Ο κατήφορος συνεχίζεται

125
Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, ακόμη και αν οι κατηγορίες εναντίον του είναι λανθασμένες ή ατεκμηρίωτες, δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί την τράπεζα που διευθύνει για ιδιωτικούς σκοπούς – αφού τότε πρόκειται μάλλον για κατάχρηση εξουσίας.
.
.
«Πώς τελικά χρεοκόπησες; Υπάρχουν δύο τρόποι: ο ένας σταδιακά, σιγά-σιγά και ο άλλος που ακολουθεί αμέσως μετά ξαφνικά, απότομα» (E. Hemingway, διάλογος: –How did you go bankrupt? –Two ways. Gradually, then suddenly).

Άποψη

Χωρίς καμία αμφιβολία, βιώνουμε σήμερα τη σταδιακή χρεοκοπία (κυλιόμενη πτώχευση όπως την είχαμε περιγράψει στο παρελθόν) ολόκληρης της νοτίου Ευρώπης και της Φινλανδίας – ιδίως της Ελλάδας, η κυβέρνηση της οποίας φαίνεται πως, καλώς ή κακώς, σύντομα θα «ανατραπεί». Δεν χρειάζεται πολύ φαντασία για να κατανοήσουμε ότι, η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να συνεχιστεί επ’ άπειρον – ενώ ο ξαφνικός θάνατος θα συμβεί το αργότερο όταν ξεσπάσει η επόμενη παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία δεν θα αργήσει πολύ ακόμη.
Σε σχέση πάντως με τη χώρα μας, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι θα χρειαστεί ένα τέταρτο, πέμπτο, έκτο κοκ. μνημόνιο εάν δεν διαγραφεί χρέος – παρά το ότι έχει υποθηκευθεί ολόκληρη η δημόσια περιουσία της για 99 χρόνια, έχοντας μετατραπεί σε προτεκτοράτο όπως κάποτε το Χονγκ Κονγκ στη Βρετανία. Εν τούτοις, ελάχιστοι πιστεύουν πως θα της δοθεί αυτή η δυνατότητα – οπότε εύλογα αναμένεται η χρεοκοπία της το αργότερο το 2018.
Βέβαια, εάν δεν προκύψουν κάποια άλλα εξωτερικά γεγονότα – όπως θα ήταν η έξοδος της Ιταλίας ή/και της Φινλανδίας οπότε η διάλυση της Ευρωζώνης, η πτώχευση της Deutsche Bank, η κατάρρευση της Ιαπωνίας, ένα παγκόσμιο κραχ, πόλεμος με τη Ρωσία ή οτιδήποτε άλλο.
Περαιτέρω, ο διεθνής εξευτελισμός της Ελλάδας έχει υπερβεί προ πολλού τα όρια – ενώ «άγεται και φέρεται» από μία κυβέρνηση, η οποία δεν έχει δολοφονήσει μόνο την τελευταία ελπίδα των Ελλήνων, μη σεβόμενη την εντολή που της έδωσαν αλλά, επίσης, την ίδια την αριστερή της ιδεολογία. Λογικά λοιπόν βρίσκεται στο στόχαστρο όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, μεταξύ των οποίων της υπολοίπου αριστεράς, η οποία ντρέπεται για λογαριασμό του πρωθυπουργού – μη διστάζοντας δυστυχώς να συμμαχήσει με το συντηρητικό Τύπο, με αιτία τις πρόσφατες υποθέσεις διαφθοράς με την Τράπεζα Αττικής και τις τηλεοπτικές άδειες.
Ο νέος εξευτελισμός μας πάντως αφορά την Τράπεζα της Ελλάδας, στην ιστοσελίδα της οποίας έχει τοποθετηθεί από τις 22 Σεπτεμβρίου ένα αξιοσημείωτο εάν όχι απαράδεκτο δελτίο τύπου (πηγή), σε εν μέρει «σπασμένα» αγγλικά – το οποίο προσβάλλει τόσο το κράτος μας, όσο και το διοικητή της, έχοντας γίνει αντικείμενο επικρίσεων εκ μέρους ξένων παρατηρητών της ελληνικής οικονομίας. Μέσα από το δελτίο αυτό (εικόνα που ακολουθεί για να κρίνουν μόνοι τους οι αναγνώστες) η κεντρική τράπεζα της χώρας λαμβάνει θέση υπέρ της συζύγου του διοικητή της, εναντίον της οποίας διεξάγονται έρευνες για διαφθορά!
.
Ειδικότερα, κάτω από τον τίτλο «Δήλωση της Τράπεζας της Ελλάδας» (announcement of the Bank of Greece), η οποία δεν είναι ιδιοκτησία του διοικητή της, ενώ δεν πρόκειται για τη δική του προσωπική δήλωση, αναγράφονται σε ελεύθερη μετάφραση και με επιφύλαξη τα εξής:
«Σε απάντηση στις σημερινές φρενήρεις αναφορές των μέσων μαζικής ενημέρωσης, ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας αρνείται κατηγορηματικά ότι έχει παρεμποδιστεί ή ότι παρεμπόδισε οποιαδήποτε έρευνα, σχετική με τις επαγγελματικές δραστηριότητες της συζύγου του.
Οι συμβάσεις που αναφέρονται στις φρενήρεις και συκοφαντικές εκθέσεις ανατέθηκαν στην εταιρεία της συζύγου του μέσω διεθνούς διαγωνισμού, ο οποίος είχε διεξαχθεί πολύ πριν ο ίδιος είχε αναλάβει υπουργός (οικονομικών). Η δική του περιουσία και της συζύγου του, καθώς επίσης το πώς έχει αποκτηθεί, εμφανίζεται με κάθε λεπτομέρεια στις διαδοχικές δηλώσεις των περιουσιακών στοιχείων και εισοδημάτων που έχουν ανελλιπώς υποβληθεί στις Αρχές, από τότε που έχει λάβει δημόσια αξιώματα.
Προφανώς, μερικοί άνθρωποι αισθάνονται ότι απειλούνται ή ότι χάνουν τα προνόμιά τους, τα οποία δολίως αποκτήθηκαν στο παρελθόν. Είναι καιρός να συνειδητοποιήσουν πως η Τράπεζα της Ελλάδος και ο Διοικητής της είναι εκτός των πολιτικών παιχνιδιών και των μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων, ενώ θα συνεχίσουν να εκπληρώνουν τα καθήκοντά τους με σκοπό τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, ανεξάρτητα από το πόσο δυσάρεστο μπορεί να είναι αυτό σε ορισμένους.
Ας αφήσουμε αυτούς που θα συνεχίσουν να συμμετέχουν σε αυτήν τη λασπολογία να μάθουν ότι, την επομένη θα κληθούν να αντιμετωπίσουν το σύστημα της Δικαιοσύνης, ενώπιον του οποίου η οικογένεια του Διοικητή έχει ξεκινήσει αστικές και ποινικές διαδικασίες«.
Σύμφωνα με το κείμενο, για κάποιον άγνωστο λόγο η Τράπεζα της Ελλάδας ως Θεσμός γνωρίζει επακριβώς τι έχει κάνει και τι δεν έχει κάνει ο διοικητής της και η σύζυγός του, από την εποχή που ο ίδιος ήταν υπουργός οικονομικών – αφού δηλώνει καθαρά ότι, «Οι συμβάσεις που αναφέρονται στις φρενήρεις και συκοφαντικές εκθέσεις ανατέθηκαν στην εταιρεία της συζύγου του μέσω διεθνούς διαγωνισμού, ο οποίος είχε διεξαχθεί πολύ πριν ο ίδιος είχε αναλάβει υπουργός (οικονομικών). Η δική του περιουσία και της συζύγου του, καθώς επίσης το πώς έχει αποκτηθεί, εμφανίζεται με κάθε λεπτομέρεια στις διαδοχικές δηλώσεις των περιουσιακών στοιχείων και εισοδημάτων που έχουν ανελλιπώς υποβληθεί στις Αρχές, από τότε που έχει λάβει δημόσια αξιώματα».
Υποθέτουμε λοιπόν πως αφενός μεν η τράπεζα δεν είναι δυνατόν να το γνωρίζει, αφετέρου πως ο ίδιος ο διοικητής της έγραψε το δελτίο τύπου – βάζοντας το αμέσως μετά «στο στόμα της τράπεζας» που ασφαλώς δεν του ανήκει.
Όσον αφορά τώρα το υπόλοιπο κείμενο, ο τόνος είναι εντελώς ασυνήθιστος για μία επίσημη δήλωση μίας κεντρικής τράπεζας. Ακόμη πιο ασυνήθιστο είναι το γεγονός ότι, μία κεντρική τράπεζα κατηγορεί για δολιότητα με μία επίσημη δήλωση της ορισμένα άτομα, χωρίς να τα αναφέρει ονομαστικά! Πολύ περισσότερο για να αιτιολογήσει τις ενέργειες του διοικητή της και της συζύγου του, όταν δεν είναι δυνατόν να γνωρίζει εάν είχαν συμπεριφερθεί σωστά στο παρελθόν – πόσο μάλλον για ένα θέμα που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη λειτουργία μίας κεντρικής τράπεζας.
Εύλογα επομένως συμπεραίνεται πως ο συμπαθέστατος διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, ακόμη και αν οι κατηγορίες εναντίον του είναι λανθασμένες ή ατεκμηρίωτες, δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί την τράπεζα που διευθύνει για ιδιωτικούς σκοπούς – οπότε πρόκειται πιθανότατα για κατάχρηση εξουσίας, για την οποία είναι αρμόδια βέβαια η Δικαιοσύνη και όχι εμείς, όσον αφορά το συγκεκριμένο δελτίο τύπου.
Από την άλλη πλευρά, «ανεξάρτητα; από τα πολιτικά παιχνίδια», είναι ενδιαφέρουσα η είδηση (πηγή), σύμφωνα με την οποία ο διοικητής φαίνεται πως ελπίζει να γίνει πρωθυπουργός μίας μεταβατικής τεχνοκρατικής κυβέρνησης, κατά το προηγούμενο της κυβέρνησης Παπαδήμου – κυρίως επειδή έχει τη στήριξη της ευρωπαϊκής ελίτ.
Ανάλογα ενδιαφέρον είναι το ότι, καυχήθηκε δημόσια πως εμπόδισε με επιτυχία μία συνωμοσία της κυβέρνησης (πηγή), σε σχέση με την εισαγωγή παράλληλου νομίσματος – τονίζοντας εδώ πως τέτοιου είδους δηλώσεις δεν αρμόζουν σε μία κεντρική τράπεζα, αφού υποσκάπτουν τα θεμέλια της οικονομίας μας.
Ολοκληρώνοντας, το γεγονός ότι ο διοικητής ευρίσκεται σε σύγκρουση με την κυβέρνηση για το θέμα της Τράπεζας Αττικής, έχοντας ενδεχομένως δίκιο, δεν του δίνει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τη θέση του για την υπεράσπιση των ιδιωτικών του συμφερόντων – ενώ η δήλωση της συζύγου του, σύμφωνα με την οποία αυτή η διαμάχη ήταν η αιτία της διεξαγωγής έρευνας στους χώρους της (πηγή), δεν ήταν ότι καλύτερο για τον ίδιο.
Εμείς βέβαια δεν θέλουμε και δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κανέναν για τη συμπεριφορά του. Εν τούτοις, όλοι όσοι εκπροσωπούν τη χώρα μας οφείλουν να είναι κάτι περισσότερο από προσεκτικοί, ειδικά υπό τις σημερινές συνθήκες – όπου αρκεί μία μικρή σπίθα για να ξεσπάσει μία καταστροφική πυρκαγιά.


Βιβλιογραφία: N. Haering


Γράφει ο Ιάκωβος Ιωάννου - analyst.gr
Σχόλια