που βρίσκονται κοντύτερα στη παραγωγική βιομηχανία και τη δημιουργική κοινωνία. Όπως είναι ο χαλκός, ο ψευδάργυρος, το αλουμίνιο, το νικέλιο.

Και σε πείσμα των καιρών τα μέταλλα αυτά διαγράφουν τελευταία ανοδική πορεία, κυρίως λόγω των διαρκώς αυξανόμενων αναγκών σε ανοξείδωτο χάλυβα.

Για παράδειγμα στο πρώτο εξάμηνο του 2016 οι εισαγωγές της Κίνας σε χαλκό αυξήθηκαν κατά 21% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2015.

Οι τιμές ανέβηκαν περίπου 34% στην περίπτωση του χαλκού (βρίσκεται ήδη στα 5000 USD/τόνο και οδεύει προς τα 5700), 18% του ψευδαργύρου (περίπου 2 300 USD/ τόνο) και 10% του αλουμινίου.

Με άλλα λόγια χρυσός σε περιόδους χαμηλού πολιτικού και κοινωνικού βαρομετρικού και βιομηχανικά μέταλλα όταν επικρατούν συνθήκες υψηλού οικονομικού και αναπτυξιακού βαρομετρικού. 

Κοινός παρονομαστής και σημείο αναφοράς και στις δύο περιπτώσεις είναι το γεγονός ότι δημιουργούν θέσεις απασχόλησης, προσφέρουν λειτουργική και παραγωγική βιωσιμότητα και προσθέτουν αξία στη δημόσια περιουσία και συμφέρον.

Ή Ελλάδα διαθέτει σήμερα πλούσια αποθέματα όλων των παραπάνω μετάλλων.

Βωξιτικά κοιτάσματα αλουμινίου και λατεριτικά νικελίου στη κεντρική και ΒΔ Ελλάδα, πολυμεταλλικά μολύβδου- ψευδαργύρου-αργύρου-χρυσού, και χαλκού-χρυσού στην ΒΑ Χαλκιδική, και αλλού, και κοιτάσματα χρυσού στη Θράκη.

Είναι σαφές ότι ή Χώρα βρίσκεται στην πλεονεκτική θέση να ανταποκρίνεται με αποτελεσματικό τρόπο απέναντι σε κάθε αναπτυξιακή πρόκληση ανάλογα με τις εκάστοτε επικρατούσες συνθήκες οικονομικής σταθερότητας ή κοινωνικής αναταραχής.

Τώρα αυτοί που λένε ότι δεν έχουμε ανάγκη και δεν χρειαζόμαστε την μεταλλευτική δραστηριότητα και παραγωγή προφανώς υπηρετούν και εξυπηρετούν άλλου είδους συμφέροντα και έχουν άλλες βλέψεις.

Γιατί εκ των πραγμάτων και από όποια πλευρά και να το δει κανείς τα ελληνικά μεταλλεία αποτελούν σήμερα τον πυλώνα πραγματικής οικονομίας που μπορεί να λύσει πολλά από τα σημερινά προβλήματα της χώρας.

[του Ν. Αρβανιτίδη] [by N. Arvanitidis]


oryktos.blogspot.gr