Η εξαθλίωση μπροστά στα μάτια μας…
Κυριακή μεσημέρι βγαίνω από την στάση του metro κοντά στην Κατεχάκη. Βλέπω 3-4 νεαρούς ο καθένας με μια σύριγγα στο χέρι. Πιο κάτω – κοντά στην γέφυρα – άλλοι 3-νεαροί και 2 κοπέλες ξαπλωμένοι κάτω και υπνωτισμένοι. Κυριολεκτικά στον κόσμο τους. Ο αργός θάνατος, στο πεζοδρόμιο. Δίπλα σε αυτούς μαύροι βαποράκια. Φανερά δίνουν λευκό χαρτάκι και παίρνουν τα λεφτά. Διαπραγματεύσεις όλα στη φόρα. Εγώ και άλλοι συμπολίτες προσπερνούν γρήγορα – γρήγορα. Κάνουμε πως δεν βλέπουμε αλλά και βλέπουμε και καταλαβαίνουμε. Πριν δύο μέρες τα ίδια είδα και στην οδό Τοσίτσα –δίπλα στο Πολυτεχνείο. Αυτές τις μέρες διάβασα ότι οι θαμώνες της οδού Τοσίτσα αποκεφάλισαν την προτομή της ηρωϊδας Λέλας Καραγιάννη. Κι αυτό τους έφταιγε. Υποθέτω ανάλογα θα συμβαίνουν και σε άλλα σημεία στη χώρα μας. Ξεπεσμός!
Σκέφτομαι πως η Ελλάδα τέλειωσε! Δεν είναι μόνο η κτηνωδία των μνημονίων. Είναι και όλα τα άλλα που φέρνουν τα μνημόνια. Είναι φανερό ότι ο κοινωνικός ιστός της χώρας έχει διαρρηχθεί. Η κοινωνία μας εξαχρειώθηκε και εξαθλιώθηκε σε τέτοιο βαθμό, ώστε δεν μπορούμε καν να αντιδράσουμε. Ούτε και στα πιο απλά πράγματα.
Όλες κυβερνήσεις μας είναι ολοφάνερα υποχείρια των ξένων δανειστών. Αργά και βασανιστικά μας μετατρέπουν σε σκλάβους χρέους. Όποιος και να κυβερνά αριστερά ή δεξιά, στο ίδιο έργο θεατές, η ίδια πολιτική εξαθλίωσης υλοποιείται. Καμία απολύτως προστασία. Σύγχρονη μορφή υποδούλωσης. Το ένα κακό φέρνει το άλλο. Ποιος θα διώξει τώρα τις ξένες μαφίες που λυμαίνονται την χώρα; Οι τριτοκοσμικοί μας φέρνουν τον ‘πολιτισμό’ τους, κι εμείς βρισκόμαστε σε αφασία. ‘Οι οχτροί μπήκαν στην πόλη’. Η Ελλάδα ένα απροστάτευτο πειραματόζωο. Τέτοια γεγονότα σε καμιά χούντα δεν γινόταν στο παρελθόν. Ξεπεράσαμε προ πολλού τα όρια. Άραγε τι είδους ‘δημοκρατία’ έχουμε;
Δεν είναι μόνο η λεηλασία της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας που σταδιακά υλοποιείται, είναι και οι ανθρώπινες ψυχές και η αξιοπρέπεια που χάνονται. Ο ξεπεσμός μας δεν φαίνεται να έχει πάτο. Εδώ που φτάσαμε όλα μπορεί να συμβούν στη χώρα μας. Μπορεί από στιγμή σε στιγμή να βυθιστούμε στο χάος και στην αναρχία.
Κατηγορίες:
Σχόλια