Η παγίδα...
Οι παροχές της κυβέρνησης έστησαν μια καλή παγίδα στην αντιπολίτευση, η οποία χωρίς καλά αντανακλαστικά έπεσε μέσα. Ειδικά η ΝΔ, ενώ αρχικά ανακοίνωσε πως...
θα υπερψηφίσει τα μέτρα, εν συνεχεία αποφάσισε να αλλάξει θέση και να πάει στο παρών, δηλαδή να μην υπερψηφίσει τις παροχές.
Η επιλογή αυτή ήταν ατυχής. Πρώτον διότι συγκρούεται με την γενική βούληση. Δεύτερον διότι δεν υπάρχει σοβαρό επιχείρημα για την άρνηση. Και τρίτον, διότι ανασύρει το σοβαρό πολιτικό ζήτημα της κυριαρχίας, το οποίο η ΝΔ δεν φαίνεται να συνυπολογίζει, ενώ είναι το κυρίαρχο σήμερα πολιτικό αίτημα σε όλο τον δυτικό κόσμο. Ας δούμε τα τρία αυτά σημεία.
Οι παροχές σε συνταξιούχους και η αναστολή είσπραξης φόρων σε νησιά είναι αποφάσεις που δεν χρειάζεται καν επιχειρηματολογία για να τις υπερασπίσεις. Οι συντάξεις έχουν υποστεί συνεχείς περικοπές και φυσικά όσοι έχουν σύνταξη κάτω των 800 ευρώ χρήζουν προστασίας. Επομένως, είναι προφανές ότι ο λαός καθόλου δεν διαφωνεί, αντιθέτως κατακρίνει σφόδρα το πολιτικό σύστημα εδώ και χρόνια πως με δικές του παραλήψεις και λάθη έχει ρίξει μισθωτούς και συνταξιούχους στη φτώχεια. Η ΝΔ λοιπόν, ακόμα και αν θεωρούσε τις παροχές επιλεκτικές, αναποτελεσματικές ή και άκαιρες, ήταν υποχρεωμένη να τις δεχθεί.
Το επιχείρημα πως οι παροχές είναι προεκλογικές δεν στέκει σε κριτική, διότι δεν είμαστε τυπικά σε προεκλογική περίοδο. Το επιχείρημα πως δυσκολεύουν την διαπραγμάτευση είναι επίσης έωλο, διότι το ζήτημα της διαπραγμάτευσης δεν μπορεί να συσχετιστεί με ένα βοήθημα και μάλιστα σε περίοδο πτώχευσης της χώρας. Εξάλλου αυτός είναι ο λόγος που εκλέγουμε πολιτική κυβέρνηση. Για να μπορεί να διαπραγματεύεται προς όφελος του λαού. Διαφορετικά θα αρκούσε να στέλνουμε ένα ανώτερο στέλεχος του υπουργείου οικονομικών να μελετάει τις καμπύλες, μαζί με την Βελκουλέσκου.
Τέλος, το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση δυσκολεύει το κλείσιμο της αξιολόγησης και βάζει τη χώρα σε περιπέτειες είναι ακόμη πιο έωλο, διότι, πολύ απλά, ακυρώνει εντελώς την κυβέρνηση, τη Βουλή και γενικώς τη χώρα σαν εθνικό κράτος. Εάν η κυβέρνηση της χώρας δεν είναι σε θέση να δώσει ένα επίδομα 300 ευρώ από τα πλεονάσματα, τότε δεν υπάρχει. Έχει αυτοκαταργηθεί. Αυτό θα επιβεβαιώνει και τυπικά πως έχουμε χάσει κάθε ίχνος κυριαρχίας και έχουμε εκχωρήσει αυτήν την κυριαρχία στους δανειστές.
Την έχουμε εκχωρήσει; Όχι ακόμα. Όχι τυπικά. Εάν την είχαμε τυπικά εκχωρήσει δεν θα έρχονταν στη Βουλή για έγκριση τα νομοσχέδια και οι συμφωνίες. Θα αρκούσε η ανακοίνωση του Eurogroup. Επομένως, με το να ισχυρίζεσαι πως η κυβέρνηση οφείλει πρώτα να ρωτάει τον Σόϊμπλε και ύστερα να αποφασίζει, σημαίνει πως έχεις αποδεχθεί την απώλεια και τυπικά της κυριαρχίας.
Η ΝΔ, ως κόμμα της δεξιάς και της κεντροδεξιάς, θα έπρεπε να έχει σε πρώτο επίπεδο πολιτικής ατζέντας το ζήτημα αυτό, το ζήτημα της κυριαρχίας. Εάν δεν το έχει και τοποθετεί ως αίτημα την "αλήθεια", τότε παραδίδει στον Σύριζα το μεγαλύτερο πολιτικό της όπλο. Και μπορεί αυτό να μην της στερήσει τη νίκη στις επερχόμενες εκλογές, μπορεί όμως να της στερήσει την αυτοδυναμία και, το κυριώτερο, θα την καταστήσει κυβέρνηση υπό προθεσμία.
Η μαζική υποστήριξη που έλαβε ο Τσίπρας από ευρωπαίους αξιωματούχους, μπορεί να μην λύσουν το πρόβλημα που έχει η κυβέρνηση με τους Γερμανούς και το ΔΝΤ, αλλά του έδωσαν μια αποφασιστική χείρα βοηθείας, στο δρόμο προς τις κάλπες.
Η ΝΔ πρέπει να αφήσει κατά μέρος τον αγώνα εναντίον του «λαϊκισμού». Τέτοιο αίτημα κανένας στην Ελλάδα δεν υιοθετεί, πλην του Σταύρου Θεοδωράκη, του Θάνου Τζήμερου, της Άννας Διαμαντοπούλου και των υπολοίπων ορφανών του αλήστου μνήμης σημιτικού «εκσυγχρονισμού», που ήταν το άλλο όνομα της παρασιτικής Ελλάδας, της Ελλάδας του χρηματιστηρίου και της παραοικονομίας.
Σύσσωμη η ευρωπαϊκή κεντροδεξιά μάλιστα, σήμερα, στρέφεται όλο και περισσότερο στα ζητήματα της κυριαρχίας και επιπλέον αρχίζει να αμφισβητεί και την λογική της λιτότητας, αλλά και της ελεύθερης διακίνησης χρήματος, εμπορευμάτων και προσώπων, στρέφοντας το ενδιαφέρον της στην παραγωγική οικονομία και στην προστασία της. Η ΝΔ θα περιοριστεί τώρα πολιτικά στο χώρο των φιλελευθέρων; Μα αυτός ο χώρος είναι πλέον διεθνώς μειοψηφικός και σταδιακά χάνει όλα τα πολιτικά του ερείσματα. Συν το γεγονός ότι η παράδοση της ελληνικής δεξιάς και κεντροδεξιάς έχει μικρή σχέση με τον πολιτικό φιλελευθερισμό.
Η ΝΔ οφείλει να προτάξει όχι την μεταφυσική έννοια της "αλήθειας", αλλά μια συγκεκριμένη πολιτική πρόταση για την πτώχευση της χώρας και την κατάλυση της εσωτερικής έννομης τάξης...
Απόστολος Διαμαντής
θα υπερψηφίσει τα μέτρα, εν συνεχεία αποφάσισε να αλλάξει θέση και να πάει στο παρών, δηλαδή να μην υπερψηφίσει τις παροχές.
Η επιλογή αυτή ήταν ατυχής. Πρώτον διότι συγκρούεται με την γενική βούληση. Δεύτερον διότι δεν υπάρχει σοβαρό επιχείρημα για την άρνηση. Και τρίτον, διότι ανασύρει το σοβαρό πολιτικό ζήτημα της κυριαρχίας, το οποίο η ΝΔ δεν φαίνεται να συνυπολογίζει, ενώ είναι το κυρίαρχο σήμερα πολιτικό αίτημα σε όλο τον δυτικό κόσμο. Ας δούμε τα τρία αυτά σημεία.
Οι παροχές σε συνταξιούχους και η αναστολή είσπραξης φόρων σε νησιά είναι αποφάσεις που δεν χρειάζεται καν επιχειρηματολογία για να τις υπερασπίσεις. Οι συντάξεις έχουν υποστεί συνεχείς περικοπές και φυσικά όσοι έχουν σύνταξη κάτω των 800 ευρώ χρήζουν προστασίας. Επομένως, είναι προφανές ότι ο λαός καθόλου δεν διαφωνεί, αντιθέτως κατακρίνει σφόδρα το πολιτικό σύστημα εδώ και χρόνια πως με δικές του παραλήψεις και λάθη έχει ρίξει μισθωτούς και συνταξιούχους στη φτώχεια. Η ΝΔ λοιπόν, ακόμα και αν θεωρούσε τις παροχές επιλεκτικές, αναποτελεσματικές ή και άκαιρες, ήταν υποχρεωμένη να τις δεχθεί.
Το επιχείρημα πως οι παροχές είναι προεκλογικές δεν στέκει σε κριτική, διότι δεν είμαστε τυπικά σε προεκλογική περίοδο. Το επιχείρημα πως δυσκολεύουν την διαπραγμάτευση είναι επίσης έωλο, διότι το ζήτημα της διαπραγμάτευσης δεν μπορεί να συσχετιστεί με ένα βοήθημα και μάλιστα σε περίοδο πτώχευσης της χώρας. Εξάλλου αυτός είναι ο λόγος που εκλέγουμε πολιτική κυβέρνηση. Για να μπορεί να διαπραγματεύεται προς όφελος του λαού. Διαφορετικά θα αρκούσε να στέλνουμε ένα ανώτερο στέλεχος του υπουργείου οικονομικών να μελετάει τις καμπύλες, μαζί με την Βελκουλέσκου.
Τέλος, το επιχείρημα ότι η κυβέρνηση δυσκολεύει το κλείσιμο της αξιολόγησης και βάζει τη χώρα σε περιπέτειες είναι ακόμη πιο έωλο, διότι, πολύ απλά, ακυρώνει εντελώς την κυβέρνηση, τη Βουλή και γενικώς τη χώρα σαν εθνικό κράτος. Εάν η κυβέρνηση της χώρας δεν είναι σε θέση να δώσει ένα επίδομα 300 ευρώ από τα πλεονάσματα, τότε δεν υπάρχει. Έχει αυτοκαταργηθεί. Αυτό θα επιβεβαιώνει και τυπικά πως έχουμε χάσει κάθε ίχνος κυριαρχίας και έχουμε εκχωρήσει αυτήν την κυριαρχία στους δανειστές.
Την έχουμε εκχωρήσει; Όχι ακόμα. Όχι τυπικά. Εάν την είχαμε τυπικά εκχωρήσει δεν θα έρχονταν στη Βουλή για έγκριση τα νομοσχέδια και οι συμφωνίες. Θα αρκούσε η ανακοίνωση του Eurogroup. Επομένως, με το να ισχυρίζεσαι πως η κυβέρνηση οφείλει πρώτα να ρωτάει τον Σόϊμπλε και ύστερα να αποφασίζει, σημαίνει πως έχεις αποδεχθεί την απώλεια και τυπικά της κυριαρχίας.
Η ΝΔ, ως κόμμα της δεξιάς και της κεντροδεξιάς, θα έπρεπε να έχει σε πρώτο επίπεδο πολιτικής ατζέντας το ζήτημα αυτό, το ζήτημα της κυριαρχίας. Εάν δεν το έχει και τοποθετεί ως αίτημα την "αλήθεια", τότε παραδίδει στον Σύριζα το μεγαλύτερο πολιτικό της όπλο. Και μπορεί αυτό να μην της στερήσει τη νίκη στις επερχόμενες εκλογές, μπορεί όμως να της στερήσει την αυτοδυναμία και, το κυριώτερο, θα την καταστήσει κυβέρνηση υπό προθεσμία.
Η μαζική υποστήριξη που έλαβε ο Τσίπρας από ευρωπαίους αξιωματούχους, μπορεί να μην λύσουν το πρόβλημα που έχει η κυβέρνηση με τους Γερμανούς και το ΔΝΤ, αλλά του έδωσαν μια αποφασιστική χείρα βοηθείας, στο δρόμο προς τις κάλπες.
Η ΝΔ πρέπει να αφήσει κατά μέρος τον αγώνα εναντίον του «λαϊκισμού». Τέτοιο αίτημα κανένας στην Ελλάδα δεν υιοθετεί, πλην του Σταύρου Θεοδωράκη, του Θάνου Τζήμερου, της Άννας Διαμαντοπούλου και των υπολοίπων ορφανών του αλήστου μνήμης σημιτικού «εκσυγχρονισμού», που ήταν το άλλο όνομα της παρασιτικής Ελλάδας, της Ελλάδας του χρηματιστηρίου και της παραοικονομίας.
Σύσσωμη η ευρωπαϊκή κεντροδεξιά μάλιστα, σήμερα, στρέφεται όλο και περισσότερο στα ζητήματα της κυριαρχίας και επιπλέον αρχίζει να αμφισβητεί και την λογική της λιτότητας, αλλά και της ελεύθερης διακίνησης χρήματος, εμπορευμάτων και προσώπων, στρέφοντας το ενδιαφέρον της στην παραγωγική οικονομία και στην προστασία της. Η ΝΔ θα περιοριστεί τώρα πολιτικά στο χώρο των φιλελευθέρων; Μα αυτός ο χώρος είναι πλέον διεθνώς μειοψηφικός και σταδιακά χάνει όλα τα πολιτικά του ερείσματα. Συν το γεγονός ότι η παράδοση της ελληνικής δεξιάς και κεντροδεξιάς έχει μικρή σχέση με τον πολιτικό φιλελευθερισμό.
Η ΝΔ οφείλει να προτάξει όχι την μεταφυσική έννοια της "αλήθειας", αλλά μια συγκεκριμένη πολιτική πρόταση για την πτώχευση της χώρας και την κατάλυση της εσωτερικής έννομης τάξης...
Απόστολος Διαμαντής
Σχόλια