Ο «αέρας» των δημοσκοπήσεων πέρα από τα νούμερα...
Η Ν.Δ. προηγείται σταθερά στις δημοσκοπήσεις. Με χειρότερες επιδόσεις και με μικρότερη τη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ, όμως προηγείται. Έλα όμως...
που, παρ’ όλα αυτά, όλο και λιγότερος κόσμος πιστεύει πλέον ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Όλο και περισσότερος κόσμος εκτιμά πως ο Αλέξης Τσίπρας θα την κάνει τελικά τη μεγάλη ανατροπή. Το βλέπουμε όλοι, το ακούμε γύρω μας, το ζούμε. Ουδείς, βεβαίως, μπορεί σήμερα να προβλέψει τι θα συμβεί στην κάλπη όταν έρθει η ώρα της. Και πώς να το προβλέψει; Γι’ αυτό, ψυχραιμία, παιδιά και σοβαρότητα. Προπάντων σοβαρότητα...
Πράγματι, εδώ και κάποιους μήνες οι δημοσκοπικοί δείκτες έχουν πάψει να χαϊδεύουν τ’ αυτιά της Ν.Δ. Η διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ μειώνεται από μήνα σε μήνα και από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση. Η συσπείρωσή της δείχνει να έχει πιάσει ταβάνι. Έχοντας, από καιρό, υπερβεί το 90%. Οι «έξωθεν» εισροές δείχνουν ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Ενώ δεν φαίνεται να έχει λαμβάνειν από την κατηγορία των αναποφάσιστων. Οι επιδόσεις της στην «πρόθεση ψήφου» εμφανίζουν κάμψη. Μικρή, αλλά σταθερή κάμψη. Όσο για τα λεγόμενα «ποιοτικά στοιχεία», εκείνα που επιχειρούν να διερευνήσουν τις τάσεις της κοινής γνώμης, έχουν αρχίσει πλέον να ευνοούν τον αντίπαλο. Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζει πολύ «κοινωνικότερο» προφίλ από κείνο του αρχηγού της Ν.Δ. Θεωρείται δε «καταλληλότερος» να βγάλει τη χώρα από τα Μνημόνια. Ενώ έχει σημαντικά ενισχυθεί ο δείκτης αισιοδοξίας των πολιτών για το μέλλον (στο 50,5% για πρώτη φορά στα μνημονιακά χρόνια, σύμφωνα με την δημοσκόπηση της Κάπα Resears, την πρώτη του 2018). Γεγονός που, εξ αντικειμένου, ευνοεί τους σήμερα κυβερνώντες. Κι ακόμη, το νέο εγχείρημα στον χώρο του Κέντρου, παρότι δεν εμφανίζει κάποια άξια λόγου δυναμική (δεν αθροίζει καν τα εκλογικά ποσοστά των συνιστωσών δυνάμεων), μάλλον το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη φαίνεται πως πλαγιοκοπεί παρά τον ΣΥΡΙΖΑ. Ή, τουλάχιστον, φρενάρει την ροή ψηφοφόρων προς τα εκεί. Εντελώς αντίθετα απ’ ό,τι πίστευαν και προσδοκούσαν οι εκ δεξιών γείτονες...
Χαμόγελα στον ΣΥΡΙΖΑ
Από την άλλη μεριά, στο στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ περισσεύει, αυτή την ώρα, η αισιοδοξία. Δεδομένου ότι τα διατιθέμενα στοιχεία διαμορφώνουν κλίμα αναστροφής τής ώς τα τώρα εμφανιζόμενης ως παγιωμένης εικόνας. Παρέχοντας περιθώρια βάσιμων προσδοκιών. Εάν και εφόσον...
Εάν και εφόσον συνεχιστεί η -για την ώρα σταθερή- πορεία ανάκαμψης της οικονομίας. Με όλους σχεδόν τους δείκτες πολύ πέραν των στόχων, ακόμη και των μνημονιακών στόχων. Με την πορεία ώς τον Αύγουστο του 2018 της επιστροφής στην «κανονικότητα» να δείχνει δίχως σοβαρά εμπόδια. Και με όλο και περισσότερους πολίτες να πείθονται πως, ναι, ο δρόμος για την απαλλαγή από τα Μνημόνια και την επιτροπεία είναι πλέον ορατός και ανοιχτός.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πράγματι υπολείπεται σημαντικά των εκλογικών του επιδόσεων. Διαπιστώνει όμως ότι από τις απώλειές του δεν καρπώνεται το παραμικρό η Ν.Δ. Ούτε βέβαια τα μικρότερα σχήματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης. Οι καταγραφόμενοι σήμερα στις δημοσκοπήσεις ως απομακρυνθέντες από την κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιλέγουν άλλο κόμμα. Παραμένουν στον χώρο των «αναποφάσιστων». Όπου όμως δεν πρόκειται, εν προκειμένω, για τους κλασικούς, τους παραδοσιακούς δημοσκοπικούς αναποφάσιστους. Αλλά για τους «δυσαρεστημένους», ή τους περισσότερο προβληματισμένους αν προτιμάτε, ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα τελούν εν αναμονή. Εν αναμονή περισσότερων δειγμάτων κυβερνητικής γραφής. Ώστε να πάρουν τις οριστικές τους αποφάσεις.
Με τη συσπείρωση των ψηφοφόρων του μόλις γύρω στο 50%, το κυβερνών κόμμα έχει κάθε λόγο να αισιοδοξεί ότι τελικά θα τους ξανακερδίσει. Αν του βγει το αφήγημα της εξόδου από τα Μνημόνια και, το κρισιμότερο, αν καταφέρει να αντιστοιχηθούν οι θετικοί οικονομικοί δείκτες με την πραγματική οικονομία. Και, επομένως, με την τσέπη των πολιτών. Και, πολύ περισσότερο, αν κερδίσει το στοίχημα θετικής ρύθμισης του χρέους. Καθώς και τη -δύσκολη πάντως- προσπάθεια αναθεώρησης των υπέρογκων πρωτογενών πλεονασμάτων. Ή, γιατί όχι, και των δεσμεύσεων για τις μειώσεις συντάξεων και αφορολόγητου για το 2019. Γιατί όχι, δεδομένου ότι στην Ευρώπη, ακόμη και στο ΔΝΤ, επικρατεί σήμερα εμφανώς ευμενέστερο κλίμα, με σαφέστατα ευνοϊκότερους συσχετισμούς...
Κατά τα λοιπά, είναι όντως πολύ νωρίς, πάρα πολύ νωρίς για οριστικά συμπεράσματα με βάση τους δημοσκοπικούς δείκτες. Έχουμε να δούμε πολλά, έχουν να αλλάξουν πολλά ώς την ώρα της κάλπης. Πολύ περισσότερο που, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, αυτή η ώρα δεν είναι κοντά. Κάθε άλλο...
Πάικος Βασίλης
που, παρ’ όλα αυτά, όλο και λιγότερος κόσμος πιστεύει πλέον ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Όλο και περισσότερος κόσμος εκτιμά πως ο Αλέξης Τσίπρας θα την κάνει τελικά τη μεγάλη ανατροπή. Το βλέπουμε όλοι, το ακούμε γύρω μας, το ζούμε. Ουδείς, βεβαίως, μπορεί σήμερα να προβλέψει τι θα συμβεί στην κάλπη όταν έρθει η ώρα της. Και πώς να το προβλέψει; Γι’ αυτό, ψυχραιμία, παιδιά και σοβαρότητα. Προπάντων σοβαρότητα...
Πράγματι, εδώ και κάποιους μήνες οι δημοσκοπικοί δείκτες έχουν πάψει να χαϊδεύουν τ’ αυτιά της Ν.Δ. Η διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ μειώνεται από μήνα σε μήνα και από δημοσκόπηση σε δημοσκόπηση. Η συσπείρωσή της δείχνει να έχει πιάσει ταβάνι. Έχοντας, από καιρό, υπερβεί το 90%. Οι «έξωθεν» εισροές δείχνουν ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Ενώ δεν φαίνεται να έχει λαμβάνειν από την κατηγορία των αναποφάσιστων. Οι επιδόσεις της στην «πρόθεση ψήφου» εμφανίζουν κάμψη. Μικρή, αλλά σταθερή κάμψη. Όσο για τα λεγόμενα «ποιοτικά στοιχεία», εκείνα που επιχειρούν να διερευνήσουν τις τάσεις της κοινής γνώμης, έχουν αρχίσει πλέον να ευνοούν τον αντίπαλο. Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίζει πολύ «κοινωνικότερο» προφίλ από κείνο του αρχηγού της Ν.Δ. Θεωρείται δε «καταλληλότερος» να βγάλει τη χώρα από τα Μνημόνια. Ενώ έχει σημαντικά ενισχυθεί ο δείκτης αισιοδοξίας των πολιτών για το μέλλον (στο 50,5% για πρώτη φορά στα μνημονιακά χρόνια, σύμφωνα με την δημοσκόπηση της Κάπα Resears, την πρώτη του 2018). Γεγονός που, εξ αντικειμένου, ευνοεί τους σήμερα κυβερνώντες. Κι ακόμη, το νέο εγχείρημα στον χώρο του Κέντρου, παρότι δεν εμφανίζει κάποια άξια λόγου δυναμική (δεν αθροίζει καν τα εκλογικά ποσοστά των συνιστωσών δυνάμεων), μάλλον το κόμμα του Κυριάκου Μητσοτάκη φαίνεται πως πλαγιοκοπεί παρά τον ΣΥΡΙΖΑ. Ή, τουλάχιστον, φρενάρει την ροή ψηφοφόρων προς τα εκεί. Εντελώς αντίθετα απ’ ό,τι πίστευαν και προσδοκούσαν οι εκ δεξιών γείτονες...
Χαμόγελα στον ΣΥΡΙΖΑ
Από την άλλη μεριά, στο στρατόπεδο του ΣΥΡΙΖΑ περισσεύει, αυτή την ώρα, η αισιοδοξία. Δεδομένου ότι τα διατιθέμενα στοιχεία διαμορφώνουν κλίμα αναστροφής τής ώς τα τώρα εμφανιζόμενης ως παγιωμένης εικόνας. Παρέχοντας περιθώρια βάσιμων προσδοκιών. Εάν και εφόσον...
Εάν και εφόσον συνεχιστεί η -για την ώρα σταθερή- πορεία ανάκαμψης της οικονομίας. Με όλους σχεδόν τους δείκτες πολύ πέραν των στόχων, ακόμη και των μνημονιακών στόχων. Με την πορεία ώς τον Αύγουστο του 2018 της επιστροφής στην «κανονικότητα» να δείχνει δίχως σοβαρά εμπόδια. Και με όλο και περισσότερους πολίτες να πείθονται πως, ναι, ο δρόμος για την απαλλαγή από τα Μνημόνια και την επιτροπεία είναι πλέον ορατός και ανοιχτός.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πράγματι υπολείπεται σημαντικά των εκλογικών του επιδόσεων. Διαπιστώνει όμως ότι από τις απώλειές του δεν καρπώνεται το παραμικρό η Ν.Δ. Ούτε βέβαια τα μικρότερα σχήματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης. Οι καταγραφόμενοι σήμερα στις δημοσκοπήσεις ως απομακρυνθέντες από την κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιλέγουν άλλο κόμμα. Παραμένουν στον χώρο των «αναποφάσιστων». Όπου όμως δεν πρόκειται, εν προκειμένω, για τους κλασικούς, τους παραδοσιακούς δημοσκοπικούς αναποφάσιστους. Αλλά για τους «δυσαρεστημένους», ή τους περισσότερο προβληματισμένους αν προτιμάτε, ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που σήμερα τελούν εν αναμονή. Εν αναμονή περισσότερων δειγμάτων κυβερνητικής γραφής. Ώστε να πάρουν τις οριστικές τους αποφάσεις.
Με τη συσπείρωση των ψηφοφόρων του μόλις γύρω στο 50%, το κυβερνών κόμμα έχει κάθε λόγο να αισιοδοξεί ότι τελικά θα τους ξανακερδίσει. Αν του βγει το αφήγημα της εξόδου από τα Μνημόνια και, το κρισιμότερο, αν καταφέρει να αντιστοιχηθούν οι θετικοί οικονομικοί δείκτες με την πραγματική οικονομία. Και, επομένως, με την τσέπη των πολιτών. Και, πολύ περισσότερο, αν κερδίσει το στοίχημα θετικής ρύθμισης του χρέους. Καθώς και τη -δύσκολη πάντως- προσπάθεια αναθεώρησης των υπέρογκων πρωτογενών πλεονασμάτων. Ή, γιατί όχι, και των δεσμεύσεων για τις μειώσεις συντάξεων και αφορολόγητου για το 2019. Γιατί όχι, δεδομένου ότι στην Ευρώπη, ακόμη και στο ΔΝΤ, επικρατεί σήμερα εμφανώς ευμενέστερο κλίμα, με σαφέστατα ευνοϊκότερους συσχετισμούς...
Κατά τα λοιπά, είναι όντως πολύ νωρίς, πάρα πολύ νωρίς για οριστικά συμπεράσματα με βάση τους δημοσκοπικούς δείκτες. Έχουμε να δούμε πολλά, έχουν να αλλάξουν πολλά ώς την ώρα της κάλπης. Πολύ περισσότερο που, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, αυτή η ώρα δεν είναι κοντά. Κάθε άλλο...
Πάικος Βασίλης
Σχόλια