Το ΝΑΤΟ μετατρέπει την Ευρώπη σε πεδίο μάχης εναντίον της Ρωσίας – Η Ελλάδα πρώτη σε αμυντικές δαπάνες

Υπάρχει ένα κόμμα που, αν και δεν εμφανίζεται, συμμετέχει στις Ιταλικές εκλογές: το Κόμμα του ΝΑΤΟ. Αποτελείται από μια εγκάρσια πλειοψηφία, η οποία υποστηρίζει ρητά ή σιωπηρά τη συμμετοχή της Ιταλίας στη Μεγάλη Συμμαχία υπό την εντολή των ΗΠΑ.

Αυτό εξηγεί γιατί, στο ύψος της (Ιταλικής) εκλογικής εκστρατείας, τα κύρια κόμματα δέχθηκαν σιωπηρά τις πρόσθετες δεσμεύσεις που ανέλαβε η κυβέρνηση κατά τη συνεδρίαση 29 υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ (για την Ιταλία η Ρομπέρτα Πινότι) στις 14-15 Φεβρουαρίου στις Βρυξέλλες.

Οι υπουργοί συμμετείχαν για πρώτη φορά στην Ομάδα Πυρηνικού Προγραμματισμού του ΝΑΤΟ, υπό την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, της οποίας οι αποφάσεις είναι πάντα άκρως απόρρητες.

Στη συνέχεια, οι υπουργοί συναντήθηκαν σε επίπεδο Βορειοατλαντικού Συμβουλίου. Μόλις δύο ώρες αργότερα, ανακοίνωσαν σημαντικές αποφάσεις (που έχουν ήδη ληφθεί αλλού) για “εκσυγχρονισμό της δομής διοίκησης του ΝΑΤΟ, που αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της Συμμαχίας μας”.

Θα δημιουργηθεί μια νέα Διοίκηση Κοινής Δύναμης για τον Ατλαντικό, που πιθανώς θα βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες, προκειμένου να «προστατευθούν οι θαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας μεταξύ της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης». Έτσι εφηύραν το σενάριο των Ρωσικών υποβρυχίων που θα μπορούσαν να βυθίσουν εμπορικά πλοία στις υπερατλαντικές διαδρομές.

Θα δημιουργηθεί μια νέα Διοίκηση για υλικοτεχνική υποστήριξη, πιθανώς στη Γερμανία, για να “βελτιώσει την κίνηση των στρατευμάτων και του εξοπλισμού που είναι απαραίτητα για την συλλογική άμυνά μας στην Ευρώπη”. Έτσι εφηύραν το σενάριο ενός ΝΑΤΟ αναγκασμένο να αμυνθεί από μια επιθετική Ρωσία. Αντιθέτως, το ΝΑΤΟ επιθετικά χρησιμοποιεί τις στρατιωτικές του δυνάμεις κατά μήκος των συνόρων με τη Ρωσία. Θα δημιουργηθούν επιπρόσθετες συνιστάμενες διοικήσεις εδάφους στην Ευρώπη για “περαιτέρω βελτίωση του συντονισμού και της ταχείας αντίδρασης των δυνάμεών μας”.

Το ΝΑΤΟ θα δημιουργήσει επίσης ένα νέο Κέντρο Κυβερνο-Επιχειρήσεων ​​για να “ενισχύσει περαιτέρω την άμυνα μας”. Θα βρίσκεται στα αρχηγεία του Μονς (Βέλγιο), με επικεφαλής τον Ανώτατο Συμμαχικό Διοικητή στην Ευρώπη, ο οποίος είναι πάντοτε ένας Στρατηγός των ΗΠΑ, ο οποίος διορίζεται από τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών.

Οι υπουργοί επιβεβαίωσαν τη δέσμευσή τους για αύξηση των στρατιωτικών δαπανών Τα τελευταία τρία χρόνια, οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι και ο Καναδάς τις αύξησαν κατά 46 δισεκατομμύρια δολάρια, αλλά είναι μόνο η αρχή. Ο στόχος είναι κάθε χώρα μέλος να φτάσει τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ (οι ΗΠΑ δαπανούν το 4%), έτσι ώστε να έχουν “περισσότερα μετρητά και επομένως περισσότερες στρατιωτικές δυνατότητες.”

Οι ευρωπαϊκές χώρες που έχουν φτάσει και έχουν υπερβεί αυτήν την ποσόστωση είναι: Ελλάδα (2,32%) (το ποσοστό αυτό αναφέρθηκε στο 2,4% το 2017 με την Ελλάδα να είναι σταθερά η πρώτη χώρα στην Ευρώπη σε αμυντικές δαπάνες για το ΝΑΤΟ και η δεύτερη μετά τις ΗΠΑ), Εσθονία, Μεγάλη Βρετανία, Ρουμανία, Πολωνία. Οι στρατιωτικές δαπάνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να είναι συμπληρωματικές προς εκείνες του ΝΑΤΟ. Αυτό επαναλήφθηκε σε συνάντηση με την αντιπρόσωπο της ΕΕ Φεντερίκα Μογκερίνι.



Η υπουργός Πινότι επιβεβαίωσε ότι «η Ιταλία, σεβόμενη την απαίτηση των ΗΠΑ, έχει αρχίσει να αυξάνει τις δαπάνες για την Άμυνα» και ότι «θα συνεχίσουμε σε αυτόν τον δρόμο που αποτελεί δρόμο ευθύνης».

Επομένως, ο δρόμος είναι ιχνηλατημένος. Αλλά αυτό δεν συζητιέται στην (Ιταλική) εκλογική εκστρατεία. Ενώ στην ένταξη της Ιταλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση τα κύρια κόμματα έχουν διαφορετικές θέσεις, στο να ανήκει η Ιταλία στο ΝΑΤΟ είναι σχεδόν ομόφωνα. Αυτό στρεβλώνει ολόκληρο το σενάριο.

Δεν μπορούμε να συζητήσουμε για την Ευρωπαϊκή Ένωση αγνοώντας ότι 21 από τις 27 χώρες της ΕΕ (μετά το Brexit), με το 90% περίπου του πληθυσμού της Ένωσης, είναι μέλη του ΝΑΤΟ υπό τις εντολές των ΗΠΑ.

Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τις πολιτικές και στρατιωτικές συνέπειες – καθώς και τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές συνέπειες του γεγονότος ότι το ΝΑΤΟ μετατρέπει την Ευρώπη σε πεδίο μάχης ενάντια στη Ρωσία, που απεικονίζεται ως ένας απειλητικός εχθρός: η νέα “αυτοκρατορία του κακού” επιτίθεται “στην σπουδαιότερη δημοκρατία στον κόσμο” από μέσα με το στρατό των τρολ της.



Πηγή:

www.globalresearch.ca