Με τα Εθνικά Θέματα δεν παίζουμε...

Ας προσπαθήσουμε να αναλύσουμε την επίσκεψη Ερντογάν, που συνεχίζεται και σήμερα, χωρίς εθνικιστικές κραυγές, χωρίς ίχνος κριτικής στην κυβέρνηση. Χωρίς μικροπολιτική, όπως κατηγόρησε τα ΜΜΕ ο Κοτζιάς, και κυρίως με πλήρη αντίληψη των σημαντικών θεμάτων που παίζονται για την πατρίδα μας.

Η αλήθεια είναι ότι η επίσκεψη αυτή ήταν από την αρχή ένα φιάσκο. Πριν ακόμη πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα και δίνοντας τη συνέντευξη στον Σκάι, ο Ερντογάν άνοιξε την τρύπα στο σκάφος και ναυάγησε αύτανδρο.

Όσοι είχαν μύχιους φόβους ότι ο Σουλτάνος θα κάνει σόου επιβεβαιώθηκαν. Ο έξαλλος Τούρκος που έχει φυλακίσει χιλιάδες αντιπάλους του κι έχει καταλύσει… δημοκρατικά την όποια δημοκρατία είχε η γειτονική χώρα, δεν θα «μάσαγε» τα λόγια του.

Η αλήθεια είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας αντιλήφθηκε νωρίς το ναυάγιο λόγω της γκάφας του Παυλόπουλου να προκαλέσει τον Ερντογάν χωρίς να έχει πάρει επίσημη θέση για επικαιροποίηση της Συνθήκης της Λωζάνης, εξ ου και η επίπλαστη πατριωτική του αντεπίθεση.

Άλλωστε τι θα μπορούσε να κάνει; Να του παραδώσει και τα κλειδιά της χώρας; Ασφαλώς ο κ. Τσίπρας είναι άσχετος, αμόρφωτος και με παντελή έλλειψη κουλτούρας διπλωματίας, αλλά είναι σίγουρο πως δεν είναι ανόητος. Η πολιτική του επιβίωση παιζόταν και από τις απαντήσεις που θα έδινε.

Εν ολίγοις, η μόνη λύση στο αδιέξοδο που δημιούργησε μόνη της η Αθήνα, ήταν να μοιραστεί... πατριωτικός σανός στους χαχόλους μπας και γλυτώσει τον διασυρμό ο λαοπλάνος.

Όμως, το κακό είχε γίνει. Η ζημιά είχε γίνει από τη στιγμή που κάποιοι διπλωμάτες, υπουργοί ή δεν ξέρουμε ποιοι άλλοι οργάνωσαν αυτήν την επίσκεψη. Ίσως εάν ο... ανεύθυνος άρχων είχε επιδείξει τη στοιχειώδη διπλωματική εγκράτεια που απαιτούν οι στιγμές, να είχε σωθεί το παιχνίδι.

Αντίθετα λόγω της αψυχολόγητης στάσης του δώσαμε βήμα στον Ερντογάν να μας τρίψει στα μούτρα τις διεκδικήσεις του.

Η τουρκική αλεπού είχε σχεδιάσει τα βήματά του. Ήρθε να κάνει αυτό που είχε σχεδιάσει στην Άγκυρα αδιαφορώντας για τις παρενέργειες. Και δυστυχώς πέσαμε στην παγίδα του σιγοντάροντας, άθελά μας θέλουμε να πιστεύουμε, τις αλυτρωτικές και αναθεωρητικές του ονειρώξεις.

Άλλωστε γνωρίζει ότι πρόκειται για έναν απομονωμένο ηγέτη που μόνο με τον φανατισμό και τις αλυτρωτικές θεωρίες του θα παραμείνει στο τιμόνι του τουρκικού κράτους. Να φανατίσει τους Τούρκους ήθελε και να τους κρατήσει δίπλα του για το επόμενο διάστημα.

Δυστυχώς για εμάς όταν θέτει θέμα Λωζάνης για τη μειονότητα της Θράκης, όταν μιλά για τα ελληνικά νησιά λες και είναι δικά του, όταν μας τρίβει στα μούτρα ότι εμείς φταίμε για το ναυάγιο στο Κυπριακό, όταν χαρακτηρίζει άπειρο τον Έλληνα πρωθυπουργό, όταν δεν παραδέχεται ούτε μια φορά τις ευθύνες της χώρας του για την κατάσταση, τότε μπορούμε να πούμε ξεκάθαρα ότι η επίσκεψη ήταν ένα ελληνικό Βατερλώ. Βατερλώ για το οποίο ευθύνεται η κυβέρνηση λόγω της προχειρότητας με την οποία οργάνωσε την επίσκεψη.

Από εκεί που θα χτίζαμε γέφυρες και θα παίζαμε κομβικό ρόλο για την «επανένωση» Δύσης - Τουρκίας, συρθήκαμε σε ένα διπλωματικό εξευτελισμό άνευ προηγουμένου.

Όχι γιατί απαραίτητα έχασε κάτι η χώρα μας, αλλά γιατί κέρδισε τις εντυπώσεις ο Σουλτάνος. Και γιατί σώνει και καλά άνοιξε θέματα που δεν υπάρχουν καν στο μυαλό μας. Κι αυτό θα το βρούμε μπροστά μας, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν είναι μόνο το σήμερα. Κάποιος πρέπει να ενημερώσει τους αριστεροδεξιούς φωστήρες ότι με τα Εθνικά Θέματα δεν παίζουμε...