Η κβαντική φυσική εξηγεί: «Είναι ο θάνατος μια ψευδαίσθηση που δημιουργείται από το συνειδητό μας;»

Η μελέτη της συνείδησης έχει αποκτήσει μεγάλη προσοχή, ήδη από την προηγούμενη δεκαετία, όταν αρχίσαμε όχι μόνο να συνειδητοποιούμε περισσότερα για την πραγματική φύση του κόσμου μας, αλλά και καθώς η επιθυμία μας να ανακαλύψουμε περισσότερα για εμάς έγινε τόσο μεγάλη που δεν μπορούσαμε πια να την αγνοούμε.

Οι κβαντικοί φυσικοί ίσως να απέδειξαν πρόσφατα ότι υπάρχει ζωή μετά θάνατον. Ο επιστήμονας Robert Lanza ισχυρίζεται ότι η θεωρία του βιοκεντρισμού μας διδάσκει ότι ο θάνατος, όπως τον γνωρίζουμε, είναι μια ψευδαίσθηση που δημιουργείται από το συνειδητό μας. O Robert Lanza ισχυρίζεται ότι η ζωή δημιουργεί το σύμπαν και όχι το αντίθετο. Με αυτό του τον ισχυρισμό έχει ήδη προκαλέσει αυστηρές κριτικές και διαμάχες ανάμεσα στους επιστήμονες. Όμως, δεν είναι νέος σε αυτό· Εργάζεται πάνω σε έρευνες σχετικά με την κλωνοποίηση και τα βλαστοκύτταρα για πάνω από μια δεκαετία.

Αν και οι ιδέες του είναι μπροστά για την εποχή μας, δεν βοηθά και το γεγονός ότι η κυρίαρχη επιστημονική κοινότητα αντιτίθεται σε τέτοιου είδους ιδέες και αλλαγές. Η θεωρία του στηρίζεται στο το ότι ο χώρος και ο χρόνος δεν υπάρχουν στη γραμμική μορφή που νομίζουμε και χρησιμοποιεί το πείραμα των δύο σχισμών για να το δείξει.

Σύμφωνα με την έρευνα του Lanza, αν ο χώρος και ο χρόνος δεν είναι γραμμικά, τότε ούτε ο θάνατος υπάρχει με την έννοια που τον γνωρίζουμε. Όταν μιλάμε για τέτοιες ιδέες, συνήθως ξεκινούν με υποθέσεις, ίσως και σε διαισθητικό επίπεδο, και αργότερα αποδεικνύονται και σε επιστημονικό. Όμως, πολλές φορές ρίχνουμε τόσο πολύ το βάρος στο λογικό, αντικειμενικό μέρος της σκέψης μας, που χάνουμε στοιχεία του κόσμου που υπάρχουν δίπλα μας, αλλά δεν τα έχουμε προσέξει.

Υπάρχει μια ολόκληρη άλλη πλευρά του εαυτού και του κόσμου μας, από την οποία απομακρυνόμαστε, με τελικό στόχο να μείνουμε όσο «επιστημονικοί» γίνεται. Αυτό όμως είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια που εμείς οι ίδιοι βάζουμε στον εαυτό μας, ενώ το διαισθητικό και δημιουργικό κομμάτι του εγκεφάλου μας αποτελεί στην πραγματικότητα το πιο δυνατό μας όπλο. Ο ίδιος τρόπος σκέψης που μας επιτρέπει να καταφέρνουμε σπουδαίες επιστημονικές ανακαλύψεις μπορεί να μας παγιδεύσει μέσα σε επιστημονικές αυταπάτες, αν δεν μείνουμε ανοιχτοί στην αλλαγή.

Αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε σε μεγάλο βαθμό, αν παρατηρήσουμε τα διάφορα στρατόπεδα που δημιουργούνται εντός των ιατρικών και επιστημονικών πεδίων. Κάποιοι παραμένουν πιστοί στους παραδοσιακούς τρόπους, ενώ άλλοι βλέπουν πιο μακριά από τους ήδη υπάρχοντες ορίζοντες, χρησιμοποιώντας όχι μόνο το μυαλό, αλλά και την καρδιά τους.

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι αν και αυτές οι ιδέες φαίνονται και είναι σημαντικές και ουσιαστικές, είχαν γίνει γνωστές εδώ και πολλά χρόνια, αν και δεν έχουν ακόμα γίνει δεκτές από την κυρίαρχη κουλτούρα.