Πλοία που σκουριάζουν...
Δεν έχει περάσει καιρός από το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου Αγία Ζώνη ΙΙ στον (πολύπαθο) κόλπο του Σαρωνικού και τα όσα απίθανα επιχείρησαν να...
καταλογίσουν στην κυβέρνηση οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, καθώς και μερίδα των ΜΜΕ, δήθεν για ολιγωρία, ολοκληρωτική καταστροφή, καθυστερήσεις κ.λπ. απέναντι στη δυσάρεστη, ομολογουμένως, κατάσταση που προκάλεσε η ρύπανση από την πετρελαιοκηλίδα.
Τελικά, βέβαια, το ναυάγιο ανελκύστηκε και οι διαδικασίες απορρύπανσης έγιναν ταχύτατα -όπως κατέγραφαν πιο ψύχραιμα δημοσιεύματα-, ολοκληρώθηκαν σε χρόνους που δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο και κυρίως χωρίς να χρησιμοποιηθεί ούτε ένα λίτρο χημικών. Αυτό όμως φαίνεται πως λίγο ενδιαφέρει τους τότε φωνασκούντες, που θέλησαν να μετατρέψουν ένα σοβαρότατο περιβαλλοντικό ζήτημα σε πεδίο μικροπολιτικής αντιπαράθεσης.
Φωνάζουν αυτοί που για δεκαετίες φρόντιζαν να μην εφαρμόζεται η νομοθεσία (“ο ρυπαίνων πληρώνει”) για τα εγκαταλελειμμένα και τα βυθισμένα πλοία στον Σαρωνικό και επέτρεψαν σε συμφέροντα να μετατρέψουν τον κόλπο της Αττικής σε ένα απέραντο «νεκροταφείο» πλοίων.
Σε δεκάδες υπολογίζονται τα πλοία που βρίσκονται βυθισμένα ή ημιβυθισμένα στην περιοχή -μέχρι και αεροπλάνο έχει βυθιστεί. Μόνο στον κόλπο της Ελευσίνας υπάρχουν καταγεγραμμένα 28 ναυάγια και 19 κουφάρια πλοίων στο λιμάνι, όπως τόνισε και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο της Δυτικής Αττικής. Περίπου 50 ανάλογες περιπτώσεις ταλαιπωρούν και τον Πειραιά.
Είναι σαφής η βούληση της σημερινής κυβέρνησης να δώσει οριστική λύση στο χρόνιο πρόβλημα. Λύση που όχι μόνο θα αναβαθμίσει το περιβάλλον και θα αποσοβήσει τους οικολογικούς κινδύνους που ελλοχεύουν από τα ναυάγια, αλλά που θα δώσει και σημαντική ώθηση στην τοπική οικονομία. Μόνο τα μέταλλα που θα συλλεχθούν από τα πλοία εκτιμάται ότι θα αποδώσουν αρκετά εκατομμύρια ευρώ.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να μελετηθεί και η ανάγκη σύστασης σύγχρονου διαλυτηρίου πλοίων που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει στη χώρα μας. Ωστόσο ξεκαθαρίζουμε πως είμαστε υπέρ των επενδύσεων που θα λειτουργήσουν με σεβασμό στους περιβαλλοντικούς όρους και σε ειδικά χωροθετημένες περιοχές.
Δεν είναι δυνατόν σήμερα να επιτρέπεται η λειτουργία τέτοιων μονάδων κοντά σε οικισμούς και χωρίς να τηρούνται οι περιβαλλοντικές μελέτες και οι πολεοδομικοί κανονισμοί. Αρκετά έχει υπομείνει εδώ και δεκαετίες το παραλιακό μέτωπο της Ελευσίνας.
Με αφορμή και την ανακήρυξη της Ελευσίνας ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2021 είναι η κατάλληλη στιγμή να εφαρμοστούν συγκεκριμένοι κανόνες στη λειτουργία των βιομηχανικών μονάδων και της ναυπηγοεπισκευαστικής δραστηριότητας. Κανόνες που θα λειτουργήσουν ευεργετικά όχι μόνο για την πόλη και τους κατοίκους, αλλά και για τις ίδιες τις παραγωγικές δομές. Η δημιουργία επιχειρηματικών πάρκων και οι προτάσεις που εξετάζονται για τη μεταφορά του λιμανιού της Ελευσίνας είναι προς αυτή την κατεύθυνση.
Η εικόνα που παρουσιάζει σήμερα το παραλιακό μέτωπο της Ελευσίνας προκαλεί τουλάχιστον θλίψη. Τα κουφάρια πλοίων που σαπίζουν στην περιοχή καταμαρτυρούν τη στρεβλή ιδέα για την ανάπτυξη που είχαν οι κυβερνήσεις του παρελθόντος. Η νομοθεσία για την απομάκρυνση των ναυαγισμένων και εγκαταλελειμμένων πλοίων υπάρχει, αλλά ουδέποτε την εφάρμοσαν. Τα αποτελέσματα αυτής της ολιγωρίας προς όφελος των πλοιοκτητών είναι εμφανή διά γυμνού οφθαλμού.
Η σημειολογία όμως αυτών, εικόνων δείχνει και κάτι βαθύτερο. Την αντίληψη που είχε -και δυστυχώς φαίνεται πως ακόμα έχει- η ίδια η αστική τάξη ή τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος της. Μια αντίληψη που έχει παρακμάσει και δεν αντέχει πλέον στις προκλήσεις των καιρών μας. Δεν είναι μόνο τα πλοία που σκουριάζουν. Είναι ένα ολόκληρο πολιτικό και οικονομικό μοντέλο που, «σκουριασμένο» καθώς ήταν, το συμπαρέσυρε και το βύθισε η οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2008.
Οι εποχές που οι «δουλειές» κλείνονταν σε κλειστά γραφεία και κάτω από το τραπέζι μέσω πολιτικών ή άλλων γνωριμιών κατά παράβαση κάθε νομοθεσίας έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Έπειτα από οκτώ χρόνια σκληρής μνημονιακής προσαρμογής θα πρέπει να αλλάξουμε παραγωγικό μοντέλο για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας με σαφείς όρους, με κανόνες, με σεβασμό στο περιβάλλον και στα εργασιακά δικαιώματα. Να γίνουμε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία και να αποβάλουμε διά παντός τα σύνδρομα του παρελθόντος.
Το αίτημα για την ανέλκυση των ναυαγίων και την απομάκρυνση των εγκαταλελειμμένων πλοίων το έβαλαν πρωτίστως οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής διά μέσου φορέων και πολιτικών οργανώσεων, αλλά και σύσσωμη η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Πρωτοβουλίες επί του θέματος έλαβε από την πρώτη στιγμή και η Δημόσια Αρχή Λιμένων. Το νερό έχει κυλήσει στο αυλάκι και δεν μπορεί να γυρίσει πίσω.
Οι κάτοικοι της Ελευσίνας και γενικότερα της δυτικής Αττικής δικαιούνται ένα καλύτερο μέλλον για τους ίδιους και για τις επερχόμενες γενιές. Εμείς, οι εκλεγμένοι με τον ΣΥΡΙΖΑ βουλευτές της Περιφέρειας Αττικής, παλεύουμε και συνδράμουμε στις προσπάθειες τους, με όλες μας τις δυνάμεις, για να το έχουν...
Γιάννης Δέδες, βουλευτής Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ, avgi.gr
Σχόλια