Για κάποιο λόγο γίνονται όλα. Για ποιον;
Η ανάγκη μας για νόημα
Οι άνθρωποι ανέκαθεν είχαν την ανάγκη να εξηγούν και να καταλαβαίνουν τις καταστάσεις γύρω τους και έτσι συνήθιζαν να θεοποιούν ό,τι δεν μπορούσαν να εξηγήσουν. Ο ήλιος, ο άνεμος, η θάλασσα, όλα έχουν αποτελέσει αντικείμενο λατρείας σε πολλούς πολιτισμούς λόγω της σημαντικής επίδρασης στη ζωή των ανθρώπων και της ανάγκης για εύρεση νοήματος. Μας αρέσει να πλάθουμε ιστορίες ώστε να εξηγούμε τα φαινόμενα, ανεξάρτητα με το αν οι ιστορίες αυτές ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Φτάνει να δίνουν μια εξήγηση. Πχ, μια φυλή Ινδιάνων για να εξηγήσει το φαινόμενο του Βόρειου Σέλαος πίστευε ότι ήταν τα πνεύματα των νεκρών συγγενών και φίλων που προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με τους δικούς τους ανθρώπους κάτω στη γη. Όχι η πραγματικότητα (το Βόρειο Σέλας είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης φορτισμένων ηλιακών σωματιδίων με την ατμόσφαιρα της γης) αλλά μια ικανοποιητική εξήγηση για τη φυλή αυτή.
Πίσω στη δική μας ζωή…
Έτσι κι εμείς χρησιμοποιούμε τη φράση «όλα για κάποιο λόγο γίνονται» ώστε να καταφέρουμε να βρούμε νόημα σε μια στιγμή πόνου ή δυσκολίας. Ποιος είναι όμως ο πραγματικός λόγος που γίνονται τα πράγματα; Η απάντηση σε μια τόσο γενική ερώτηση δεν είναι δυνατόν να δοθεί επακριβώς και πιθανώς να μην μπορούμε να εξηγήσουμε όλες τις καταστάσεις που μας συμβαίνουν. Πολλά πράγματα όντως δεν είναι στο χέρι μας. Ταυτόχρονα, ίσως να υπάρχει μια εξήγηση η οποία να καλύπτει τις περισσότερες καταστάσεις. Ο λόγος για τον οποίο μας συμβαίνουν αυτά που μας συμβαίνουν στη ζωή, λοιπόν, είμαστε ΕΜΕΙΣ.
Όσο συνεχίζω να είμαι ο ίδιος άνθρωπος που είμαι, θα έλκω τις ίδιες καταστάσεις
Ακόμα καλύτερα:
Όσο συνεχίζω να είμαι ο ίδιος άνθρωπος που είμαι, θα προκαλώ τις ίδιες καταστάσεις
Όσο συνεχίζω να είμαι ο ίδιος άνθρωπος θα έλκω τις ίδιες σχέσεις
Ακόμα καλύτερα
Όσο συνεχίζω να είμαι ο ίδιος άνθρωπος θα προκαλώ τις ίδιες σχέσεις
Όλα για κάποιο λόγο γίνονται στις σχέσεις
Ειδικά στον τομέα των σχέσεων, στον τομέα που μας αγγίζει περισσότερο από όλους τους άλλους, ο λόγος που τα μοτίβα των σχέσεων μας τείνουν να επαναλαμβάνονται είναι το γεγονός ότι ο καθένας μας γνωρίζει ένα συγκεκριμένο τρόπο να σχετίζεται. Αυτόν τον τρόπο τον επαναλαμβάνουμε μέχρι να τον αντιληφθούμε. Αν ποτέ τον αντιληφθούμε δηλαδή…
Πολλοί άνθρωποι λένε: «Η ζωή θα σου τα φέρνει έτσι μέχρι να πάρεις το μάθημα το οποίο έχεις να πάρεις» Και αυτό είναι αλήθεια, εν μέρει. Ζούμε τις ίδιες καταστάσεις όχι επειδή υπάρχει μια πρόθεση από τη ζωή για να μας διδάξει κάτι. Η επαναληψιμότητα αυτή είναι το ευθύ αποτέλεσμα του δικού μας ψυχισμού. Εμείς είμαστε στο κέντρο της ζωή μας και όχι κάποιος ο οποίος θέλει να γίνει ο δάσκαλός μας. Όσο παραμένουμε ίδιοι, αναγκαστικά θα βιώνουμε τις ίδιες καταστάσεις. Γιατί εμείς τις προκαλούμε.
Ο μόνος τρόπος για να πάρουμε το μάθημά μας είναι να εξετάσουμε το τι μας συμβαίνει και να το αναλύσουμε. Να σκεφτούμε πάνω σε αυτό και να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας. Αλλιώς Γιάννης θα πάμε και Γιάννης θα έρθουμε.
Η δυσκολία
Δεν είναι εύκολο, βέβαια, να το χωνέψουμε αυτό. Είναι σαφώς λιγότερο επώδυνο αν κάποιος άλλος ευθύνεται για τις αναποδιές που μας βρίσκουν. Έτσι οι άνθρωποι είμαστε πολύ πρόθυμοι να εναποθέσουμε την ευθύνη σε κάτι έξω από εμάς, καθώς είναι πολύ φυσιολογικό να πονάει η συνειδητοποίηση πως εμείς είμαστε το κέντρο του σύμπαντός μας. Η συνειδητοποίηση ότι εμείς προκαλούμε την πλειονότητα των καταστάσεων της ζωής μας.
Η ευθύνη μας όμως συνεπάγεται και ότι εμείς έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε όσα μας συμβαίνουν. Είναι στο χέρι μας. Φτάνει να θελήσουμε να τα επεξεργαστούμε ώστε να εξελιχθούμε. Φτάνει να έχουμε τη θέληση να μας μάθουμε.
Όλα για κάποιο λόγο γίνονται. Όλα για κάποιο λόγο σου συμβαίνουν. Εσύ είσαι αυτός ο λόγος. Εσύ μπορεί να γίνεις ο μεγαλύτερος δάσκαλος του εαυτού σου. Φτάνει να σου το επιτρέψεις.
Photo: Author/Depositphotos
Συγγραφέας Δημήτρης Φλαμούρης - enallaktikidrasi.com
Κατηγορίες:
Σχόλια