Στον απόηχο μιας συνέντευξης…
Δημοσιογραφική επιτυχία για...
την «Εφημερίδα των Συντακτών». Δεν υπάρχει Μέσο Ενημέρωσης που δεν θα ήθελε συνέντευξη από την συμβία του πρωθυπουργού ή π.χ. από την Μαρέβα Μητσοτάκη. Εύστοχες οι ερωτήσεις από την συνάδελφο Εφη Μαρίνου. Δεν άφησε τίποτε στην άκρη ούτε απέφυγε τις δύσκολες ερωτήσεις.
Βαθιά πολιτική συνέντευξη που αποτυπώνει ευκρινώς την υπερασπιστική επιχειρηματολογία του ΣΥΡΙΖΑ για την μνημονιακή στροφή του. Καταφανώς αμήχανη, δηλαδή, στα σημεία , χωρίς κάτι καινούργιο. Ούτε καν για τα δάκρυα κάθε 5η Ιουλίου. Πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αισθάνονται έτσι. Αλλά για ποιόν λόγο; Για την ήττα ή λόγω ενοχών;
Δεν πρωτοτύπησε η κυρία Μπαζιάνα λέγοντας ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά δεν πήρε την εξουσία». Έχει ειπωθεί και παλαιότερα από το πρώιμο κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ, αλλά και διεθνώς. Το θέμα όμως δεν είναι το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει πλήρως την εξουσία, έχοντας μπροστά του την γραφειοκρατία και την ερειπωμένη διοίκηση. Το πρόβλημα εντοπίζεται στην μέγγενη του Μνημονίου , το οποίο εθελουσίως υπέγραψε, αλλά και στην προφανή διαχειριστική μετριότητα που διακρίνει τους κυβερνώντες σε πολλά πεδία.
Συνοψίζοντας: συγκροτημένος λόγος με συγκεκριμένο πολιτικό πρόσημο, φορτισμένος σε αρκετές περιπτώσεις (π.χ. για τους δανειστές και για ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ), προσεκτικός σε άλλες (π.χ. για όσους έφυγαν από τον ΣΥΡΙΖΑ ) , λόγος με επιχειρήματα και για άλλα, πέραν της πολιτικής, θέματα, ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί κανείς η διαφωνεί με το περιεχόμενο των απαντήσεων.
Εννοείται ότι η κριτική για τις θέσεις που διατύπωσε η κυρία Μπαζιάνα δεν είναι απλώς θεμιτή, αλλά αναγκαία και επιβεβλημένη. Αλλά προς τι οι λοιδορίες , οι οξύχολες ανοησίες και οι ύβρεις;..
Γιάννης Τριάντης
Σχόλια