Η έξοδος από τη μαζική ύπνωση και η υλοποίηση συνειδητού δικτύου Φωτεινών Δημιουργών

Πολλοί ασπάζονται μοιρολατρικά την ψυχαναλυτική άποψη ότι ο άνθρωπος , πίσω από την μάσκα του πολιτισμού είναι κατά βάση ένα βίαιο και αγελαίο ζώο και αδυνατεί να αποσπαστεί από τα ασυνείδητα ορμέφυτα που τον κυβερνούν. Θεωρούν επίσης ότι δεν υπάρχει αντίδοτο στη μαζική ύπνωση και ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αποδεχτούμε την αναπόδραστη «φύση» μας !….

Για να εξετάσουμε την αλήθεια ή το αβάσιμο αυτών των ισχυρισμών θα πρέπει να απαντήσουμε σε μερικά προκαταρκτικά ερωτήματα.

1) Είναι απαραίτητα ο άνθρωπος υπηρέτης των ενστίκτων και των εγωκεντρικών παθών του;

2) Μπορεί ο άνθρωπος να κατακτήσει υψηλότερο επίπεδο συνειδητότητας πέρα από αυτό της απλής επιβίωσης και διαιώνισης;

3) Μπορεί ο συνειδητοποιημένος άνθρωπος να κινηθεί ενάντια στο ρεύμα της συλλογικής μηχανικότητας;

4) Μπορούν οι συνειδητοποιημένοι άνθρωποι να συνεργαστούν, χωρίς να ακολουθήσουν τους νόμους της ασυνείδητης μάζας;

Για τα τρία πρώτα ερωτήματα παραπέμπουμε στον Πλάτωνα και σε όλες τις παραδοσιακές φιλοσοφίες ολοκλήρωσης .

Το άτομο χωρίς αυτογνωσία είναι ασφαλώς υποταγμένο στις άλογες βιολογικές δυνάμεις και υπόδουλο της μαζικής ύπνωσης.
Στο βαθμό που ανακαλύπτει την πραγματική του υπόσταση απελευθερώνεται από τα δεσμά της μηχανικότητας και γίνεται αυτεξούσια οντότητα, που μπορεί να αναλάβει υπεύθυνα τον κοινωνικό ρόλο του.

Για να δραπετεύσουν περισσότερα άτομα από το συλλογικό Μάτριξ χρειάζεται η δημιουργία μιας ισχυρής Αφυπνιστικής Παιδείας , μιας εναλλακτικής Φωτεινής Αντιπληροφόρησης και ενός Εναλλακτικού Κοινωνικού Παραδείγματος . Αυτά τα μέσα δεν θα μας τα προσφέρει ασφαλώς το σύστημα αλλά θα πρέπει να τα δημιουργήσουμε μόνοι μας !

Το τέταρτο ερώτημα είναι και το μεγάλο στοίχημα της Κίνησης Πνευματικού Ακτιβισμού ΦΩΣ ΣΕ ΔΡΑΣΗ. Μπορεί να υπάρξει συνειδητό πλήθος, χωρίς τις παθογένειες της ασυνείδητης μάζας;

Δεν χρειάζεται κανείς να έχει κατακτήσει την απόλυτη αφύπνιση για να μπορέσει να συνεργαστεί αρμονικά με τους ομοίους του, για την εκπλήρωση ενός κοινού οράματος. Αν οι δολοπλόκοι και διαπλεκόμενοι κατεργάρηδες μπορούν και συνεργάζονται άψογα, γιατί δεν θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο και οι ανιδιοτελείς άνθρωποι της Καλής Θέλησης; Είναι αποτέλεσμα δόλιας υποβολής η πεποίθηση ότι κάτι παρόμοιο είναι ανέφικτο και ουτοπικό ! Σε μικρή κλίμακα έχει αποδειχθεί περίτρανα ότι μπορεί να συμβεί, αλλά η πρόκληση είναι να επεκταθεί το Ευτοπικό Σχέδιο σε μεγαλύτερη και γιατί όχι πλανητική κλίμακα.
Δεν περιμένουμε τους υπεράνθρωπους «σωτήρες» αλλά γινόμαστε εμείς οι ίδιοι οι δημιουργοί της πραγματικότητας που θέλουμε να ζήσουμε.