Η ρωσική αρκούδα ξυπνά (με νεύρα) από τη χειμερία νάρκη
Με πεζικό και ναυτικό ισχυρότερο των ΗΠΑ, και αεροπορία με άρτια εκπαιδευμένους πιλότους ο Βλ. Πούτιν απειλεί την κυριαρχία του ΝΑΤΟ!
Από τη Μυρτώ Μπούρτση
Ρωσία, ένας στρατιωτικός γίγαντας σε... χειμερία νάρκη μετά την Πτώση του Τείχους, άρχισε να ξυπνά - πρώτα στη Γεωργία, μετά στην Ουκρανία και πρόσφατα στη γεωστρατηγική γειτονιά της Συρίας. Τα τελευταία γεγονότα κάνουν πολλούς να επανεξετάσουν την πολεμική δυναμική της «ρωσικής αρκούδας», η οποία θεωρείται η δεύτερη μεγαλύτερη πολεμική μηχανή παγκοσμίως μετά τις ΗΠΑ, που, παρά τις κυρώσεις, έχει επιδοθεί σε κούρσα εξοπλισμών και απειλεί σοβαρά τη μέχρι πρότινος αμυντική κυριαρχία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Μπορεί στη Συρία το αεροσκάφος που έπεσε από τα τουρκικά πυρά να ήταν ένα απαρχαιωμένο Sukhoi Su-24, από τα περίπου 100 της πάλαι ποτέ σοβιετικής αεροπορίας που παραμένουν στην ενεργό δράση, όμως η Μόσχα έχει επιδοθεί σε μια κούρσα εκσυγχρονισμού της πολεμικής αεροπορίας της, προκαλώντας έντονο προβληματισμό στην Ουάσινγκτον. Αντίστοιχες ενέργειες έχει αναλάβει για τον στόλο της, ενώ το πεζικό παραμένει στην κορυφή της παγκόσμιας ισχύος. Γεγονός που κατέδειξε η ευκολία με την οποία ο Πούτιν κινητοποίησε στρατιωτική δύναμη 150.000 ανδρών στην Κριμαία.
Αναλυτικά, η Ρωσία διαθέτει ενεργό στρατό ξηράς περί τους 766.000 με 850.000 άνδρες και περίπου 2.500.000 εφέδρους, κατά 11% μεγαλύτερο από εκείνον των ΗΠΑ, εξοπλισμένο με 15.398 άρματα μάχης (πάνω από 22.000, σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις), 31.298 τεθωρακισμένα AFVs, 6.000 αυτοκινούμενα οβιδοβόλα και 3.793 πολλαπλά συστήματα εκτόξευσης πυραύλων - σύμφωνα με στοιχεία της Global Firepower που επικαλούνται το Bloomberg και το Business Insider. Οι δε παραστρατιωτικές δυνάμεις της εκτιμάται πως αριθμούν περί τους 450.000 άνδρες, ενώ η ρωσική αεροπορία στρατού αριθμεί 530 ελικόπτερα. Μάλιστα, ενώ η αριθμητική δύναμη των στρατών ξηράς έχει υποχωρήσει σε όλο τον δυτικό κόσμο από το 2011, η Ρωσία αποτελεί εξαίρεση, με αύξηση 25% ως το 2014, ενώ τον Μάιο ο Πούτιν δημιούργησε τα λεγόμενα «βιομηχανικά τάγματα», δίνοντας σε χιλιάδες κληρωτούς την επιλογή να υπηρετήσουν στην αμυντική βιομηχανία.
«Μπορούμε και πρέπει να κάνουμε για την αμυντική βιομηχανία αυτό που κάναμε στο Σότσι» είχε πει τότε, αναφερόμενος στην επιτυχία των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2014. Την αποφασιστικότητα αυτή αποδεικνύει το γεγονός ότι το πρώτο τρίμηνο του 2015 είχε ήδη επενδυθεί ο μισός αμυντικός προϋπολογισμός της χρονιάς, με δυτικά ΜΜΕ, όπως το Bloomberg, να μιλούν ακόμη και για «κρυφά ταμεία» στη διάθεση του προέδρου που επιδιώκει τη μεγαλύτερη στρατιωτική αναβάθμιση, σε όλα τα μέτωπα, από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Μετά την Ουκρανία, ο Ρώσος πρόεδρος χρειάστηκε να επιταχύνει τον προγραμματισμένο ως το 2020 εκσυγχρονισμό της -σε πολλά σημεία σκουριασμένης- τεράστιας πολεμικής μηχανής με ένα νέο στρατιωτικό δόγμα. Εκτοτε, ειδικοί αναφέρουν πως η Μόσχα κερδίζει χρόνο προκειμένου να σφραγίσει τον εναέριο χώρο της από τα αμερικανικά δορυφορικά συστήματα καθοδήγησης ICBM μέσω του συστήματος α/α μακρού βεληνεκούς
S-500, τη νέα εκδοχή των S-400, με στοιχεία σχεδιασμένα να αναχαιτίζουν 10 εισερχόμενους βαλλιστικούς πυραύλους ταυτόχρονα σε ύψος 200 χλμ. και με βεληνεκές 400 χιλιομέτρων.
Αυτή τη στιγμή η ρωσική αεροπορία θεωρείται ότι διαθέτει 3.429 συνολικά αεροσκάφη, από τα οποία 2.500 στην ενεργό υπηρεσία, και πάνω από 60 βάσεις. Ο βασικός κορμός της αποτελείται από οκτώ τύπους μαχητικών και τρεις βομβαρδιστικών μεγάλης ακτίνας δράσης. Μεταξύ των πρώτων, τα σύγχρονα μαχητικά πολλαπλού ρόλου Su-30, τα Su-34 και Su-35 που συνεχίζουν να παραλαμβάνονται αλλά και 150 Su-25 από το 1981, 130 μαχητικά αναχαίτισης Mig-31 από το 1982, 250 μαχητικά Mig-29 από το 1983 και 350 μαχητικά τέταρτης γενιάς
Su-27. Στα δε βομβαρδιστικά περιλαμβάνονται 16 Tu-160 υπερηχητικά, στρατηγικά βομβαρδιστικά μεγάλης ακτίνας δράσης, 32 στρατηγικά βομβαρδιστικά μεγάλης ακτίνας δράσης Tu-95MS και 41 υπερηχητικά βομβαρδιστικά μεγάλου βεληνεκούς Tu-22M3. Σύμφωνα με τον Αμερικανό πτέραρχο Φρανκ Γκόρενκ, το αμερικανικό αεροπορικό πλεονέκτημα συρρικνώνεται, καθώς η ρωσική υπεροχή δεν βασίζεται μόνο στα μαχητικά, αλλά και στους πιλότους, εκπαιδευμένους στην τακτική «anti-access, area denial» (άρνηση πρόσβασης, απαγόρευση προσέγγισης περιοχής). Τακτική που προσπαθεί να επιβάλει η ρωσική πολεμική αεροπορία και στη Συρία.
Oσο για το πολεμικό ναυτικό, ως γνωστόν η μεγάλη δύναμη της Ρωσίας βρίσκεται στα υποβρύχια, 55 τον αριθμό, στα οποία θεωρείται εννέα φορές πιο ισχυρή από τις ΗΠΑ! Στις νεότερες αφίξεις περιλαμβάνονται το πυρηνοκίνητο υποβρύχιο νέας γενιάς τύπου Project 955, κλάσης Borey, με το όνομα «Vladimir Monomakh», το σειράς Κ-550 «Alexander Nevsky» και το υποβρύχιο Κ-535 «Yury Dolgoruky». Τα τρία μεταφέρουν μαζί 16 πυραύλους Bulava. Συνολικά, ο ρωσικός στόλος θεωρείται πως περιλαμβάνει τουλάχιστον τέσσερις φρεγάτες, 74 κορβέτες, 12 αντιτορπιλικά στην ενεργό δράση, όμως ένα και μοναδικό αεροπλανοφόρο, το «Ναύαρχος Κουζνετσόφ» (αν και θεωρητικά ο συνολικός αριθμός ανέρχεται σε 13 φρεγάτες και 105 κορβέτες και τορπιλακάτους). Στους σχεδιασμούς βρίσκεται ένα σύγχρονο πυρηνικό αεροπλανοφόρο με καταδρομικά πλοία συνοδείας, καθώς το «Ναύαρχος Κουζνετσόφ» είναι τόσο παλιό, που πριν από μερικά χρόνια είχαν πάρει φωτιά τα ηλεκτρικά κυκλώματά του στο Αιγαίο, με αποτέλεσμα να καεί ζωντανό ένα μέλος του πληρώματος. Στη ναυτική αεροπορία ραγδαία είναι η αύξηση μη επανδρωμένων τεχνολογιών (drones), όπως καταδεικνύουν τα απόρρητα σχέδια για υποβρύχιο drone, ικανό να βάλλει τορπίλες με πυρηνική κεφαλή, που αποκάλυψε πρόσφατα από γκάφα η ρωσική τηλεόραση.
Σε σχέση με τον αμερικανικό πολεμικό γίγαντα, η «ρωσική αρκούδα» υπερτερεί στον αριθμό κορβετών που διαθέτει (35 φορές περισσότερες από τις ΗΠΑ) και στα υποβρύχια (η Μόσχα έχει προχωρήσει και στη μαζική ναυπήγηση πυρηνικών υποβρυχίων πολλαπλών χρήσεων νέας γενιάς τύπου Yasen, εξοπλισμένων με υπερηχητικούς πυραύλους Κρουζ «Oniks - Onyx»). Η Μόσχα υπερτερεί επίσης στην αριθμητική δύναμη του στρατού ξηράς, στα βομβαρδιστικά (14% περισσότερα από τις Ηνωμένες Πολιτείες), στα άρματα μάχης, στον αριθμό των ελικοπτέρων (τέσσερις φορές περισσότερα από τα αμερικανικά). Αλλά και σε αριθμό πυρηνικών κεφαλών (10% περισσότερες από τις ΗΠΑ) και στα καταγεγραμμένα αποθέματα -απαγορευμένων σήμερα- χημικών όπλων. Τέλος, σύμφωνα με τον οργανισμό αμυντικών πληροφοριών IHS Jane's Annual Defence Budgets Review, η Ρωσία πούλησε το 2014 όπλα αξίας 10 δισ. δολαρίων.
Τα υπερσύγχρονα αεροσκαφη, τα αόρατα άρματα και τα «ιπτάμενα καλάσνικοφ»
Τα δικά της πανίσχυρα υπερόπλα διαθέτει η φημισμένη για την πολεμική βιομηχανία της Μόσχα. Στον αέρα ξεχωρίζουν το μαχητικό αεροπορικής υπεροχής πέμπτης γενιάς PAK FA T-50 της Sukhoi, που από το 2016 θα αντικαταστήσει τα Su-27. Το αεροσκάφος αναπτύσσει υπερηχητική ταχύτητα χωρίς τη χρήση συστήματος μετάκαυσης, ενώ χάρη στα ραντάρ Belka μπορεί να παρακολουθεί ταυτόχρονα τέσσερις επίγειους και 30 ιπτάμενους στόχους και να παγιδεύει τους οκτώ από αυτούς. Ξεχωρίζει, επίσης, το βομβαρδιστικό PAK DA, ένα υποηχητικό αεροσκάφος, που θεωρείται ότι θα έχει τη δυνατότητα εκτόξευσης πυραύλου Κρουζ με πυρηνική κεφαλή και πρόκειται να αντικαταστήσει τα παλιά Tupolev Tu-95 και Tu-160, τη ραχοκοκαλιά της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας.
Από θαλάσσης, τα ρωσικά ναυπηγεία κοντά στον αρκτικό κύκλο κατασκευάζουν τα ισχυρότερα υποβρύχια του πλανήτη, μεταξύ αυτών και το λεγόμενο «σούπερ κατάσκοπο», ένα υποβρύχιο που θα λειτουργεί χωρίς να εκπέμπει ενεργά σήματα και θα παραμένει αόρατο για τον αντίπαλο, ενώ στις προδιαγραφές του είναι ο εντοπισμός πλοίων, υποβρυχίων και αεροσκαφών που πετούν σε χαμηλό ύψος και απόσταση έως 600 χιλιομέτρων. Επίσης, η Ρωσία διαθέτει τα καταδρομικά στρατηγικού ρόλου υποβρύχια 955 Borei, που είναι εξοπλισμένα με πυραύλους Bulava. Συνολικά, για την εκτέλεση αποστολών στο ρωσικό πολεμικό ναυτικό είναι διαθέσιμα 11 τέτοια στρατηγικά πυραυλοφόρα, τα οποία ουσιαστικά είναι απρόσβλητα, όταν βρίσκονται σε περιπολία μάχης.
Από ξηράς, το ισχυρότερο υπερόπλο θεωρείται το άρμα μάχης Armata Τ-14, που παρουσιάστηκε στη λεγόμενη «παρέλαση νίκης» τον περασμένο Μάιο. Διαθέτει πυροβόλο 125 χιλιοστών, με δυνατότητα επαναφόρτισης εξ αποστάσεως, το πλήρωμα είναι τοποθετημένο σε μια θωρακισμένη κάψουλα, ώστε να έχει πιθανότητες επιβίωσης σε περίπτωση έκρηξης των πυρομαχικών, ενώ με το ραντάρ του παρακολουθεί έως 40 δυναμικούς και 25 αεροδυναμικούς στόχους σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων.
Τα «αθάνατα» Mig-35
Στα δυνατά χαρτιά της Μόσχας περιλαμβάνονται ακόμη τα Pantsir-S1, πυραυλικά συστήματα που συνδυάζουν κατευθυνόμενα βλήματα αέρος και δύο αυτόματα πυροβόλα, το πυραυλικό σύστημα BUK-2, τα προηγμένης τεχνολογίας «αθάνατα» Mig-35 και το επιθετικό ελικόπτερο Mi-28.
Προ ημερών, στη γαλλική αμυντική έκθεση MILIPOL η Ρωσία παρουσίασε και μια σειρά ειδικών όπλων στη μάχη κατά της τρομοκρατίας. Μεταξύ αυτών, τα ελικόπτερα Ansat, γνωστά και ως «ιπτάμενα καλάσνικοφ» για την ευελιξία, την αξιοπιστία και την απλότητα της χρήσης τους, τα ταχύπλοα περιπολικά σκάφη «Mangust», προορισμένα για την προστασία παράκτιων περιοχών, και τα «Murena-E», τα ταχύπλοα αποβατικά, σχεδιασμένα για την παράκτια μεταφορά ερπυστριοφόρων, τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης και πεζοναυτών. Στην έκθεση ξεχώρισε και η «Σφήκα» («Osa»), ένα μη φονικό όπλο, που χρησιμοποιείται για αυτοάμυνα, εξοπλισμένο με μη θανατηφόρα πυρομαχικά.
ΠΗΓΗ
Από τη Μυρτώ Μπούρτση
Ρωσία, ένας στρατιωτικός γίγαντας σε... χειμερία νάρκη μετά την Πτώση του Τείχους, άρχισε να ξυπνά - πρώτα στη Γεωργία, μετά στην Ουκρανία και πρόσφατα στη γεωστρατηγική γειτονιά της Συρίας. Τα τελευταία γεγονότα κάνουν πολλούς να επανεξετάσουν την πολεμική δυναμική της «ρωσικής αρκούδας», η οποία θεωρείται η δεύτερη μεγαλύτερη πολεμική μηχανή παγκοσμίως μετά τις ΗΠΑ, που, παρά τις κυρώσεις, έχει επιδοθεί σε κούρσα εξοπλισμών και απειλεί σοβαρά τη μέχρι πρότινος αμυντική κυριαρχία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Μπορεί στη Συρία το αεροσκάφος που έπεσε από τα τουρκικά πυρά να ήταν ένα απαρχαιωμένο Sukhoi Su-24, από τα περίπου 100 της πάλαι ποτέ σοβιετικής αεροπορίας που παραμένουν στην ενεργό δράση, όμως η Μόσχα έχει επιδοθεί σε μια κούρσα εκσυγχρονισμού της πολεμικής αεροπορίας της, προκαλώντας έντονο προβληματισμό στην Ουάσινγκτον. Αντίστοιχες ενέργειες έχει αναλάβει για τον στόλο της, ενώ το πεζικό παραμένει στην κορυφή της παγκόσμιας ισχύος. Γεγονός που κατέδειξε η ευκολία με την οποία ο Πούτιν κινητοποίησε στρατιωτική δύναμη 150.000 ανδρών στην Κριμαία.
Αναλυτικά, η Ρωσία διαθέτει ενεργό στρατό ξηράς περί τους 766.000 με 850.000 άνδρες και περίπου 2.500.000 εφέδρους, κατά 11% μεγαλύτερο από εκείνον των ΗΠΑ, εξοπλισμένο με 15.398 άρματα μάχης (πάνω από 22.000, σύμφωνα με άλλες εκτιμήσεις), 31.298 τεθωρακισμένα AFVs, 6.000 αυτοκινούμενα οβιδοβόλα και 3.793 πολλαπλά συστήματα εκτόξευσης πυραύλων - σύμφωνα με στοιχεία της Global Firepower που επικαλούνται το Bloomberg και το Business Insider. Οι δε παραστρατιωτικές δυνάμεις της εκτιμάται πως αριθμούν περί τους 450.000 άνδρες, ενώ η ρωσική αεροπορία στρατού αριθμεί 530 ελικόπτερα. Μάλιστα, ενώ η αριθμητική δύναμη των στρατών ξηράς έχει υποχωρήσει σε όλο τον δυτικό κόσμο από το 2011, η Ρωσία αποτελεί εξαίρεση, με αύξηση 25% ως το 2014, ενώ τον Μάιο ο Πούτιν δημιούργησε τα λεγόμενα «βιομηχανικά τάγματα», δίνοντας σε χιλιάδες κληρωτούς την επιλογή να υπηρετήσουν στην αμυντική βιομηχανία.
«Μπορούμε και πρέπει να κάνουμε για την αμυντική βιομηχανία αυτό που κάναμε στο Σότσι» είχε πει τότε, αναφερόμενος στην επιτυχία των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2014. Την αποφασιστικότητα αυτή αποδεικνύει το γεγονός ότι το πρώτο τρίμηνο του 2015 είχε ήδη επενδυθεί ο μισός αμυντικός προϋπολογισμός της χρονιάς, με δυτικά ΜΜΕ, όπως το Bloomberg, να μιλούν ακόμη και για «κρυφά ταμεία» στη διάθεση του προέδρου που επιδιώκει τη μεγαλύτερη στρατιωτική αναβάθμιση, σε όλα τα μέτωπα, από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Μετά την Ουκρανία, ο Ρώσος πρόεδρος χρειάστηκε να επιταχύνει τον προγραμματισμένο ως το 2020 εκσυγχρονισμό της -σε πολλά σημεία σκουριασμένης- τεράστιας πολεμικής μηχανής με ένα νέο στρατιωτικό δόγμα. Εκτοτε, ειδικοί αναφέρουν πως η Μόσχα κερδίζει χρόνο προκειμένου να σφραγίσει τον εναέριο χώρο της από τα αμερικανικά δορυφορικά συστήματα καθοδήγησης ICBM μέσω του συστήματος α/α μακρού βεληνεκούς
S-500, τη νέα εκδοχή των S-400, με στοιχεία σχεδιασμένα να αναχαιτίζουν 10 εισερχόμενους βαλλιστικούς πυραύλους ταυτόχρονα σε ύψος 200 χλμ. και με βεληνεκές 400 χιλιομέτρων.
Αυτή τη στιγμή η ρωσική αεροπορία θεωρείται ότι διαθέτει 3.429 συνολικά αεροσκάφη, από τα οποία 2.500 στην ενεργό υπηρεσία, και πάνω από 60 βάσεις. Ο βασικός κορμός της αποτελείται από οκτώ τύπους μαχητικών και τρεις βομβαρδιστικών μεγάλης ακτίνας δράσης. Μεταξύ των πρώτων, τα σύγχρονα μαχητικά πολλαπλού ρόλου Su-30, τα Su-34 και Su-35 που συνεχίζουν να παραλαμβάνονται αλλά και 150 Su-25 από το 1981, 130 μαχητικά αναχαίτισης Mig-31 από το 1982, 250 μαχητικά Mig-29 από το 1983 και 350 μαχητικά τέταρτης γενιάς
Su-27. Στα δε βομβαρδιστικά περιλαμβάνονται 16 Tu-160 υπερηχητικά, στρατηγικά βομβαρδιστικά μεγάλης ακτίνας δράσης, 32 στρατηγικά βομβαρδιστικά μεγάλης ακτίνας δράσης Tu-95MS και 41 υπερηχητικά βομβαρδιστικά μεγάλου βεληνεκούς Tu-22M3. Σύμφωνα με τον Αμερικανό πτέραρχο Φρανκ Γκόρενκ, το αμερικανικό αεροπορικό πλεονέκτημα συρρικνώνεται, καθώς η ρωσική υπεροχή δεν βασίζεται μόνο στα μαχητικά, αλλά και στους πιλότους, εκπαιδευμένους στην τακτική «anti-access, area denial» (άρνηση πρόσβασης, απαγόρευση προσέγγισης περιοχής). Τακτική που προσπαθεί να επιβάλει η ρωσική πολεμική αεροπορία και στη Συρία.
Oσο για το πολεμικό ναυτικό, ως γνωστόν η μεγάλη δύναμη της Ρωσίας βρίσκεται στα υποβρύχια, 55 τον αριθμό, στα οποία θεωρείται εννέα φορές πιο ισχυρή από τις ΗΠΑ! Στις νεότερες αφίξεις περιλαμβάνονται το πυρηνοκίνητο υποβρύχιο νέας γενιάς τύπου Project 955, κλάσης Borey, με το όνομα «Vladimir Monomakh», το σειράς Κ-550 «Alexander Nevsky» και το υποβρύχιο Κ-535 «Yury Dolgoruky». Τα τρία μεταφέρουν μαζί 16 πυραύλους Bulava. Συνολικά, ο ρωσικός στόλος θεωρείται πως περιλαμβάνει τουλάχιστον τέσσερις φρεγάτες, 74 κορβέτες, 12 αντιτορπιλικά στην ενεργό δράση, όμως ένα και μοναδικό αεροπλανοφόρο, το «Ναύαρχος Κουζνετσόφ» (αν και θεωρητικά ο συνολικός αριθμός ανέρχεται σε 13 φρεγάτες και 105 κορβέτες και τορπιλακάτους). Στους σχεδιασμούς βρίσκεται ένα σύγχρονο πυρηνικό αεροπλανοφόρο με καταδρομικά πλοία συνοδείας, καθώς το «Ναύαρχος Κουζνετσόφ» είναι τόσο παλιό, που πριν από μερικά χρόνια είχαν πάρει φωτιά τα ηλεκτρικά κυκλώματά του στο Αιγαίο, με αποτέλεσμα να καεί ζωντανό ένα μέλος του πληρώματος. Στη ναυτική αεροπορία ραγδαία είναι η αύξηση μη επανδρωμένων τεχνολογιών (drones), όπως καταδεικνύουν τα απόρρητα σχέδια για υποβρύχιο drone, ικανό να βάλλει τορπίλες με πυρηνική κεφαλή, που αποκάλυψε πρόσφατα από γκάφα η ρωσική τηλεόραση.
Σε σχέση με τον αμερικανικό πολεμικό γίγαντα, η «ρωσική αρκούδα» υπερτερεί στον αριθμό κορβετών που διαθέτει (35 φορές περισσότερες από τις ΗΠΑ) και στα υποβρύχια (η Μόσχα έχει προχωρήσει και στη μαζική ναυπήγηση πυρηνικών υποβρυχίων πολλαπλών χρήσεων νέας γενιάς τύπου Yasen, εξοπλισμένων με υπερηχητικούς πυραύλους Κρουζ «Oniks - Onyx»). Η Μόσχα υπερτερεί επίσης στην αριθμητική δύναμη του στρατού ξηράς, στα βομβαρδιστικά (14% περισσότερα από τις Ηνωμένες Πολιτείες), στα άρματα μάχης, στον αριθμό των ελικοπτέρων (τέσσερις φορές περισσότερα από τα αμερικανικά). Αλλά και σε αριθμό πυρηνικών κεφαλών (10% περισσότερες από τις ΗΠΑ) και στα καταγεγραμμένα αποθέματα -απαγορευμένων σήμερα- χημικών όπλων. Τέλος, σύμφωνα με τον οργανισμό αμυντικών πληροφοριών IHS Jane's Annual Defence Budgets Review, η Ρωσία πούλησε το 2014 όπλα αξίας 10 δισ. δολαρίων.
Τα υπερσύγχρονα αεροσκαφη, τα αόρατα άρματα και τα «ιπτάμενα καλάσνικοφ»
Τα δικά της πανίσχυρα υπερόπλα διαθέτει η φημισμένη για την πολεμική βιομηχανία της Μόσχα. Στον αέρα ξεχωρίζουν το μαχητικό αεροπορικής υπεροχής πέμπτης γενιάς PAK FA T-50 της Sukhoi, που από το 2016 θα αντικαταστήσει τα Su-27. Το αεροσκάφος αναπτύσσει υπερηχητική ταχύτητα χωρίς τη χρήση συστήματος μετάκαυσης, ενώ χάρη στα ραντάρ Belka μπορεί να παρακολουθεί ταυτόχρονα τέσσερις επίγειους και 30 ιπτάμενους στόχους και να παγιδεύει τους οκτώ από αυτούς. Ξεχωρίζει, επίσης, το βομβαρδιστικό PAK DA, ένα υποηχητικό αεροσκάφος, που θεωρείται ότι θα έχει τη δυνατότητα εκτόξευσης πυραύλου Κρουζ με πυρηνική κεφαλή και πρόκειται να αντικαταστήσει τα παλιά Tupolev Tu-95 και Tu-160, τη ραχοκοκαλιά της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας.
Από θαλάσσης, τα ρωσικά ναυπηγεία κοντά στον αρκτικό κύκλο κατασκευάζουν τα ισχυρότερα υποβρύχια του πλανήτη, μεταξύ αυτών και το λεγόμενο «σούπερ κατάσκοπο», ένα υποβρύχιο που θα λειτουργεί χωρίς να εκπέμπει ενεργά σήματα και θα παραμένει αόρατο για τον αντίπαλο, ενώ στις προδιαγραφές του είναι ο εντοπισμός πλοίων, υποβρυχίων και αεροσκαφών που πετούν σε χαμηλό ύψος και απόσταση έως 600 χιλιομέτρων. Επίσης, η Ρωσία διαθέτει τα καταδρομικά στρατηγικού ρόλου υποβρύχια 955 Borei, που είναι εξοπλισμένα με πυραύλους Bulava. Συνολικά, για την εκτέλεση αποστολών στο ρωσικό πολεμικό ναυτικό είναι διαθέσιμα 11 τέτοια στρατηγικά πυραυλοφόρα, τα οποία ουσιαστικά είναι απρόσβλητα, όταν βρίσκονται σε περιπολία μάχης.
Από ξηράς, το ισχυρότερο υπερόπλο θεωρείται το άρμα μάχης Armata Τ-14, που παρουσιάστηκε στη λεγόμενη «παρέλαση νίκης» τον περασμένο Μάιο. Διαθέτει πυροβόλο 125 χιλιοστών, με δυνατότητα επαναφόρτισης εξ αποστάσεως, το πλήρωμα είναι τοποθετημένο σε μια θωρακισμένη κάψουλα, ώστε να έχει πιθανότητες επιβίωσης σε περίπτωση έκρηξης των πυρομαχικών, ενώ με το ραντάρ του παρακολουθεί έως 40 δυναμικούς και 25 αεροδυναμικούς στόχους σε ακτίνα 100 χιλιομέτρων.
Τα «αθάνατα» Mig-35
Στα δυνατά χαρτιά της Μόσχας περιλαμβάνονται ακόμη τα Pantsir-S1, πυραυλικά συστήματα που συνδυάζουν κατευθυνόμενα βλήματα αέρος και δύο αυτόματα πυροβόλα, το πυραυλικό σύστημα BUK-2, τα προηγμένης τεχνολογίας «αθάνατα» Mig-35 και το επιθετικό ελικόπτερο Mi-28.
Προ ημερών, στη γαλλική αμυντική έκθεση MILIPOL η Ρωσία παρουσίασε και μια σειρά ειδικών όπλων στη μάχη κατά της τρομοκρατίας. Μεταξύ αυτών, τα ελικόπτερα Ansat, γνωστά και ως «ιπτάμενα καλάσνικοφ» για την ευελιξία, την αξιοπιστία και την απλότητα της χρήσης τους, τα ταχύπλοα περιπολικά σκάφη «Mangust», προορισμένα για την προστασία παράκτιων περιοχών, και τα «Murena-E», τα ταχύπλοα αποβατικά, σχεδιασμένα για την παράκτια μεταφορά ερπυστριοφόρων, τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης και πεζοναυτών. Στην έκθεση ξεχώρισε και η «Σφήκα» («Osa»), ένα μη φονικό όπλο, που χρησιμοποιείται για αυτοάμυνα, εξοπλισμένο με μη θανατηφόρα πυρομαχικά.
ΠΗΓΗ
Κατηγορίες:
Σχόλια