Στην Ελλάδα τους…Στεφανόπουλους απλά τους θάβουμε με τιμές!


Ο Νίκος Συρίγος γράφει για έναν έντιμο και σεμνό πολιτικό που δεν «έπιασε» στη χώρα της ανομίας.

Ο Κωστής Στεφανόπουλος έχει πάρει ήδη τον δρόμο για τον Παράδεισο. Εκεί που πηγαίνουν οι καλοί άνθρωποι. Κι ο Κωστής Στεφανόπουλος ήταν ένας καλός άνθρωπος. Πάνω απ’όλα ένας δίκαιος άνθρωπος. Έντιμος όσο λίγοι, Έλληνας παλιάς κοπής. Από αυτούς που δεν βούτηξαν το χέρι στο μέλι. Ίσως γι’αυτό να μην… έπιασε ως πολιτικός στη χώρα της ανομίας, της ρεμούλας και της μίζας. Ίσως γι’αυτό δεν βρήκε ούτε την ψήφο του στην κάλπη ως αρχηγός της ΔΗΑΝΑ και το 1994 στις ευρωεκλογές που ο Έλληνας ψήφιζε και συνεχίζει να ψηφίζει ότι πιο «κουλό» υπάρχει, απλά αύξησε το ποσοστό του κόμματος του, χωρίς ωστόσο να ξεπεράσει ποτέ ούτε καν το 3%... Αυτό που πήρε πχ. ο Καμμένος πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες, ντεμέκ πατριωτισμό και σκίσιμο του μνημονίου. Δηλαδή ψέματα. Ωραία και μεγάλα.

Δυστυχώς στην Ελλάδα του χθες, του σήμερα και (μακάρι όχι) του αύριο, όποιος όχι απλά δεν λέει τα καλύτερα ψέματα αλλά καθόλου ψέματα, στο μόνο που μπορεί να ελπίζει είναι να θαφτεί με τιμές. Ο Στεφανόπουλος πέρα από το ότι έχασε τις δύο φορές που είχε βάλει για αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, δεν βρήκε ανταπόκριση ούτε ως πρόεδρος της ΔΗΑΝΑ.

Κι αν για το ότι δεν βγήκε πρόεδρος της ΝΔ δεν έχει ευθύνη ο λαός (όχι άμεση τουλάχιστον), για το γεγονός ότι όσες φορές ζήτησε την ψήφο του κόσμου, ο Έλληνας του γύρισε την πλάτη, θαρρώ πως η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά τον… Έλληνα. Τον Έλληνα που έχει μάθει να ψηφίζει τον «λογά» Καμμένο κι όχι τον σεμνό Στεφανόπουλο.

Αυτόν που το 1995 όταν- για να αποφύγει ο Ανδρέας Παπανδρέου τις εκλογές- βγήκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, στα δέκα χρόνια που έμεινε στην Προεδρία, έκανε πολλές φορές τους Έλληνες να νιώσουν υπερήφανοι ή να δακρύσουν από συγκίνηση. Απλά λέγοντας τα αυτονόητα. Πάντα σεμνά και ταπεινά.

Ακόμη κι αν ήξερε πως ζούσε στη χώρα που η σεμνότητα και η ταπεινότητα δεν είναι αρετή αλλά μειονέκτημα. Ειδικά αν είσαι πολιτικός… Καλό δρόμο…

 

Σχόλια